"ขอให้มั่งคั่งร่ำรวย" หรือ "ขอให้เป็นเจ้าคนนายคน"
เป็นคำอวยพรยอดฮิตที่หลายๆคนคงเคยได้ยินมาบ่อยๆ
ใครๆก็อยากมีชีวิตที่ดี แต่เป้าหมายการมีชีวิตที่ดีก็แตกต่างกันไปตามค่านิยมส่วนบุคคล อย่างน้อยก็ก่อนที่จะได้ยินคำอวยพรเหล่านี้ละน่ะ
คำอวยพรที่เราเคยได้ยินนี้ได้รวบรวมเป้าหมายที่เคยมีหลากหลายและกระจัดกระจายของเราไว้ให้เหลือเพียง "จงร่ำรวยแล้วเป็นเศรษฐีซะ"
แล้วทุกคนก็คลั่งไคล้เป้าหมายที่ชัดเจนและแจ่มแจ้งนี้เหลือเกิน ทำให้เกิดหนังสือหรือเรื่องราวมากมาย ที่มีเนื้อหาทำนองว่า
ทำอย่างไรจึงจะร่ำรวย
ถ้าเป็นไปได้เราก็อยากที่จะร่ำรวย มีเงินใช้ฟุ่มเฟือย แต่เราก็ไปไม่ถึงเป้าหมายนั้น ไม่ใช่มีแค่เราหรอกนะที่พลาดเป้า
คนส่วนใหญ่ที่เคยอวยพรให้กันว่า"ขอให้ร่ำรวยนะ" ก็ไม่ได้ร่ำรวยแต่อย่างใด คนส่วนใหญ่ก็ทำไม่สำเร็จและได้ใช้ชีวิตต่อโดยรู้สึกละอายปนพ่ายแพ้แปลกๆ
แรกๆเราต่างคิดว่าคำอวยพรเหล่านี้คือสิ่งที่ดีใครเล่าจะไม่ชอบเงิน ยิ่งมีเยอะยิ่งดี
แต่พอลองมองกลับกันแล้วคำเหล่านี้กับให้ความรู้สึกว่า "ถ้าไม่รวยคงน่าสมเพชออก ความร่ำรวยคือสิ่งดีเลิศ สิ่งอื่นๆล้วนไร้ความหมาย"
เราคงเคยได้ยินคำถามจากเพื่อนหรือญาติที่ห่างหายไปนานทำนองว่า
"อาชีพที่ทำอยู่ทำแล้วรวยไหม"
คนที่ถามอาจไม่ได้รู้สึกอะไร แต่ผู้ที่ถูกถามกลับรู้สึกเหมือนถูกถามทำนองว่า
"ถ้าทำแล้วไม่รวยจะทำทำไม งานดูไร้อนาคต ไร้ความหมายจัง"
ในโลกวัตถุนิยมที่เชิดชูเงินตราเป็นสิ่งประเสริฐ ทุกคนต่างมีเป้าหมายคือเงินตรา
โดยตั้งเป้าหมายว่าจะหาเงินให้ได้มากๆตลอดเวลา
จนละเลยสิ่งสำคัญต่างๆในชีวิต "อะไรทำให้เรามีความสุข" หรือ "อาชีพอะไรที่เราอยากทำ"
เราไล่ตามหนทางที่ทำเงินได้เยอะๆ โดยปักใจเชื่อว่าเมื่อมีเงินแล้วทุกๆอย่างจะคลี่คลายเอง
ถ้าทำได้แล้วรวยจริงก็ดีไป แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะรวย บางทีเราอาจจะต้องเลิกไล่ตามเงิน แล้วสนใจอย่างอื่นในชีวิตแทน
เมื่อเราปล่อยวางเราจะมองเห็นสิ่งต่างๆได้ดีขึ้น เป้าหมายชีวิตของเราอาจจะไม่ใช่ความร่ำรวยก็ได้นะ
รู้สึกเหมือนทำสิ่งสำคัญหล่นหาย เพราะมัวแต่คิดว่า"ทำยังไงให้รวยนะ"
สุดท้ายเราก็ได้แต่ครุ่นคิดว่า "นี่เราใช้ชีวิตยากเกินไปหรือเปล่านะ"
ข้อคิดจากหนังสือ นี่เราใช้ชีวิตยากเกินไปหรือเปล่านะ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
