"คนเป็นคนจะจนหรือมี ร้ายหรือดีคงมีหวังอยู่ ยามปวงมารมาพาลลบหลู่ ยิ้มละมัยใจสู้หมู่มวลเภทภัย ใฝกระทำความดีให้มีจิตโสภา สร้างแต่ความเมตตาหาความสุขสันต์ไป จะสบความสุขสันต์สำคัญที่ใจ เฝ้าแต่ยิ้มสู้ไปแล้วใจชื่นบาน" พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจักรพันธ์เพ็ญศิริ ถวายคำร้องเพื่อประกอบทำนองแด่ในหลวงรัชกาลที่ 9
จากเพลงพระราชนิพนธ์ ที่พระราชทานให้นำไปบรรเลง เมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2495 เพื่อเป็นการปลอบขวัญและให้กำลังใจผู้พิการทางสายตา จนถึงวันนี้แม้แต่คนปกติทั่วๆ ไปก็ต่างได้รับกำลังใจกันทั่วหน้า และเป็นเพลงที่เหมาะอย่างยิ่งในสภาพเศรษฐกิจเวลานี้ เวลาที่หลายๆ คนตกงาน หลายๆ บริษัทต้องเลิกกิจการ หลายๆ คนตามืดบอดจนมองไม่เห็นทางเดินต่อไปในชีวิต
ถ้าคุณกำลังเป็นบุคคลดังกล่าว ลองหามุมเงียบๆ ไม่ก็หยิบหูฟังมาใส่แล้วลงค้นหาคำว่า "เพลงยิ้มสู้" ผ่านอุปกรณ์ที่คุณมี ผมแนะนำเวอร์ชันที่คุณอธิศรี สงเคราะห์ ร้องในภาพยนตร์เฉลิมพระเกียรติเรื่อง จากฟ้าสู่ดิน ท่านลองเปิดเนื้อร้องพร้อมไปด้วยครับ แทบทุกคำร้องจะเป็นกำลังใจให้ท่านได้
ผมเคยสงสัยนะครับ ว่าทำไมคนมีที่ทำกินต่างจังหวัดถึงต้องขนขวายมาทำงานลูกจ้างในเมืองกันด้วย ขนาดเขามีที่เป็นของตัวเองด้วยนะ อย่างผมครอบครัวไม่มีที่ทำกินก็ว่าไปอย่าง แต่ผมลืมไปเรื่องนึงครับ ว่าทุกครัวเรือนมีรายจ่ายที่แน่นอน แต่อาชีพเกษตรกรมีรายได้ไม่แน่นอน ถ้าฝนแล้ง แมลงลง น้ำท่วม รายได้เขาจะหายไปแทบหมด เขาเลยเลือกที่จะต้องหางานที่มีรายได้แน่นอนแทน
แต่ในปีที่ผ่านมา (2563) เราได้พบสัจธรรมอย่างหนึ่งว่า ไม่มีอะไรจริงแท้และแน่นอน เมื่อเราพบกับการระบาดของโควิด-19 งานที่มอบรายได้แน่นอนเหล่านั้น หายวั๊บไปกับตา แถมปัญหาค่าครองชีพที่ค่อนข้างสูงในตัวเมืองทำให้เขาเหล่านั้น เลือกกลับไปสู่แผ่นดินเกิด หรือกลับไปเริ่มทำอะไรจากสิ่งที่ตนมี
ดั่งที่เราจะเห็นข่าวบ่อยมากในช่วงปีที่ผ่านมา อย่างสองผัวเมียผันตัวเองจากลูกจ้างโรงงานเป็นเกษตรกร รายได้เดือนละครึ่งแสน อดีตช่างเฟอร์นิเจอร์ทำเกษตรพอเพียงเลี้ยงครอบครัว เจ้าของบริษัททัวร์มาขายขนมจีนออนไลน์ ซีอีโอเปลี่ยนตัวเองใหม่เป็นอินฟลูเอนเซอร์ ผู้คนเหล่านี้ยิ้มสู้ให้กับปัญหาครับ ไม่ใช่มัวแต่ร้องไห้ฟูมฟายให้กับปัญหาที่เกิดขึ้น เพราะเมื่อเราเศร้า เราจะไม่สามารถใช้สติปัญญาแก้ปัญหาได้
สิ่งที่ควรทำสำหรับตอนนี้คือสำรวจว่าเราเหลืออะไรอยู่บ้าง ไม่ใช่เราเสียอะไรไปบ้าง เรายังทำอะไรได้บ้าง ไม่ใช่ใครยังพอให้หยิบยืมได้บ้าง ไม่ใช่ผมว่าการหยิบยืมเป็นเรื่องไม่ดีน่ะครับ แต่ถ้าคุณหยิบยืมมาแล้วไม่สามารถทำให้มันงอกเงยได้ มันคือหนี้พอกหางหมูดีๆ นี่เอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
