ทหารมีแบ่งชนชั้นกันไหมนะ?
จากประสบการณ์ในกรมกอง 1 ปี ประกอบกับมีลุงเป็นนายพล มีรุ่นน้องเป็นนายสิบ มีเพื่อนเป็นนายร้อย (ตำรวจ) มีสิ่งหนึ่งที่ผมพบก็คือมีการแบ่งชนชั้นเกิดขึ้นในสายทหาร ไม่ใช่การแบ่งจากชั้นยศนะครับแต่แบ่งจากที่มาของชั้นยศนั้น ๆ ต่างหาก โดยสามารถแบ่งเป็นกลุ่มได้ประมาณนี้
1.นักเรียนนายร้อยจปร.
2.นักเรียนนายสิบ
3.สอบตรงบรรจุเป็นนายสิบ
4.สอบเทียบเป็นนายร้อย
5.สอบตรงบรรจุเป็นนายร้อย
6.เป็นนายร้อยเพราะอายุงาน
1.
กลุ่มที่จะได้รับการยอมรับสูงสุดคือกลุ่มที่จบนายร้อยจปร. กลุ่มนี้บรรจุเป็นนายทหารสัญญาบัตรคือเริ่มที่ร้อยตรี จากนั้นจะเลื่อนชั้นยศไปตามวาระได้ไม่ยากนักหากไม่ประพฤติผิดวินัยร้ายแรงเสียก่อนก็ขึ้นถึงชั้นนายพลได้แน่นอน
2.
ตามมาติด ๆ ด้วยกลุ่มนักเรียนนายสิบที่เมื่อเรียนจบก็เป็นนายทหารชั้นประทวนคือเริ่มต้นที่สิบตรี กลุ่มนี้จะให้เกียรติกลุ่มแรกมากด้วยเหตุผลทั้งจากสายบังคับบัญชาและความซูฮกที่เรียนจบนายร้อยมาได้เพราะมันยากพอควรทั้งวิชาการและบททดสอบทางกายและใจ
กล่าวคือเป็นที่โจษจันว่านายสิบที่ว่าเหนื่อยลากเลือดแล้ว นายร้อยยิ่งหนักกว่า ฉะนั้นใครผ่านมาได้แสดงว่าเหนือกว่าจริง ๆ ต้องยอมรับ
3.
ส่วนคนที่สอบบรรจุมาเป็นนายสิบเลยเพราะมีตำแหน่งเปิดรับก็มักจะถูกดูแคลนจากนายสิบที่ผ่านโรงเรียนนายสิบมา ทำนองว่าเราเหนื่อยกันแทบตาย ลำบากตั้งมากมาย พวกนี้สอบตรงเข้ามามียศเท่าเราเฉยเลย มันไม่ใช่อ่ะกิ๊ฟ!
4.
เป็นขั้นวิวัฒนาการของกลุ่ม 3 เนื่องจากใช้วุฒิสอบเข้ามา เมื่ออายุงานครบกำหนด (ถ้าจำไม่ผิดคือ 5 ปี) และมีวุฒิปริญญาตรีจะสามารถสอบเทียบขึ้นเป็นนายร้อยได้เลย คือกระโดดจากสิบโทไปเป็นร้อยตรีเลย ข้ามไปหลายขั้น
ขนาดเข้ามาเป็นนายสิบแบบไม่ผ่านโรงเรียนยังโดนดูแคลน ไม่ต้องถามว่าเมื่อขึ้นเป็นนายร้อยจะรอดไหม
5.
กลุ่มนี้ผมเคยคิดจะไปสอบเหมือนกัน คือถ้าจบตรีหรือโทแล้วมีวุฒิตรงกับตำแหน่งงานที่เปิดก็สามารถสอบบรรจุแล้วเริ่มต้นที่ยศร้อยตรีได้เลย แต่ตำแหน่งส่วนใหญ่จะเป็นสายสนับสนุนไม่ใช่สายรบ กลุ่มนี้ก็ไม่ต่างจาก 3,4 เท่าไหร่ เพราะไม่ผ่านโรงเรียนมานั่นเอง
6.
