ส่งการบ้านแม่
สวัสดีครับ ผมหายไปนานเลย เนื่องจากที่ผ่านมามุ่งมั่นไปกับการหาอาชีพใหม่ๆในช่วงโควิดครับ ผมได้ดูวิดิโอเกี่ยวกับเรื่องPrint on demand ทางยูทูป โดยบังเอิญ และเกิดสนใจ จึงสมัครเรียนออนไลน์ ก็ทุ่มเทนะครับ ตั้งใจ มุ่งมั่นและมีความหวังมาก ผมเริ่มจากศูนย์จริงๆ เริ่มเรียนด้วยตัวเองนะครับตั้งแต่พย.ปีที่แล้วซึ่งเป็นเดือนแรกที่หยุดอยู่บ้านเนื่องจากโควิด วันที่ 3ธค. เริ่มเซ็ทร้านและเปิดร้านออนไลน์วันแรก และลงสินค้าจากการออกแบบของผมเอง...วันๆ ก็จะหมดไปกับการออกแบบสินค้า หาข้อมูลต่าง ๆ เพื่อเอามาพัฒนาและให้ตรงกลุ่มเป้าหมาย ไม่ง่ายนะครับกับการแข่งขันที่มีดีไซเนอร์อิสระมากกว่าสามแสนคน สรุปนะครับผมขายสินค้าจากการออกแบบไปได้2ชิ้น ซึ่งถือว่าเร็ว เนื่องจากอ่านคอมเม้นต์ของหลายๆคนที่เปิดร้านมานานมาก แต่ยังไม่มีออร์เดอร์เข้ามาเลย ผมทุ่มเทเรื่องการออกแบบอย่างมาก ทั้งค้นหากลุ่มเป้าหมาย ในขณะเดียวกันก็เริ่มทำE commerce/Affiliate Market โดยศึกษาจากยูทูปและลงมือทำเอง หวังว่าถ้าทุกอย่างไปได้ดี ผมอยากจะเลิกทำงานที่ทำอยู่ และมุ่งมั่นกับงานด้านE businessให้เต็มที่..แต่ผลที่ออกมาเข้ามาเกือนที่ 4ยังนิ่งอยู่ และเดือนหน้าผมต้องกลับไปทำงานที่ร้านหลังจากที่ทางรัฐบาลประกาศสิ้นสุดLock down ในวันที่29 มีนา...ผมดีใจที่ได้ทำอะไรใหม่ตลอดระยะเวลาที่อยู่บ้าน แม้จะไม่ประสบความสำเร็จเรื่องของรายได้ก็ตาม แต่อย่างน้อยผมก็ได้ลงมือทำ....เกริ่นยาวอีกแล้วครับ มาเข้าเรื่องที่ผมจะเล่าในวันนี้กันดีกว่า
ตลอดระยะวลาเกือบ 6 ปีที่มาอยู่อังกฤษ ในหนึ่งสัปดาห์ผมจะทำอาหารไทยทานที่บ้านไม่ต่ำกว่า 3-4ครั้ง นานๆ ครั้งจะออกไปทานอาหารไทยนอกบ้าน ทุกวันนี้ผมจะVDO Call หาแม่พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องทั่วไป ต้องขอบคุณเทคโนโลยีที่ทำให้การสื่อสารง่ายขึ้น หนึ่งในการสนทนาของผมกับแม่ก็จะเป็นเรื่องของอาหาร เรามักจะแลกเปลี่ยนไอเดียเรื่องของเมนูอยู่เป็นประจำ ตอนมาที่นี่แรก ๆ ถ้าวันไหนทำอาหารไทย ผมจะต้องถ่ายรูปส่งไปให้แม่ดู เป็นการส่งการบ้านให้แม่ดูครับ 555
กะหรี่ปั๊บไส้ไก่ Curry Puffสูตรของแม่ ภาพโดย มาลิก
ทำเสร็จปุ๊บ ชิมทันที😂 ภาพโดย มาลิก
วันนี้ผมทำกะหรี่ปั๊บไส้ไก่ สูตรของแม่ที่เคยทำขายเมื่อหลายสิบปีก่อน ตั้นนั้นผมอายุ11 ก็เริ่มเป็นลูกมือและเรียนรู้การทำอาหารและขนมจากแม่มาเรื่อย ๆ ผมไม่รอช้าครับ รีบโทรหาแม่อย่างตื่นเต้นเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ทำทานเองที่บ้าน ผมถ่ายรูปส่งไปให้ดูเมื่อสักตอนสองทุ่ม (เวลาที่ไทย) ของวันนี้เปฌนการเรียกน้ำจิ้ม เพราะรู้ว่าแม่ผมชอบทำและทานกะหรี่ปั๊บมาก แต่ผมรู้ว่าแม่ต้องอยากเห็นขณะที่ผมลงมือทำ ผมเลยวีดีโอคอลคุยกับแม่วันนี้...แม่ถามละเอียดยิบ 😄😄😄 พร้อมกับชมว่าไส้สีสวย แป้งดูเนียนดี ใช้แป้งอะไร เนยอะไร สัดส่วนเท่าไหร่ แม่ชมว่าจับจีบขนมสวยใช้ได้ เราพูดคุยกันสนุกเกี่ยวกับเรื่องทำกะหรี่ปั๊บ...แต่มีอย่างหนึ่งที่ผมไม่ได้บอกแม่ ว่าทำไมผมถึงเลือกทำกะหรี่ปั๊บ?
