🥳🤝ความเห็นอกเห็นใจต่อผู้อื่นทำให้เราพบกับความสุขที่แท้จริงได้อย่างไร
How can the practice of compassion find us a true happiness?
🙋♂️ 🤔 ความเห็นอกเห็นใจหมายความว่าอย่างไรอ่ะ?
What does compassion mean?
🥳ความเห็นอกเห็นใจหมายถึงว่าเรามีความรู้สึกได้ถึงความทุกข์ที่คนอื่นได้รับ เท่านั้นยังไม่พอ นอกจากจะรู้สึกได้แล้วเนี่ย เราต้องมีความอยากหรือความต้องการที่จะให้คน ๆ นั้นเนี่ยหลุดพ้นจากความทุกข์ที่มี🤝
Compassion means the sympathetic concern one has for the suffering or misfortunes of others. In addition, one must have the desire or the wish to see others free from the suffering.
🙋♂️🤔 เอ๊ะ..งงดีอ่ะ แน่ใจเหรอที่พูดออกมาน่ะ 🤔
Hmm...Slightly confused here! Are you sure about this definition?
🙋♂️🤔เพราะว่า 1) การที่เราเข้าไปรับรู้ความทุกข์ มีความอยากให้คนนั้นพ้นจากทุกข์เนี่ย มันน่าจะทำให้เราตกลงไปในวังวนความทุกข์ของคน ๆ นั้นได้นา และ2) เจ้าความอยากช่วยนี่ตัวสำคัญเลยนา... เพราะความอยากคือบ่อเกิดของความทุกข์ทั้งมวล ดังนั้นความหมายข้างต้นมันไม่น่าจะทำให้เราพบกับความสุขที่แท้จริงได้นะ เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า
I think the meanings of compassion you have just defined might make us feeling unhappy, instead of finding us a true happiness as your title say. This is because 1) getting involved with others’ problem might entangle us with the situation and 2) the desire to free them from the suffering even makes us experiencing an internal struggle even more as we want to help those people but don’t know how and when. Am I right?
🥳เข้าใจ ๆ ว่าทำไมถึงคิดแบบนั้น แต่ไม่นะ... เดี๋ยวจะชี้แจงแถลงไขให้ฟัง อ้าว..มาดูกัน
I can see you point but it is not. Let’s me explain this to you. Well... Let’s begin with...
🥳ข้อแรกเลยนะ คือว่า ก่อนที่คนเราจะรู้จักความเห็นอกเห็นใจคนอื่นเนี่ย เราจะต้องพัฒนาจิตใจของตัวเราเองให้เป็นคนที่มีความรู้สึกที่แท้จริง ไม่เสแสร้ง จริงไหมอ่ะ
Firstly, before you can have a compassion for others, you must develop a truthful or authentic feeling within yourself, agreed?
🥳ต่อจากนั้น เมื่อเราเรียนรู้ที่จะสร้างความรู้สึกเห็นใจที่แท้จริงเพื่อจะมอบคนอื่นแล้วเนี่ย ในอนาคต หากมีเรื่องอะไรที่ทำให้เรามีความทุกข์ หรือเราทำผิดพลาดอะไรลงไป เราก็จะนำเอาความรู้สึกเข้าใจ เห็นใจที่เราเคยสะสมมา พัฒนามาจากการที่เราเคยเข้าใจคนอื่นเนี่ย หันมาเข้าใจ เห็นอกเห็นใจตัวเองด้วยไง อ้าว....ขนาดกับคนอื่นเรายังเห็นอกเห็นใจเขาเลย ทำไมจะไม่คิดเห็นอก เห็นใจตัวเองบ้างล่ะ?
Having learned to develop the compassion for others, in the future when we are suffering from something or from the mistake we made, we then could use the same development of genuine, truthful feeling of compassion, we once offered to others, to offer to ourselves. Surely, if we can understand others’ suffering, I am sure we can understand our suffering. Why not?
