อุปาทานหมู่ของการทำแต้มหลุดมือ ...
หลังเกม อาร์เซนอล 2-1 สเปอร์ส
น้ามู น่าจะได้ทีมที่ดีที่สุดของตัวเอง เป็นชุด เอ ที่ลงมาลุยเกมลีกเป็นหลัก และในตำแหน่งแบ็คขวาส่วนตัวผมว่าไม่ต่างกันมากนักสำหรับ ออริเย่ร์ หรือ โดเฮอร์ตี้ ที่เฉือนกันน่าจะเป็นเรื่องของความผิดพลาดส่วนบุคคลที่ โดเฮอร์ตี้ มีน้อยกว่า ส่วนการเติมเกมบุกมีพอๆกัน
แนวรุกเมื่อไม่มี เพลย์เมคเกอร์มืออาชีพ อยู่ในทีม ก็ใช้ เคน เล่นควบ 2 จ็อบไปเลย ในขณะที่ มูร่า ซึ่งถนัดการตีหักวงล้อมในระยะประชิด ก็ให้เล่นแบบนั้นไป จะไปบอกว่าเอาแต่เลี้ยงก็คงไม่ถูกนัก เพราะเขาไม่ใช่ประเภทสร้างสรรค์โอกาสให้เพื่อนรอบตัวโดยตรงอยู่แล้ว จะไปถามหาคิลเลอร์พาสจากเขาไปใยกัน ให้ไปมองประโยชน์ในทางอ้อมจากจังหวะต่อไปจะเหมาะกว่า
เริ่มเกมมา อาร์เซนอล ครองบอลได้เหนือกว่าพอสมควร และพยายามเจาะทางขวาของเราอยู่เป็นสำคัญ เรายังทำได้แค่ยกการ์ดปัดป้องบังหมัดเอาไว้ไม่ให้สอยปลายคางเท่านั้น ไม่มีโอกาสออกมัดสวนได้เลย เรียกได้ว่าเหมือน อาร์เตต้า ตั้งใจมาจากบ้านแล้วว่าจะมาเจาะตรงนี้ ใช้การดับเบิ้ลทีมเข้าใส่ของ เทียร์นี่ย์ กับ สมิธโรว์ วิ่งโอเวอร์แลปกันอย่างสนุกสนานบานตะไท
พลพรรคปืนโตใช้การเพรสซิ่งเข้าประกบติดตัวเร็วเมื่อเราได้บอล ทำให้กลางเราพลิกตัวออกบอลได้ลำบาก อย่าง เอ็นดอมเบเล่ ที่ชอบครองบอลไว้กับตัว 1 ถึง 2 สเต็ปก่อนค่อยปล่อยต่อให้เพื่อน ก็หมดโอกาสสิ้นจังหวะในการทำเกมขึ้นมา แผนการให้ ดอม เป็นตัวลำเลียงบอลไปให้แนวรุกถือว่าล้มเหลวเป็นอัมพาตท่อนล่างไปชั่วขณะใช้การไม่ได้
จังหวะโบกมือทักทายแรกของเราเป็นเพียงแค่ลูกจ่ายไซร้ก้อยเข้าในของ เบล เท่านั้น ยังหาโอกาสจบสกอร์ไม่ได้ และการเคลื่อนที่ของ เคน ดูเหมือนมีข้อจำกัดในเรื่องพละกำลังการวิ่ง ดูไม่ปราดเปรียวและทรงพลังเท่าที่ควร ในต้นเกมจากการเป็นฝ่ายตั้งรับซะส่วนใหญ่ เขาจึงถูกลักพาตัวไปจากเกม ต้องลงประกาศหาตัวในมูลนิธิกระจกเงาไปโดยปริยาย
อาร์เซนอล ใช้ทั้งบอลไดเร็กและจ่ายทะลุช่องเจาะตรงรอยต่อการยืนตำแหน่งระหว่าง โดเฮอร์ตี้ กับ ซานเชส แม้จะเปิดเข้ามาข้างในไม่แม่นนัก แต่การตอกย้ำซ้ำรอยแผลเก่าบ่อยๆเข้า มันก็เป็นเรื่องไม่ดีแน่ๆ
