...บทสนทนาโต๊ะน้ำชา ใส่ใจสิ่งเล็ก ๆ ที่มีค่ายิ่งใหญ่...
ขอขอบคุณ canva
ณ บทสนทนาบนโต๊ะน้ำชาที่มีกาต้มชาและแก้ววางเรียงราย สักพักอาหารตามออร์เดอร์ต่าง ๆ ก็ทยอยมาทีละอย่างสองอย่าง
ความสวยงามของอาหารและเครื่องดื่ม ดึงดูดให้ชาวล้อมโต๊ะน้ำชา หยิบอุปกรณ์ถ่ายรูปขึ้นมาทันที
สักพักมีเพื่อนคนหนึ่งเริ่มบทสนทนาขึ้น
เราว่า... แต่ก่อนเราชอบลงรูปในสตอรี่บ่อย ๆ นะ
แต่พี่ชายเราชอบบอกว่า " อย่าลงรูปอาหารในสื่อสาธารณะบ่อยๆเลย เพราะเราไม่รู้ว่าคนที่มาดูสตอรี่เราจะรู้สึกยังไงกันบ้าง และที่สำคัญควรระมัดระวังเจตนาในการลงสื่อของเราด้วย ถ้าในขณะนั้นคนที่ดูสตอรี่เรามีความหิวและไม่ได้มีเงินพอที่จะซื้ออาหารเหมือนเรา เขาอาจจะรู้สึกไม่ดีก็ได้ "
ฉันนั่งฟังแล้วครุ่นคิดในสิ่งที่เพื่อนบอกกล่าว
แล้วลองเลื่อนดูสตอรี่ไอจีเรื่อย ๆ
ฉันว่าก็จริงนะ
เพราะเมื่อฉันได้ลองเลื่อนสตอรี่เพื่อน ๆ
แล้วเห็น เพื่อน ๆ บางคน ลงรูปอาหารสวย ๆ น่ากิน และดูบางร้านแล้วราคาก็แพงด้วย บางอาหารคงต้องใช้เวลาในการเก็บเงินถึงจะมีโอกาสได้กิน
ฉันเริ่มมีความรู้สึกอย่างที่เพื่อนเล่าจริง ๆ ด้วย รู้สึกว่าเราคงได้แต่ดู คงไม่มีโอกาสได้กินแบบนั้นแน่
บางร้านอาหาร รู้สึกอยากกินแต่ไม่มีเวลาได้ไป
อาจด้วยปัจจัยหลาย ๆ อย่างในชีวิต
มันเป็นความรู้สึกที่แปลก และเริ่มเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่นมากขึ้น เริ่มไม่อยากให้ใครรู้สึกเช่นนี้
เพราะถึงแม้พื้นที่ตรงนั้นจะเป็นพื้นที่ส่วนตัวของเรา แต่เราก็มีเพื่อน ๆ ของเราทั้งนั้นที่เข้ามาเลื่อนดู
ฉะนั้นการใส่ใจสิ่งเล็ก ๆ นี้ ฉันมองว่ามีค่ายิ่งใหญ่
ดีกว่าที่ฉันจะสร้างบาดแผลใจใคร โดยที่ฉันไม่รู้ตัว
คำบอกเล่าของเพื่อนคนนั้น ทำให้ฉันฉุกคิด
และดีใจที่เพื่อนของฉัน
แบ่งปันการใส่ใจสิ่งเล็ก ๆ ที่บางทีฉันเองอาจคิดไม่ถึง
บางครั้งเราอาจจะมีความสุขเพิ่มขึ้น
จากการใส่ใจสิ่งเล็ก ๆ นี้ก็ได้
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
