บทบาทรัฐธรรมนูญชั่วคราว
มีความสัมพันธ์อยู่ 3 ช่วงเวลาด้วยกัน คือ อดีต - ปัจจุบัน - อนาคต
1.สิ่งที่มาจากดอีตนั้นเราต้อง ล้มล้าง - เลือกรับหลักเกณฑ์ในระบบเก่าบ้างอย่าง ( ยุบ - เลิก - ปลด เปลี่ยนองค์กรในระบอบเดิม )
2.กำหนดกฎเกณฑ์การใช้อำนาจในช่วงเปลี่ยนผ่าน
3.กำหนดกระบวนจัดทำรัฐธรรมนูญใหม่และวางกรอบเนื้อหาของรัฐธรรมนูญใหม่
ถ้าอยากรู้ว่ารัฐธรรมนูญในอนาคตจะมีความเป็นประชาธิปไตยหรือไม่ ให้ดูว่าประชาชนได้มีส่วนร่วมในการจัดทำรัฐธรรมนูญในแต่ละช่วงหรือไม่ แต่ถ้าประชาชนไม่มีส่วนในการร่วมร่างรัฐธรรมนูญหรือเห็นชอบ ก็อาจเป็นไปได้สูงว่ารัฐธรรมนูญนั้นไม่ใช่ประชาธิปไตย
5. ผลของอำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญ เมื่ออำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญได้ถูกใช้เพื่อก่อตั้งรัฐธรรมนูญ และระบอบการเมืองย่อมเกิดผลตามมา ดังนี้ อยู่ 3 ประการ
1. การแบ่งแยก "อำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญ" ออกจาก "อำนาจที่รับมาจากรัฐธรรมนูญ"
1. กษัตริย์/ประธานาธิบดี - สส-สว-รัฐสภา-คณะรัฐมนตรี-ศาล-องค์กรตามรัฐธรรมนูญอื่นใด = เป็นอำนาจที่ได้มาจากรัฐธรรมนูญ
2. ส่วนประชาชน คือ อำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญ
2. การก่อตั้งระบบกฎหมาย : ระบบกฎหมาย ที่มีรากฐานมากจากรัฐธรรมนูญ กฎเกณฑ์ทางกฎหมายจะสมบูรณ์ได้ก็ต้องตราโดยองค์กรผู้มีอำนาจและตรากฎหมายกระบวนการที่กฎหมายลำดับสูงกว่ากำหนดไว้และส่งถอดความสมบูรณ์ต่อเนื่องกันไปเสมือน "ห่วงโซ่แห่งความสมบูรณ”
3. การก่อตั้งระบอบการเมือง : ช่วงที่อำนาจสถาปนาปรากฎและถูกใช้บ้านเมืองจะอยู่ในช่วง "ปลอดรัฐธรรมนูญ" ผู้ทรงอำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญ ณ ตอนนั้น เป็นผู้ตัดสินใจก่อตั้งระบอบการเมืองและรัฐธรรมนูญแต่เพียงฝ่ายเดียว ดังนั้น สมาชิกในรัฐนั้นต้องอย่ภายใต้ระบบกฎหมายที่ถูกก่อตั้งขึ้น
6. การดำรงอยู่ของอำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญภายหลังจากสถาปนารัฐธรรมนูญแล้ว
ปัญหาที่ต้องพิจารณาคืออำาจสถาปนาถูกใช้เพื่อก่อตั้งรัฐธรรมนูญแล้ว อำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญดำรงอยู่หรือไม่ ?
ประเด็นปัญหาเหล่านี้เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ระหว่าง "อำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญ" กับ "อำนาจที่รับมาจากรัฐธรรมนูญ" ซึ่งเราอาจแยกพิจารณาได้ตามแนวคิดที่แตกต่างกัน ดังนี้ ตามแนวคิดดังนี้
แนวคิดที่ 1 การดำรงอยู่อย่างถาวรของอำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญ
แนวคิดที่ 2 การเปลี่ยนรูปจากอำนาจสถาปนารับธรรมนูญเป็นอำนาจแก้ไข
แนวคิดที่ 3 การดำรงอยู่เคียงคู่กันของอำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญกับอำนาจแก้ไขรัฐธรรมนูญ
บูรโดยืนยันว่า ต้องรักษา "อำนาจปฐมสถาปนารัฐธรรมนูญ" ไว้ด้วย มิใช่ปล่อยให้อำนาจแก้ไขรัฐธรรมนูญเข้าครอบงำอำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญแบบเบ็ดเสร็จ ดังนั้น อำนาจแก้ไขรัฐธรรมนูญจะใช้ได้ภายใต้เงื่อนไข 3 ประการ
ประการที่ 1 อำนาจแก้ไขรัฐธรรมนูญไม่อาจล่วงเกิน รุกล้ำ รือจำกัดอำนาจปฐมสถาปนารัฐธรรมนูญได้ ไม่มีกรณีใดทำให้องค์อธิปัตย์สูญเสียอภิสิทธิ์แห้งการก่อตั้งรัฐธรรมนูญ
ประการที่ 2 อำนาจแก้ไขรัฐธรรมนูญเป็นอำนาจที่มีข้อจำกัด
ประการที่ 3 กระบวนการแก้ไขรัฐธรรมนูญจะสอดคล้องกับอำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญของงองค์ปัตย์ได้ก็แต่เพียงกระบบวนการนั้นต้องยอมให้อำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญเข้าไปมีส่วนร่วมได้
กล่าวโดยสรุป อำนาจสถาปนารัฐธรรมนูญ > ก่อตั้งองค์กรและกระบวนการตามที่รัฐธรรมนูญกำหนด > เพื่อใช้อำนาจแก้ไขรัฐธรรมนูญ
อำนาจแก้ไขรัฐธรรมนูญ ไม่ควรควบคุม ชักใย อำนาจใหม่เพื่อที่ปฐมสถาปนารัฐธรรมนูญ