🥳ข้อถัดมาก็คือ เมื่อเราเริ่มเห็นอกเห็นใจคนอื่นเนี่ย เราก็จะไม่ไปตัดสินอะไรใครบนพื้นฐานชิวิตหรือมาตรฐานของเรา เพราะเราไม่รู้หรอกว่า ชีวิตคนนั้นผ่านอะไรมาบ้าง ปัญหาที่เขาเจอเราคิดว่าปัญหาแค่เล็กน้อย แต่มันอาจจะใหญ่สำหรับเขาก็ได้
Secondly, when we learn to have compassion for others, we are not going to judge them based on our standard. This is because we don’t really know or thoroughly understand their life situations. Perhaps, what we think is really small issue could be a big thing for them.
🥳คราวนี้พอเราเริ่มจะไม่ตัดสินคนอื่นแล้วเนี่ย เราก็จะเริ่มที่จะไม่ตัดสินตัวเอง ไม่ตัดสินความผิดพลาดที่ตัวเองทำลงไป
Therefore when we learn not to judge others, we will learn not to judge ourselves for the mistakes we make.
🥳ข้อที่สามก็คือว่า พอเราเริ่มที่จะไม่ตัดสินตัวเอง เราก็จะมีสติที่จะมองทะลุไปถึงปัญหา หรือสาเหตุที่ทำให้เราทำอะไรในชีวิตผิดพลาดลงไป และเรียนรู้ที่จะให้อภัยตัวเองในความผิดพลาดนั้น
After that, when we are not judging ourselves, we will understand the cause of our suffering thoroughly. Then, we will learn to forgive ourselves from the mistakes (that cause us suffering).
🥳สุดท้ายแล้วเนี่ย พอเราไม่ตัดสินตัวเอง และเรียนรู้ที่จะให้อภัยตัวเอง เราก็สามารถเข้าใจถึงต้นเหตุของปัญหา มองหาทางออกของปัญหาได้ง่ายขึ้น และแก้ปัญหาได้ตรงจุด สุดท้ายถ้าเราพยายามตั้งใจที่จะแก้ปัญหา เปลี่ยนแปลงตัวเอง เราก็จะพบกับหนททางที่ปลดความทุกข์ออกไปเสีย พอหมดความทุกข์ชีวิตมันก็จะมีความสุขเอง เข้าใจหรือยัง
Eventually, when we learn not to judge ourselves and learn to forgive ourselves, we will look at the real causes of our sufferings and hopefully we can find the solutions. If we try to change,we will finally get rid of the suffering. Hence, no suffering means real happiness. Get it?
🙋♂️😊 อืม...ก็เข้าใจนะ ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าที่มีคำสอนที่ว่า ควาททุกข์คือครู มันเข้ามาในชีวิตเพื่อให้เรา (หากมีสติเพียงพอ) เกิดปัญญาที่จะหาทางออกให้กับปัญหาชีวิตนี่เอง
Yeah, I kind of get it. 😊 Now, I can see why people say suffering is here to teach us a life lesson. Suffering comes into our life in order to guide us to walk on the intelligent life path; help us learn to (consciously) analyse the problems from life situation and find the solution at the end.
🙋♂️😊 และก็เข้าใจแล้วว่า ความตั้งใจที่จะช่วยเหลือคนอื่นให้พ้นจากความทุกข์เนี่ย มันส่งผลดีให้เราพบความสุขในชีวิตที่แท้จริงได้อย่างไร ขอบคุณนะ
I also got it how having and practising compassion for others helps us find a true happiness. Thanks a million!
🙋♂️🤔เออ ว่าแต่ว่า...ไอ้เจ้าความเห็นอกเห็นใจคนอื่นเนี่ยมันมีข้อเสียหรือข้อควรระวังไหมอ่ะ
Does compassion have any drawbacks?
🥳แน่นอน ต้องมีซิ... เหรียญยังมีสองด้านเลย อันนี้ก็เหมือนกันล่ะ คือสำหรับพวกที่ได้คืบจะเอาศอกน่ะ เราก็ต้องรู้จักกั้นรั้วขอบเขตขึ้นมาให้มันชัดเจนเลยว่าเห็นใจ เข้าใจ ช่วยได้แค่ไหน
Definitely. There are always two sides of the coin. For those who ‘give an inch and s/he will take a yard/mile’, we must be very careful how we can offer our compassion to them. We need to draw the ‘limit’ line with them; let them know that how much compassion we can offer, and they must not cross the line.
