ทัชมาฮาล (Taj Mahal) อนุสรณ์แห่งความรักที่ช่างก่อสร้างทุกคนต้องถูกตัดมือทิ้ง..
" ทัชมาฮาล " สถานแห่งนี้คนทั่วไปต่างรู้กันว่าเป็นอนุสรณ์แห่งความรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนี้ เกิดจากความรักที่หลงจนไม่ลืมหูลืมตา
พร้อมกับความเศร้าของจักรพรรดิชาห์ ชหาน กษัตริย์องค์ที่ 4 แห่งราชวงศ์โมกุล (Mughal Empire India) ที่ปกครองอินเดียในช่วงศตวรรษที่ 16 จนถึงช่วงกลางศตวรรษที่ 19
พระเจ้าชาห์ ชหาน ได้พบกับบุตรสาว อรชุมันท์ พานุ เพคุม บุตรสาวของรัฐมนตรีเมื่ออายุ 14 พรรษา และได้ตกหลุมรักนางตั้งแต่แรกพบ และในเวลาต่อมาในอีก 5 ปี พระองค์และอรชุมันท์ พานุ เพคุมก็ได้อภิเษกสมรสกันในปี พ.ศ. 1612
นับตั้งแต่นั้นมาทั้งสอง ก็ได้ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข และแทบจะไม่เคยอยู่ห่างกันอีกเลย
พระนางอรชุมันท์เป็นทั้งคู่คิด ที่ปรึกษา และมีส่วนสำคัญในการช่วยเหลือในการปกครองบ้านเมืองการศึกการสงครามอีกทั้งยังทรงเป็นที่รักใคร่ของพสกนิกรทั่วไป
ภาพจาก pexels
ตลอดระยะที่อยู่ร่วมกันพระมเหสี หรือนามที่พระเจ้าชาห์ ชหาน ตั้งให้ว่า " มุมตัช มาฮาล " ซึ่งมีความหมายว่า " อัญมณีแห่งราชวัง "
พระมเหสีเป็นภรรยาที่สุดแสนประเสริฐ อีกทั้งติดตามพระเจ้าชาห์ ชหานไปออกรบ ช่วยงานราชการ เป็นทั้งคู่คิด เป็นทั้งที่ปรึกษา คอยให้กำลังใจและคอยอยู่เคียงข้างพระเจ้าชาห์ ชหานตลอดเวลา
และยังมีความเมตตาช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยากเสมอ ทำให้พระนางทรงเป็นที่รักใคร่ของพสกนิกรทั่วไปอีกด้วย
ทั้งหมดนั้นทำให้กษัตริย์ชาห์ ชหานทรงประทับใจและรักพระมเหสีอย่างที่สุด
แต่เมื่อทั้งสองครองคู่กันมาเป็นเวลากว่า 18 ปี...
ในปี ค.ศ. 1632 พระมเหสีก็ได้ให้กำเนิดทายาทองค์ที่ 14 แต่หลังจากให้กำเนิดทายาท 1 ชั่วโมง พระธิดาพระนางได้เสียเลือดมาก และอยู่ได้เพียงไม่นานพระนางก็สิ้นพระชนม์ในอ้อมกอดของพระเจ้าชาห์ ชหาน
ภาพจาก pexels
ซึ่งการสิ้นพระชนม์นี้ก็ทำให้ความเศร้าโศกเสียใจแก่พระเจ้าชาห์ ชหานอย่างมากมายแทบใจจะขาด พระองค์ทรงหมกมุ่นอยู่ในความทุกข์ โศกเศร้า เสียใจตลอดเวลา ไม่ทรงยิ้ม ไม่ทรงหัวเราะใด ๆ ทั้งสิ้น
พระองค์จมอยู่กับความอาลัยอาวรณ์จนผมที่ดำกลายเป็นสีขาวทั้งศีรษะ
ในทุกวันพระองค์จะทรงนุ่งขาวห่มขาวไปนั่งรำพันถึงพระมเหสีของพระองค์ข้างหลุมศพราวกับคนที่ไร้วิญญาณไปแล้ว
ด้วยความโศกเศร้าเสียใจที่พระองค์จึงทรงสร้างอนุสรณ์แห่งความรักของพระองค์กับพระมเหสี โดยทรงเลือกหาทำเลที่ดีที่สุดตามบริเวณริมโค้งแม่น้ำยมุนาของเมืองอัครา เป็นที่ตั้งของอนุสรณ์แห่งรักนี้
