#สถานะ...💚upตอนที่1-20💗
ตอนที่21-40(จบ)กดอ่านที่ลิ้งนี้นะคะ👇
นิยายอีโรติค...: ...เรื่อง💕จ้างเกย์มาทำลูก💕
จำกัดอายุผู้อ่านนะคะ..อายุตัองไม่ต่ำกว่า20+
นวนิยายเรื่อง:❤จ้างเกย์มาทำลูก💜
ผู้แต่งนามปากกา:โหดเอง โหดไง จะใครละ
❤️คำเตือน!!!❤️
นิยายเรื่องนี้มีถ้อยคำ ที่รุนแรง และเป็นนิยายแนวดาร์กอีโรติก!!!!แนะนำผู้ที่เข้ามาอ่านควรมีอายุ20+++++นะคะ ผู้อ่านควรมีวิจารณญาณในการอ่านหรือควรมีผู้ใหญ่คอยให้คำแนะนำนะคะ
ใครไม่ได้ต้องการอ่านนิยายแนวนี้กรุณาผ่านไปนะคะไม่ดราม่านะคะ..เนื้อหาเป็นแค่เพียงจินตนาการของผู้เขียนนะคะ🖤
บทนำ
ดาหวัน ดำรงค์เกียรติไพศาล ซีอีโอ ของบริษัท
สาวมั่นแห่งบริษัทส่งออกผลไม้อบแห้ง เธอเป็นทางยาทเพียงคนเดีียวของเจ้าสัวดำรงศ์ แต่เต้าสัวยื่นคำขาดว่าภายในปีนี้เธอยังหาคู่มาแต่งงานมีทายาทให้แก่วงตระกูลไม่ได้ เจ้าสัวจะเลือกคนที่เหมาะสมใหัมาแต่งงานและปั๊มทายาทเอง
ดาหวันจึงต้องไปจ้าง แมทธิว แบร์ มูฮาหมัด หนุ่มลูกครึ่งตุรกับใต้หวันที่มาเที่ยวเมืองไทยและถูกขโมยกระเป๋าสะพายซึ่งมีทั้งพาสปอร์ตและเงินซึ่งได้หายไปทั้งหมดแถมยังขับรถชนรถหรูของดาหวันจนพัง
แต่ปัญหาก็คือแมธธิวไม่ชอบผู้หญิง+เขาคิดว่าตนเองไม่ชอบผู้หญิงเพราะชีวิตเขาโตมาและรอบกายมีแต่ผู้ชาย.และเขาคิดว่าเขารักเพศเดียวกัน
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
เกริ่น
ตอนแรกพระเอกได้กับผช.ด้วยกันรักกันแต่พอแฟนเขาตายพ่อให้มาอยู่เมืองไทยเจอนางเอกห้าวๆเลยกลับตัวมารักนางเอก..สุดท้ายเป็นผู้ชายเต็มตัวคะ
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
ตอนที่1:ฉันคือ...❤️ดาหวัน😭
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
🌺ดาหวัน เป็นทายาทสาวเพียงคนเดียว ของเจ้าสัวดำรงค์ เจ้าสัวรักและหวงและห่วงลูกสาวคนเดียวของเขามาก เจ้าสัวพยายาม เลี้ยงดูประคบประหงมดาหวันมาด้วยความรักความห่วงใยและตามใจเธอมาโดยตลอด
🌺เพราะทั้งรักและสงสารลูก ที่เธอกำพร้าแม่ตั้งแต่แรกเกิด ภรรยาของเจ้าสัว เธอเป็นคนที่อ่อนแอเจ็บออดๆแอดๆ มาตลอดแต่เธอรู้ว่าเจ้าสัวอยากมีลูกมาก
🥺 แต่เจ้าสัวเป็นห่วงเมียมากๆดัวย เพราะหมอเคยบอกว่าเธอไม่สามารถตั้งครรภ์ได้ เพราะถ้าหากว่า ถ้าเธอตั้งครรภ์ก็จะเสี่ยง เสี่ยงต่อชีวิตของเธอเองมากๆด้วยเพราะร่างกายของเธอไม่แข็งแรงหากมีการตั้งครรภ์ จะเสี่ยงต่อการเสียชีวิตของคนเป็นแม่มากๆ
🥺เจ้าสัว จึงได้ตัดสินใจบอกกับภริยาว่าเขาไม่ได้อยากมีลูกแล้วละ เราก็จะใช้ชีวิตอยู่กันสองคนแบบนี้ก็มีความสุขดีแล้ว
🥺 แต่เธอรู้ดีที่สุดว่าเขาเป็นห่วงเธอจึงบอกเธอแบบนั้น แต่ตัวเธอเองนั้นก็อยากมีลูกและสงสารเขาจึงแอบปล่อยให้ตั้งท้องโดยที่เธอไม่ยอมกินยาคุมอีกหลังจากที่เธอได้ตัดสินใจแล้ว
🥺 จนวันหนึ่งเธอตั้งท้องแม่หนูดาหวันขึ้นมา และเมื่อเธอรับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงของร่างกายตนเองก็มั่นใจว่าเธอคงจะตั้งครรภ์และเธอก็ไปตรวจที่คลีนิคเพื่อความมั่นใจอีกทีซึ่งแน่นอนว่าผลออกมาคือเธอตั้งครรภ์
🥺หลังจากนั้นจะทำอะไรเธอก็ระมัดระวังและดูแลตัวเองมากขึ้นเป็นพิเศษประคบประหงมและพยายามอยู่ในความดูแลของแพทย์และทำทุกๆอย่างในความดูแลและคำแนะนำของแพทย์ผู้เชี่ยวชาญ
❤️และเธอได้นำข่าวดีนี้ ไปบอกกับเจ้าสัว และยังบอกเขาอีกว่า ว่าไม่ต้องกังวลหรอกไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอกนะ เมื่อมีเขาเกิดขึ้นมาแล้ว ให้ดูแลและรักลูกให้มากที่สุดถึงแม้ในวันหนึ่งข้างหน้าจะไม่มีเธออยู่ด้วยแล้ว
🥺 ก็ขอให้เจ้าสัวรักและดูแลลูก ให้ดีที่สุด ให้มอบความรักให้ลูกให้มากๆๆมากที่สุด และเมื่อมาถึงในวันที่ เธอเจ็บท้องคลอดแม่หนูดาหวัน เธอเสียเลือดมาก แต่เธออดทนจนกว่าการทำคลอดลูกจนปลอดภัยออกมาและเธอก็หมดลมหายใจไปหลังจากที่ได้ให้ดาหวันลูกสาวตัวน้อยหน้าตาหน้าเกลียดน่าชัง
😭ก่อนที่เธอจะหมดลมหายใจ ในวันนั้นเจ้าสัวจำภาพนั้นได้ติดตาไปจนตายไม่มีวันลืม และมื่อนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นขึ้นมาเมื่อใด น้ำตาลูกผู้ชายของเจ้าสัว ก็รื้นขึ้นมาปริ่มตาและไหลอาบแก้มทุกๆๆครั้งไป
😭❤️เธอ ได้ใช้แรงเฮือกสุดท้ายของเธอโดยทำการโอบอุ้มลูกน้อยของเธอไว้ภายใต้อ้อมกอดอันอบอุ่น และส่งมอบความรักทั้งหมดส่งไปยังลูกน้อย
❤️😭และได้ให้ลูกน้อยได้ดูดนมที่ผลิตออกมาจากเลือดในอกแม่จากอกอันอบอุ่นของแม่เพียงครั้งเดียวและครั้งสุดท้าย😭
❤️😭 แม่ให้นมลูกพลางก็ร้องเพลงขับกล่อมลูกในอ้อมอกมองลูกด้วยสายตาที่รักแสนรักแม้ภาพนั้นจะพร่าเลือนไปด้วยม่านน้ำตา ที่ไหลลงมาบดบังไม่ขาดสาย จนภาพเบื้องหน้ามันเบลอไปหมด
😭😭น้ำตาไหลพรากๆลงไป จนตกใส่แก้มหนูน้อยเธอรีบเช็ดออกให้ลูก พลางพร่ำบอกรักลูกน้อย และขอโทษที่แม่ไม่สามารถมีชีวิตอยู่เพื่อดูแลหนูให้เติบโตได้ในภายภาคหน้า
❤️แต่แม่มั่นใจเหลือเกินว่าหนูจะเติบโตขึ้นมาเป็นคนสวย เก่ง และที่สำคัญหนูจะต้องเป็นคนดี แม่เชื่อว่าคุณพ่อจะต้องดูและสั่งสอนหนูได้ดีมากพอ อยู่กับคุณพ่อหนูต้องเป็นเด็กดีนะคะลูกรัก ไม่ดื้อไม่ซนเลี้ยงง่ายๆนะคะ รักคุณพ่อให้มากๆนะลูกรักของแม่ และแม่รักลูกหนูกับคุณพ่อมากๆๆมากที่สุดในโลกเลยนะคะ
❤️😶แต่แม่หนูน้อยก็ดูดนมจากอกแม่จ๊วบๆไม่ได้บ่งบอกว่า จะรับรู้อะไร เลย ไม่รับรู้เลยว่าแม่และอกอุ่นๆที่หนูกำลังดูดดื่มอยู่นี้จะไม่อยู่กับหนูอีกแล้วหลังจากวันนี้ไป
😭❤️😭เจ้าสัวก็กอดทั้งเมียและลูกน้ำตาก็ไหลพรากอาบสองแก้มเขารับรู้อย่างเงียบๆว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นข้างหน้าภายในเวลาไม่นานในต่อจากนี้ การสูญเสียอันยิ่งใหญ่ในชีวิตของเขากำลังจะเกิดขึ้นแต่เขาจะต้องอดทนเพื่อไม่ให้ภรรยาของเขาผู้เสียสละชีวิตเพื่อให้กำเนิดบุตรสตรีแก่เขาแม้ว่าเธอจะไม่สามารถรักษาชีวิตต่อไปอีกได้แล้วชีวิตต่อจากนี้เขาจะต้องอยู่เลี้ยงดูลูกสาวตัวน้อยเพียงลำพังแต่ในเมื่อมันเป็นความต้องการสุดท้ายของภรรยาเขา
😭❤️ความรู้สึกของเขาในตอนนั้น มันแทบจะขาดใจ หัวใจของเขามันแตกสลายเป็นเสี่ยงๆมันมีความรู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น
😭❤️เขาจะต้องพยายามทำให้เธอและต้องทำให้ดีที่สุดด้วย และภาพนั้นเป็นภาพสุดท้ายที่เขาสะเทือนใจกับการจากไปของภรรยาสุดที่รัก เข้าร้องให้เสียใจหนักมากแต่เมื่อหันไปมองและสบสายตาของดาหวันลูกน้อย เขาจึงต้องเข้มแข็ง จะมามัวนั่งเสียใจ ไม่ได้เพราะในเมื่อลูกไม่มีแม่เฝ้าเลี้ยงดูแล้ว เขานี่ละจะเลี้ยงดูลูกและให้ไออุ่น แล้ว เขานี่แหละ ที่จะเป็นทั้งพ่อและแม่ให้หนูเองและ พ่อคนนี้นี่ละ จะเลี้ยงลูกให้เติบโตขึ้นมาด้วยความรัก ความผูกพันธ์ที่มีจะไม่ให้แม่ของหนูที่ล่วงลับไปแล้ว ได้เป็นกังวลใดๆ พ่อสัญญา พ่อจะรัก จะเลี้ยงดูหนูให้ดีที่สุด อย่างที่แม่ของหนูตั้งใจไว้
🌺🌺🌺🌺🌺🌺
❤️🌹23ปีผ่านไปจากทากรกเพศหญิงแบเบาะเลี้ยงง่ายไม่งอแง เติบโตขึ้นมาด้วยความสดใสน่ารัก และมีความร่าเริงฉลาด เรียนเก่ง และตอนนี้จบปริญญาเรียบร้อยและกระโดดลงมาช่วยงานของป๊าหรือท่านเจ้าสัวดำรงค์อย่างเต็มตัว เธอห่วงและหวงป๊ามากที่สุดเพราะมีกันแค่สองคนพ่อลูกมาทั้งขีวิต แต่เจ้าสัวเองก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้ ประตูดินอะไร แบะตั้งแต่ภรรยาของเขาจากไป เป็นระยะเวลา23ี เจาก็ไม่ได้มีเมียใหม่ หรือหากมีความต้องการเขาก็แค่ซื้อกินแล้วก็จบไม่ได้สานสัมพันธ์ต่อเพราะเขารักและเป็นห่วงความรู้สึกของดาหวันนั่นเอง เพราะมีกันแค่สองคนเขาจึงทั้งรักทั้งหวงห่วงลูกสาวมากๆเช่นกัน และอยากให้หญิงสาวแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝามีคนที่ดีมีฐานะมั่นคงมาดูแลเธอมีครอบครัวที่อบอุ่นแค่นั้นเขาก็หมดห่วงแล้ว
แต่ ดูๆแล้วลูกสาวของเขาจะไม่สนใจผู้ชายเพราะตั้งแต่โตเป็นสาวมาไม่เคยเห็นลูกมีแฟนเป็นผู้ชายหรือพาผู้ชายมาแนะนำเลยสักคนมีแต่คลุกคลีอยู่กับผู้หญิง
เธอมีความมั่นใจในตัวเอง ที่สำคัญ สวย เฉียบ เฉี่ยว เซ็กซี่ และไม่มีแฟนเป็นผู้ชาย มาให้เห็นเลย🤔🤔
🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔
ตอนที่2:😡😡วันโลกาวินาศเชรี้ยอะไรวะเนี๊ยะ!!