🙋♂️🤔อืม....ตรงนี้เนี่ยมันพูดง่ายแต่ทำยากนา
Easier said than done, I think.
🥳ใช่ ๆ มันไม่ง่ายเลย แต่เราทำได้เพียงแค่เราต้องรู้จักที่จะพัฒนาหลักความคิดที่ว่า เอ็นดูเขา (มากไป) เอ็นเราขาด ไงล่ะ เอาให้มันพอดี ๆ ที่สำคัญที่สุดคือให้นึกเอาไว้เสมอว่า ความเห็นอกเห็นใจตัวเอง เพิ่อป้องกันการเกิดความทุกข์จากการเห็นใจคนอื่นก็สำคัญเหมือนกันนะ
Precisely, I am not saying it’s easy. However, we need to learn to develop the concept of ‘the middle ground or the balance’ between our compassion to ourselves and to others.
🥳เพราะสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ วงจรความเห็นอกเห็นใจนั้น มันจะสมบูรณ์แบบได้ เราก็ต้องมีความสมดุลย์ทั้งความเห็นอกเห็นใจต่อตัวเองและต่อคนอื่น ให้มันเป็นไปพร้อม ๆ กัน เอาให้มันพอดี ๆ โอเคนะ
The most important point is if your compassion does not include yourself, it is incomplete. Hence, balance is the key word. Ok?
🙋♂️🤔เคร...คำถามสุดท้ายแล้วล่ะ แล้วไอ้ความรู้สึกเห็นอกเห็นใจเนี่ย มันเกิดมาพร้อมเรา หรือเราได้รับมาจากการสั่งสอนจากพ่อแม่ ปู่ย่า หรือเราพัฒนามันขึ้นมาด้วยเองเองอ่ะ
Yeap, got it. Last question, is the compassion innate or learned behaviour?
🥳เออ...อันนี้ไม่รู้ว่ะ ยังไม่ได้อ่านมา แต่ตามความมเห็นส่วนตัว (อาจจะผิดก็ได้นะ) มาจากการได้รับการสั่งสอนและพัฒนาขึ้นมาเอง อันนี้เคยอ่านเจอ มีให้อ่านเยอะมากว่า มีวิธีไหนบ้างที่เราจะพัฒนาตัวเราให้เป็นคนมีความเมตตา ความเข้าใจ เห็นอกเห็นใจคนอื่น สนใจไหมล่ะ
Absolutely no idea! I haven’t read any study or research on this part yet. Personally, I believe it is learned (I might be partly wrong). Learned as we might be taught by our ancestors, grandparents or parents or we also learn to cultivate compassion by ourselves. I have read many articles about how to cultivate compassion. Are you interested to know about them?
🥳สนใจ ๆ บอกหน่อยซิ
Yes, please! 🙏🥺
🥳ได้ ๆ แต่ไว้มาติดตามบทความต่อไปนะ 🤣🤣
Sure, wait until my next article.
🙋♂️🤔อ้าว...แล้วกัน ทำงี้ได้ไงอ่ะ 🤦🏻♂️🤷🏻♂️😡
Oi! How could you do this to me?
🥳บาย ๆ น๊า แล้วไว้เจอกัน 👋😘
Ciao! Bye for now. See you later, alligator!
🥳💡ข้อคิดเพื่อชีวิตดี ๆ วันนี้ Today Happy Life idea:
🥳💡ความสุขที่แท้จริงสามารถค้นพบได้จากความเห็นอกเห็นใจคนอื่น - องค์ดาไล ลามะ
The key to happiness is found in compassion. The Dalai Lama.
🥳🙏ขอบคุณครับที่เข้ามาอ่านกัน Thank you for reading.
Copyright: Worawet Sittichai วรเวทย์ สิทธิชัย
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