น้ามู ไม่ได้เลือกการไฮเพรสซิ่งจากแดนบน แต่ใช้การคุมโซน และเริ่มออกวิ่งไล่บอลเมื่อ อาร์เซนอล รุกล้ำอธิปไตยเข้ามาในแดน ภาษาฟุตบอลน่าจะเรียกการไล่แบบนี้ว่า Own half pressing มันประหยัดพลังงานมากว่า และจำกัดพื้นที่การไล่บอลให้แคบลง อาร์เซนอล จึงหนีไปเน้นกระแทกซ้ายมากกว่าที่จะมาคลุกวงในตรงกลาง ถือว่าชิงไหวชิงพริบกันพอสมควร และถือว่ากุนซือหนุ่มศิษย์เอกของ เป๊ป ที่แฟนบอล อาร์เซนอล บางคน ค่อนขอดว่าเป็น กุนซือฝึกหัดก็ไม่ธรรมดา มีของติดตัวที่อาจารย์ให้ไว้เหมือนกัน
และเซฟแรกของเกมเป็นของ คาน ที่ไม่ใช่ โอลิเวอร์ คาห์น แต่เป็นคานประตู จากการหลุดสมาธิจับยาวไปของ เรกีลอน จนถูกสวน และ สมิธโรว์ ยิงไกลแต่ไปชนสามเหลี่ยมบน โยริส และผองเพื่อนเรียกใช้บริการของเทพีแห่งโชคไปแล้ว 1 ครั้ง อย่างไวกว่าที่คิด
การสปริ๊นท์เข้ากรอบเขตโทษของ ซอน ทำให้กล้ามเนื้อต้นขาเกิดกระตุก และถ้าเจ็บจากจุดนั้น เรียกว่าเอาคืนไม่ได้แน่นอน (หวังว่าจะหายทันเกมกับ ซิตี้ ในคาราบาวรอบชิง) ลาเมล่า ลงมาแทน แน่นอนว่าจังหวะของเกมต้องเปลี่ยนไปแน่ๆจากไลฟ์สไตล์ที่ต่างกันของนักเตะ จากการมูฟเข้าไปในกรอบเขตโทษด้วยความเร็ว จะเปลี่ยนเป้นการพาบอลเข้าไปเอง
แต่จะว่าไปการครองเกมที่ดีกว่าของ อาร์เซนอล พวกเขาก็ยังหาจังหวะจบแบบจะๆจังๆไม่ได้มากนัก ถ้าไม่นับลูกยิงชนคาน โดยมากก็จะเป็นลูกยิงที่ติดบล็อกจากนอกกรอบ ถึงตรงนี้ โยริส ยังไม่มีสักเซฟ ถ้าจะบอกว่าเราเอาแต่รับ ผมก็มองว่ามันก็เป็นเกมรับที่มีจุดบอดจุดเดียวคือ ทางฝั่งขวา ที่เหลือก็ยังทำหน้าที่อย่างแข็งขันขมันขมี
มิติการขึ้นเกมแบบฝั่งซ้าย(ของอาร์เซนอล)เรียกว่าผ่านตลอด ไปถึงเส้นหลังเกือบทุกครั้ง เดิมทีที่ฟูลแบ็คเราถ้าเป็นรองหนักๆแบบถูกรุมกินโต๊ะ น้ามู จะใช้ RM ถอยลงมาช่วยราชการ แต่พักหลังตำแหน่งนี้เป็น แกเร็ธ เบล ที่ตอบสนองชุดคำสั่งเกมรุกเป็นหลัก โดเฮอร์ตี้ จึงงานชุกหน่อย ต้องใช้ มิดฟิลด์คู่กลางถ่างไปช่วยแทน บางจังหวะ ซานเชส ก็ต้องตามไปซ้อน ซึ่งตรงนี้นอกจากจะไม่ค่อยได้ผล ยังทำให้ 2 มิดฟิลด์คู่กลางยังเสียตำแหน่งพื้นที่รับผิดชอบของตัวเองไปอีก เป็นเหมือนกับการขี้ช้างจับตั๊กโต่ง มันได้ไม่คุ้มเสียเอาซะเลย