🌺เช้าวันนี้ดาหวันสาวสวย สาวมาดมั่น ในชุดแซ้คสีแดงเพลิงข่วงกระโปรงผ่าหน้าขึ้นมาเกือบถึงกางเกงใน(อึ๊ยยยเสียวไส้)ส่วนช่วงตัวเสื้อผ่าหลังจนถึงขอบสะโพก (😁โนวบราสิคะชุดแบบนี้ มีบราในตัวคร๊ะ ไม่อยากจะนึกถ้าถูกกระชากทีเดียวหมดคร๊ะไม่เหลือ) ขับรถเบนซ์คันหรู ป้ายแดง ด้วยความเร่งรีบ เพราะเช้าวันนี้เธอมีประชุมที่บริษัทส่งออกผลไม้อบแห้งที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ บริษัทของป๊าเธอเองละ
🌺🌺วันนี้เธอมีนัดเซ็นต์สัญญาส่งออกสินค้าให้กับลูกค้ารายใหญ่ และเป็นรายใหม่ของยุโรป และแน่นอนว่างานนี้เธอต้องราบรื่น พลาดไม่ได้เด็ดขาด ด้วยความรีบร้อนเธอก็ขับรถด้วยความเร็ว แต่ปกติเธอก็ขับรถด้วยความเร็วอยู่แล้วละ คุณป๊าบ่นเธอเรื่องนี้บ่อยๆ แต่เธอมั่นใจว่าเธอเอาอยู่ รับรองได้ แต่......
😲😠เอี๊ยดดดดดดด!!!!.
😲😠โครม!!!!!!!!!!
😲😠เพล้งงงง!!!!!!
😠😲กึก😲😠😠😠😠😠
😠😠"เชรี๊ย...ไรวะ!!!!ใคร.!!!!วะ!!!!สัสแม่งขับรถเป็นรึป่าวเนี๊ยะปาดหน้ากูขนาดนี้ไอ้ฟวย "ดาหวันโมโหหนักมากเพราะเธอยิ่งรีบๆๆอยู่แล้วมาเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝันแบบนี้ แต่...เธอไม่ได้ตกใจกลัวหรอกนะ แต่เธออารมณ์เสียหนักมาก รีบกดโทรศัพท์ โทรออก
😠ฮัลโหล ฮัลโหล ป๊าหรอคะ นีี่หวันเองนะคะ ป๊าคะไปเข้าประชุมและเซ็นสัญญาแทนหวันให้หน่อยสิคะนะคะ น้าาาานะนะนะคะ
🌺ทำไมนะหรอคะนี่ไงคะ
🌺แชะแชะ ดาหวันกดถ่ายรูปอุบัติเหตุส่งไปให้ป๊าดู
🌺นะคะป๊า..ขอบคุณนะคะ แค่นี้ก่อนนะคะ เดี๊ยวหวันจะโทรหาประกันก่อนคะ แล้วจะลงไปจัดการ ไอ้กร๊วกนั่นสักหน่อย😠😠
😲ไอ้หวัน เดี๊ยวสิลูก ฮัลโหล ฮัลโหล เห้อวางสายไปสะแล้ว ป๊าห่วงนะยัยหวันแกรู้บ้างมั้ยเนี๊ยะเห้อ บอกแล้ว บอกตลอด บอกเสมอมา.ว่าให้ขับรถช้าๆๆ หมาาม๊าแกรู้เข้า คงจะสวดป๊ายัยแน่ๆๆเห้อ ป๊าขอโทดนะที่รักที่ลูแลลูกได้ไม่ดีพอ เจ้าสัวบ่นไปพลางทำหน้าเศร้า จากนั้นกดเรียกลูกน้องคนสนิท
🤔"เออ สัมพันธ์หรอวะ จัดบอดีการ์ดสัก7-8คนไปอารักขานายน้อยหน่อยสิ ด่วนเลยนะเว้ยเห้ย นายน้อยเกิดอุบัติเหตุรถชนตอนนี้ เดี๋ยวชั้นจะรีบเข้าประชุมร่วมเซ็นสัญญาที่บริษัทก่อน
😶ครับนาย
🌺ฝั่งดาหวันเมื่อโทรศัพท์ไปแจ้งป๊าเสร็จเรียบร้อย จากนั้นโทรไปเรียกประกัน และโทรแจ้งไปยังโรงพักที่ไกล้ที่สุดเรียบร้อยแล้ว จากนั้นจึงเอาโทรศัพท์ลงไปถ่ายรูปรถไว้เป็นหลักฐาน แต่แม่งยังไม่เห็นคู่กรณีเลยสักกะคนนะเนี๊ยะ😠😠
🌺 หญิงสาวกำลังโมโหฝ่ายตรงข้ามจนปรี๊ดดแตก ชนเธอเสียหายยับเยินขนาดนี้ แม่งยังไม่ลงจากรถมาดูดำดูดีเธอสักนิดเลย เธอเลยเดินก้าวฉับๆๆๆๆ ไปยังรถของคู่กรณี กระจกรถคันนั้นก็มืดทึบจนคนที่อยู่ด้านนอกมองไม่เห็นอะไรเลย
🌺เจอแบบนี้เธอนี่ยกมือขึ้นเคาะกระจกรัววววเลย
แต่เงียบไม่มีวี่แวว การเคลื่อนไหวใดใด ไม่มีใครเปิดประตูรถออกมา ทุกอย่างนิ่งเงียบ สงบมากๆๆ แต่ใจเธอนี่สิมันไม่สงบ ตอนนี้เดือนถึง150องศาได้แล้วละถ้าเทียบกับน้ำ
🌺😠"ก๊อก ก๊อก ก๊อก เห้ยเปิดประตูออกมาดิวะ หดหัวอยู่ทำไมวะ เปิดประตู๊ ออกมาตกลงกันเด้
😶...............(เงียบสัส😠😶)
😶นายน้อยครับ เป็นยังไงบ้างครับเจ็บตรง/หนรึป่าวครับ ไปโรงพยาบาลก่อนมั้ยครับ ตรงนี้ให้พวกเราจัดการเองครับ
🌺เห้ยยย!!!😲น้าสัมพันธ์มาได้ไงกันวะเนี๊ยะ แล้วนี่ ยกขโยงกันมาทำไมเยอะแยะวะ คุณป๊าาาาา ต้องเป็นคุณป๊าแน่ๆๆ ชอบทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ตลอดเล้ย บอกว่าเอาอยู่ๆ มากันเยอะแยะอย่างกับจะไปงานบวชนาค
🌺อ้าวตำรวจกับประกันมาพอดีเลยน้าสัมพันธ์
😃อ้าว ครับ นายน้อยเดี๊ยวผมไปดูหน่อย
😶สวัสดีครับคุณดาหวัน ผมตัวแทนบริษัทประกันของบริษัทxxx ครับ เดียวผมขอถ่ายรูปสถานที่เกิดเหตุก่อนครับ แล้วหลังจากนั้นผมจะเรียกรถลากหรืออาจจะเป็นรถยกมาเอารถไปเข้าศูนย์เพื่อตีราคาเคลมนะครับ
🌺อ้อค่ะเชิญคะ
🤔สวัสดีครับ ผมสารวัตรจากสน.xcfd.ครับ
🌺อ้อสวัสดีคะสารวัตร🤔เดี๊ยวหลังจากตรวจสถานที่เกิดเหตุเสร็จ ผมต้องรบกวนเชิญคุณดาหวันไปให้ปากคำที่ สน.ด้วยนะครับ
🌼คะได้คะ ยินดีคะยังไงวันนี้ก็เสียเวลาแล้ว ตกลงกันให้เสร็จเรียบร้อยกันที่โรงพักเลยละกันคะไม่อยากเสียเวลาหลายรอบ
🌼ว่าแต่คู่กรณีเงียบเลยละคะ สารวัตรรีบไปดูหน่อยเถอะคะ ดูจากรอยแล้วน่าจะหลับในรึป่าวขับข้ามเลนส์มาเสียขนาดนี้ แล้วเมื่อกี้ดิฉัน ไปเคาะประตูเรียกตั้งนาน ก็ไม่มีเสียงอะไรเลยละคะ น่าจะต้องเรียกกู้ภัยมาดูด้วยนะคะเนี๊ยะ หญิงสาวให้รายละเอียดต่างๆแก่นายตำรวจ
🤔ครับเดี๊ยวผมเรียกกู้ภัยมาเลยละกันครับ เชิญคุณหวันไปที่รถหรือไปรอให้ปากคำที่สถานนีเลยก็ได้ครับ
🌼คะ และน้าสัมพันธ์ไปรอให้ปากคำที่สน. น้าไปรอที่รถเดี๊ยวหวันไปเอากระเป๋ากับโทรศัพท์ที่รถก่อน
😃ครับนายน้อย
🚑🚑🚑🚑🚑หวี้หว่อ หวี้หว่อ หวี้หว่อ
🌼รถกู้ภัยมาละงั้นหวันรอดูคู่กรณีก่อนดีกว่าน้าสัมพันธุ์ จะดูสิว่าเป็นอะไรมากรึป่าวถึงได้เงียบสะขนาดนั้น
🚑🚑🚑🚑กู้ภัย มาถึงจัดการงัดรถผู้ประสบอุบัติเหตุฝั่งคู่กรณี ทุกคนต่างมุงดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น เหตุการณ์เกิดไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ไทยมุงมาเต็มพื้นที่ละ
🌼เปิดประตูออกมาละ เห้ยเขานอนฟุบอยู่กับพวงมาลัยอะ เลือดเต็มหน้าเลย อะน้าสัมพันธ์ เค้าจะตายป่าววะ
😃ไม่หรอกครับนายน้อย กู้ภัยพาเค้าขึ้นรถพยาบาลแล้ว เดี๊ยวเค้าก็ถึงมือหมอละ
🌼งั้นเราไปรอที่สน.กันเลยดีกว่าปะน้าสัมพันธ์
😃ครับนายน้อย
🌼เห้อมันวันอะไรกันวะเนี๊ยะ เสียวเวลา เสียงาน เสียการ เสียของชะมัด แล้วเนี้ยะ ไอ้เบื๊อกนั่นนะจะเสียชีวิตด้วยรึป่าววะเนี้ยะน้าสัมพันธ์
😃คงไม่หรอกมั้งครับนายน้อย แค่ยังไงเดี๊ยวปมบอกเด็กๆให้ไปเฝ้ารอดูความเคบื่อนไหวที่โรงพยาบาลพร้อมทั้งสืบประวัติมาให้ละเอียดด้วยเลยละกันนะครับนายน้อย
🌼ดีมากน้าสัมพันธ์ ถ้ายังไงอาการโคม่าไม่โคม่ายังไงแจ้งหวันทราบด้วยนะน้า แต่เล่นเอาหวันเกือบตายแบบนี้แถมยังทำหวันผิดนัดลูกค้าแบบนี้นะน้า กวันเอาเรื่องให้ถึงที่สุดแน่ๆ
😡😡😡😡😡😡😡😡😡😡😡
ตอนที่3:ไปเยี่ยมคนป่วย...ป่าวเธอจะไปเอาเรื่อง!!!
