“มิตรภาพ ระหว่างทาง”
น่าแปลกนะ กับคนบางคนเพิ่งเจอกันแปปเดียว กับรู้สึกสนิท คุยถูกคอ เหมือนรู้จักกันมานาน บางทีคนที่เพิ่งรู้จักกลับคอยแสดงความเป็นห่วงเป็นใย ความเป็นมิตรให้เรามากกว่าบางคนที่อาจรู้จักกันมานาน ก็ไม่น่าแปลกที่เราจะรู้สึกสนิทกับคนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน
ลองนึกย้อนถึงช่วงเวลาต่างๆ ที่ผ่านมา ก็พบว่า คนหลายคนเลยที่เดียวที่ตกหล่นหายออกไปจากชีวิต ทั้งที่ตั้งใจ และไม่ตั้งใจ บางคนเป็นเพื่อนกันอยู่ดีๆ อ่าว หายไปแล้ว กลายเป็นเหมือนแค่คนรู้จักกันเฉยเลย แบบงงๆ บางคนเราเองก็เป็นคนผลักให้เค้าหล่นหายไปเองก็มี เพราะรู้สึกมีไว้ ก็ไม่ได้พาให้ชีวิตสุขสดใสสักเท่าไหร่
พอโตขึ้น การมีเพื่อนน้อย กลับรู้สึกดีกว่า อีกอย่างพอเจอใครคนอื่น มันเหมือนกับว่า เราดูคนออกมากขึ้นกว่าแต่ก่อน ทำให้เราตัดสินใจคัดคนเข้า และออกจากชีวิตได้ง่ายขึ้น ผิดกับตอนเด็กที่คิดว่ามีเพื่อนเยอะสิดี มีเพื่อนเยอะแปลว่าเรามีพาวน์อะไรสักอย่าง (มั้ง) 😂
ทุกวันนี้คนที่เข้ามาในชีวิต แม้เพิ่งได้รู้จักกันไม่นาน กลับรู้สึกว่าเป็นมิตรมากกว่าสมัยเด็กๆ เยอะเลย อาจเป็นเพราะทุกวันนี้ การพูดคุยระหว่างกัน (ด้วยช่วงวัย) ส่วนใหญ่มันเป็นภาษาแบบผู้ใหญ่อะ คุยกันแบบคนโตแล้ว ไม่ใช่พลิกลิ้นไปพลิกลิ้นมา หรือการหลอกกัน เพราะถ้าเจอแบบนั้น คือคัดออกเลยแบบง่ายๆ ไม่เสียดายมิตรภาพเลย เพราะไม่ถือว่าการทำแบบนี้เป็นมิตรภาพอยู่แล้ว สมัยเด็กๆ เวลาเจอเพื่อน หรือคนที่เข้ามาในชีวิตทำไม่ดีใส่ ก็จะแบบไม่เป็นไรตลอด เพราะอยากคงไว้ซึ่งความเป็นมิตรภาพ สุดท้ายก็ไปไม่รอดไง คนที่เจ็บปวดก็ตัวเราเอง ที่ผ่านมาโดนคำว่าเพื่อน (มิตรภาพของคำว่าเพื่อน) หักหลังบ่อยมาก แต่ก็ไม่จำ
จะว่าไปมันเป็นเรื่องปกติมากนะ ที่เมื่อมีคนออกไปจากชีวิต ก็จะมีคนเข้ามาในชีวิตเช่นกัน กับคนบางคนมันใช้คำว่ามิตรภาพไม่ได้ด้วยซ้ำแม้จะรู้จักกันมานานแล้วก็เถอะ ลองเปิดใจรับมิตรภาพใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตบ้าง บางคนเค้าอาจจะกลายมาเป็นเพื่อนแท้ที่ดีของเราเลยก็ได้นะ 😊
#เรื่องเล่าโลกซึมเศร้า
#มิตรภาพอาจเกิดขึ้นได้แม้เดินไปซื้อของหน้าปากซอย
#มิตรภาพแย่ๆก็แค่เขี่ยมันทิ้ง
#เพื่อนที่ดีอาจรู้จักกันแค่ไม่กี่วันก็มีนะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