ภาพจาก Pinterest
และพระองค์ก็ทรงทุ่มเทเวลาทั้งหมดในการวางแผนเขียนแปลนก่อสร้างด้วยพระองค์เอง และก็ได้ทรงจ้างสถาปนิกและช่างชาวอาหรับที่มีฝีมือมากมายเพื่อระดมสติปัญญาและกำลังในการก่อสร้างอนุสรณ์แห่งนี้ให้สำเร็จ
โดยการสร้างครั้งนี้ใช้แรงงานมากมายกว่า 20,000 คน ราชสมบัติส่วนใหญ่ที่มีได้สูญเสียไปกับการสร้างอนุสรณ์แห่งความรักของพระองค์ กินเวลานานถึง 22 ปี ระหว่างปี ค.ศ. 1632 - 1654
ทุกส่วนสร้างด้วยหินอ่อนสีขาวนวลบริสุทธิ์ ศิลาแลง ประดับลวดลายเครื่องเพชร พลอย หิน โมราและเครื่องประดับจากมิตรประเทศ ตามแบบสถาปัตยกรรมแนวโมกุลของอินเดีย และอาหรับเปอร์เซียนมุสลิม
ภาพจาก Pinterest
โดยการวางโครงสร้างด้านในในประกอบไปด้วยอาคารต่าง ๆ มียอดโดม 4 ยอด สุเหร่า 2 หลัง ตัวอาคารตกแต่งด้วยโมเสก หลังคาทรงโดมสร้างจากหินอ่อนสีขาว
และส่วนตรงกลางภายใต้หลังคาโดมใหญ่เบื้องหลังฉากกั้นหินอ่อนทั้งสี่ด้าน เป็นหีบพระศพจำลองของพระเจ้าชาห์ จาฮาน กับพระมเหสีมุมตัซ มาฮาลตั้งอยู่คู่กัน ส่วนพระศพจริงไม่ได้บรรจุอยู่ในหีบ หากฝังอยู่ในอุโมงค์ใต้ดินตรงกับที่วางหีบศพนั้น
โดมหินอ่อนสีขาวเป็นสิ่งที่สื่อถึงราชินีหรือผู้หญิง ส่วนเจดีย์ยอดแหลมของมุมทั้งสี่หมายถึงพระราชา รวมถึงสื่อความหมายได้ว่าพระราชาปกป้องราชินีที่รักจากทั้ง 4 ทิศ
ซึ่งลักษณะสถาปัตยกรรมก็ได้รับคำรับรองจากสถาปนิกทั่วโลกว่า สร้างขึ้นได้ถูกสัดส่วน มีความสมมาตรกันในทุกๆ ด้าน และวิจิตรงดงามที่สุดจนน่าตะลึง
ภาพจาก pexels
และแน่นอนเมื่ออนุสรณ์แห่งความรักอันยิ่งใหญ่เสร็จสมบูรณ์อย่างงดงาม พระองค์ก็ทรงให้ชื่อว่า " ทัชมาฮาล " (Taj Mahal) เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งความรักที่พระองค์ทรงมีต่อพระมเหสีที่พระองค์รักหมดหัวใจ
หลายปีต่อมาในปี ค.ศ. 1658 หลังจากสร้างอนุสรณ์แห่งความรักทัชมาฮาลเสร็จสิ้น ได้เกิดศึกชิงราชบัลลังก์ระหว่างพระโอรสของพระองค์เอง
โดยโอรังเซบ (Aurangzeb) พระโอรสองค์หนึ่งของพระเจ้าชาห์ ชหาน ก็ทรงเห็นว่าพระราชบิดาใช้จ่ายพระราชทรัพย์ไปมากมายมหาศาลจนเกินไป ทำให้คิดว่าพระเจ้าชาห์ ชหานได้เสียสติขั้นรุนแรงไปเสียแล้ว
จึงได้ชิงบัลลังก์และจับพระราชบิดาไปคุมขังในป้อมอัครา (Agra Fort) พระเจ้าชาห์ จาฮาน จึงทำได้เพียงเขย่งพระบาทมองทัชมาฮาลผ่านลูกกรงที่คุมขังทุกวันเป็นเวลานานถึง 8 ปี
ภาพจาก pexels