หลังจากดาหวันให้ปากคำที่สถานีตำรวจเสร็จเรียบร้อย...ได้รับแจ้งจากลูกน้องของป๊าาว่า คู่กรณีของเธอที่รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลรู้สึกตัวแล้ว
"น้าสัมพันธ์ ไปโรงพยาบาล ไปดูนายเบื๊อกคู่กรณีของหวันกัน " หญิงสาวบอกลูกน้องคนสนิทของป๊าาาเธอ แล้วเดินนำหน้าไปขึ้นรถ
".ได้ครับนายน้อย."
นายสัมพันธ์ลูกน้องคนสนิทและบอดี้การ์ดอีกคนขับรถออกจากสถานีตำรวจมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลที่คู่กรณีนอนพักรักสาตัวอยู่
ณ.โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง.....
"น้าสัมพันธ์ไปติดต่อถามสิไอ้เบื๊อกคู่กรณีของหวันเขาอยู่ห้องไหนตึกไหน??"
"ทางนี้ครับนายน้อย"
บอดี้การ์ดอีกคนที่ตามมาพร้อมกับรถกู้ภัย เดินมาบอกนายน้อยของพวกเขา ว่าตอนนี้คู่กรณีนอนพักรักษาตัวอยู่ห้องไหน
"เคร ขอบใจมาก" หญิงสาวรับทราบ และเดินตามลูกร้องของป๊าไปยังห้องผู้ป่วยห้องหนึ่งมีตำรวจสองนายเดินออกมาจากห้องพอดี
"อ้อสวัสดีครับคุณดาหวันมาเยี่ยมคู่กรณีหรือครับ ผมพึ่งจะสอบปากคำเสร็จเขาบอกว่ามาจากประเทศตุรกี มาเที่ยว มาพักร้อนเมืองไทยครับ..เพิ่งจะ เช่ารถคันที่เกิดเหตุแต่เขาถูกขโมยกระเป๋าและขโมยเอาทั้งเงินและพาสต์ปอร์ตของเขาหนีไปหมดเลย เขาขับรถไล่ตามคนร้ายมาจนมาเสียหลักและข้ามเลนส์มาชนกับรถของคุณนะครับ"
"อ้อคะ ขอบคุณ คุณตำรวจมากๆนะคะที่ให้ข้อมูลตอนนี้หวันรอประกันตีราคาค่าเสียหาและรวมถึงค่าเสียเวลา ต่างๆอยู่นะคะ แล้วไม่ทราบว่าทางฝั่งโน้นเขาเป็นยังไงบ้างคะพอจะพูดจาได้อยู่ใช่ไหมคะอาการไม่ได้หนักมากใช่ไหมคะ"
"อ้อครับเข้าเยี่ยมได้อยู่ครับถ้าคุณดาหวันจะเยี่ยมอาการไม่สาหัสมากแต่คงต้องนอนพักรักษาตัวที่โรงพยาบาลสักสองสามวันละครับ"
"อ้อค่ะงั้นหวันขอเข้าไปดูอาการเขาหน่อยนะคะ"
"อ้อเชิญครับเดี๋ยวทางผมคงต้องขอลากลับสถานีตำรวจเลยด้วยละครับ...สวัสดีนะครับ"
"อ้อคะเชิญคะขอบคุณนะคะ รบกวนตามเรื่องคดีให้ด้วยละกันนะคะ
เดี๊ยวทุกคนรอหวันอยู่ข้างนอกนี่ละคะไม่ต้องตามเข้าไปหรอกหวันเข้าไปคนเดียวพอ เดี๊ยวคนไข้จะตกใจเปล่าๆ"
"เอางั้นหรอครับคุณหวัน"...น้าสัมพันธ์ถามด้วยความห่วงใยนายน้อยของเขา
"งั้นสิ..น้าสัมพันธ์ไม่ต้องห่วงหรอกหวันเป็นมวยน้าาจำไม่ได้หรือน้าสอนให้หวันเองนี่นา"
"เอางั้นก็ได้ครับ"
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก" เคาะเสร็จเธอก็เปิดประตูห้องพักฟื้นคนไข้แล้วเดินเข้าไปเลยไม่ได้รอให้คนข้างในตอบอนุญาตมาเสียก่อนเลย
"Hello",(สวัสดีคะ)
" ..... Hello."
"How are you?"(เป็นอย่างไรบ้างคะ)
"Sore a little wound."(เจ็บแผลนิดหน่อยครับ)
"You hit the road, do I remember?"(คุณขับรถมาชนฉันจำได้รึป่าว)
"Yes, remember. I am very sorry."(จำได้ครับผมต้องขอโทษคุณมากๆนะครับ)
"ส่วนเรื่องค่าเสียหายคือตอนนี้เอกสารสำคัญของผมถูกคนร้ายขโมยไปหมดเลยละครับรวมทั้งเงินและพาสปอร์ต."..เขาบอกกับดาหวันพร้อมทั้งทำหน้าเศร้าๆ
"เครงั้นรอรักษาตัวให้หายก่อนแล้วกันส่วนเรื่องค่าเสียหาย ชั้นค่อยกลับมาคุยอีกทีนึงละกัน ...แต่นายห้ามหนีนะเว้ย
ถ้านายหนีชั้นเอาเรื่องให้ถึงที่สุด นี่นามบัตรชั้น ช่วงนี้ถ้าหากมีอะไรโทรบอกกับชั้นได้หรือมีอะไรให้ช่วยในระหว่างที่นายยังหาทางออกไม่ได้ตอนนี้ก็บอกชั้นได้..แล้วหลังจากนี้ค่อยจ่ายคืนชั้นที่เดียว..รวมกันหมดทุกกรณีเลยโอเครมั้ย"
"เดี๋ยวชั้นจะให้ทนายความของชั้นร่างสัญญาเอาไว้มาให้นายอ่านและเซ็นต์"
(อืมหนูดาหวัน...เจ้เกือบจะมองว่าหนูเป็นคนดีมีน้ำใจกับคนต่างบ้านเกิดเมืองนอนอยู่แล้วเชี้ยว แต่นี่คือ หนูกำลังคิดทบต้นทบดอกค่าเสียหายค่าเสียเวลาแถมยังจะคิดค่าช่วยเหลือเขาด้วย...แหมแหมแหมหนูดาหวันของเจ๊นี่...ทะเลเรียกแม่เลยนะคร๊ะ...ไม่ใช่ใจกว้างหรอกนะคะ...แต่เค็มคะ..เค็มมากๆเลยด้วย)
"ว่าแต่นายชื่ออะไร มาจากไหนมาทำอะไรที่เมืองไทยละ ถึงได้มาเจอมิจฉาชีพขโมยสมบัติไปจนเหลือแต่ตัวเนี๊ยะ!!!"
"ผมหรอครับ ผมชื่อแมทธิว แบร์ มูฮาหมัด ครับมาจากประเทศตุรกี ตั้งใจว่าจะมาพักร้อนสักหกเดือนแต่มาเจอพวก18มงกุฎหลอกมอมเหล้าแล้วขโมยกระเป๋าสมบัติของผมไปหมดเลยครับพอวันที่ผมขับรถชนคุณผมเจอพวกเขาเลยขับไล่ตามไปและรถแหกโค้งเสียหลักข้ามเลนมาชนคุณนั่นละครับ "
"วันนั้นผมออกจากปั๊มน้ำมันแล้วเจอรถของคนที่ขฑมยของผมไปผมเลยเร่งรถเพื่อที่จะไล่ตามคนร้ายครับ"
"แต่ตามไม่ทัน..ถนนลื่น..แหกโค้ง..รถผมเสียหลักตรงทางโค้ง แล้วผมบังคับรถไม่อยู่แหกโค้งข้ามเลนส์มาชนคุณนี่ละครับ ผมขอโทษคุณ..เอ่อ...คุณ…"
"ดาหวัน เรียกชั้นว่าดาหวัน"
"ครับผมขอโทษคุณดาหวันจริงๆนะครับ"
"แล้วระหว่างนี้นายจะทำอย่างไรต่อไปถ้าหากว่าทางโรงพยาบาลให้นายออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว นายจะไปอยู่ที่ไหนหรือกินนอนและหาเงินที่ไหนมาใช้ นายได้วางแผนให้ชีวิตของนายต่อจากนี้ไปรึยัง
แต่คงจะยังหรอกสินะเพราะนายเพิ่งจะฟื้นตัว"
"เอาอย่างนี้นะ ถ้านายยังคิดหาทางออกไม่ได้อยากให้ช่วยก็ติดต่อมาหาชั้นตามนามบัตรเมื่อกี้ที่ชั้นให้นายไว้"
"อ้อแต่อย่าเข้าใจผิดละชั้นไม่ได้ช่วยนายฟรีๆหรอกนะชั้นไม่ได้ใจดีขนาดนั้นหรอก ชั้นจะคิดค่าช่วยเหลือและค่าและหายต่างๆจากนายทั้งหมดนั้นแหละ เพราะต่อไปชาติหน้าพวกเราจะได้ไม่ต้องมาติดค้างหนี้บุญคุณกันรู้รึป่าว"
"ขอบคุณ..คุณดาหวันมากๆนะครับ ผมถือว่าคุณใจดีกับผมมากที่สุดแล้วละครับ ผมสัญญาด้วยเกียรติของผมว่าผมจะชดใช้ให้คุณทุกบาททุกสตางค์เลยละครับผมรับประกันว่าผมจะไม่หนีไปไหนครับถึงแม้ว่าผมไม่มีเงินติดตัวสักบาทผมก็จะขอทำงานชดใช้หนี้ให้คุณดาหวันนะครับ"
"อืมดีมาก...นายนี่ดูพูดจาเรียบร้อย บุคคลิกดู นิ่มนวล เป็นใช่มั้ยเรานะ...???"
"ครับเป็นครับ...แมทธิว..เข้าใจผิดตีความหมายจากคำถามของดาหวันว่า..เขาเป็นคนสุภาพเรียบร้อยใช่ไหมเขาจึงตอบว่าใช่
แต่จริงๆแล้วดาหวันถามว่าเขานะเป็นเกย์ใช่ไหม:
เข้าใจผิดกันคนละเรื่องเลยสิทีนี้
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
ตอนที่4:เขา..สนใจในผู้ชาย..หรือผู้หญิงกันแน่
"ถ้าผมยังไม่สามารถติดต่อทางบ้านหรือยังไม่สามารถติดตามเอาสิ่งของต่างๆของผมกลับมาได้"
"อืมดีมาก...นายนี่ดูพูดจาเรียบร้อย บุคคลิกดู นิ่มนวล เป็นใช่มั้ยเรานะ...???"
"ครับเป็นครับ...แมทธิว..เข้าใจผิดตีความหมายจากคำถามของดาหวันว่า..เขาเป็นคนสุภาพเรียบร้อยใช่ไหมเขาจึงตอบว่าใช่."
