เมียฝรั่ง รัก ผูกพัน อบอุ่น ดูแล ครอบครัว
เช้านี้พาแม่มาพบหมอตามนัด หลังจากขับรถจากกรุงเทพ 250 กิโล ได้นอน 6 ชั่วโมง ก็พอสดชื่นตื่นแต่เช้าแล้วรีบมาเข้าคิวที่โรงพยาบาล
ระหว่างรอผู้คนก็เริ่มทยอยมา น้า ผู้หญิงคนหนึ่งเดินมากับสามีแกซึ่งเป็นฝรั่ง คุณน้าฝรั่งแกเดินไม่ค่อยสะดวกต้องใช้ไม้เท้าบังเอิญแกมานั่งรอที่ข้างแม่ผม
หลังจากยิ้มผ่านหน้ากากให้กันท่ามกลางความเงียบ แม่ก็เริ่มบทสนทนาด้วยความถามเชิงอยากรู้
แม่: แกเป็นอะไรล่ะทำไมดู เดินขาแข็งแข็ง
น้าผู้หญิง: ขาแกดามเหล็ก
แม่: แกเป็นอะไรมาเหล็กยังฝังอยู่เหรอ
น้าผู้หญิง: แค่ขี่มอเตอร์ไซค์แล้วโดนรถใหญ่ชน ต้องฝังเหล็กตลอดชีวิตเพราะกระดูกมันละเอียด
แม่: ที่บ้านเราเลยที่บ้านเขาล่ะ
น้าผู้หญิง: ที่บ้านแก
แม่: แกอายุเท่าไหร่แล้วล่ะ แล้วนี่มาหาหมอเป็นอะไรมา
น้าผู้หญิง: 76 แล้วหมอนัดพ่อแกเป็นความดัน
แม่: มีลูกมีเต้ากันไหมล่ะ แล้วแกมาอยู่เมืองไทยได้กี่ปีแล้ว
น้าผู้หญิง: ไม่มีหรอกจ้า มาเจอกันตอนเฒ่า อยู่เมืองไทยก็ 20 กว่าปีแล้ว
แม่: แต่ไม่มีญาติพี่น้องที่นู่นเหรอ
น้าผู้หญิง: ไม่มีจ้า ก่อนเกษียณแกก็ไปไปมามาพอเกษียณแล้วแกก็ไม่กลับ ครั้งสุดท้ายก็ 7 ปีได้แล้วมั้ง ไล่ให้กลับไปบ้านบ้างแกก็ไม่ไป
แม่นักสัมภาษณ์ของผมก็ยังชวนน้าผู้หญิงคุยถามนั่นถามนี่ถามยันกระทั่งน้ำฝรั่งแกมีรายได้ยังไงให้ใช้เดือนเท่าไหร่อยู่กันพอไหม แอบอึ้งแม่เหมือนกันพี่ช่างถามอะไรลึกขนาดนั้น แต่น้าแกก็ตอบทุกอย่างเหมือนเป็นเรื่องปกติของผู้คนแถวนี้ที่ถามสารทุกข์สุกดิบกันทุกเรื่อง
ภาพที่เห็นและเรื่องราวที่ได้ฟัง ผู้หญิงไทยผู้ชายฝรั่งที่เดินเข้ามาคู่นั้น ก็คือภาพของการดูแลเอาใจใส่เหมือนคู่ชีวิตทั่วไป ประคองเดิน พามาหาหมอ ดูแลกันยามแก่เฒ่า น้าผู้หญิงแกไม่ได้รวยขึ้นแค่พอใช้ชีวิตอยู่ได้อย่างไม่ลำบาก น้าผู้ชายมีคนดูแลมีครอบครัวที่อบอุ่นฉันตัดสินใจที่จะใช้ชีวิตบ้านปลายที่นี่ และอยู่ด้วยกันมาถึง 20 กว่าปี ง่ายไม่ได้ซับซ้อนแต่กลับ เป็นมุมที่ผู้พบเห็นมักไม่ค่อยคิดถึง
ในบ้านปลายของชีวิตเราจะต้องการอะไรมากกว่านี้
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