ระหว่างที่ถูกกักขังพระองค์ทรงมองทัชมาฮาลและรำพันถึงพระมเหสีของพระองค์ตลอด 8 ปี จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1666 ในวันสุดท้ายก่อนสวรรคตพระเจ้าชาห์ ชหานใช้เวลาทั้งวันในการจ้องมองเศษกระจกที่สะท้อนภาพของทัชมาฮาล
หลังจากนั้นพระโอรสก็ได้นำพระศพของพระองค์มาฝั่งไว้เคียงข้างพระมเหสีที่พระองค์รักอย่างไม่มีเสื่อมคลาย
แต่ก่อนที่พระเจ้าชาห์ ชหานจะสิ้นพระองค์มีพระราชดำริจะสร้างสุสานของพระองค์เองด้วยหินอ่อนสีดำที่ฝั่งตรงข้ามแม่น้ำยมุนา พระราชโอรสของพระองค์ทราบก็ทรงกลัวกับค่าใช้จ่ายอันมหาศาลจึงทำการยึดบัลลังก์พร้อมกักขังพระเจ้าชาห์ ชหานไว้ที่ป้องอัครา
ภาพจาก Pinterest
ช่วงหลังจากที่สร้างทัชมาฮาลเสร็จสิ้นนั้น พระเจ้าชาห์ ชหานทรงหลงใหลในความงามของทัชมาฮาลและเกรงว่าเหล่าสถาปิกผู้ร่วมออกแบบและผู้สร้างทั้งหลายจะไปออกแบบสถาปัตยกรรมที่สวยงามเช่นนี้อีกจึงได้ทรงสั่งประหาร หรือ ตัดมือ ตัดขา ควักลูกตา ช่างทุกคนไม่ให้มีโอกาสได้สร้างผลงานที่สวยเท่านี้อีก
มันทำให้บางครั้งผู้คนได้ตั้งคำถามว่านี่คืออนุสรณ์แห่งความรักอันยิ่งใหญ่ หรืออนุสรณ์แห่งความตายของประชาชนมากมายที่ต้องถูกพรากชีวิตเพียงเพื่อบูชาความรักของตนเองเพียงคนเดียวกันแน่
ถึงแม้ว่าสุสานสีขาวแห่งนี้จะถูกสร้างขึ้นจากความอาลัยรักอันแสนงดงาม แต่เบื้องหลังแห่งความวิจิตรสวยงามนี้ มันกลับแฝงไปด้วยความโหดร้าย ความทุกข์ยากทรมาน การขูดรีดภาษี หยาดเหงื่อแรงงาน และชีวิตของราษฎร
ซึ่งตามหลักศาสนาแล้วถือเป็นเรื่องที่ผิดมหันต์อย่างร้ายแรง
แต่บางกลุ่มก็บอกว่าเรื่องราวความรักอันหน้ามืดตามัวของพระเจ้าชาห์ ชหานไม่เกิดขึ้น ก็คงไม่มีมรดกโลกที่สร้างสรรค์จากฝีมือมนุษย์ที่สวยงาม ยิ่งใหญ่ และมหัศจรรย์ของโลกให้เราได้กล่าวขานจนถึงทุกวันนี้แน่
ซึ่งนับเป็นความขัดแย้งทางความรู้สึกของทัชมาฮาลที่ขึ้นอยู่กับว่าใครจะมองมุมไหน หรือมองทั้ง 2 มุมแล้วนำมาเป็นอุทาหรณ์
ภาพจาก Pinterest
โดยทัชมาฮาลถูกจัดให้เป็น 1 ใน 7 สิ่งมหัศจรรย์ของโลกของยุคใหม่ที่มีความงดงามด้านศิลปกรรมและสถาปัตยกรรม วัสดุที่ใช้ก่อสร้างนอกจากจะหาได้ยากแล้ว หินพิเศษที่ตกแต่งทัชมาฮาลยังรวบรวมจากหลากหลายสถานที่อีกด้วย
แม้ว่าในช่วงเวลาต่อมา จักรวรรดิโมกุลจะสร้างสุสาน รวมถึงพระราชวังและป้อมปราการอีกนับร้อยทั่วอินเดีย แต่ก็ยังไม่มีแห่งใดที่เข้าใกล้ความสมมาตรที่สมบูรณ์แบบเท่ากับทัชมาฮาล และยังคงเป็นสถานที่ที่มีชื่อเสียงที่สุดในอินเดียและเป็นหนึ่งในสถาปัตยกรรมที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลก
ติดตามทางช่องทางอื่นได้ที่ :
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