แต่จริงๆแล้วดาหวันถามว่าเขานะเป็นเกย์ใช่ไหม
เมื่อหญิงสาวเดินออกจากห้องไปแล้ว เขาก็ได้แต่มองตามและคิดชื่นชมผู้หญิงคนนี้ที่เพิ่งเดินออกไปจนเขาแอบหลุดยิ้มที่มุมปาก
แต่.....เขาเอ๊ะ....เขานี่ยังไงเนี๊ยะ
แมทธิวสงสัยในความคิด และพฤติกรรมของตนเอง เพราะโดยปกติในชีวิตของเขาที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมา32ปี
เขาไม่เคยชมชอบหรือชื่นชมผู้หญิงคนไหนเลยในชีวิต นอกจากแม่ของเขา เพียงคนเดียวเท่านั้น
แต่หลังจากที่ท่านจากไปด้วยอุบัติเหตุทางเครื่องบิน เมื่อห้าปีที่แล้ว และเขาก็ไม่เคยได้นึกชื่นชม หรือชมชอบผู้หญิงคนไหนใดใดอีกเลย เขาอยู่กับพ่อแต่ก็เหมือนไม่ได้อยู่เพราะพ่อมีฮาเร็มของท่านอยู่กับบรรดานางๆๆในฮาเร็ม นานๆถึงจะได้มีโอกาสเจอกันสักครั้งส่วนใหญ่ก็จะได้พบปะเจอหน้ากันในงานสำคัญๆของครอบครัวหรือเวลาปรึกษาเรื่องงานที่เขาจำเป็นต้องขอความคิดเห็นจากท่านจริงๆนั่นแหละถึงจะได้เจอหน้าท่าน
ดังนั้นจึงไม่แปลกที่ชีวิตของเขาโตมากับท่านแม่ และท่ามกลางพี่เลี้ยง ท่ามกลางแม่นม ซึ่งเป็นผู้หญิงทั้งนั้นเลยเขาไม่มีพี่น้องไม่มีเพื่อนผู้ชายมากนักด้วยสาเหตุที่เขาเป็นลูกเพียงคนเดียวจึงทำให้ท่านแม่ ห่วง และหวงเขามาก เขาจึงตามติดท่านแม่มาก ติดแจเลยละ และเมื่อท่านจากไปเขาจึงเคว้งคว้าง และวันนึงท่านพ่อมีงานรับรองแขกที่คฤหาสน์บรรดาเพื่อนๆท่านก็พากันมาจากต่างบ้านต่างเมืองส่วนใหญจะเป็นผู้ชายมาตัวคนเดียวหรือกับลูกน้องหรือผู้ติดตามคนสนิทๆ แต่ก็มีอยู่คนนึงนะที่เขาพาลูกชายมาด้วยนั่นก็คือ ลูกของท่านอาฮัมเหม็ดเพื่อนท่านพ่อซึ่งมีลูกชายวัยไล่เลี่ยกับเขา ชื่อว่าอาซาน อาซานใบหน้าเนียนใสเกลี้ยงเกบาราวกับผิวหน้าของผู้หญิงก็ไม่ปาน และเนื่องจากเขาเป็นเจ้าบ้านที่ดีจึงต้อนรับและเป็นเพื่อนกับอาซาน อาซานก็ดูจะติดเขามากๆเช่นกัน
คืนแรกที่มา พ่อก็ฝากให้แมทธิวดูแลและรับรองอาซานลูกชาบของเพื่อนท่าน ส่วนพ่อและเพื่อนๆพากันออกไปค้างที่ฮาเร็ม อาซานไม่อยากนอนที่ห้องรับรองที่เขาให้เด็กไปจัดไว้ให้เพียงลำพัง
อาซานบอกเขาว่าเหงา และกลัวการนอนคนเดียวต่างบ้านต่างเมือง อาซานจึงขอมานอนกับแมทธิวด้วย...ซึ่งเขาก็ไม่ได้เอะใจอะไร เพราะก็คุยกันถูกคอดีอยู่แล้ว อาซานมีนิสัยเรียบร้อยดีไม่ก้าวร้าวเหมือนผู้ชายทั่วๆไป เขาจึงไม่ได้คิดอะไรมากมายให้คนรับใช้มาจัดที่นอนเพิ่มให้อาซานในห้องของเขา
และอาซานกับเขาก็นอนเตียงเดียวกันคืนนั้นอากาศออกจะอบอ้าวกว่าปกติอยู่สักหน่อย แมทธิวก็ถอดเสื้อนอน....เขาก็คิดว่านอนกับเพื่อนไม่ได้คิดอะไร และไม่ได้สังเกตุ สายตาของอาซานที่มันแวววาว เป็นมันและแอบกลืนน้ำลายลงคอราวกับเขาหิวกระหายน้ำจนคอแห้งผากก็ไม่ปาน
เขานุ่งกางเกงบ๊อกเซอร์แค่ตัวเดียวแล้วปิดไฟขึ้นนอนบนเตียงข้างๆอาซาน
เขาเองคิดว่าอาซานหลับไปแล้วแน่ๆเพราะเมื่อเขาหันไปอีกทีอาซานหลับตานอนตะแคงหันหลังให้เขาอยู่
แมทธิวก็ล้มตัวลงนอนเพราะนี่มันก็ดึกมากแล้วนอนไปได้สักพักก็เคลิ้มหลับไป ตอนแรกคิดว่าเหมือนจะฝันไปรึเปล่า แต่มันเหมือนจริงมากๆๆๆ
ความรู้สึกในตอนนั้นคือ รู้สึกวูบวาบๆเหมือนกับตอนที่เขาฝันว่าเคยช่วยตัวเองหมายถึงสำเร็จความใคร่ด้วยมือนั่นแหละ
และในตอนนี้มันเหมือนมีมือนุ่มๆมาลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างเรือนกายของเขา..ตอนแรกแมทธิวคิดว่าตนเองฝันไป เพราะเขาก็โตเข้าสู่วัยผู้ใหญ่แล้ว...เคยคิดและฝันแนวนี้ก็บ่อยไปแต่เขาไม่เคยมีแฟน ไม่ว่าจะเป็นแฟนต่างเพศ เพราะเขาคิดว่าตนเองไม่ได้หลงไหลหรือพิศวาทต่อเพศตรงข้าม หรือแม้แต่กับเพศเดียวกันเขาเองก็ไม่เคยคบหา แต่ถ้าถามว่าเขาเคยรับรู้เกี่ยวกับเรื่องการมีเพศสัมพันธ์หรือไม่แน่นอน เขามักจะเข้าไปศึกษาหาความรู้และดู จากเว็บไซต์ของหนังเกี่ยวกับผู้ใหญ่บ่อยไปเขาดูทั้งระหว่างเพศตรงข้ามและเพศเดียวกัน
เมื่อคิดว่าตัวเองฝันไปว่าได้ แนบชิดกับเรือนร่างเรือนกายของบุรุษหุ่นสมาทมาดแมนแบบในคลิปที่ตนเองเคยดูอยู่บ่อยครั้ง อาวุธประจำกายขนาดมหึมา ของเขาซึ่งลักษณะเป็นชายหนุ่มหุ่นล้ำบึ๊กมาดแมนซึ้งเขาออกกำลังกายสม่ำเสมอ...อย่างเขามันก็แข็งเป๊กเลยละตอนนี้..และยิ่งช่วงนี้เขาเองก็ห่างหายจากเรื่องพวกนี้มานานมากแล้วด้วยละ พอมีอะไรมาสะกิดนิดๆหน่อยๆมันก็เลยขึ้นง่ายๆอย่างนี้เองละ
"อึ้มมมมมม อ่าาสสส์" เขาเริ่มส่งเสียงครางออกมาเบาๆๆ เริ่มรู้สึกเสียวและร่างกายเริ่มต้องการ การปลดปล่อย เพราะตอนนี้มันเคร่งครัด อึดอัดแน่น รวดร้าวไปหมด ทั่งแก่นกายความเป็นชายของเขา
และเมื่อเขาคิดว่าตนเองกำลังฝันไปแบบที่เคยฝันปกติอยู่แล้ว เขาจึงปลดปล่อยอารมณ์ และความรุนแรงของตนเองเต็มที่....เขาลืมไปแล้วจริงๆด้วยว่าคืนนี้มีเพื่อนเพศเดียวกันมานอนด้วย...และ
เขามีความรู้สึกว่ามีลิ้นอุ่นๆมาเลียบริเวณเต้าที่กำลังเคร่งเต่งตึงของเขา ส่วนตรงกลางแก่นกายก็รู้สึกได้ถึงมีมือมาสาวเข้าๆออกๆให้เขา...และสักพักเขารับรู้ได้ว่าในฝันนั้นมีคนมาดูด รูด อมและเลียแท่งเอ็นแข็งๆของเขาจนเขาแทบจะกระฉูด และ
และต่อมาคือความรู้สึกมันดีกว่าทีฝันมาในทุกๆครั้งคือรู้สึกดีกว่าการช่วยตัวเองครั้งไหนๆเลยด้วยอะ
อื้มมม อ่าาาาาส์
... ซี๊ดดดดดดด อื้มมม ดีจัง .......
อูยยยย แน่นดีจัง อึมมมมมมเสียว
โอ้วววววคับตึงไปหมดทั้งแท่งเลยอ้าาาาาส์
เขาส่งเสียงร้องครางอย่างมรมานและแสนที่จะเสียว เพราะความรู้สึกตอนนั้นคือเหมือนกับเขาได้สอดใส่ในรู้ฟิตๆจริงๆ
ติดตามอ่านกันในตอนต่อไปนะคะ
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
ตอนที่5:Nc25+++ไม่ได้ฝันไปหรอกเหรอ
...เพราะความเสียวซ่านและจะเสร็จอยู่ในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าในความรู้สึกของเขา..
เขาจึงเร่งกระแทกสะโพก..แทงเอาแก่นกายอันใหญ่โต...ราวกับม้าศึกของตนเอง อัดเข้ารูของอีกฝั้งไม่มียั้งเลย...
"ซี้ดดดด อ้าาาาาาา แน่นนนน มันรัดแท่งเอ็นจนจะขาดอยู่แล้ววววว ซี๊ดดดดดด"แมทธิว ครางออกมาดังด้วยความเสียวซ่าน และยังคงคิดว่าตนเองแค่กำลังฝันดี...แต่แล้วววว....????
เสียง...เสียงนั้นมัน...มันคุ้นหูมากๆ..และเหมือนมันมาจากที่ใกล้...ใกล้มาก
"โอ้ววว.แมท!!!เอาแรงๆๆแรงอีกสิแมทแรงอีกสิแมท แรงอีก ลึกๆๆ อ้าาาาา โอ้วววว"
"อ้าาาาาาส์แมท..ซาน..จะแตกแล้ว อูยยยอ้าาาาาาาาาว"
"แมทเร่งอีกกกกก อะ อะ อีกสิ ซาน ซาน........ โอ้ววววว....ซาน จะ ตะ ตะ แตก แตกแล้ววววว"
แมทธิวได้ยินเสียงเรียกชื่อของเขา....และคนที่กำลังเรียกชื่ออ...นั้น....แทนตัวเองว่า....."ซาน"...ซานไหน????
ใคร?????เขาคิดไปพลาง...แต่ยังคง...กระแทกสะโพกแกร่งของตนเองเข้าใส่ไปยังรูทวารไม่ยั้ง.....
แต่..เอ๊ะ...เดี๊ยวววว...ก๊อนนนน!!!!!
เดี๊ยวนะ....เดี๊ยวก่อน!!!!!!!
รู ...รูทวารหรอ!!!?????
คือ...คืออะไร....ยังไงอะ..อะ???????
เขากำลังเอา!!!!...
เขากำลัง....มีอะไรอยู่กับ...กับ...กับผู้ชาย!!!!ด้วยกันอย่างงั้นเหรอ...?????
คือ.คือ เค้ากำลังทำมันจริงๆใช่มั้ย????
เค้าฝันไปรึป่าว??? ฝันไปแน่ๆ????
เขาตกใจจนลืมตาขึ้นมามองสรรพสิ่งรอบกาย....!!!!โอ๊ะ!!!!!
ใช่แล้ว...ใช่จริงๆๆด้วยอะ!!!!
เขากำลังกระแทก...รู..ทวาร...ของ...ของ...ของอาซาน!!!!!โอ้ววววววว
ซี้ดดดดดดดดด...
และ...และ...ที่สำคัญเขากำลัง..จะ...จะ..แตก!!!!
ผลับ!! ผลับ!!! ผลับ!!!