แป้งชั้นนอก และแป้งชั้นใน ภาพโดย มาลิก
ภาพโดย มาลิก
ผมมีความหลังและเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับของว่างชิ้นนี้...สิ่งที่แม่ถ่ายทอดให้ผมตั้งแต่ผมอยู่ป.5 หลังจากเลิกเรียนเสร็จผมจะช่วยแม่เตรียมมันเทศเพื่อผัดไส้กระหรี่ปั๊บ ที่บ้านเราทำขนมหลายอย่างครับตอนนั้น แต่สำหรับผมกะหรี่ปั๊บเป็นอะไรที่ยุ่งยากมากที่สุด ทั้งตัวไส้ ตัวแป้ง การบด การทอด....แต่ทุกวันที่ได้นั่งช่วยแม่ทำขนม มันคือความสุข เรามีเรื่องพูดคุยกันมากมาย เหนื่อยก็เหนื่อย สนุกก็สนุก..... ตรงหน้าผมก็จะมีอ่างใบใหญ่เป็นสแตนเลสด์อย่างดีไว้สำหรับนวดแป้ง ซึ่งเราจะทำวันละ 100 ชิ้น แม่สอนผมผสมและนวดแป้งอยู่ครั้งเดียว แล้วผมก็ขออาสาเป็นคนทำ เพราะอยากข่วยแบ่งเบางานที่แม่ทำอยู่ตอนนั้น ทั้งนวด ทั้งบด แต่ตอนใส่ไส้แม่จะตื่นมาทำตอนดึก เพื่อจะมา ทอดตอนเช้าให้เสร็จ ก่อนออกไปขายของ สมัยนั้นแม่ผมขายขิ้นละ1บาทครับ พร้อมกับน้ำจิ้มอาจาด ประมาณ30 ปีที่แล้ว เราทำแบบนั้นทุกวัน จนได้ 3 ปี
ภาพโดย มาลิก
วันนี้ผมคิดถึงช่วงเวลานั้น ตอนที่ผมยังเด็ก คิดถึงตอนที่นั่งทำกระหรี่ปั๊บ และมีแม่ กับพี่คนอื่น ๆ ที่ช่วยกันคนละไม้คนละมือเพื่อทำของขาย พ่อผมเสียได้ไม่กี่เดือน แม่ก็เริ่มทำของขายเพราะผมกับพี่ชายอีก2คน ยังเรียนหนังสืออยู่ และเป็นโรงเรียนเอกชนด้วย.... ผมเลือกที่ทำกะหรี่ปั๊บวันนี้ เพราะผมคิดถึงแม่เหลือเกิน อยากทำสิ่งที่แม่สอนผมมาตอนเด็กๆ ให้แม่เห็นและคลายความคิดถึงแม่ลงไปบ้าง แม้ในยามที่ข้างในจะทุกข์หนักก็ตาม
ตลอดช่วงบ่าย ผมอยู่ในครัวแม้การสนทนากับแม่ ผ่านวีดีโอคอลจะจบลงไปแล้ว เพราะเมืองไทยเกือบจะสี่ทุ่มแล้ว ผมทำไป ถ่ายรูปไป และส่งให้พี่ชายเพื่อเปิดให้แม่ดู ผมทำกระหรี่ปั๊บทั้งหมด 20 ตัวครับ 2 คน ทานไม่หมด ผมตั้งใจตั้งแต่แรกแล้วครับว่าแจกจ่ายให้กับคนรู้จัก และเพื่อนบ้านที่พักอยู่ในอาคารเดียวกัน เพื่อเป็นการบุญครับ
การบ้านชิ้นนี้เสร็จและส่งให้แม่เรียบร้อยแล้วครับ รอพรุ่งนี้เช้า แม่ผมคงซักถามเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกรอบ มีความสุขที่ได้ทำอะไรสิ่งเคยทำร่วมกับแม่ และแม่เป็นคนสอน....แม้ตอนนี้ตัวจะอยู่ไกลกันคนละซีกโลก แต่ผมก็เฝ้ารอที่จะได้กลับไปทำอาหารกับแม่ที่บ้าน พาแม่ไปเกินตลาด ได้ช่วยแม่ตำเครื่องแกง ขูดมะพร้าว และทำกิจกรรมต่างๆ ร่วมกัน..คิดถึงแม่และอาหารฝีมือแม่ครับ ...ขอตัวไปทานกะหรี่ปั๊บต่อนะครับ 😀
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