หากบรรจุเป็นนายสิบแล้วทำงานไปเรื่อย ๆ ไม่เกเร เมื่ออายุถึง 55 ปีจะได้รับการเลื่อนยศเป็นร้อยตรีเพื่อเป็นเกียรติแก่วงตระกูลเป็นเหมือนของขวัญก่อนเกษียณอายุราชการ กลุ่มนี้อาจจะไม่ถูกดูแคลนแบบออกนอกหน้านักเพราะอยู่มานานกว่า 30 ปีแล้วยังไงก็ยังได้รับความเคารพในฐานะอาวุโสบ้าง แต่ก็ไม่ใช่นายร้อยแท้อยู่ดีนั่นล่ะ!
ผมคุยกับเสมียนหน่วยฝึกซึ่งเป็นนายสิบที่สอบตรงเข้ามา หมู่เหมี่ยวบอกว่ามักจะโดนดูถูกจากพวกนายสิบแท้ที่ผ่านโรงเรียนมา แกเลยต้องเหนื่อยในการพิสูจน์ตัวเอง เวลามีหลักสูตรพิเศษอะไรให้ฝึกแกจะขันอาสาเสมอเพื่อจะบอกว่าคนที่มาจากข้างนอกก็ไม่ได้ด้อยกว่าคนที่เป็นสายตรงเลย หมู่เหมี่ยวยังบอกอีกว่าแกจะสอบเทียบขึ้นนายร้อยด้วยถ้าเงื่อนไขครบ
อีกคนหนึ่งคือรุ่นน้องผม คนนี้มองต่างไป เขาไม่ต้องการมียศและตำแหน่งในชั้นสัญญาบัตรด้วยเหตุผลคือ ความรับผิดชอบเพิ่มขึ้นแต่ก็ยังเป็นได้แค่เบี้ยล่างของนายร้อยแท้อยู่ดี เขาบอกว่าเป็นจ่าแก่ ๆ คนนึง เงินเดือนก็ไม่ขี้ริ้วขี้เหร่ แต่มีเวลากลับมาทำร้านเบอร์เกอร์ดีกว่า (ทุกวันนี้หลังเลิกงานจะมาขายเบอร์เกอร์เพราะเป็นธุรกิจที่เกิดจากความหลงไหล ส่วนงานทหารก็ชอบเหมือนกันแต่เซ็งในระบบเลยทำไปเพื่อเป็นฐานที่มั่นคงให้ชีวิต แต่เรื่องต่อยอดนั้นใช้ธุรกิจอย่างเดียว)
อีกคนคือลุงผมซึ่งไม่ค่อยได้คุยกันเพราะแกไม่ได้อยู่บ้านเท่าไหร่เลย ลุงจบนักเรียนนายสิบซึ่งส่วนมากสายนี้ทำงานไปเรื่อย ๆ จะเกษียณที่ร้อยตรี แต่ลุงผมเกษียณที่ พล.ตรี ซึ่งเป็นกรณีที่ไม่ค่อยพบเห็นบ่อยนัก หมายความว่าลุงต้องสอบเทียบขึ้นเป็นนายร้อยให้เร็วที่สุดแล้วทำงานให้มีผลงานเข้าตาจนกระทั่งเลื่อนชั้นยศเป็นนายพัน ผมจำได้ว่าลุงค้างอยู่ที่พันเอกพิเศษอยู่หลายปีจนผมคิดว่าแกคงตันที่ตำแหน่งนายทหารการข่าวนี่แหละ แต่สุดท้ายก่อนเกษียณแกก็ได้เลื่อนขั้นเป็นพลตรีจนได้
ในแวดล้อมแบบทหารแม้จะมีเรื่องพวกพ้องหรือการแบ่งชนชั้นอย่างที่เล่าไป แต่แน่นอนว่าความสามารถและพฤติกรรมก็ยังเป็นเรื่องสำคัญอยู่ดี มีคำกล่าวหนึ่งที่ได้ยินมาคือ "ลูกน้องดัน นายดึง ก็ขึ้นได้" กล่าวคือถ้าเราเก่งและเป็นที่รักจริง ๆ การได้ตำแหน่งที่พ่วงมาด้วยชั้นยศที่สูงขึ้นก็จะเป็นไปได้ง่ายหน่อยครับ
ป.ล.ที่ว่าไม่ยอมรับนี่ก็ยังทำความเคารพนะครับเพราะเป็นระเบียบทหาร ยศน้อยต้องเคารพยศสูงกว่าโดยไม่สนที่มาของเขา รุ่นน้องต้องเคารพรุ่นพี่ (จากรุ่นที่โรงเรียน) โดยไม่สนอายุเช่นกัน
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