โอ้วววววววว อ้ากกกกก ซี้ดดดด
อะ อะ อะ ออก ออกแล้วววววววว...
แมทธิวอัดแท่งเอ็นแช่ไว้กับรูทวารของอาซาน....
และ....ปลดปล่อย....น้ำ....เสียว..ขาว..ขุ่น...ข้น...เหนียว...เข้าไปจนเต็มและล้นออกมาจากรูทวาร....
เมื่อเขาถอดถอนแก่นกายออกมา.....มันไหลออกมา,..เยอะมากๆๆๆ...เพราะเขาไม่ได้เอาน้ำออกมาหลายวันแล้ว...
นี่เขาเป็นเกย์จริงๆใช่มั้ยอะ??????!!!!!!!แมทธิวเฝ้าถามตนเองในใจ... วนซ้ำไปซ้ำมา
แมทธิว..มองไปที่อาซาน...ทั้งคู่มองตากันแมทธิวเขินอายอาซานอยู่มากในช่วงแรกๆ เขาปฎิบัติตัวต่ออาซานไม่ถูก เก้ๆๆ กังๆๆ ขัดเขินไปหมด...แต่เมื่อ...
อาซานลุกขึ้นมาโอบกอดแล้วประกบปาก...แมทธิวนิ่ง อึ้ง!!!! งง!!!! สตั๊นท์!!!!!
แต่ก็เคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบของอาซานทั้งคู่ดูดปากแลกลิ้นวนกันไปได้สักพัก...มือของอาซานและแมทธิวเองก็เริ่มไม่อบู่กับที่แล้ว...เมื่อต่างคนต่างลูบไล้เรื่อนร่างของกันและกัน
สักพักทั้งคู่ถอนปากออกจากกัน...และผลัดกันก้มไล้เลีย...ตั้งแต่คางลำคอระลงมาเรื่อย...จนถึงฐานเนินเต้าของและกันดูด วนเลียกันอยู่สักพัก...
อาซานก้มลงมาคุกเข่ามาอยู่ตรงระหว่างกลางหว่างขาของแมทธิว...พลางแลบลิ้นเลียริมฝีปากด้วยความกระหาย...พลันสายตาของอาซานก็เงยขึ้นมาสบสายตาคู่ร้อนแรงด้วยเพลิงสวาทของแมทธิว...
แมทธิว..ซึ่งตอนนี้อารมณ์ความต้องการเริ่มเข้มงวดเข้ามาเรื่อยๆ
จนต้องแลบลิ้น เลียริมฝีปากและกลืนน้ำลายด้วยความอยากเช่นกัน...พร้อมกันนั้นมือก็สาว แท่งเอ็นมหึมาของตนจ่อไปที่ปากของ...อาซาน...
และคงจะด้วยความที่อาซานเองก็หิวมากแล้วละ...เขาจึงอ้าปากแลบลิ้นออกมาเลียหัวหยักบานราวกับดอกเห็ดที่บานจนเกือบจะโรยราอยู่แล้ว...แถมตรงบริเวณหัวมีน้ำเสียวใสๆไหลเยิ้มออกมาด้วย
อาซานละเล็มลิ้นเลียราวกับอาหารอันโอชะ...เลียแล้วทำหน้าพริ้มราวกับได้ชิมของหวานที่ตนเองนั้นแสนจะโปรดปรานยิ่งนัก....
ทางฝั่งแมทธิวเอง....เมื่ออาซานแลบลิ้นมาเลียที่เขาเองก็กระตุกแท่งเสียวทีนึงด้วยความเสียว...พร้อมทั้งเริ่มส่งเสียงครางออกมาผ่านลำคอหนาแข็งแกร่งเบาๆๆๆ
อืมมมมมมมมม...
อ่าาาาาาาาาาาา...
ซี๊ดดดดดดดดดด....
อาซาน...อืมมมมม...ดีจังเลยยยย
เสียวดีจัง โอ้วววววว
อาซานเลียไปเรื่อยๆๆและเริ่มดูด...อม..และเลียเลยไปยันเม็ดอัณฑะทั้งสองลูก...ทั้งดูด...ทั้งเสีย...จนแมทธิมแทบแตก..คาปาก...ของอาซาน!!!!
อืมมมมม อาซานมันเสียวมาอะ...ไม่ไหวแล้วววว
อาซาน....บอกกับแมทธิวว่า...."งั้นแมท...แตกคาปากซานเลยนะ...เดี๊ยวซานดูดให้แมทเอง"
พูดไม่ทันขาดคำเจาก็จัดการ...อ้าปากหนาครอบ เอาแท่งเอ็นขนาดมหึมาของแมทธิวไว้จนหมด
อมไปจนถึงคอหอยลึกลงไปอีก....จนมันเข้าไปสุดโคนแท่งเอ็นเลย...จากนั้น...อาซานก็ใช้ริมฝีปากของเขารูดเข้ารูดออก.ตอนแรกๆใช้จังหวะช้าๆๆๆๆและค่อยๆๆๆเร่งความเร็วหนักขึ้นเรื่อยๆๆๆ
จน.....แมทธิว..ปบ่อนเสียง..ร้องครวญครา
งออกมาถี่ขึ้นๆๆ
โอ้วววววว
อู้ววววววว
อื้มมมมม
อาซานหันสลับหัวกัน...เดี๊ยวแมทจะอมให้อาซานด้วยไง....เราจะได้เสร็จไปด้วยกัน...แมทธิวเริ่มมีความกล้าที่จะแลกเปลี่ยน..และเขาเองก็เห็นใจอาซานจึงบอกกับอาซานแบบนั้น...เพราะแมทธิวเองไม่อยากเห็นแค่ตัวด้วยการที่เขาเสร็จอยู่ฝ่ายเดียว.....
เมื่อทั้งคู่อยู่ในท่าหกเก้า(69)
ต่างฝ่ายต่างก็ไม่รอช้าไม่ปล่อยให้เวลาแห่งความเสียวความพิศวาสทิ้งช่วงให้นานเกิน..ต่างฝ่ายต่างจับแก่นกายของอีกฝ่ายยัดเข้าปากและดูดอมเลียแมทธิมถึงแม้จะไม่เคยแต่เข้าก็ได้ดูจากวีดีโอมาเยอะจนนับไม่ถ้วน...เรียกว่าทฤษฎีนี่แน่นปึ๊ก..พอมาปฎิบัติก็ไม่ยากแล้วเพราะเขาเองก็เปฌนผู้ชายเช่นเดียวกับอาซานรู้ว่าจุดเสียวของผู้ชายด้วยกันอยู่ตรงไหน
ดูด...อม....เลีย....กันไปได้ไม่นาน...ต่างฝ่ายต่างก็..กระตุกสะโพกใส่กัน.ครางครวญกันระงมลั่นห้องพัก...ดีนะที่คฤหาสน์หลังนี้ทุกห้องเป็นห้องเก็บเสียง...บุคคลภายนอกไม่มีทางได้ยิน
โอ้ววววววว
อื้มมมมมมม
อะ อะ อะ ออก ออก แล้วว
พร้อมกันนะ!!!!?
โอ้ววววววว สี้ดดดดด
ไปอาบน้ำกันแมทธิว....อาซานชวนแมทธิวไปอาบน้ำและลากกันไปยังห้องน้ำหรู
ติดตามอ่านกันได้ในตอนต่อไปนะคะ
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
ตอนที่6:คบกับผู้ชาย!!!มีแฟนเป็นผู้ชาย!!!
หลังจากวันนั้นมาเขากับอาซานก็มีอะไรกันทุกๆวัน วันละหลายๆครั้ง...เขาเป็นฝ่ายรุก..ในขณะที่อาซานเป็นฝ่ายรับ
แมทธิว..กับ. อาซานแอบคบหาเป็นแฟนกัน...มาได้สักระยะหนึ่ง...จนมีคนไปพูดถึงหูท่านพ่อของแมทธิวและพ่อ..ของอาซาน
ทั้งท่านพ่อของเขาและอาซาน..อับอาย และรับเรื่องนี้ไม่ได้..พ่อของอาซานได้แยกเอาตัวอาซานกลับไปยังบ้านของเขาและต่อมาหลังจากนั้น..เจาก็ไดเข่าวว่า
ได้ข่าวว่า...อาซาน...กลับไปได้เพียงสองวัน
พ่อของอาซานได้จัดงานแต่งงานให้อาซานกับลูกสาวของเพืี่อนของพ่อเขานั่นเอง
แต่อาซาน..รักและหลงไหลผูกพันธุ์ในตัวแมธทิวมาก..และอีกอย่างเขาไม่ได้รักใคร่หรือพึงพอใจในเพศตรงข้าม กลับรังเกียจเสียด้วยซ้ำไป...จนกระทั่งอาซานไม่อาจจะรักใครได้อีก..
คงด้วยเหตุนี้กระมังอาซาน..เขาจึงตัดสินใจ ผูกคอตาย..ในเช้าวันแต่งงานนั้นเอง....เป็นที่เสียใจของพ่อแม่ของอาซาน และทุกคนรอบข้างที่รู้จักและสนิทสนมกับอาซานอย่างมากมาย
รวมทั้งแมทธิวเอง..เมื่อได้รับรู้ข่าว...ว่าคนรักของตนได้ผูกคอตายและจากไปแล้ว..อย่างไม่มีวันกลับมา...เขาก็อึ้ง .ช็อค..เสียใจ..เสียใจหนักมาก
หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านพ้นมา...แมทธิวเองก็เก็บตัวเงียบจมปลักอยู่กับความเศร้าหมอง
นี่เป็นครั้งที่สองในชีวิตแมทธิวที่เขาต้องมาพบกับความเสียใจ..เสียคนที่เขารักไปอย่างไม่มีวันกลับถึงสองครั้ง.....ครั้งแรกท่านแม่ของเขา....
และอีกครั้งถัดมาก็คือครั้งนี้ละ...ที่เขาต้องมาสูญเสียคนรัก...ด้วยความที่ผู้หลักผู้ใหญ่ไม่เข้าใจในความรักของพวกเขา
เพียงเพราะความรักที่เขามีให้กันนั้นมันผิดต่อระเบียบจารีตประเพณี...ผิดต่อศีลธรรม......ในพื้นที่ประเทศของเขา...ใครเป็นคนที่ก่อตั้งกฏระเบียบเหล่านี้ขึ้นมาอย่างนั้นหรือ....
มันถึงเป็นสาเหตุที่มากีดกันไม่ให้พวกเขาสามารถรักกันได้...ทั้งๆๆที่ในหลายๆประเทศเขาเปิดเสรี ..เรื่องรักร่วมเพศมาตั้งนานแล้วแท้ๆ.....
อาซานคนรักของเขาไม่ควรต้องมาตายด้วยเรื่องนี้...แมทธิวคิดด้วยความเศร้าหมอง
แต่ถึงเขาจะโศกเศร้าเสียใจอย่างไรเพียงไหน...เขาก็ต้องแสดงออกว่าเขาไม่ได้เป็นอะไรเพราะถ้าหากท่านพ่อรู้เข้าเขาอาจจะต้องถูกบังคับให้แต่งงานกับผู้หญิงที่เขาไม่ได้รัก...ไม่ได้ใคร่...
ซึ่งเขายังไม่อยากถูกบังคับให้แต่งงานในตอนนี้...ในตอนที่สภาพจิตใจของเขากำลังเจ็บปวดรวดร้าวด้วยความเสียอกเสียใจที่คนรักของเขาจากไปอย่างไม่มีวันกลับแบบนี้..
เขายังไม่อยากเอาชีวิตของเขาไปผูกติดไว้กับใคร
เขาจึง...ตั้งหน้าตั้งตาทำงาน..งาน..งาน...งานไม่เล่น...ไม่พูด..ไม่คุย..อะไรกับใครทั้งนั้นถ้าหากไม่จำเป็นจริงๆ..และไม่เกี่ยวกับเรื่องงาน..
