อับดุลลอฮ์ ( สอน ) อับดุลลากาซิม หรือ ครูเลาะห์สอน คือนามของบรมโต๊ะครูไทยที่มีชื่อเสียงและควรค่ากับการบันทึกในเสี้ยวหนึ่งของหน้าประวัติศาสตร์ด้ามขวานไทย
เกียรติศักดิ์ที่ว่าท่านเป็นผู้มีความรู้ยังถูกเล่าขานกันอยู่จวบทุกวันนี้ ชาวบ้านให้การเคารพยกย่อง และให้ฉายาท่านว่า อาเลม สี่มัซฮับ หรือ ศาสนาจารย์ผู้ศึกษาและรอบรู้ในวิชาการทั้ง 4 มัซฮับ คือ ฮานาฟี มาลิกี ซาฟิอี และ ฮัมบาลี
มัสยิดอับดุลลาอนุสรณ์ ตลาดบางบัวทอง คือชื่อของหนึ่งในมัสยิดที่ได้ถูกตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่ท่าน
ท่านเปรียบได้ดั่งแสงประทีปแห่งโคมตะเกียงในยามที่สยามประเทศยังขาดแคลนแสงไฟ ยามนั้นมีแค่โรงไฟฟ้าหน้าวัดเลียบที่ใช้ปั่นไฟเท่านั้น
เมื่อท่านเดินทางสำเร็จการศึกษาจากต่างประเทศ ท่านเริ่มจุดไฟแห่งคลังความรู้ให้เกิดแสงสว่างในทันที
ยุคที่รุ่งเรือง รุ่งโรจน์และมากด้วยพลังแสงไฟในการสอนของท่านคือช่วงหลังหมดยุคศักดินาพันไร่หมื่นไร่ หมดยุคท่านขุน หมดยุคท่านพระยา จวบถึงช่วงยุคมหาสงครามเอเซียบูรพา หรือ ระหว่างปี พ.ศ. 2476 - 2485
ช่วงนั้น ท่านเปิดการสอนแบบปาเนาะชื่อ ยามิอุ้ลอุลูม ที่ตำบลบางอ้อ ฝั่งธนบุรี ที่ขณะนั้น ชาวบ้านเรียกว่า ใต้สะพานพระรามหก หรือ ใต้สะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาที่มีรถไฟสายใต้วิ่งผ่าน
หลังมหาสงครามสงบ ท่านยังทำการสอนตามที่ต่าง ๆ เช่น บางกอกน้อย ตลาดแก้ว ( หรือ ริยาดิ้ลสุนัน ) บางบัวทอง ลาดบัวขาว และ ทุ่งบางกะปิ ตราบจนกระทั่งท่านกลับสู่ความเมตตาของอัลลอฮฺ
ลูกศิษย์ลูกหาของท่านมาจากทั่วท้องทุ่งและคันนา ทั่วเรือกสวนและดงต้นตาล อาทิเช่น อัลมัรฮูมโต๊ะกีอาจารย์ สวาสดิ์ สุมาลัยศักดิ์ ( อดีตจุฬาราชมนตรี ) อัลมัรฮูมโต๊ะกี อิหม่ามเกษม นาเงิน ( บั้นปลายชีวิตเป็นอิหม่ามที่ อ.เมือง จ.ตาก )
อัลมัรฮูมโต๊ะกีอาจารย์อับดุลเราะห์มาน หมัดวัง หรือ อาจารย์ มาน บ่อตะโล่ แห่ง มัจลิสดีนีย์
ในบรรดาลูกศิษย์ที่เคยแจวเรือ เคยพายเรือตัดระลอกคลื่น เคยจากลาตลาดบางบัวทองไปร่ำเรียน เคยจากลาคลองลากค้อนและคลองพระพิมล
เช่น อัลมัรฮูม โต๊ะกีอิหม่ามมูฮำมัด เซ็น หรืออิหม่ามเครือวัลย์ สัญชัยวรนันท์ ( ภรรยาชื่อ อัลมัรฮูมะฮ์โต๊ะหยังมูล วันแอเลาะ ) และอัลมัรฮูมโต๊ะกีเงาะห์มูฮำมัด วันแอเลาะ
ว่ากันว่าแนวการสอนไม่ใช่คุณครูประเภทถือไม้พยุงหน้าสาม แยกเขี้ยวมาร ตีหน้ายักษ์ ปั้นคิ้วขมวดเป็นปมเชือก ตีปัญหาศาสนาแบบฟันธงให้ขาดวิ่นและใช้ขวานฟันธงให้ขาดสะบั้น แต่ท่านสอนให้มองปัญหาศาสนา และพิจารณาดูที่ตัวบทและหลักฐานก่อนที่จะสรุปและให้คำฟัตวาเรื่องต่าง ๆ
อัลมัรฮูม โต๊ะกีอาจารย์อับดุลลอฮ์ ( สอน ) เกิดที่ มหานาค บางสายรายงานเล่าขานว่า เกิดที่ชุมชนอัลอะติ๊ก ถนนตก จังหวัดพระนคร ร.ศ. 113 คราแผ่นดินรัชกาลที่ 5 ปีที่ 27 หรือ ปี พ.ศ.2437 และได้เสียชีวิตมากกว่า 60 ปีแล้ว
คำสอนที่งดงามจากความรู้อันเอกอุและล้นเต็มเปี่ยมที่ท่านบรมโต๊ะครูสยามนามนี้ พากเพียรอบรมสั่งสอนบรรพบุรุษ ยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำตลอดไป
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
