6 เมษายน 2564
จากที่เคยพูดไว้ว่า “ จะให้พูดเรื่องคนอื่นมากได้อย่างไรขนาดเรื่องของกูเองพูดทั้งปีก็ไม่หมด”
.....เราทุกคนต่างนำเรื่องค่อนข้าง ขาว สวยงาม น่าภูมิใจส่วนตัวออกมาเปิดเผยและนำแต่เรื่องที่ตนเองเป็นฝ่ายถูกกระทำมานำเสนอแต่ในส่วนที่เป็นเรื่องค่อนข้างร้าย เช่น เคย ทำไม่ดีกับพี่น้องผองเพื่อนหลายๆเรื่องเรากลับปกปิดเหยียบติดดินไว้แน่นไม่กล้านำมาเปิดเผยหรือสารภาพออกมา ซึ่งก็เป็นธรรมดาของคนที่อายเขินในเรื่องไม่ดีของตน ถึงแม้จะเล่าออกไปบ้างก็เป็นการเล่าในเพื่อหลีกเลี่ยงหรือแก้ตัวให้ดูดี .....แต่ก็ไม่เป็นไรในเมื่อถ้าหัวใจเรามันสำนึกผิดจริงๆและจะไม่ทำมันอีกก็ไม่จำเป็นต้องไปอธิบายใดๆ ขอเพียงแค่อย่าเป็นคนจำพวกเลวแล้วยังไม่สำนึกยังทำกับเพื่อนหรือคนอื่นซ้ำๆในหลายคราวถ้าเป็นแบบนี้เรียกได้ว่าเป็นสันดานเลวส่วนบุคคลแก้ไม่ได้แล้ว
ผมเคยทำเรื่องไม่ดีมาก็หลายเรื่องแต่โดยส่วนใหญ่ทำไม่ดีในที่นี้คือทำให้คนอื่นเสียใจ เสียความรู้สึก ผมไม่เคยทำเรื่องไม่ดีแบบผิดอาญาบ้านเมือง(อันนี้ไม่กล้าทำ) มีครั้งที่ทำงานเป็นเด็กใหม่ไฟแรง เคยพูดแบบไม่ไว้หน้าเจ้านายและระดับหัวหน้าซึ่งตอนนั้นยังยกคอถือว่าตนเองเจ๋งกล้าแสดงกล้ามดากมาก แต่พอตอนนี้มาคิดย้อนไปกลับรู้สึกสำนึกผิดและตำหนิตนเองได้ว่าเราไม่น่าใช้คำพูดหรือกิริยาแบบนั้นเลย แม้เหตุการณ์เหล่านี้ผ่านมากว่ายี่สิบปีแล้วเจ้านายเก่าองค์กรเก่าก็ไม่มีแล้วแต่ก็ยังจำในใสเสมอและจะไม่ทำมันอีก ดีนะที่ยุคนั้นผู้ใหญ่เขาให้อภัยถือว่าเราไฟแรงก็เลยไม่ว่าอะไรแต่ถ้าเขาไม่คิดแบบนั้นผมก็คงตกงานแน่ๆ พอมาตอนนี้เรามาเป็นหัวหน้าคนจึงเข้าใจมากขึ้นต้องอดทนต่อความคิดความรู้สึกของทุกระดับในทีม ต้องอึดอดทนยืนกรำแดดฝนให้ได้พายุอารมณ์ของแต่ละคนได้อย่างไม่สะท้าน คงเป็นกรรมที่ต้องชดใช้ในชาตินี้ ..จริงๆ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