ครอบครัวของเขาทำเกี่ยวกับธุรกิจส่งออกน้ำมันและผลไม้อบแห้งรายใหญ่ที่สุดในภูมิภาคตะวันออกกลาง(กลุ่มประเทศในภูมิภาคตะวันออกกลางอาทิเช่น...บาห์เรน อียิปต์ อิหร่าน ตุรกี อิรัก อิสราเอล จอร์แดน คูเวต เลบานอน โอมาน กาตาร์ ซาอุดีอาระเบีย)
เขาจมปลักอยู่กับทำงานทุกวันๆๆตั้งแต่เช้าจรดเย็น...ทำอยู่แบบนี้ประมาณครึ่งปีหลังจากที่อาซานเสียชีวิตไป...
จนธุรกิจ..กิจการต่างไปใหญ่โต..เติบโตแบบก้าวกระโดด..ไปจนท่านพ่อเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงทางธุรกิจไปในแนวโน้มที่ดี..แต่ลูกชายของท่านคือแมทธิว..กลับเคร่งขรึม..เงียบ..ไม่ร่าเริงสดใสขี้เล่นเหมือนอย่างที่เคย...
เขาคงต้องปล่อยให้แมทธิวได้ไปพักผ่อนกายใจและสมองสักระยะ
ในใจท่านพ่อของแมทธิวซึ่งทั้งรักและห่วงใยในตัวลูกชายแต่เขาแค่ไม่ค่อยแสดงออกมากนัก..แต่สิ่งที่แมทธิวต้องการนั้นเขารับไม่ได้..การรักร่วมเพศในประเทศนี้ไม่เป็นที่ยอมรับ..และตัวเขาเองก็ไม่ยอมรับเช่นกัน
แมทธิวเป็นทายาทเพียงคนเดียวของวงศ์ตระกูลและเป็นผู้ชายด้วยซึ่งตามหลักตามธรรมเนียมปฎิบัติแล้วแมทธิวจะต้องแต่งงานและมีเมียได้ถึงสี่คนและต้องมีลูกผู้ชายให้มากเพื่อมาสืบเชื้อสายของวงศ์ตระกูลให้ยิ่งใหญ่สืบไป
แต่นี่ไม่เพียงแต่ไม่มีเมียสี่คนแล้ว...เมียเพียงแค่คนเดียวแมทธิวยังมิสามารถ..มีไว้ให้เลยแล้วเขาจะมีทายาทมาสืบทอดให้แก่วงศ์ตระกูลได้เยี่ยงไรกัน....วันๆๆแมทธิวก็ทำแค่งาน งาน งานและงาน
"แมทธิว..เข้ามาหาพ่อที่ห้องทำงานหน่อยสิลูก"
และในเข้าวันหนึ่งที่บริษัทสาขาใหญ่ของตระกูล..ท่านพ่อได้กดอินเตอร์โฟนไปยังห้องทำงานของเขา...เรียกให้เขาเข้าไปพบท่านที่ห้องทำงาน..มีอะไรด่วนรึเปล่านะ..ท่านพ่อคงไม่ได้จะคุยเรื่องแต่งงานหรือให้เราแต่งงานในตอนนี้หรอกนะ!!!!
"ครับท่านพ่อผมจะออกไปเดี๋ยวนี้ละครับ..ท่านพ่อรอสักครู่นะครับ"แมทธิวยังคงพูดจาตอบโต้ท่านพ่อด้วยความเคารพรักในความเป็นพ่อเป็นลูกกันเสมอมา...
แมทธิวไม่เคยแข็งกร้าวใส่ท่านพ่อของเขามาแต่ไหนแต่ไรแล้วละ..ต่อให้ท่านพ่อเคยกระทำให้เขาเสียใจ..หรือเจ็บช้ำน้ำใจใดใดมาก่อนก็ตามเขาก็ยังคงให้ความเคารพอ่อนน้อมต่อท่านพ่อเสมอมา
ท่านพ่อของแมทธิว...ท่านมีเชื้อสายของผู้นำประเทศลำดับที่หนึ่งแต่ท่านพ่อเบื่อหน่ายความวุ่นวายและการแก่งแย่ง..แย่งชิงราชบัลลังก์..มาใช้ชีวิตสามัญชนกับท่านแม่อย่างที่ท่านต้องการ
ท่านเลยสละสิทธิ์..ให้กับท่านอาผู้เป็นทายาทลำดับที่สองซึ่งได้รับความเห็นชอบจากทุกฝ่ายแล้ว
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก"แมทธิวเคาะประตูห้องทำงานของท่านพ่อ
"เข้ามา"
"อ้าวแมทเองหรอลูก...มาเร็วดีนี่"
"ครับท่านพ่อ..มีอะไรจะใช้ลูกหรือเปล่าครับ"
"แมท...เป็นยังไงบ้างลูก..มีความสุขดีหรือไม่ พ่อเห็นเจ้า..มะมานะทำงานมาตลอดหกเดือนที่ผ่านมานี้..ไม่ได้พักผ่อนเลยพ่อกังวลและเป็นห่วงเจ้ามากนะ..เรามีกันแค่สองคนพ่อลูก..เจ้าควรจะดูแลสุขภาพบ้าง..พักผ่อนบ้าง"
"กระผมสบายดีครับท่านพ่อ ท่านพ่ออย่าได้เป็นห่ววกังวลใดใดไปเลยครับ"
"เอาอย่างนี้ดีมั้ยแมท พ่อว่าจะให้แมทหยุดงานไปพักผ่อนสักหกเดือน..แต่ไม่ได้ให้ทิ้งงานเสียที่เดียวหรอกนะ..พ่อว่าจะให้แมทไปดูการตลาดการนำเข้าการส่งออกผลไม้อบแห้งที่เมืองไทยสักหกเดือน..ดีมั้ยลูก...."ท่านพ่อกล่าว
คิดตามอ่านกันในตอนต่อไปนะคะทุกคน
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
ตอนที่7:เดินทางมาเมืองไทย
ถ้าหากท่านพ่อจะให้ลูกไปดูงาน..แบะไปพักผ่อน ลูกก็ยินดีนะครับ...ท่านพ่อ...ลูกขอบพระคุณท่านพ่อมากๆนะครับ
แต่ท่านพ่อครับลูกต้องไปนานถึงหกเดือนเชียวหรือครับ ไม่นานไปเหรอครับ แล้วทางนี้ใครจะดูแลท่านพ่อละครับ
"พ่อดูแลตัวเองได้ แมทไม่ต้องเป็นห่วงกังวลไปหรอกองครักษ์ออกจะเยอะแยะ...การไปศึกษาดูงานเราต้องใช้เวลาศึกษาหน้างานจริงถึงเป็นระยะเวลาหนึ่งเราถึงจะเรียนรู้รายละเอียดต่างๆมากพอ..แล้วจากนั้นเราถึงจะนำกลับมาต่อยอดของเราได้ดี..จำไว้นะแมท"
"ครับท่านพ่อ...ถ้าอย่างนั้นช่วงนี้งานทางนี้ก็ไม่ค่อยมีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วลูกขอไปสัปดาห์หน้าเลยละกันนะครับท่านพ่อ..จะได้มีเวลาเตรียมตัวและเตรียมข้อมูลอีกซักหน่อย"
"พ่อยังไงก็ได้นะแล้วแต่ลูกเลยแมทธิว
เอาละพ่อเองก็มีเรื่องจะคุยแค่นี้ละ...ลูกมีอะไรอยากจะถามพ่อเพิ่มเติมบ้างมั้ยละ"
"อ้อไม่มีแล้วละครับท่านพ่อลูกขอตัวไปเคลียร์งานและมอบหมายงานต่างๆไว้ให้แต่ละแผนกก่อนนะครับ.".
"อืม..ไปเถอะ"
สัปดาห์ต่อมาเขาก็เดินทางมาสู่ประเทศไทย...และเข้าพักยังโรงแรมที่พักเรียบร้อย..เขาจองที่พักผ่านทางออนไลน์..
ที่นี่บรรยากาศดี..ห้องพักสะอาดเป็นโรงแรมใหญ่ระดับห้าดาว..อยู่ทางภาคใต้ของประเทศไทย...ทะเลสวยงามมาก
เมื่อเขาได้เข้าที่พักอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วเขากำลังจะออกไปเดินหาอะไรกินริมชายหาดแล้วจึงโทรไปหาท่านพ่อและบอกว่าที่นี่สวยมาก..ท่านพ่อตามมาเที่ยวด้วยกันไหม
"สวัสดีครับท่านพ่อ...นี่แมทเองนะครับ...แมทมาถึงประเทศไทยแล้วนะครับ.ถึวที่พักแล้วอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยกำลังจะไปหานอะไรทานแถวๆริมหาดนะครับ...ที่นี่สวยมากๆๆเลยละครับท่านพ่อลูกอยากให้ท่านพ่อบินตามมาพักผ่อนด้วยกันกับลูกเลยนะครับ..มานะครับท่านพ่อ..สวยมากๆๆจริงๆๆครับ"
"ถูกใจใช่ไหมละแมทลูกพักผ่อนให้เต็มที่นะลูกแต่พ่อยังคงตามลูกไปไม่ได้หรอกตอนนี้...ทิ้งไปหมดทางนี้ก็อันตรายสิลูก..อยู่ทางนั้นก็ดูแลตัวเองดีดีนะแมท"
"ครับท่านพ่อขอบคุณนะครับแมทคิดถึงท่านพ่อนะครับ...อาหารมาแล้วลูกขอตัวก่อนนะครับ..ท่านพ่อดูแลรักษาตัวเองด้วยนะครับ..สวัสดีครับ"
โหอาหารหน้ากินจังกลิ่นหอมเชียว...อันนี้เรียกว่า..
"ต้อมยำกุ้ง"เขาดูจากเมนูแล้วเทียบว่าอะไรชื่อเมนูอะไร..
เขาไม่ได้สอบถามพนักงานเพราะโดยปกตินิสัยของเขาเขาชอบศึกษาหาคำตอบเองถ้าได้พยายามเต็มที่แล้วถึงค่อยหาคำตอบจากการถามส่วนอันนี่...คือ"ผาดไทยกุ้งสด"..เป็นเส้นๆมีไข่ไก่และมีกุ้งส่วนผสมจากที่เห็น มีถั่วงอก..ถั่วลิสง..มีมะนาว,.มีพริกป่น..หืมมมน่าอร่อยสุดๆๆอะ
อีกจานนึง"ปลาสำลีทอดน้ำปลา"....หูยยยหิวๆๆๆหอมมากๆๆ
อันนี้สุดท้าย"ส้มตำผลไม้...ข้าวเหนียว..ไก่ย่าง"
(เจ้ไรท์หิวแย้ววว..เจ้อยากกินงื้ออออ..แมทธิวสั่งเผื่อเจ๊ด้วย....ปล.ไรท์พิมไปก็หิวไป)
เมื่อแมทธิว ทานอาหารทั้งหมดที่สั่งมา..รสชาติอาหารที่นี่ถูกปากเขามากๆมันอร่อยมากจริงๆอิ่มมากๆ...ออกไปเดินย่อยริมหาดหน่อยดีกว่า...ว่าแล้วเขาก็ออกไปเดินเล่นริมหาดคลื่นยามเย็นสวยจังแดดร่มลมตก...สดชื่นสุดๆ..เขาเดินไปนั่งพักตรงเก้าอี้นอนที่ทางโรงแรมเขามีบริการไว้ให้ลูกค้า..เอาไว้นั่ง..นอนกินลมชมวิวหรือแม้แต่อาบแดด
เขาล้มตัวนอนพักบนเกเาอี้ชายหาด...และเอาไอโฟนออกมาเสิร์ตหาข้อมูล เกี่ยวกับตลาดการนำเข้าและส่งออกผลไม้อบแห้งของประเทศนี้...หลักๆผลไม้ของเมืองไทยที่เห็นก็จะมีทุเรียน...ลำไย....อืมเอ๊ะนี่มีผลไม้ที่สั่วนำเข้าจากต่างประเทศ...หืมมาจากแถวประเทศเขาด้วยสิ...อินทผาลัมอบแห้ง..หูวววว สั่งมาราคาสูงเสียด้วยสิ...แบบนี้เราก็น่าจะติดต่อขอนำมาส่งดูเราราคาไม่ต้องแพงเกินไป..แต่สินค้าคุณภาพเกรดพรีเมี่ยม..
