Blockdit Logo (Mobile)
Birthzy: Album Review Content
•
6 มี.ค. 2021 เวลา 06:17 • ดนตรี เพลง
#รีวิวอัลบั้ม A Day To Remember: You're Welcome (ทลายกำแพงเพื่อสิ่งใหม่ที่ดีกว่า?)
A Day To Remember: You’re Welcome
หนึ่งในผู้ปลุกกระแส Easycore (ซึ่งเป็นซาวด์ดนตรีที่ผสมผสานกันระหว่าง Metalcore, Post-Hardcore และ Pop Punk เข้าไว้ด้วยกัน) กลับมาพร้อมสตูดิโออัลบั้มที่เจ็ดซึ่งทิ้งห่างอัลบั้มที่แล้ว (Bad Vibrations) นานถึงห้าปีด้วยกัน พร้อมกับความเปลี่ยนแปลงค่อนข้างมาก มากเสียจนกลัวว่าแฟนๆดั้งเดิมของพวกเขาจะเบือนหน้าหนีในข้อหาทรยศแนวทางดั้งเดิมของตัวเอง เอาเข้าจริงมันก็กลายเป็นเรื่องปกติสำหรับวงการดนตรีไปแล้ว ในการที่วงดนตรีวงนึงที่เดินทางกันมาสักระยะ มีแฟนเพลง มีความสำเร็จทุกอย่างพร้อมสรรพ ที่บ้างก็อยากไปทำสิ่งที่ยากขึ้น บ้างก็ทำสิ่งตรงกันข้ามเพื่อขยายความนิยมให้แผ่วงกว้างขึ้นไป ซึ่งแน่นอนว่ากับอัลบั้มชุดนี้ A Day To Remember เลือกอย่างหลังครับ
จากย่อหน้าด้านบนคงพอเดากันออกว่าจะเจอกับอะไรบ้าง เริ่มที่ Brick Wall เพลงเปิดอัลบั้มแม้จะยังคงความกระแทกกระทั้นในแบบฉบับดั้งเดิม แต่กับเนื้อหาที่เป็นการสื่ออย่างตรงไปตรงมาราวกับว่าจะทลายกำแพงเก่าๆของพวกเขาซึ่งก็สอดคล้องกับภาพบนหน้าปกแบบพอดิบพอดี, หลังจากเปิดประตูบานใหม่ก็ไม่รอช้าจัด Mindreader ต่อทันทีด้วยการเหยาะบีทฮิพฮอพสมัยนิยมในแบบเจือจางเพิ่มความโจ๊ะได้ค่อนข้างมาก ฟังแปลกหูไปไม่น้อย, ถ้านั่นยังป๊อปไม่พอก็ต่อกันที่ Bloodsucker เพิ่มความป๊อปกลิ่นอาร์แอนด์บีพร้อมเสิร์ฟให้ผู้ฟังในวงกว้าง, Last Chance To Dance (Bad Friend) เป็นการหารครึ่งระหว่างซาวด์เก่า-ใหม่ ท่อนหนักเต็มไม้เต็มมือ และคอรัสที่โคตรติดหู และที่ขาดไม่ได้คือท่อนเบรคสุดหน่วง, F.Y.M. ป๊อปร็อคจังหวะเรียบๆเมโลดี้ผ่อนคลายที่จงใจดีไซน์ให้ล้อกับเนื้อร้อง
Resentment บีทและท่อนซินธ์ฮิพฮอพยังถูกนำมาใช้งานต่อผสานกับริฟฟ์กีตาร์ และท่อนคอรัสที่ค่อนข้างหนืดเนือยไปเลย แม้จะมีท่อนหนักมาคั่นบ้างแต่ฉุดอารมณ์โดยรวมของเพลงไม่ได้มากเท่าไร, ยิ่งมีแทร็คจังหวะกลางค่อนไปทางช้าอย่าง Looks Like Hell ต่อเนื่องย้ำอารมณ์ให้ยืดยาดเข้าไปไม่น้อย, Viva La Mexico ถึงกับเกาหัวร้องอิหยังวะกันเลยทีเดียว กลายร่างตัวเองเป็น Power Pop โจ๊ะๆในแบบที่ Jimmy Eat World ทำกันเป็นประจำอยู่แล้วซะอีก, Only Money บัลลาดป๊อบเต็มคราบที่น่าจะฮิตได้ไม่ยาก แอบชอบพวกเขาในโหมดแบบนี้เหมือนกันแฮะ เพราะใช่เล่น, Degenerates มาในลีลา Pop Punk เมโลดี้สดใสวัยรุ่นจ๋า บีทพอให้ได้กระโดดแก้เซ็งได้บ้าง, Re-Entry ริฟฟ์อินโทรนึกถึง blink-182 ได้แทบจะในทันที คอรัสร้องตามง่าย จำง่าย อินง่าย และก็จบไปแบบเรียบง่าย (ไปหน่อย), Everything We Need ปิดท้ายด้วย บัลลาด อะคูสติก ที่ฟังแล้วอ่อนโยนเหมาะกับการเป็นแทร็คปิดอัลบั้มที่สุดแล้ว
ชื่ออัลบั้ม You’re Welcome ก็คงสื่อเป็นนัยๆแล้วว่ายินดีกับการตอบรับของแฟนเพลงที่คงมีความเห็นที่ต่างกันออกไปอย่างสุดขั้ว การขยับทิศทางของวงครั้งนี้น่าจะกวาดแฟนเพลงในฝั่งเมนสตรีมกลับมาได้ไม่น้อย และเมื่อมีฐานผู้ฟังเพิ่มมากขึ้น จากนั้นค่อยก่ออิฐปิดรูโหว่เพื่อกลับมาทำซาวด์ในแบบที่เคยสร้างชื่อก็คงจะยังไม่สายเกินไป
โฆษณา