พื้นเพท่านเป็นชาวพระตะบอง เกิดเมื่อปี พ.ศ.2433
บรรพชามาตั้งแต่เล็กเข้าพิธีอุปสมบทเมื่อปี พ.ศ.2453
ที่พัทธสีมาวัดอินทราราม เมืองพระตะบอง
มีพระครูธรรมจริยาเป็นพระอุปัชฌาย์
และพระครูธรรมสุวรรณ์ เป็นพระกรรม วาจาจารย์
ศึกษาพระธรรมวินัยและภาษาบาลีสันสกฤตจนมี
ความชำนาญ จึงหันมาศึกษาด้านสมถวิปัสสนากัมมัฏฐาน
ตลอดจนพุทธาคมต่างๆ กระทั่งเห็นว่ามีภูมิความรู้พอเอาตัวรอดและรักษาตัวเองได้ จึงออกปฏิบัติธรรม
รุกขมูล ธุดงค์ไปตามป่าเขาลำเนาไพร
และสถานที่ต่างๆ ทำให้ได้มีโอกาสพบปะแลก
เปลี่ยนสรรพวิทยากับคณาจารย์หลายท่าน
กระทั่งได้มาพำนักจำพรรษาที่วัดบ้านขอม
ชาวบ้านเห็นว่าเป็นพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ จริยาวัตรงดงาม จึงให้ความเคารพศรัทธาท่านมาก