ลองค้นหาดูรายชื่อบริษัทนำเข้าผลไม้อบแห้งรายใหญ่ของประเทศไทยสิ...
เขาหาข้อมูลจนไปเจอเข้ากับบริษัทรายใหญ่..ของประเทศ...ซึ่งนั่นคือบริษัทของดาหวันนั้นเอง..สำนักงานใหญ่อยู่ที่กรุงเทพฯ..ฐานการผลิตอยู่ที่ทางเหนือของประเทศ...
อืมมม..งั้นพักผ่อนสักวันสองวันศึกษหาข้อมูลเกี่ยวกับ..ขนบธรรมเนียมวัฒนธรรม....ของประเทศนี้ให้ดีพอแล้วค่อยขับรถขึ้นไปยังภาคกลางของประเทศ....กรุงเทพมหาคร..ไปลองติดต่อขอเจรจาซื้อขายสินค้าดูน่าจะดี
อ้าวมืดแล้วหรอเนี้ย...กลับขึ้นที่พักก่อนดีกว่า..ทะเลนี่เหนียวตัวเหมือนกันนะ..ไปอาบน้ำสักหน่อยแล้วค่อยลงมาหาอะไรกินที่ห้องอาหารของโรงแรม
เมื่อกลับไปถึงบนห้องพักเขากดเปิดโทรทัศน์...และถอดเสื้อผ้าเพื่อเตรียมตัวเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ..
ในระหว่างที่เขาถอดเสื้อผ้าออกจากร่างกายเขาได้เห็นข่าวเศรฐกิจประเทศไทยที่กำลังออกอากาศเป็นภาษาอังกฤษเขาจึงฟังรู้เรื่อง..เนื้อหาข่าวสารเป็นการสัมภาษณ์ผู้บริหารระดับสูง..หรืออีกตำแหน่งของเธอคนนั้นคือซีอีโอของบริษัท..นำเข้าและส่งออกผลไม้อบแห้งรายใหญ่ของประเทศไทย
และนั่นมัน.....คือบริษัทที่ได้เข้าไปหาข้อมูลเมื่อตอนเย็นนี่นา
ผู้หญิงสาวสวยคมเฉี่ยว..บุคลิกของเธอคนนี้ดูเท่ห์จังในสายตาของเขา..แปลกที่เขามองเธอ..เห็นถึงความมาดแมนในตัวเธอ...ความเข้มแข็งเด็ดเดี่ยว...และบางมุมดูเหมือนเธอมีความดุดันไปในตัวด้วย...ทั้งๆที่เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ..รูปร่างบอบบางแต่ทำไมมนความรู้สึกของเขาถึงมองเห็นถึงความดุดัน อบอุ่น เข้มแข็งได้ราวกับผู้หญิงคนหนึ่งมองไปยังภาพผู้ชายคนหนึ่งได้นะ...เขารู้สึกว่าตนเองคงเบลอสับสนอะไรบางอย่าง....
เขาเดินไปนอนแข่น้ำอุ่นๆในอ่างจากุซซี่..แต่ในหัวสมองของเขากำลังคิดถึงภาพของหญิงสาวจากในข่าวเมื่อกี้นี้
ติดตามอ่านในตอนต่อไปนะคะ
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
ตอนที่8:20++แมทธิว..อยากเจอซีอีโอสาวคนนั้น!!!
"ดาหวัน ดำรงค์เกียรติไพศาล ซีอีโอ ของบริษัท
สาวมั่นแห่งบริษัทส่งออกผลไม้อบแห้ง"ทำอย่างไรเขาถึงจะได้เจอเธอและได้เจรจา...ธุรกิจกับเธอนะ...ชายหนุ่มคิดไปลูบไล้ถู...สบู่บนร่างกายแข็งแกร่งกำยำของตนเองไปเรื่อยๆ
คิดหาทางว่าจะขอเข้าพบเจรจาธุรกิจกับบริษัทนี้ให้ได้..ปกติเขาไม่ชอบ..หรือ..สนใจในตัวผู้หญิงคนไหนเลยที่ผ่านๆๆมา
แต่สำหรับเธอคนนี้....ดูเธอจากรายการสัมภาษณ์..ซีอีโอ..เมื่อกี้นี้..ทำให้เขาอึ้ง...ทึ่ง...ในตัวเธอ..ในความสามารถของเธอ..
ไม่น่าเชื่อนะว่าแค่เพียงผู้หญิงเพียงตัวเล็กๆๆ..อายุแค่เพียง23ปี..แค่นี้เองเธอจะเก่งและสามารถนำบริษัทฯก้าวเข้าไปสู่ตลาดการค้าโลก..ได้อย่างกล้าหาญ..และมั่นใจได้ขนาดนี้..แข็งแกร่งไม่กลัวคู่แข่งใดใดทั้งสิ้น...แกร่งเกินหญิงทั่วๆไปจริงๆ...
แมทธิวชื่นชมหญิงสาวอยู่ภายในใจ....เธอดูสวย..ดูเฉี่ยว...เปรี้ยว...ดูเท่ห์...ดูมีความมั่นใจ..และดูมีไฟมีพลังมากเหลือเกิน...
เมื่อเขาอาบน้ำเสร็จลุกขึ้นออกมาล้างตัวภายใต้ฝักบัว...ชำระล้างคราบสบู่ออกจากร่างกายกำยำแข็งแกร่ง...
มือของเขาลูบไล้ถูเนื้อตัวไปตามร่างลูบไปลูบมาแล้วก็..วกมือกลับลงมากำรอบแท่งเอ็นของตนเองพลางชักเข้าชักออกเพื่อจะล้างทำความสะอาด..แต่แล้ว..คงจะกำ..จะถู..และสัมผัสมันเพลินไปหน่อย...
และคิดถึงภาพหญิงสาวในชุดเซ็กซี่..ที่พ่วงตำแหล่งซีอีโอของบริษัทส่งออกผลไม้อบแห้งของประเทศไทยแห่งนี้...เธอเก่ง..เธอสวย..
จนตอนนี้เจ้างูที่มันเคยนอนหลับตัวอ่อนมันกลับพองตัวผงาดออกมา..จนกลับกลายมาเป็นงูอีกตัว...ซึ่งมันคืองูตัวเขื่องหัวบานร่าสีชมพูอมแดง...แถมมันยังพยักหัวหงึกๆๆอีกด้วย
เขาไม่ได้เอาน้ำออกหลายวันแล้ว..ช่วงหลังๆมานับตั้งแต่ที่อาซานตายจากไปเขาไม่ค่อยคิดเรื่องเพศสัมพันธุ์สักเท่าไหร่เลย
จิตใจมันห่อเหี่ยว...เหี่ยวเฉา...ไม่สดใสร่าเริง..ไม่สดชื่นเหมือนแต่ก่อน...เขาใช้ชีวิตอยู่กับการทำงาน...งาน...และงาน..ชีวิตของเขาช่วงนั้นมันไร้ชีวิตชีวาสิ้นดี...
จนกระทั่งท่านพ่อ..ท่านคงจะสังเกตุเห็นว่าเขาหักโหมทำงานหนักจนเกินไป...
ท่านจึงเรียกแขาไปคุยและอ้างว่าให้เขามาดูแนวทางการตลาดที่นี่...
แต่แท้ที่จริงแล้วท่านคงตั้งใจจะให้เข้ามาพักผ่อน...เพื่อให้จิตใจและร่างกายของเขาได้ผ่อนคลายลงไปได้บ้าง...
ท่านพ่อท่านคงจะหวังดีนั่นแหละแต่ที่ท่านไม่บอกตรงไปคงเป็นเพราะถ้าบอกให้เขามาเที่ยวเล่นเฉยๆเขาเองคงจะไม่ยอม...ท่านจึงยกเรื่องมาศึกษาดูตลาดการค้าการส่งออกรับเข้าของประเทศแห่งนี้
แต่เขาก็ขอบคุณท่านพ่อนะ...เขารู้สึกมีความสุขและผ่อนคลายที่ได้มาที่นี่จริงๆๆนั่นแหละ
แต่แปลกนะ...ที่ในตอนนี้เวลานี้เขากลับมีอารมณ์ความต้องการ..เขาต้องการการปลดปล่อย..หลังจากที่เขาได้ดูคลิปการสัมภาษณ์ซีอีโอสาว...แต่เขาไม่ได้ชอบเพศตรงข้ามนี่นา..
แต่อาจจะเป็นเพราะว่าเขาได้ผ่อนคลายได้มาพักผ่อนจนสบายใจแล้วร่างกายมันก็แค่อยากจะปลดปล่อยน้ำที่มันคั่งค้างอยู่ภายในมานานหลายวัน..แล้วนั่นเอง...คงจะไม่เกี่ยวอะไรกับซีอีโอสาวคนนั้นหรอก..
แต่ตัวเขาเองก็ไม่ชอบการซื้อกินหรอกนะ..เขาไม่มีอารมณ์กับการที่ต้องนอนมีความสัมพันธ์กับคนที่ตนเองไม่ได้รัก...ส่วนใหญ่เวลาเขาต้องการเอาน้ำออกเขาก็แค่ใช้มือช่วยแบบที่ทำอยู่ตอนนี้.ถ้าไม่มีคนที่รักกันมาทำด้วยเขาก็แค่..ชักเอง..เสร็จเอง..แตกเอง...จบ..ไม่เสี่ยงโรค.ไม่เสี่ยงต่อมิจฉาชีพและอันตรายต่างๆด้วย
อืมมมมม....ซี๊ดดดดด....มือเขาไล้ไปที่เต้าของตัวเองตรงบริเวณหน้าอก...ลูบไล้บีบขยำทั้งสองข้างสลับกันไปมาภายใต้สายน้ำที่ไหลหลั่งรินรดกายแกร่งไม่ขาดสายจากฝักบัวที่เขาเปิดทิ้งไว้....
ถ้าสาวคนไหนได้มาพบเจอแมทธิวในลักษณะที่โคตรเซ็กซี่แบบนี่นะ...เชื่อได้เลยว่าร้อยๆๆทั้งร้อย...พันทั้งพันจะต้องละลายแน่นอน
"แต่ช้าก่อน...เขาไม่ได้นิยมชมชอบหรือสนใจในเพศตรงข้ามสักหน่อย…"
"โอ้วววววว....อ่าาาสส์....เสียวจัง...อืมมมมม.มือบิดบี้หัวแข็งเป็นไตอยู่ตรงกลางอก...ส่วนอีกมือก็ปั่นแท่งเอ็นที่มันแข็ง...แข็งมากๆๆๆเขาทั้งปั่น...และรูดขึ้นรูดลง...ชักเข้าชักออกด้วยมือของเขา...พลางนึงไปถึงปากบางของซีอีโอสาวที่อ้าปากพะงาบๆในขณะให้สัมภาษณ์ต่อนักข่าว...อื้มมมม"
จนตอนนี้มันกำลังจะ..จะ.
