25 มี.ค. 2021 เวลา 09:16 • นิยาย เรื่องสั้น
ทหารกล้าศรีบุญญา
1.จุดเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง
ในค่ำคืนที่เหน็บนาวและดวงดาวที่ลอยเด่นอยู่บนท้องฟ้า บ่งบอกถึงค่ำคืนที่แสนมืดมิด มีเพียงแค่พระจันทร์ที่เป็นแสงส่องนำทางในยามราตรี
ในชานเมืองแห่งหนึ่งในนครศรีบุญญา เวลา 02:00 นาฬิกา ได้มีเสียงดังสนั่นบริเวณกำแพงเมืองชั้นนอกของนครศรีบุญญา “ธาร” เด็กหนุ่มแสนขี้แงสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก พร้อมกับน้องชายของเขาและครอบครัว สายตาของเขาเบิกกว้าง ค่อยๆหันหน้ามองไปรอบๆตัวของเขา
เปรวเพลิงที่โชดช้วงกำลังค่อยๆเผาเศษชิ้นไม้ภายในบ้าน เด็กหนุ่มตกใจจึงรีบวิ่งออกไปนอกบ้านโดยไม่คิดชีวิตพร้อมกับสมาชิกในครอบครัว และแล้วก็ต้องหยุดชะงัก
เมื่อข้างหน้าของเขาเต็มไปด้วยทหารที่อยู่บนริมกำแพงเมืองกำลังยิงปืนใหญ่ออกนอกกำแพงเมือง และนี่คือ “สงคราม” ที่เริ่มต้นขึ้น ผู้คนมากมายต่างวิ่งหนีโดยไม่คิดชีวิต ล้มตายเป็นจำนวนมาก ขนาดข้าศึกยังไม่ได้เข้าประตูเมืองมา ความเสียหายก็มหาศาลแล้ว
คุณพระวิศนุ ผู้ดูแลกำแพงเมืองชั้นนอกได้ทำการพาชาวบ้านอพยพเข้าไปภายในกำแพงเมืองชั้นกลาง
ระหว่างที่เด็กหนุ่มและครอบครัวกำลังอพยพเข้ากำแพงเมืองชั้นกลางนั้น ทหารแห่งเมือง คชนาค (ข้าศึก) นำทัพโดยเจ้าพระยาศัตรสะท้าน ได้ทลายกำแพงเมืองด้วยกระสุนปืนใหญ่ แตกออกเป็นเสี่ยงๆ
ทหารคชนาควิ่งกรูเข้ามาปะทะกับทหารของคุณพระวิศนุ ด้วยความที่กำแพงเมืองชั้นนอกของนครศรีบุญญานั้นมีเพียงแค่ทหารของคุณพระวิศนุเพียงแค่กองเดียว จึงสามารถต้านทหารของคชนาคได้แค่ช่วงเวลาสั้นๆ
คุณพระวิศนุจึงได้ตะโกนขึ้นกล่าวกับชาวบ้านว่า ในยามนี้ประตูเมืองชั้นนอกของเราได้แตกแล้ว ข้ามีทหารเพียงหยิบมือคงจะต้านพวกมันไว้ได้ไม่นานนัก ข้าขอให้เด็ก ผู้หญิง และผู้เฒ่าทั้งหลายเข้าไปหลบในกำแพงเมืองชั้นกลางก่อนเถิด ส่วนผู้ชายทั้งหลายค่อยเข้าทีหลัง
หากข้าได้ชายชาตรีอย่างพวกเจ้ามาช่วยประมือกับพวกมัน จะเป็นการดีมิใช่น้อย พ่อของธารจึงจำใจต้องปล่อยให้ลูกเมียเข้าไปหลบในกำแพงเมืองชั้นกลาง ธารและแม่ของเขาร่ำไห้ออกมาอย่างต่อเนื่อง
การจากลาคนในครอบครัวไปรบนั้น มันไม่สามารถมีอะไรมาการันตีได้เลยว่าเขาจะรอดกลับมา หรือ จะตายกลางสนามรบ ธารและแม่ของเขาร้องไห้ปานใจขาดดิ้น ธร (พ่อของธาร) เมื่อเห็นเช่นนี้แล้วได้กล่าวกับลูกเมียของเขาสั้นๆว่า “พ่อรักแม่กับลูกนะ ดูแลตัวเองด้วยนะ” พร้อมกับรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยคาบน้ำตา
Cr.mohamed_hassan จาก pixabay
โฆษณา