สวัสดีค่ะ. คืนนี้จะมาเล่าเรื่องเกี่ยวกับไสยศาสตร์ค่ะ
เชื่อเรื่องไสยศาสตร์กันไหมคะ?
ผู้เล่าเชื่ออย่างสนิทใจค่ะ เพราะได้พบเห็นมาตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่เสียงเรียกปริศนา และเสียงเรียกโหยหวนมาจากแดนไกลเป็นเสียงที่ลอยมากับลม
จนกระทั่งฝนตะปูที่ถูกคนที่เล่นคุณไสย อยากลองของพระองค์ไหนเก่งๆมีลูกศิษย์ลูกหามากก็มักจะโดนลองเสมอ แล้วแต่จะมาในรูปแบบไหน
มีอยู่ครั้งเมื่อตอนเป็นเด็ก วัยประถมป๊ากับแม่ไปทำบุญอยู่วัดๆหนึ่งใน จังหวัดอุทัยธานี หลวงพ่อเจ้าอาวาสวัดนี้เป็นพระปฏิบัติดี ประฏิบัติชอบ
มีลูกศิษย์ที่เคารพศรัทธาท่านเป็นจำนวนมากรวมถึงครอบครัวของผู้เล่าด้วยเช่นกัน วันนั้นมีการทำพิธีที่วิหาร หลวงพ่อท่านประพรมน้ำมนต์
ให้ลูกศิษย์โดยรอบวิหาร ขณะที่ประพรมน้ำมนต์นั้นก็มีฝนตะปูตกลงมาเต็มไปหมด แต่ด้วยบารมีของหลวงพ่อ เทวดาท่านสงเคราะห์ไม่ให้ตก
โดนบรรดาลูกศิษย์ที่อยู่โดยรอบวิหารนั้นเป็นจำนวนมาก ทุกคนปลอดภัยไม่มีใครเป็นอะไร
หลวงพ่อท่านก็ยืนทำสมาธิและลูกศิษย์ทุกคน
ก็ยืนทำสมาธิเช่นกันค่ะ พอฝนตะปูหมดฤทธิ์เพราะเทวดาท่านช่วย พวกเจ้าหน้าที่ที่ทำหน้าที่ดูแลความปลอดภัย ก็ช่วยกันเก็บเอาตะปู
ออกไปทิ้งแล้วพิธีก็เริ่มต่อจนเสร็จ นี่เป็นครั้งแรกที่ผู้เล่าได้เห็นกับตา พอขึ้นมัธยมก็ขอป๊ากับแม่ไปเรัยนต่อที่โรงเรียนที่หลวงพ่อท่านสร้างค่ะ
ก็ได้เจอกับฝนตะปูอีกเป็นครั้งที่สองค่ะ ผู้เล่าเป็นรุ่นที่สองที่เข้าไปเรียนและอยู่ในหอพักหญิง ช่วงกลางคืนแอบเห็นรุ่นพี่ ท่าทางแปลกๆรุ้นพี่เอากาละมัง
แสตนเลสใบใหญ่หนึ่งใบใส่น้ำเอาขึ้นไปวางบนดาดฟ้า ผู้เล่าเป็นเด็กขี้สงสัยจึงชวนเพื่อนคนหนึ่งไปแอบดูค่ะ พอรุ่นเดินลงบันไดก็พากันวิ่งหลบ
และแอบฟังรุ่นพี่คุยกันค่ะ จับใจความได้ว่าเอาไปวางตามคำสั่งของอาจารย์คุมหอเพื่อ ดูว่าฝนตะปูจะถูกมาไหม แต่อย่าให้รุ่นน้องรู้เพราะจะพากันกลัว
ลาออกกันไปหมดกคืนนั้นช่วงประมาณตีสามได้ยินเสียงอะไรไม่รู้ป๊งเป๊ง เหมือนฝนตกลงสังกะสีอย่างนั้นแหละค่ะ แล้วตอนเข้าช่วงตีห้า
เห็นรุ่นพี่สองคนที่นำกาละมังใส่น้ำไปวางบนดาดฟ้า ก็รีบเดินขึ้นบันไดไปยกกาละมังใส้น้ำลงมาผู้เล่ากับเพื่อนได้แอบยืนดู อยู่เงียบๆเห็นรุ่นพี่
หยิบเอาตะปูตัวใหญ่ในกาละมังขึ้นมาดู ตะปูตัวใหญ่ทีเดียวค่ะ แล้วรุ่นพี่ก็รีบเทน้ำทิ้งแล้วเอาตะปูใส่ถุง พากันเดินไปทางครัวค่ะ ผู้เล่าก็ไม่ตามไป
จึงไม่รู้ว่ารุ่นพี่เอาถุงตะปูนั้นไปไว้ที่ไหน หรือเอาไปให้ใคร หรือว่าทิ้งผู้เล่ากับเพื่อนก็ตกใจกับสิ่งที่เห็น แต่ก็ได้แต่เก็บเรื่องเงียบไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง
รู้กันอยู่แค่ผู้เล่ากับเพื่อนสองสามคนในวันนั้นค่ะอยู่ที่หอก็ได้เห็นเรื่องราวแปลกๆอยู่เรื่อยๆค่ะ แต่ก็ไม่กลัวนะคะ เพราะเชื่อในบารมีของหลวงพ่อ
และสิ่งศิษย์ที่คุ้มครองค่ะ ไม่เคยมีเด็กคนไหนได้รับอันตรายแต่อย่างใด ทุกคนมีความสุขตามประสาเด็ก วันหยุดผู้เล่ามักจะชวนเพื่อนที่สนิท
ไปช่วยกันรดน้ำต้นไม้ และทำความสะอาดตามวิหารต่างๆเป็นความสุขของเด็กนักเรียนวัดค่ะ แถมยังได้บุญอีกด้วยค่ะ
ขอจบเรื่องเล่าไสยศาสตร์แต้เพียงเท่านี้ก่อนนะคะ ไว้จะมาเล่าต่อค่ะ คืนนี้ขอให้ฝันดีค่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
