สาวแคมงึม 2
เขื่อนน้ำงึม 2 สปป.ลาว (ตอนที่สอง)
ถ่ายหน้าเขื่อนน้ำงึม 2
ฉันขออนุญาตตัวเองให้เข้ามาทำงานใน สปป.ลาว โครงการเขื่อนน้ำงึม 2 ของบริษัท ช. การช่าง (ลาว) จำกัด เมื่อฉันอายุย่าง 36 ปี เพราะฉันได้ส่งลูกชายอายุ 12 ปีไปเข้า JMG ACADEMY อำเภอบ้านบึง จังหวัดชลบุรี เรียบร้อยแล้ว เป็นการตัดสินใจของฉันเอง เพื่อรายได้ที่มากขึ้นของแม่ และลูกได้อยู่โรงเรียนประจำ เพื่อฝึกฟุตบอลอย่างที่ลูกต้องการ (หรือเปล่า?)
🗣แม่สามีเตือนหนักหนาว่า "ผัว-เมีย" แยกกันอยู่ไม่ดีนะลูก
พ่อทำงานออกสนาม
แม่ทำงานต่างประเทศ (สปป.ลาว)
ลูกอยู่โรงเรียนประจำ
ฉันไม่สนใจคำพูดเหล่านั้น เพราะครอบครัวเราเลือกเอง (แต่ก็แอบคิดอยู่) ผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อน
❣แอบใจหายในวันแรกที่เข้ามาในเขื่อน ฉันเป็นผู้หญิงคนเดียว นอกนั้นผู้ชายประมาณ 20 คน แต่ฉันแต่งกายด้วยกางเกงยีนส์เสื้อยืด ก็ไม่มีใครสนใจอะไร แต่มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาตีสนิทด้วย (ดีนะยังมีคนมอง) แล้วพวกเราก็นั่งรถบัส🚎จากด่านลาว เข้าเมืองผ่านตลาดเช้า แวะออฟฟิตในเวียงจันทน์ นั่งรถมาเรื่อย ๆ ประมาณ 2 ชั่วโมง มาถึงท่าเรือ เพื่อลงเรือ🛥เข้าโครงการฯ อีกประมาณ 2 ชั่วโมง เป็นการเดินทางที่ครบทุกแบบ ขึ้นรถ ลงเรือ บางคนมาเครื่องบิน✈ก็ครบสูตรเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า
🛥ขึ้นจากเรือก็มีเพื่อนร่วมงานมารับที่ท่าเรือ เข้าห้องพักซึ่งเป็นห้องแถว ก็เข้าห้องพักผ่อน ตื่นเช้าเดินเข้าออฟฟิตใกล้ที่พัก ในออฟฟิตมีนายช่างคนเดียวเอง โครงการฯ เพิ่งเริ่ม ฉันเป็นคนที่สองของแผนกที่เข้ามาประจำในตำแหน่ง Document Control 🖥🖨💾💽📞📕📒🗓
จักรยานคู่ใจวัยโจ๋
ฉันเหงามาก รู้ไหม? นั่งทำงานอยู่ในออฟฟิตคนเดียว เจ้านายอยู่สำนักงานใหญ่ นาน ๆ จะเข้าเขื่อนมาประชุมหรือดูงาน เหมือนตัดขาดจากคนที่ประเทศไทยเลย ติดต่อโดยการโทรทางไกล ค่าโทรก็แพง ตอนนี้มือถือก็ยังไม่มีแบบสไลด์ ไม่มี Line, Facebook ก็ยังไม่ได้เล่น โทรทางไกลอย่างเดียวเลยค่ะ
ทางบริษัทให้แบ่งเงินไว้ใช้ที่ลาวไม่เกิน 15,000 บาท ฉันแบ่งไว้ 3,000 บาท ก็ใช้ไม่หมด ที่เหลือก็เข้าบัญชีที่ไทยไว้หลายหมื่นเลยค่ะ (รวยรวยรวย) ฉันประหยัดมาก ผูกปิ่นโตกับร้านสวัสดิการ มื้อกลางวัน มื้อเดียว มื้อเช้ากาแฟ มื้อเย็นก็แบ่งจากมื้อกลางวัน สรุปใช้จ่ายเดือนละประมาณสองพันบาท ฉันได้รับเงินเดือนเยอะกว่าที่ไทย เพราะมี oversea และ overtime ฉันรู้สึกมีความสุขขึ้น แต่ก็เหงานิดหน่อย
เริ่มมีประเด็นล่ะ!!! มีคนมาคุยด้วยล่ะ ก็ผู้ชายที่เข้ามาพร้อมกัน ซื้อขนม ผลไม้มาฝาก ก็มาหาที่ห้องพัก แรก ๆ ก็นั่งข้างนอก พอเริ่มสนิทเข้ามาในนั่งในห้องเราก็ไม่ว่า เราก็ไม่อยากปฏิเสธ เดี๋ยวจะหาว่ารังเกียจ นานเข้าถูกเนื้อต้องตัว สุดท้ายกอดบังคับจะขืนใจเรา (บ้าไปแล้ว) ตกใจมาก ไม่คิดว่าจะทำแบบนี้ ฉันสู้สุดใจทั้งตบทั้งถีบกันอยู่นาน ดีนะที่เขาไม่ทำร้ายเราถือว่ายังเป็นคนดีอยู่ ฉันต่อว่าเขาเสียหายตลอดเวลา หลุดจากเขาได้ก็ไล่ออกจากห้องไปเลย นับแต่นั้นมาก็ไม่เห็นหน้ากันอีกเลย สาธุ
🙏โล่งอก ต่อไปก็ดูแลตัวเองให้ดีนะ อย่าไปคุยกับผู้ชายสองต่อสอง ฉันต้องหาเพื่อนสนิทแล้วล่ะ ฉันจะมีเพื่อนไหม ชีวิตจะเป็นอย่างไร ติดตามตอนต่อไปนะค่ะ✍👀🥰👉
🙏ขอบคุณผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการ
🙏ขอบคุณตัวเอง
👉ติดตามผลงานได้ที่
Facebook: https://www.facebook.com/panida.kerdpan
เพจ: เปิ้ลอยากเล่า
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