เมื่อความพยายามจะใช้ความเป็นบ็อกทูบ็อกมิดฟิลด์ของ ดอม ไม่เกิดประโยชน์เพราะเอาตัวรอดจากการไล่บีบอัดเพรสซิ่งของ อาร์เซนอล ไม่ได้ การจะปั้นเกมขึ้นไปจากตรงกลาง โอกาสจึงเท่ากับศูนย์ ถามว่าอึดอัดมั้ย ก็มีบ้าง แต่ผมว่ามันเป็นการพัวพันที่น่ารำคาญมากกว่า ที่ ดอม จับบอลปุ๊บโดนบีบพื้นที่ปั๊บ เขาเองก็มักจะเอาตัวรอดไม่ค่อยสำเร็จ กับทีมที่มีศักยภาพทัดเทียมของผู้เล่น ต้องฝึกวิชาในห้องแห่งกาลเวลานานหน่อย หากจะมาสานต่อคุโณปการที่ พี่แดง ทิ้งเอาไว้
อยู่ๆ ราโบน่า คิก ของ คำหล้ามาแผงฤทธิ์ซะอย่างงั้น หลังจากที่หาโอกาสยิงไม่ได้แม้แต่หนเดียว ลาเมล่า มาปล่อยของ ยิงลูกมหัศจรรย์ได้แบบนี้ทั้งที่ มูร่า แปะคืนเบาเกินไปและย้อนหลังไปแล้ว แต่ไปเข้าทาง ท่าถนัดของ ลาเมล่า ที่เคยยิงแบบนี้มาแล้วครั้งนึงเมื่อหลายปีก่อน ลูกนี้นอกจาก เรกีลอน จะช็อคซีนีเพล็กซ์แล้ว น้ามู เองก็ยังแอบค้างอยู่นิดๆเหมือนกัน ว่ามันยิงเข้าไปได้ยังไง
แม้ เบล จะไม่ได้เข้าไปใกล้กับระยะทำการง้างสับไกเลย แต่การสวิตช์บอลเปลี่ยนแกนเร็วของเขาก็สร้างไอเดียในการเข้าทำได้พอสมควร เขายังมีความแม่นยำพอในการวางบอล หรือถ้ามีโอกาสเปิดเข้ากลางก็ทำได้ดี
เกมนี้โดนเจาะทางกราบขวาอีกแล้ว เปิดเข้ากลางมา ลากาแซตต์ ข้ามหลอก แซดดริก วิ่งเบียดกับมูร่า มายิงชนเสา ดูทรงแล้ว โดเฮอร์ตี้ อ่วมแน่นอน ถ้ายังไม่หาทางแกแบบเป็นกิจลักษณะ อาร์เซนอล เห็นบ่อน้ำพุโซดา ที่น่าจะนำมาผสมน้ำแดงกินแบบหวานเจี๊ยบได้แล้ว เราต้องแก้โดยด่วน
อาร์เซนอล กลับมาโหมบุกอย่างบ้าคลั่งอีกครั้ง แต่จะว่าไปมิติเดียวของพวกเขาที่จู่โจมใส่เราก็คือการขึ้นบอลริมเส้น และเป็น โดเฮอร์ตี้ ที่โดนเผาอีกครั้ง แต่คราวนี้การผ่านเข้ามา พื้นที่ตรงกลาง ฮอยเบียร์ก กับ ดอม ไม่ได้ตาม โอเดการ์ด มาให้สุด ทำให้ได้ยิงโล่งๆ ลูกยิงไม่ได้ดีมาก ออกจะตรงตัว โยริส ด้วยซ้ำ แต่คราวนี้ บล็อกทำงานได้ไม่ดีเท่าไหร่ แฉลบหนีมือ กัปตัน เป็น 1-1
การจบครึ่งแรกแบบเจ๊าๆ ทำให้รูปเกมที่จะลงมาอาจไม่เปลี่ยนมากนัก ผมเดาว่า น้ามู เริ่มคิดว่า การรัดกุมในเกมรับ อาจเป็นคำตอบในการได้แต้มกลับไป มากกว่าจะไปเปิดหน้าใส่แบบใครดีใครอยู่ ตรงนี้แน่นอนว่าไม่ถูกใจแฟนไก่สายเอ็นเตอร์เทนอยู่แล้ว ที่มองว่าความเป็น สเปอร์ส มีความหมายว่าการบุกเข้าใส่อย่างเดียวเท่านั้น
