เรื่องสั้น : Diary'Girl'Sไดอารี่ลับกับสาวปริศนา(0)
บทพิเศษ ความรู้สึกที่สูญหาย 2
แนวเรื่อง : ปรัชญา,ครอบครัว,โศกนาฏกรรม
การเล่าเรื่อง : บุคคลที่สาม
เรื่องย่อ : ย้อนกลับไปในอดีตอีกยุคสมัยนึง ที่นั่นเด็กสาวปริศนามีดวงตาสีแดง ที่สามารถมองเห็นจิตใจของคน ได้ถือกำเนิดขึ้น นี่เป็นจุดเริ่มต้นการเดินทางของสาวปริศนา...
บทพิเศษ ความรู้สึกที่สูญหาย 2
ณ สถานที่ๆเหมือนกับห้องสมุด หญิงสาวผมสีน้ำตาลตาสีแดง เปิดสมุดไดอารี่แล้วเริ่มพูด
"นี่เป็นเรื่องราวของความเข้าใจที่ไม่จำเป็นต้องเกิดจากคำพูด" เธออ่านไดอารี่ด้วยสีหน้าที่คิดถึงบางสิ่ง
"ลูกสาวของฉันก็มีดวงตาสีแดง" หญิงสาววัยกลางคนบอกขณะที่เช็ดตัวให้เด็กสาว
หลังจากนั้นเด็กสาวก็ได้อาศัยอยู่กับหญิงสาววัยกลางคนในบ้านหบังเล็กๆ บนเขา
แต่ทว่า เด็กสาวปริศนานั้นกลับไม่พูดสักคำ ตั้งแต่ที่เข้ามาวันแรก เธอเอาแต่นั่งเหม่อลอย ดูเหมือนกับตุ๊กตาที่มีชีวิตแต่ไร้ความรู้สึก
แต่การมาของเด็กสาวนั้นทำให้หญิงสาววัยกลางคนได้ทำให้เธอเหมือนได้พบลูกสาวอีกครั้ง
แต่นอกจากนั้นเด็กสาวก็ยังใช้ชีวิตปกติ จนกระทั่งวันนึง ได้เหตุการณ์ที่ทำให้ทุกสิ่งแย่ลงอีกครั้ง
บ้านของหญิงสาวนั้น ถึงจะอยู่ห่างใกลจากหมู่บ้าน แต่ก็ยังไม่สามารถห่างใกลจากอันตรายจากพวกโจรป่าที่อาศัยบนภูเขา
และพวกทหารจากเมืองหลวงที่คอยตามปล้นและเก็บภาษีจากประชาชนได้
หญิงสาววัยกลางคนก็ได้แต่อาศัยไหวพริบ และประสบการณ์ที่มี เอาตัวรอดมาได้เสมอ แต่ทว่า
วันนี้มีอัศวินและทหารจากวังจำนวนมากมาที่หน้าบ้านของหญิงสาววัยกลางคน
"อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านผู้ตรวจการและคณะ ไม่ทราบว่ามีธุระอะไรกับบ้านหลังเล็กๆ.." หญิงสาวกล่าวต้อนรับด้วยรอยยิ้มพร้อมโค้งคำนับ
แต่ชายที่อยู่บนหลังม้าและสวมชุดเกราะที่ดูมีธานะกลับชักดาบชี้มาที่คอของหญิงสาว
"เราได้ยินว่าเธอให้ ที่พักกับฆาตรกรฆ่าล้างหมู่บ้าน"
"ส่งตัวมันมา แล้วโทษของเธอจะเบาลง"
"อะไรกัน นึกเป็นห่วงประชาชน หรือว่าแค่อยากได้ตัวฆาตรกร ที่ทำลายแหล่งเก็บภาษีกันแน่คะ" หญิงสาวพูดจี้ใจดำ
จนทหารคนนึงทำท่าจะเข้าไปจับหญิงสาว แต่ชายบนหลังม้าก็ได้ห้ามไว้
"แต่ที่นี่ไม่มีฆาตรกรที่ว่าหรอกนะคะ" หญิงสาวพูดอย่างมั่นใจ
