"ทำไมแกไม่ทิ้งๆ มันไปล่ะ" เพื่อนซี้ของฉันถามเมื่อเขามาที่คอนโดของฉัน และยังคงเห็นสิ่งของต่างๆ ที่เขาหลงเหลือเอาไว้
"ฉันรู้สึกว่าสิ่งของไม่ได้ผิดอะไร แต่จริงๆ ก็คิดว่าจะเก็บรวมๆ เอาไว้และเอาไปคืนเขานั่นแหละ"
"อย่าบอกนะว่าไม่เคยพาคนอื่นขึ้นห้องเลย"
"มีบ้าง"
"และเขาไม่ถามหรอว่านี่รูปใคร"
"ฉันก็เก็บไว้ในลิ้นชักก่อนที่เขาจะขึ้นมาไง"
"แกมันบ้า"
นางสบถออกมา แต่ ฉันก็บ้าจริงๆ นั่นแหละ นอกจากจะไม่ทิ้งของ จะไม่ลบรูป จะไม่บล๊อคเฟสบุ๊ค มากไปกว่านั้นยังไปทานข้าวกับคนที่เพิ่งเลิกกันได้อีกด้วย
"แกยังรักเขาอยู่หรอวะ"
"เปล่านะ"
"แน่ใจ?" นางถาม พลางทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ
"แน่นอน ให้กลับไปก็ไม่ได้แล้วว่ะ"
"ยังคุยกัน?"
"คุยปกตินะ แต่ก็ไม่ได้พูดเล่น ไม่ได้จ๊ะจ๋ากันเหมือนเก่าแล้ว เขายังถามถึงแกอยู่เลย"
"ฉันว่ามีรีเทริ์น"
"ไม่ว่ะ คือ เขาก็มีแฟนของเขานะ ล่าสุดยังมาปรึกษาฉันเรื่องหาของขวัญอยู่เลย"
"เก๋ เก๋มาก"นางเย้ยหยัน ฉันรู้ว่าจริงๆ มันไม่ได้เก๋อย่างที่นางบอกหรอก
"เซ็กส์กันได้ไหม?" นางถามอีก
"ไม่ได้แล้ว หมด passion ไปแล้วว่ะ"
"ทำใจได้ไงวะ"
"แก รู้ไหม ฉันเป็นเพื่อนกันแฟนเก่าแทบทุกคนเลยนะ"
"แฟนเก่าๆ แกก็อยู่ในเฟสฉันทุกคน"
"ใช่ ฉันไม่อยากทิ้งใคร ไม่ว่าคนหรือของ"
จะว่าไป ฉันก็ไม่ได้ทิ้งอะไร นอกจากมันพุหรือพังไปเอง
"แล้วถ้าคนใหม่ของแกไม่อยากเห็นของพวกนี้ล่ะ แกก็ต้องเข้าใจนะเว้ย ไม่ใช่ทุกคนอยากจะเห็นแฟนตัวเองเก็บของของแฟนเก่าเอาไว้นะ"
"รู้แหละ"
ฉันเดินไปจุดบุหรี่สูบที่ระเบียง มองออกไปข้างนอกสุดสายตา สูดอากาศบริสุทธิ์ จริงๆ ในห้องก็มีแต่ฝุ่นเพราะเก็บของที่ไม่ได้ใช้ไว้มากมายเกินไป อันที่จริงที่เก็บของเอาไว้ เพราะกลัวว่าวันนึงถ้าเขาจะต้องใช้จะได้หาเจอ
อันที่จริงของที่เขาทิ้งไปเนิ่นนานขนาดนี้ มันคงไม่มีผลกับความรู้สึกของเขาแล้วละ
ฉันไม่มั่นใจว่าจะต้องรู้สึกยังไง
ของบางอย่าง มันก็เก็บเอาไว้ไม่ได้
แต่ถ้าจะให้ทิ้งมันไป
ก็ทำไม่ได้เหมือนกัน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
