ความทรงจําของคนเลี้ยงบางเเก้ว
เมื่อวันที่ 10 เดือนนี้เอง ที่บ้านเสียลูกสาวไปตัวนึงชื่อ”สร้อยทอง”ค่ะ เราเสียใจกันมาก เพราะไปแบบกระทันหัน ไม่ทันได้ร่ำลากันเลย อิแม่เองอยู่ที่กรุงเทพ มีแต่พ่อบ้านคนเดียวที่อยู่กับเด็กๆ และต้องเผชิญกับเหตุการณ์นี้ตามลำพัง ก็เลยทุกข์ใจและเศร้าหนักกว่าใคร จนป่านนี้น้ำตายังไหลทุกครั้งที่พูดถึงน้อง ใจบาง มากๆเลยค่ะ
จดหมายน้อยถึงปะป๊า
ปะป๊าขาไม่ต้องเศร้าและเสียใจไปเลยนะคะ ปะป๊าทำดีที่สุดแล้วค่ะ วันนั้นเหมือนวันโลกาวินาศ เพราะหมาข้างบ้านมันมาเห่า เว้าวอน กวนประสาทข้างรั้วตั้งแต่เช้า พ่อ แม่ พี่ น้องของหนูก็เลยพากันแหกรั้วมุดออกไป ทุกตัวตื่นเต้น อลเวงกันไปหมด หนูอยู่ข้างในก็ตื่นตัวสุดขีด กัดกับ เพ่ยเพ่ย แล้วก็ใครก็ไม่รู้จำไม่ได้ ปะป๊าก็เลยต้องออกไปตามจับพวกที่หนีออกไป เพราะปะป๊ารู้ว่า หนูเอาต้วรอดได้เสมอ
หนูเห็นบางตัวมุดรั้วแล้ววิ่งไปทางหน้าบ้าน บางตัววิ่งไปทางท้ายไร่ ปะป๊าวิ่งเท้าเปล่ากระโดดข้ามรั้ว 2 เมตร ไปจับพวกที่หนีออกไปทีละตัวๆ บางตัววิ่งไปไกลต้องขับรถตระเวนหาจนมืดค่ำ กลับมานับดูยังขาดหนูตัวเดียว ปะป๊าก็ออกไปอีก หนูอยากจะตะโกนบอกปะป๊าว่า ไม่ต้องไปตามแล้วค่ะ หนูจมอยู่ในบ่อน้ำหน้าบ้านนี่เอง แต่หนูก็ทำไม่ได้ ได้แต่มองดูปะป๊าเศร้าและกระวนกระวายใจเพราะเป็นห่วงหนู แล้วก็เที่ยวขับรถไปถามชาวบ้านว่าเห็นหมาที่มีลักษณะเหมือนหนูวิ่งผ่านมาทางนี้บ้างหรือเปล่า พร้อมให้เบอร์โทรเค้าไป ถ้าเจอหนูเมื่อไหร่ให้ช่วยโทรบอกหน่อย จนดึกดื่นปะป๊าถึงได้กลับมาบ้าน นั่งหน้าเศร้า โทรคุยกับหม่าม๊าทั้งคืน
หนูรู้ว่า ปะป๊าไม่ทิ้งหนูแน่นอน ปะป๊าต้องตามจนกว่าจะเจอหนู ฟ้ายังไม่ทันสว่าง หนูเห็นปะป๊าเตรียมตัวจะออกไปหาหนูอีก หนูสงสารปะป๊ามาก หนูไม่รู้จะทำยังไง หนูก็เลยลอยตัวขึ้นมาเพื่อให้ปะป๊าเห็น ปะป๊าจะได้ไม่ต้องไปตระเวนตามหาหนูอีก ทุกสิ่งทุกอย่างได้ถูกกำหนดเอาไว้แล้วค่ะปะป๊า หนูหมดบุญแค่นี้จริงๆ
ปะป๊าไม่ต้องเศร้าและเสียใจเลยค่ะ หนูคิดว่า อย่างน้อยๆ หนูก็ได้อยู่กับครอบครัวของเราที่บ้านนี้ หนูไม่ได้หายไปไหน ดีกว่าไปเป็นหมาจรจัด ต้องอยู่ตามลำพังตัวเดียว ค่ำไหนนอนนั่น ต้องคุ้ยขยะกินเพื่อประทังชีวิต เจ็บป่วยก็ไม่มีใครดูแลและคอยปลอบใจ ต้องโดนหมาเจ้าถิ่นรุม หรือโชคร้ายอาจจะโดนคนที่เค้ากลัวบางแก้วอย่างหนูรุมทำร้ายเอา
ปะป๊าไม่ต้องห่วงและเศร้ามากนะคะ. หนูอยู่บนดาวหมา เจอพี่ไลลา และ น้องชาล็อตด้วย พวกหนูสบายดีค่ะ แถมมีเพื่อนๆบางแก้วอีกตั้งเยอะแน่ะค่ะ
สุดท้ายนี้ หนูอยากจะบอกว่า หนูดีใจ ที่ได้เกิดมาในครอบครัวนี้ หนูมีความสุขมาก หนูได้รับความรัก ความอบอุ่นอย่างเต็มที่ ถ้าชาติหน้ามีจริง หนูก็จะมาอยู่กับปะป๊า หม่าม๊าและพี่แทน อีกแน่นอนค่ะ หนูรักทุกคนนะคะ
10/2/64
สร้อยทอง เวชสุวรรณ
#ครอบครัวเวชสุวรรณ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