"อา จริงๆจะเรียกว่าฆาตรกรก็ยังไงอยู่ ก็เป็นเด็กที่มีค่าขนาดนี้" ชายหนุ่มที่เป็นผู้ตรวจการ โบกมือเป็นสัญญาณ ให้ทหารอีกกลุ่มนึงนำตัวเด็กสาวตาแดงออกมา จากอีกทาง
เด็กสาวถูกทหารสองคนจับอย่างง่ายดาย หญิงสาววัยกลางคนเห็นก็ตกใจและเป็นห่วง
"ปล่อยเด็กคนนั้นนะ! เธอแค่เด็กที่ฉันรับเลี้ยง เธอเป็นแค่เด็กนะ!" หญิงสาวจะเข้าไปช่วยแต่ก็ถูกทหารจับเอามือไพล่หลังและคุกเข่าไว้กับพื้น
"ความเก่งทีแรกหายไปไหนล่ะ หรือว่าแม้แต่เธอก็หลงยัยเด็กปิศาจนี่ ฮ่าๆ" ทหารคนที่จับแขนเธอพูดล้อเลียนหญิงสาว
"จะยังไงก็ช่าง เธอห่วงตัวเองดีกว่านะ " ชายผู้ตรวจการลงจากหลังม้า
เขาง้างดาบเตรียมฟาดฟันลงมาที่คอของหญิงสาวอย่างไม่ลังเล
แต่แล้วคมดาบกลับตัดผ่านแผ่นหลังของเด็กสาวตาสีแดงที่เอาตัวเองเข้ามากอดปกป้องหญิงสาววัยกลางไว้ ผมยาวของเธอขาดตกลงที่พื้นแทนคอ
เลือดจำนวนมากหลั่งใหลออกมาจากบาดแผล แต่กลับไม่มีเสียงเจ็บปวด มีเพียงเสียงกรีดร้องใจสลายของหญิงสาววัยกลางคนเท่านั้น
ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกคน เด็กสาวตาสีแดงยืนขึ้นพร้อมมองมาที่ชายหนุ่มผู้ตรวจการ ด้วยสีหน้าและแววตาที่เศร้าหมอง
อ่อร่าสีดำจำนวนมากพวยพุ่งออกมาจากเด็กสาวห้อมล้อมเหล่าทหารและผู้ตรวจการ จนเป็นหมอกดำสนิท ได้ยินเพียงเสียงกรีดร้องอย่างโหยหวน และเสียงฉีกกระชากบางสิ่งภายในนั้น
ก่อนที่หญิงสาววัยกลางคนจะรู้สึกตัว เมื่อหมอกหายไปเธอก็คุกเข่าอยู่ท่ามกลางศพที่กระจัดกระจาย และเลือดที่กระเด็นไปทั่วบริเวณของเหล่าทหารและผู้ตรวจการจอมเลือดเย็น
และร่างเปื้อนเลือดของเด็กสาวตาสีแดงยืนหันหลังอยู่ เด็กสาวหันมาพร้อมใบหน้าที่บิดเบี้ยว น้ำตาเธอใหลออกมาอาบแก้ม
หญิงสาววัยกลางคนรีบลุกขึ้นโผเข้ากอดเด็กสาวไว้ทั้งสองคนร้องไห้ด้วยกัน ประหนึ่งความรู้สึกของทั้งสองได้เชื่อมถึงกัน...
"ไม่ว่าจะจำจะพูดเราก็ไม่มีทางเข้าใจคนๆนึงได้ทั้งหมด แต่ไม่ว่าจะยังไงหลังจากนี้ทั้งสองคนจะมีชีวิตแบบไหนกันนะ ไว้จะเล่าให้ฟังวันหลังนะ"หญิงสาวตาสีแดงปิดสมุดไดอารี่
จบบทเสริม ความรู้สึกที่สูญหาย
Diary'Girl'Side Story Vol.0
อ่านมาถึงตรงนี้ : ขอบคุณมากที่อ่านนะ
ฝากกดติดตาม : เป็นกำลังใจให้ตอนต่อไป
เราหัดเขียน สามารถแนะนำ ติชม เพื่อผลงานที่ดีขึ้น
- 39
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
