ทำไมถึงโดนทหาร ไม่ได้เรียนรด.หรือ?
ผมถูกถามด้วยคำถามนี้นับครั้งไม่ถ้วนจากคนรู้จักหน้าใหม่ที่เพิ่งรู้ว่าผมเคยผ่านประสบการณ์ที่หลายคนร้องยี๊และเบะปากใส่
คำตอบคือเรียนครับ ผมเรียนรด.4 ปีเสียด้วย
อ้าว! แล้วทำไมยังโดนอีก?
เรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ ตอนปวช.1-3 ผมก็เรียนรด.พร้อมกับเพื่อนร่วมรุ่นนั่นแหละ แต่ในปี 3 ผมเหลวไหลมาก รด.มีเกณฑ์ว่าต้องขาดเรียนไม่เกิน 4 ครั้ง แต่ผมเกิน หมายความว่าปีนั้นหมดสิทธิ์ผ่าน
แต่เดี๋ยวก่อน! เป็นที่รู้กันว่าคุณสามารถติดสินบนครูฝึกได้ เหล้านอกสักกลมเป็นของขวัญให้ครูฝึก แลกกับการที่เขาจะแก้ตัวเลขวันลาของคุณให้เหลือไม่เกินเกณฑ์แล้วคุณก็จะผ่านปีนั้นไปอย่างง่ายดาย
แต่ผมไม่ทำครับ ผมไม่ยอมทุจริตเพื่อเอาตัวรอดจากความเหลวไหลของตัวเอง ผมบอกตัวเองว่า "ปีหน้าค่อยเรียนใหม่เว้ย"
แล้วก็เป็นเช่นนั้นครับ เมื่อขึ้นปริญญาตรีปี1 ผมก็มาลงเรียนรด.ปี3 ซ้ำอีกครั้ง
ถามว่าคนไทยส่วนใหญ่เรียนรด.กันทำไมน่ะหรือครับ? ผมว่ามากกว่า 2 ใน 3 จะตอบเป็นเสียงเดียวกันโดยมิได้นัดหมายว่า "ไม่อยากเป็นทหารว่ะ!" (ส่วนว่าไม่อยากเป็นเพราะอะไรนั้นก็นานาจิตตังครับ)
ผมเรียนปี3 ครั้งที่2 ไปได้สักครึ่งทาง จู่ ๆ ก็มีความคิดประหลาดแว่บเข้ามา (ช่วงนั้นผมเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง) ผมคิดว่าคนอย่างผมถ้าไม่เข้าไปอยู่ในระบบที่แข็งพอ ผมจะไม่สามารถสร้างวินัยให้ตัวเองได้เลย รด.น่ะหรือ? หึหึหึ
ผมจึงตัดสินใจเลิกเรียนในวันนั้น ปล่อยให้ขาดเกินเกณฑ์อีกครั้งเพื่อให้ท้ายที่สุดแล้วผมยังมีโอกาสเป็นทหารอยู่ จะได้เข้าไปถูกระบบหล่อหลอมให้เป็นชายชาตรีที่มีวินัย
เวลาเปลี่ยน สรรพสิ่งก็เปลี่ยน ความคิดคนก็เช่นกัน... ผมเรียนจบ ทำงานและกำลังจะแต่งงาน
จากที่เคยอยากเข้าไปปั้นตัวเองในระบบทหารก็กลายเป็นไม่อยากแล้ว เพราะชีวิตข้างนอกกำลังไปได้สวยทุกอย่าง เวลานั้นผมพบว่าตัวเองสร้างวินัยด้วยวิธีอื่นได้แล้ว และผมก็เสียดายโอกาสที่จะได้ทำอะไรหลายอย่างข้างนอก
สุดท้ายผมก็จับได้ใบแดง ทหารบกผลัด2 ปี 56 ต้องออกจากงานและพับแผนสร้างครอบครัวเอาไว้ก่อน
เข้าไปรับใช้ชาติ (เท่าที่จะทำได้) อยู่ครบ 1 ปีก็ปลดประจำการ (ยื่นวุฒิปริญญาตรีลดการรับราชการจาก 2 เหลือ 1 ปี)
เป็นทหารให้อะไรกับผมบ้าง? ผมเล่าไปแล้วหลายอย่างในหลายบทความตลอดซีรีส์นี้
ทุกอย่างในโลกนี้มีแง่บวกและลบเสมือนสองด้านของเหรียญที่อยู่ตรงข้ามกันเสมอครับ ถ้าเราโฟกัสที่ด้านลบมันก็อาจจะบั่นทอนจิตใจ ถ้าโฟกัสที่ด้านบวกมันก็สามารถต่อยอดอะไรในชีวิตหลังปลดประจำการได้
อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยครับ แม้แต่สิ่งไม่ดีที่คุณต้องเจอแน่ ๆ ในค่าย คุณยังสามารถนำมาใช้ในด้านดีได้ อย่างน้อยก็ "อย่าไปทำแบบนั้นกับใครอีก"
ไม่รู้ว่าเสียงของผมจะไปถึงใครบ้าง แต่ผมเชื่อว่าทุกอย่างบนโลกนี้เกิดขึ้นเพราะเหตุผลบางอย่างจริง ๆ ครับ เหตุผลที่วันนี้เราอาจจะยังไม่เข้าใจ แต่วันหนึ่งข้างหน้าเราจะร้องอ๋ออออ เข้าใจละ เป็นแบบนี้นี่เอง!
และวันนั้นเราจะรู้สึกขอบคุณที่ได้เจอประสบการณ์ทั้งดีและร้ายในวันนี้ครับ
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้น้อง ๆ ทหารใหม่ทุกคนและครอบครัวนะครับ สู้ ๆ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
