เปิดกล่องความทรงจำ...สีจางๆ
ถ้าความทรงจำคือกล่องหนึ่งใบ จินตนาการกันดูไหม?
หากเปิดกล่องแห่งความทรงจำขึ้นมาแล้วเราจะพบเจอกับอะไรบ้าง
มีเรื่องราวอะไรบ้างนะที่ซุกซ่อนอยู่ในความทรงจำของเรา มีกี่เรื่องที่เราทำคล้ายจะลืมเลือนแต่อันที่จริงแล้ว มันก็ยังคงจรดลึกอยู่ด้านในของหัวใจ
มีใครสักกี่คนที่เราไม่อาจจะลืมเลือนได้ คนบางคนนั้นน่าจดจำเพราะเค้าคือคนสำคัญของชีวิต แต่คนบางคนหรือเรื่องราวบางอย่างก็น่าจะหยิบเอาไปให้ห่างจากกล่องความทรงจำของเรา
แล้วในกล่องความทรงจำของเรามีใครอยู่ในนั้นบ้างนะ?
คนที่เรามีเรื่องที่ยังคงค้างคา
อยากจะเอ่ยคำขอโทษจากหัวใจแต่ยังไม่มีโอกาส ผ่านไปเนิ่นนานแล้ว เราจึงปิดกล่องแล้วแกล้งลืมมันไป แต่ในวันใดวันหนึ่งที่มีอะไรมาสะกิดหัวใจ เราก็พบว่า...
“การทำผิด รู้สึกผิด แล้วไม่ได้ขอโทษสักทีนั้น” มันทำให้ชีวิตของเราเหมือนติดค้างอะไรบางสิ่ง
แม้ว่าเราจะแกล้งๆ ลืมมันไปแต่เรื่องราวเหล่านี้ก็ยังคงถูกซุกซ่อนอยู่ในกล่องความทรงจำ เปิดกล่องคราวนี้ ลองลิสต์รายชื่อหรือเรื่องราวที่เรายังรู้สึกติดค้างในใจ
มีใครที่เราอยากจะขอโทษ แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ ก็ควรทำ เพื่อให้กล่องความทรงจำสีขมุกขมัวของเรานั้น มีแสงออร่าสว่างเรืองรองด้วยเรื่องราวดีดี ความทรงจำดีดีนั่นเอง
คนที่เราอยากขอบคุณ
มีเรื่องราวดีๆเกิดขึ้นมากมายในชีวิตเรา แต่เราอาจแกล้งทำเป็นไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ บางครั้งเราอาจจะรู้สึกเขินอายที่จะบอกกล่าวขอบคุณใครต่อใครที่ช่วยเหลือเราในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ
เปิดกล่องแห่งความทรงจำกันสักที ลองมองดูสิว่า ที่ผ่านมานั้น ใครกันนะที่ช่างดีกับเราเสียเหลือเกิน อาจจะเป็นคนรักที่ตักอาหารให้เราเสมอๆ เราทานมันด้วยเอร็ดอร่อย นึกชื่นชมเขาอยู่ในใจแต่ก็ไม่ได้พูดมันออกไป เพราะมันแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ
ลองให้รางวัลกับตัวเองด้วยการกล่าวแสดงความชื่นชมและขอบคุณคนรอบข้าง พลังแห่งการขอบคุณนั้นจะทำให้หัวใจของคนให้พองโต และแน่นอนว่าทำให้ผู้รับหัวใจพองโตไปด้วย
ในกล่องความทรงจำของเราทุกคน ต้องมีคนที่เรานึกอยากจะขอบคุณอยู่บ้างแน่นอน
คนที่เราอยากลืม
ไม่แน่ใจนักว่า ในชีวิตหนึ่งนั้น เราจะอยากลืมใครสักกี่คน อาจจะเป็นคนที่ทำให้เราเจ็บปวดรวดร้าว คนที่ทำเอาเราหลงรักจนหัวปักหัวปำ แล้วก็ทิ้งรักช้ำๆไว้ให้ เราแทบไม่อยากจะจดจำว่ารักนั้นเคยเป็นอย่างไร