ครึ่งแรกเกมรับฝั่งขวาทรมานทรกรรมเอามากๆ โดยตลอดทั้ง 45++ นาที โดเฮอร์ตี้ ที่เกมลีกนัดก่อนยังทำได้ดีอยู่เลย แต่เกมๆนึงก็มีปัจจัยหลายอย่าง อย่างเกมนี้ผมมองว่า การแย่งบอลกลับมาของเรา ทำได้ไม่ดี เมื่อ%การแทคเกิล กับ อินเตอร์เซ็ปมีน้อย บอลก็ไปอยู่ที่คู่ต่อสู้ซะมาก และ อาร์เตต้า ก็ไม่เลือกที่จะปะทะกับ คู่กลางของเราตรงๆ แต่เลือกไปที่ด้านข้างแทน ซึ่งเรายังแก้ปัญหาไม่ได้
จังหวะแรกของครึ่งหลังคือสิ่งที่เราควรทำได้ตั้งแต่ครึ่งแรก คือ การชิงจังหวะตัดเกมของแดนกลาง เพื่อเอาบอลกลับมาตั้งเกมบุกขึ้นไปให้เร็ว ลูกนี้น่าเสียดายที่ เรกีลอน จ่ายกลับมาให้ เคน ไม่ผ่าน ไม่งั้นก็น่าจะได้ยิง นี่เป็นจังหวะเคาน์เตอร์แอทแทค ที่เราต้องการ ซึ่งตลอดครึ่งเวลาแรก ไม่มี
ฮอยเบียร์ก พยายามจะเข้าแทคเกิลให้เร็วขึ้น และขึ้นมาบีบพื้นที่สูงกว่าเดิม เพื่อให้ อาร์เซนอล เสียจังหวะในการขึ้นเกม เพราะถ้าแย่งบอลหรือทำลายจังหวะการขึ้นเกมของ อาร์เซนอล ได้แต่แรก ก่อนที่จะถลำเข้ามาในพื้นที่หน้ากรอบเขตโทษ เราก็มีโอกาสทำเกมสวนกลับขึ้นไปเร็วกว่าเดิม
จะว่าไปแล้วบอลที่ทำจากช่องตรงกลางขึ้นมาแล้วได้จบของ อาร์เซนอล มาเกิดขึ้นครั้งแรกในครึ่งหลัง ในครึ่งแรกเป็นการจู่โจมจากริมเส้นทั้งสิ้น ซึ่ง ลากาแซตต์ ยิงตรงตัว พลพรรคปืนโต ได้ยิงมากกว่าก็จริง แต่จังหวะเข้ากรอบก็มีไม่มาก เส้นบางๆของการใช้โอกาสเปลืองกับสร้างสรรค์โอกาสได้เยอะ นั่นก็คือ ประตูที่ทำได้ ซึ่งถึงตรงนี้ อาร์เซนอล ยังทำได้ไม่ดีไปกว่าเรา
ในขณะที่สกอร์ยัง 1-1 น้ามู ใช้ พี่โก้ ลงมาแทน เบล เพื่อมาช่วยไล่ตรงกลาง ปรับ ลาเมล่า มาช่วยราชการของ โดเฮอร์ตี้ ตรงนี้ผมก็คิดไว้เหมือนกัน ถ้าเราเอาชนะการแย่งบอลกลับมาตั้งเกมบุกไม่ได้ สุดท้ายคนที่ต้องออกไปเพื่อปรับแท็คติก ก็คือ เบล ที่บทบาทน้อยลงนั่นเอง แต่ดูเหมือนว่า เบล จะไม่เห็นด้วยนัก (ดูจากสีหน้าหลังถูกเปลี่ยน)เพราะมันยัง 1-1 อยู่ ซึ่งโอกาสยังเปิดกว้างว่าฝ่ายไหน จะปิดจ็อบได้ก่อนกัน
