เจอกันวันสุดท้าย (แต่ไม่ใช่ครั้งสุดท้าย)
เมื่อวันที่ 27กุมภา64 ได้เจอคนๆนึง แน่นอน..มันไม่ใช่ความบังเอิญ แต่ไปเจอเพราะเราอยากเจอ ซึ่งเราก็ไม่รู้มาก่อนว่าวันนั้นเป็นวันสุดท้ายที่เขาทำงานที่ช็อปของค่ายอินเตอร์เน็ตค่ายนึง ถ้าวันนั้นเราไม่ทักเขาไป เราไม่มีทางรู้เลยว่าเขาจะไปทำงานที่อื่นแล้ว อาจจะเป็นเพราะเราไม่ได้คุยกันนานมาก ครั้งสุดท้ายที่เจอกันคงเป็นตอนที่เราชวนเขาไปบ้านเพื่อนกับเรา ครั้งสุดท้ายที่คุยกันคงเป็นตอนที่เราทักไปHappy Birthdayเขา ซึ่งนั่นก็เดือนธันวาปี63 ผ่านมาก็สองเดือนแล้ว.
เรากับเขารู้จักกันตอนเรียน ป.ตรี ถึงตอนนี้ก็ประมานสามหรือสี่ปีแล้ว สารภาพก็ได้ว่าเราเคยจีบเขา แต่นั่นแหละ..ผิดหวัง.
หลายครั้งที่เราไปกินข้าวด้วยกัน มีไปดูหนังด้วยกันบ้าง มีไปเที่ยวด้วยกันสองหรือสามที่ มีของขวัญให้กันตลอด เราบ่นว่าเราอยากได้คุมะ เราจำได้ว่าเขาเซอร์ไพร์สเรา ความรู้สึกตอนนั้นจะบอกว่าปลื้มปริ่มมากกกกกกกกก (ยิ้มจนเหงือกแห้งกันเลยทีเดียว55555) มีตอนที่เขาบ่นว่าอยากได้ตุ๊กตาหมีสีชมพู เราจำไม่ได้ว่าให้ในโอกาสอะไร แต่เราก็หามาให้เขาจนได้
บางครั้งความรู้สึกมันเป็นมากกว่าเพื่อน แต่มันไปไม่ถึงคำว่า “แฟน” สักที ><‘ มีงอนกันบ้าง เรางอนเขา เขางอนเรา บางครั้งก็อนเรื่องไม่เป็นเรื่อง บางครั้งงอนเรื่องที่แบบ “เรื่องนี้ต้องเป็นแฟนงอนกันนี่หว่า!!” 555555 มีครั้งนึงที่เขางอนเราเพราะเราลบเพื่อนเขาออกจากเฟสบุ๊ค จริงๆเราจะตัดใจจากเขาแล้วตอนนั้น แต่กลับกลายเป็นเราที่ไปง้อเขา ไอ้บ้าเอ้ยยยยย5555 โดนบ่นชุดใหญ่ไฟกระพริบเลยทีเดียว!!!!
ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับเขา ไม่ใช่ว่าเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่มีความสุข ส่วนตัวเรามีความสุขกับความสัมพันธืนั้น เราโอเคกับความสัมพันธ์ เราโอเคกับความรู้สึกที่มีให้กันและกัน ถ้าเราคิดว่ามันดี มันก็ดีในแบบของเรานะ.
ถ้าจะให้เล่าถึง เราขอเล่าในมุมที่เรามองเขาละกัน..
เขาเป็นผู้หญิงคนนึงที่ดูภายนอกเข้มแข็ง แต่ในใจลึกๆก็มีมุมอ่อนแอบ้าง สิ่งที่ทำให้เราชอบเขา คงเป็นความมั่นคงภายในใจขอเขานั่นแหละ เขาอาจจะไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีร้อยเปอร์เซ็น แต่มุมมองที่เรามองเขา เขาเป็นผู้หญิงที่โอเคในระดับนึง เขาเป็นคนตัวเล็กๆ ดูน่ารักตะมุตะมิดี เราชอบตอนเขายิ้ม เราชอบตอนได้คุยกับเขา เราชอบตอนได้ยินเสียงเขา มันเป็นเหมือนเสียงที่คุ้นเคย เสียงที่ได้ยินแล้วมักจะมีทั้งความคิดถึงและความห่วงใยปนกันอยู่ในนั้น.
เขาบอกว่าจะไปหางานทำที่ใหม่ ซึ่งเราไม่รู้จะได้เจอเขาอีกไหม จะได้คุยกันอีกไหม ถ้าวันก่อนไม่ได้ไปเจอเขา เราคงเสียใจแน่ๆ เสียใจที่ไม่ได้เจอเขา แต่ด้วยความจำเป็นและความต้องการที่จะก้าวไปข้างหน้าแหละเน้าะ เพราะทุกคนล้วนต้องก้าวเดินไปข้างหน้า เรทำได้แค่ขอให้เขาไปเจอสิ่งดีๆ เจอผู้คนดีๆ เจอผู้คนที่รักเขา ขอให้เขาดูแลตัวเองดีๆ แค่นั้นก็พอแล้วสำหรับความรู้สึกที่เรามีต่อเขา.
แล้วเราจะคิดถึงเธอนะ เจ้าตัวเล็ก.
#เจอกันวันสุดท้ายแต่ไม่ใช่ครั้งสุดท้าย
#MelodyMay.
01/03/256
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