การสะกดจิตตัวเองให้ลืมใครสักคนนั้น ก็เหมือนตอกย้ำให้ภาพจำยิ่งตราตรึง ยิ่งเราตั้งใจจะลืมก็เหมือนเราตั้งใจจะจำ
ในกล่องความทรงจำใบใหญ่ หากจะมีคนที่เราอยากลืมซุกไว้ภายใน ก็อย่าไปเดือดเนื้อร้อนใจอะไรนักเลย แค่ใครคนหนึ่งที่เรารู้สึก “คิดถึง” แค่นั้นเอง
คนที่เราต้องให้อภัย
ความเจ็บแค้นนั้นเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำ มีใครบางคนที่เราอยากลืมแต่ลืมไม่ลงเพราะความโกรธเคืองที่ตกตะกอนอยู่ภายใน
ภาพเก่าๆ ที่ฉายวนซ้ำๆ ถึงเรื่องเลวร้ายที่ใครคนนั้นเคยทำกับเรา ความผิดหวัง
ความเสียใจที่เราต้องพบเจอในวันนั้น วันนี้มันก็ผ่านไปแล้ว อาจมีคนหลายคนในชีวิตที่ต้องการคำให้อภัยจากเรา
หากแม้ว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ยุ่งยากลำบากใจเกินไป ก็เปิดกล่องแห่งความทรงจำของเรา แล้วทบทวนว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นความผิดมันร้ายแรงสักเพียงไหน การเก็บความโกรธเคืองไว้ในกล่องใบของเรานั้น มันทำให้เราทุกข์ใจหรือเปล่า
ถ้าเรามีโอกาสที่จะให้อภัยเพื่อให้กล่องใบนี้มีพื้นที่ว่างมากขึ้น เราจะได้เอาพื้นที่เหล่านั้นมาเก็บสิ่งดีดีเพิ่มเติม
คนของความรัก
ความรักเป็นพื้นที่งดงามของชีวิต ในทุกช่วงเวลาของชีวิตย่อมดำเนินไปด้วยความรัก
แม้ว่าบางครั้งความเป็นคนรักได้จบลง แต่ความรักนั้นยังคงอยู่ หากพื้นที่ของกล่องความทรงจำเปิดออก เราย่อมพบพานกับความรักมากมาย
ความรักจากครอบครัวที่อุ้มชูเราให้อบอุ่นใจเสมอมา ความรักจากเพื่อนฝูงที่ทำให้เราเติบโตและมั่นคงในจิตใจ ความทรงจำดีดีในวัยเด็กนั้น สร้างให้เราเติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ที่มั่งคง
ลองมองหาเวลาที่ย้อนพาตัวเองกลับไปทำหรือคิดอะไรด้วยความทรงจำในวัยเด็กที่เต็มอิ่มไปด้วยความรักบ้าง
ปลดปล่อยชีวิตที่ถูกจองจำอยู่ในกรอบของเหตุผล ออกไปพบกับโลกของวัยเยาว์
ความสุขจากการได้สัมผัสช่วงวัยเด็กอีกครั้งนั้นสร้างความทรงจำที่งดงามให้กับชีวิตเสมอ
สุดท้ายแล้วเราต่างเป็นเจ้าของความทรงจำที่ดีและร้ายมากมาย การเปิดกล่องแห่งความทรงจำก็เหมือนการเปิดประตูสู่การทบทวนเรื่องราวในชีวิตของตนเอง
หากมีคนที่อยากขอโทษให้คุณรีบขอโทษ หากมีคนที่อยากจะขอบคุณให้คุณรีบขอบคุณ หากมีคนที่อยากจะคิดถึง โปรดคิดถึงเขาด้วยความอบอุ่นใจ
หากมีคนที่คุณอยากให้อภัย โปรดส่งยิ้มให้กับเขา แล้วกล่องความทรงจำของคุณนั้นจะสว่างสดใสไปด้วยความทรงจำ….ที่แสนงดงาม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