ดอม วันนี้ แทบไม่มีวินเนอร์ในการเลี้ยงผ่าน แม้ น้ามู พยายามจะนำเสนอความเป็นสุดยอดบ็อกทูบ็อกมิดฟิลด์ ที่มีความเป็น 2 in 1 อยูในตัว แต่โดยส่วนตัวผมคิดว่า ถ้าไม่ใช่การยืนแบบ 4-3-3 การเล่นของ เอ็นดอมเบเล่ จะทำให้ ฮอยเบียร์ก มีงานหนักมากกว่าเดิม เพราะต้องตามเก็บกวาดให้เขาอยู่เรื่อย
จังหวะที่ ลากาแซตต์ หลุดมา วอลเลย์เลย์จั่วลมล้มพับไปเอง แต่การพุ่งมาขวางของ ซานเชส กลายเป็นเปลืองตัวฟรีไปเองซะงั้นและจารย์โอลิเวอร์ก็ ไม่ไปดูจอ VAR อีกต่างหาก การยิงวืดแล้วล้ม มันเป็นการทำลายจังหวะยิงตรงไหนไม่ทราบ รูปเกมที่เล่นได้แย่ มันเทียบไม่ได้เลยกับการเสียจุดโทษที่ไม่น่าเสียแบบนี้ (มุมมองของแฟนไก่)
พอมี อัลลี่ ลงมา ช้อยส์ในการเข้าทำ ก็มีเพิ่มเติมมาหน่อย ลูกเปิดของ เคน โค้งเข้าไปจุดนัดพบ แต่ไม่มีใครขึ้นโขกถึง ลูกนี้เข้าตำราที่ อัลลี่ ถนัดเลย เสียดายที่ขึ้นไม่ถึง อัลลี่ ไม่ได้มีประโยชน์สูงสุดในการเป็น AM เราเห็นๆกันอยู่ว่าเขาจะทรงประสิทธิภาพมากถ้าเล่นในบทบาท SS ที่มีอิสระในการเคลื่อนที่ แต่ปัญหาก็คือ ใครจะเป็นคนเปิดบอลให้เขาทำประตู
เมื่อเอาชนะการแย่งบอลตรงกลางสนามไม่ได้ การเล่นสั้นหน้าบ้านเพื่อให้ อาร์เซนอล เข้ามาเพรส แล้วต่อบอลขึ้นไป ที่เป็นสูตรการทำลายโซนเพรสซิ่งที่เป็นมาตรฐาน แต่เราก็ยังออกบอลกันไม่ดีพอ จากการไม่เคลื่อนตัวไปรับบอลของผู้เล่นที่ว่างอยู่ จะว่าไปเกมแบบนี้ โฮลดิ้งมิดฟิลด์ อาจเป็นไพ่ที่น่าสนใจก็ได้ ถ้าการพาบอลขึ้นไปเองมันไม่เวิร์ค การฝากบอลไว้กับตัวโฮล และเคลื่อนที่ไปรับ เป็นตัวเลือกที่น่าสนใจ แต่เสียใจด้วย โควต้าสำรองหมดไปแล้ว
ลูกโขกย้อนศรของ เคน ยังอุตส่าห์เป็นประตู แต่มันล้ำหน้าในจังหวะออกตัวไปซะก่อน ยังไงซะ เคน ก็ยังไว้ลายดาวยิ่งสูงสุดของดาร์บี้แมตช์แห่งลอนดอนเหนือ สำคัญมันอยู่ที่ เราทรานสเฟอร์บอลขึ้นไปให้เขาไม่ได้ ถ้างั้นก็เลี่ยงไม่ได้ที่จะใช้มุกเดิมนั่นคือ การวางยาว
แต่บอลจากแนวลึกหรือจากสุดเส้นหลังให้ เคน ลุ้นโหม่งมีน้อยไปหน่อย เห็นได้ชัดว่า อาร์เซนอล ที่เริ่มถอยร่นลงไปเพื่อรักษาสกอร์ 2-1 ก็เก็บทรงไม่ค่อยอยู่เหมือนกัน ในการถูกบอมม์เข้าใส่
เคน ที่ซัดฟรีคิกได้ใกล้เคียงขึ้นเรื่อยๆในช่วงหลัง กดชนเสากระดอนมา ซานเชส ซ้ำได้ไวแล้ว แต่โดน กาเเบรียล โขกสกัดได้ทัน การใช้การ์ดเทพีแห่งโชคหมดไปตั้งแต่ครึ่งแรก ส่งผลต่อดวงชะตาราศีในท้ายเกมซะแล้วสิ เก่งอย่างเดียวเอาแต้มกลับมาไม่ได้นะ ต้องมีเฮงด้วย
