พอโตขึ้นหลายอย่างในชีวิต
มันก็จะเหลือน้อยลง
จากเพื่อนเป็นร้อยตอนเรียน
พอเวลาผ่านไปจะเหลือไม่ถึงสิบ
ที่ยังอยู่เป็นเพื่อนแท้ไม่เปลี่ยนไป
จากเวลาว่างที่ได้ทำทุกอย่าง
พอโตขึ้นก็ต้องแบ่งให้การทำงาน
ที่บางครั้งมันก็ไม่สนุกและเหนื่อย
จนแทบอยากจะเอาเวลาที่เหลือไว้นอน
จากความฝันที่มีเป็นร้อย
มันจะเหลือน้อยจนเลือนลางหายไป
จากเวลาที่เราคิดว่ายังพอมี
มันจะหายไปเรื่อย ๆ ในวันที่เราไม่เริ่มจะทำ
และจากคนที่คิดว่าจะอยู่กับเราตลอดไป
พอเวลาผ่านไปกาลเวลาจะพรากคนเหล่านั้น
จากเราไปคนแล้วคนเล่าจนถึงเวลาของเรา
ใช้เวลาให้เต็มที่นะ
เวลามันไม่คอยใคร
อยากทำอะไรก็รีบทำ
อย่ามัวรอให้เวลามันหมดไป
เรื่องราวของฉัน
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