การกลับมาได้บุกเยอะทั้งที่เหลือ 10 คน ส่วนหนึ่งน่าจะเป็นเพราะ อาร์เซนอล เพลย์เซฟถอยลงไปรับลึกมากขึ้น แม้เราจะกลับมาทำเกมบุกได้ดี แต่การมีอาวุธในการเข้าทำจำกัด ทำให้เกมบุกมันไม่เต็มประสิทธิภาพ ย้อยให้คิดถึง น้ามู เดิมพันเกมรับด้วยการถอด เบล ออกเพื่อไปปิดเกมรุกทางซ้ายของ อาร์เซนอล เมื่อตอนสกอร์ยัง 1-1 ถ้าเปลี่ยนเหตุการณ์เป็น เบล ยังอยู่ในสนามมันจะเป็นยังไงนะ (หรืออาจจะเละกว่าเดิมเพราะทางขวาจะถูกเจาะพลุนก็ได้ )
ทดเจ็บ เคน ได้ยิงฟรีคิกอีกครั้ง แม้ระยะหวังผลได้มากกว่าครั้งแรก แต่ก็ข้ามคานไปเยอะ และเป็นแอคชั่นสุดท้ายของเกม จบการแข่งขัน เราพ่ายไปแบบสนุก (ไม่รู้ผมสนุกอยู่คนเดียวหรือเปล่า เพราะเมื่อคืน พี่ท่านนึงบอกว่า สนุกตรงไหน ? )
การถอยลงไปต่ำของเราในครึ่งแรก ผมมองว่าเป็นความพ่ายแพ้ในการชิงพื้นที่ ชิงจังหวะเกมจากแดนกลางของเรา โดยเฉพาะ ดอม ที่จับบอลแล้ว พลิกทรานซิชั่นบอลขึ้นไปด้วยตัวเองไม่ได้ อย่าว่าจะแต่เลี้ยงให้วินเนอร์เลย แม้จะครองบอลไว้ไม่ให้เสีย ยังยากเลย
รวมไปถึง ฮอยเบียร์ก ที่ถอยต่ำลงไปลึกถึงหน้าคู่เซ็นเตอร์ แบบจำยอม จะเห็นได้ว่า การแก้หมากของ น้ามู ในครึ่งหลัง โดยให้ ฮอยเบียร์ก เข้ามาบีบสูงทันทีที่ อาร์เซนอล พาบอลเข้ามาตรงกลาง เราแย่งบอลกลับมาได้ดีขึ้นเยอะ ถือเป็นอีกเกมที่น่าจะเป็นตัวชี้วัดว่า ฮอยเบียร์ก จับคู่กับ ดอม แล้วเจอกับทีมระดับที่สูสี มันจะเป็นงานที่หนักเกินไปของ นายฮ้อย ในการตัดเกม (ผมเชื่อแบบนั้น)
สุดท้ายเราก็หลีกเลี่ยงเหตุการณ์อุปาทานหมู่ของทีมกลุ่มนำที่นัดกันพลาดเก็บแต้มไม่ได้ ซึ่งเราแทนที่จะมีแต้มแล้วแซงขึ้นไป แต่กลับพลาดตามชาวบ้านไปอีก อดทำอันดับแซงขึ้นนำ หยุดอยู่กับท่ีซะงั้น
แต่ก็อย่างว่าล่ะ การไปเยือน อาร์เซนอล ไม่มีเกมไหนง่ายอยู่แล้ว ไม่งั้นตลอดทั้งประวัติศาสตร์ พรีเมียร์ลีก ตั้งแต่ปี 1993 เราจะบุกไปเก็บชัยได้แค่ 2 ครั้งเหรอ
ไปโฟกัสที่ ยูโรป้า กันต่อครับ ยังมีอีกหลายเกมให้ลุ้น สู้กันต่อไป ...
@ไก่โต้ง
#ไก่เดือยทองแฟนคลับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