".โอ้วววววว......อ่าาาสส์......ซี๊ดดดดดดด...อื้มมมมม.ตะ..ตะ...แตก..เห้อ....แตกแล้ว..แตกสักที..ทำไมมันถึงขุ่น...ข้น...และเหนียวขนาดนี้...คงจะ..สะสมมานานมากแล้วววว...ไม่ได้เอาออกมาเลยนะเรา...เห้อ...ตัวเบาเลย...อืมมมมม...อ้าาสสส์"
เมื่อแมทธิวรีดน้ำออกมาจนหมด..เขาจึงต้องอาบน้ำใหม่อีกรอบ....อาบจนตัวเปื่อย
เสร็จแล้วเดินตัวเปล่าออกมาข้างนอกและเอวผ้าเช็ดตัวผันกายไว้หลวมๆๆ...(เซ็กซี่ชะมัดเล้ยยยยแมทธิวของเจ๊ไรท์)
แมทธิวได้รับการขลิบปลายอวัยวะเพศตั้งแต่ตอนเล็กๆเขาเรียกว่าการเขาพิธีสุหนัด..การขลิบหนังหุ้มปลายอวัยวะเพศชาย (Circumcision) คือ การผ่าตัดเพื่อเอาหนังหุ้มปลายของอวัยวะเพศชาย (ส่วนเกิน) ออกไป เพื่อให้หนังหุ้มปลายอวัยวะเพศเปิดทำให้ง่ายต่อการทำความสะอาด สามารถล้างสิ่งสกปรกจากสารคัดหลั่ง เช่น คราบเหงื่อ คราบปัสสาวะที่หมักหมมอยู่ตามบริเวณใต้หนังหุ้มปลายอวัยวะซึ่งเป็นศูนย์รวมของเชื้อโรค
เมื่อเขาเช็ดตัวจนแห้งเรีบบร้อยดีแล้ว...จึงไปแต่งกายด้วยกางเกงลำลองขาสั้นเสื้อยืดเสื้อยืดสีขาว...กะว่าจะออกหาอะไรทานที่ห้องอาหารของโรงแรมและ...หลังจากนั้นไปเดินเล่นริมชายหาด..เป็นการย่อยอาหารและเดินกินลมชมวิวไปด้วยในตัว...เขาตื่นเต้นกับบรรยากาศริมทะเท..คลื่นที่มันซัดเข้าหาฝั่งมีเสน่ห์มากๆๆ..เพราะในแทบภูมิประเทศของเขาไม่มี...ถ้าพูดถึงทะเลในแถบบ้านเขามันก็คือทะเลทราย...ที่มีแต่ความแห้งแล้ง
ติดตามอ่านกันต่อในตอนต่อไปนะคะ
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
ตอนที่9:โจร!!!!ในคราบสุภาพบุรุษ!!!
🍀ตกเย็นแมทธิวไปทานอาหารที่ห้องอาหารของโรงแรมแล้วแล้วออกมาเดินเล่นบริเวณริมชายหาด...
🍀แดดร่มลมตก...อากาศกำลังดีเลย...คนริมชายหาดไม่ค่อยมีอาจจะเป็นเพราะว่าเป็นช่วงโลวซีซั่น นั่นเอง...
🍀เดินย่อยไปได้สักพักก็เริ่มมืดแล้วละ..เขาตั้งใจจะเดินกลับขึ้นห้องไปอาบน้ำ...แต่แล้วทันใดนั้นก็เกิดเหตุการณ์ที่เขาไม่ทันได้คาดคิดเกิดขึ้น!!!!....
🍀"โอ๊ะ..ผลัก.ตึง..!!!!"
😏มีชายฉกรรจ์สองคนวิ่งมาชนแล้วเขาก็ล้มลงไป...สองคนนั้นดูท่าทางไม่น่าไว้ใจ...ทำท่าเหมือนจะคุกคามเขา.,.แต่แล้ว.....
😗ในทันใดนั้น..มีชายหนุ่มอีกคนหนึ่งวิ่งเข้ามาต่อยคนร้ายสองคนนั้น...จนชายสองคนนั้นวิ่งหนีไป..และชายหนุ่มคนที่มาช่วยเขายื่นมือมาให้แมทธิวจับมือเพื่อจะได้ดึงตัวเองดึงขึ้นมา
😶"ขอบคุณมากนะครับ...ที่เข้ามาช่วยเหลือ"...แมทธิว..เอ่ยขอบคุณชายหนุ่มแปลกหน้า..หน้าตาดี...ที่ได้เข้ามาช่วยเหลือเขา
😏"อ้อไม่เป็นไรครับผม..ผมยินดีช่วยเหลือ..ว่าแต่คุณได้รับบาดเจ็บตรงไหนบ้างไหมครับเนี๊ยะ"ชายหนุ่มคนนั้นถามกลับมาด้วยคล้ายๆเหมือนจะห่วงใยแมทธิว
😶"เอ่อไม่ครับไม่ได้รับบาดเจ็บตรงไหนเลย...เอ่อผมชื่อแมทธิวนะครับพักอยู่ที่โรงแรมนี่ละครับ..เอ่อ...ถ้าคุณไม่ได้รีบไปไหน...
😃"ให้ผมเลี้ยงเครื่องดื่มคุณเป็นการขอบคุณนะครับ...เป็นการตอบแทนน้ำใจที่คุณมาช่วยผมไว้"แมทธิวแสดงออกถึงการตอบแทนบุญคุณต่อคนที่เขาได้มาช่วยเหลือแมทธิวจากคนร้าย..."
😏"อ้อได้สิครับผมไม่ได้รีบไปไหนผมพักอยู่แถวๆนี้เช่นกันครับ..ผมชื่อ..นพ..นะครับ"
😶"อ้อครับคุณนพยินดีที่ได้รู้จักนะครับ"แมทธิวพูดบอกเขาอย่างเป็นทางการ
😃แล้วทั้งคู่เดินเข้าไปยังร้านเครื่องดื่มสุดหรูภายในโรงแรมที่แมทธิวพักอยู่...เมื่อเข้าไปแล้วก็ไปหาโต๊ะนั่งได้เรียบร้อยแล้วมีบริกรมารับออร์เดอร์แต่แมทธิวไม่ได้ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เขาสั่งคอกเทลพั้นซ์มาสำหรับตนเอง
"คุณนพอยากดื่มหรืออยากทานอะไรสั่งได้เลยนะครับเต็มที่ครับ"แมทธิวบอกเพื่อนใหม่ยังไม่ถึงชั่วโมง
😏"ขอบคุณครับ..ไม่ต้องเรียกคุณหรอกครับ"เขาบอกแมทธิวแล้วหันไปสั่งเหล้าออนเดอะร้อคมาสองช็อต..และกับแกล้มอีกสองสามอย่าง...
😃โต๊ะที่พวกเขาทั้งสองคนนั่งกันอยู่เป็นโต๊ะและมีโซฟาลักษณะครึ่งวงกลม...อยู่ในมุมที่ลับตาคน...
😏นพเริ่มสั่งเหล้าเพิ่มมาอีกหลายๆช็อตแล้วเริ่ม...คะยั้นคะยอให้แมทธิวดื่มด้วย...แรกๆแมทธิวก็บ่ายเบี่ยงแต่พอถูกนพรุกหนักเข้าเขาเองก็ใจอ่อน..ในใจก็แอบสนใจในตัวนพเพราะหน้าตาของนพก็หล่อตรงสเป็กถูกใจเขาเสียจนไม่ได้ฉุกคิดเลยสักนิดว่าจะมีภัยใดใดเกิดขึ้นมาตอนหลังหรือไม่จากคนแปลกหน้าคนนี้..
🍀แมทธิวคิดแค่เพียงว่านพช่วยเขาไว้จากคนร้าย..คงไม่คิดร้ายอะไรกับเขาหรอก!!!!
🍀แมทธิวแอบคิดในใจ...ไม่แน่นะอาจจะได้เพื่อนกินเที่ยวและ...เพื่อนนอนที่ไทยนี่จะได้ไม่เหงาดีด้วย!!!
🍀เมื่อแมทธิวได้เริ่มลองดื่มเหล้าจากที่นพคะยั้นคะยอแก้วแรกให้ดื่มผ่านลำคอไปได้แล้ว.
😏.แก้วที่สองที่สามก็ผ่านลงคอไปจนตอนนี้แมทธิวเริ่มเมาและเริ่มไม่ได้สติ....
😏และแล้วนพที่แมทธิวมองว่าเป็นคนดีก็เริ่มล้วงเอาทรัพย์สมบัติของแมทธิวออกมาจากกระเป๋า...ซึ่งในกระเป๋าใบนี้นั้นมันเป็นกระเป๋าสะพายที่เขาพกพาเอาของมีค่ารวมไว้ในใบเดียวกันเขาจะพกติดตัวเวลาไปไหนมาไหนไม่ได้ทิ้งไว้ที่ห้อง..ส่วนคีการ์ดเขาใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกง...
แต่ในจังหวะนั้นสายตาของนพซึ่งหันไปมองเห็นว่ามีพนักงานเสริ์ฟเดินผ่านมาเสียก่อน..แต่นพได้รีบจัดการปลดเอากระเป๋าสะพายของแมทธิวมาสะพายเสียเองก่อนที่พนักงานจะทันเห็นแล้วนพทำทีเป็นเรียกให้พนักงานมาเช็คบิล...แล้วเขาก็ควักเอาเงินซึ่งจริงๆๆแล้วมันเป็นเงินของแมทธิวนั่นแหละจ่ายให้พนักงานไป
"เอ่อน้องๆ..เดี๊ยวก่อน"นพเรียกพนักงานเสิร์ฟไว้เหมือนมีอะไรจะบอก
"ครับพี่มีอะไรหรือเปล่าครับ"พนักงานถามกลับไป
"เอ่อเดี๊ยวพี่จ้างน้องไปส่งเพื่อนพี่ที่ห้องให้หน่อยนะ...นี่กุญแจห้องพักเขานะ..พอดีพี่รีบเมียโทรตามแล้วด้วย....อัตราค่าจ้างนะ"..เขายื่นใบพันไปให้พนักงานเสริ์ฟไปสองใบ
"ได้ครับพี่...ขอบคุณครับผม"..
พนักงานรีบตอบรับอย่างเร็วไม่ได้คิดอะไรมากและป้ายที่ห้อยกุญแจก็บ่งบอกว่าเป็นลูกค้าของโรงแรมแห่งนี้...และปกติอาชีพอย่างพวกเขาก็ได้รับการไหว้วานว่าจ้างให้พาลูกค้าที่มักจะเมาไม่ได้สติกลับไปส่งที่ห้องเป็นประจำอยู่แล้ว..ก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรตามมานี่นา....
เช็คบิลเสร็จแล้ว..นพก็รีบเดินอออกมาจากร้านเครื่องดื่มหรูและเดินออกมายังหน้าโรงแรม...มาขึ้นรถกระบะที่มีพรรคพวกจอดรออยู่...
ภายในรถกระบะ.....มีไอ้สองคนที่เขาเข้าไปต่อยที่ชายหาดเพื่อช่วยแมทธิวนั่นเอง....
ที่แท้ก็..เป็นแก๊งค์ต้มตุ๋นนี่เอง..มันทำงานกันเป็นทีมโดยที่แมทธิวไม่รู้เลย...
แมทธิวหลงเชื่อคนแปลกหน้าง่ายดายจนเกินไปหากเขารู้สึกตัวฟื้นขึ้นมาคงเสียความรู้สึกน่าดูเลยละ...เสียความรู้สึกที่ไปเผลอใจชอบชายหนุ่มแปลกหน้า...เสียความรู้สึกที่ตนเองถูกหลอกและยังเสียทรัพย์สินที่พกติดตัวมาจนหมด..
🍀เช้าวันต่อมา...
"โอ้ยปวดหัวชะมัดเลย!!!!....แค่เอเรามานอนอยู่ที่ห้องได้อย่างไรตอนไหนละเนี่ยะ??????แมทธิวคิดทบทวนเหตุการณ์เมื่อคืนอย่าง...งงๆ...แล้ว....นพละ???
🍀นพคงจะมาส่งเรา...แล้วคงกลับไปเลย....ว้าาา..เสียดายจัง!!!ไม่ได้ขอเบอร์ติดต่อไว้จะได้โทรไปขอบคุณสักหน่อย..หรืออาจจะโทรชวนมาดื่มกด้วยกันอีก...
แต่พอแมทธิวหันไปดูนาฬิกา....โห!!!!!จะบ่ายโมงแล้วหรอเนี้ยะถึงว่าหิวจัง....เรานอนนานขนาดนี้เลยหรอเนี้ยะ!!!...ไปอาบน้ำแต่งตัวออกไปหาอะไรทานข้างนอกดีกว่า....
ติดตามอ่านกันในต่อนต่อไปนะคะรีดเดอร์ที่รักทุกคน
😏😏😏😏😏😏😏😏😏😏😏😀😀😀😀😀😀😀😀😀😀😀😀😀😀
ตอนที่10:เช่ารถ
😶แมทธิวถอดเสื้อผ้าจนหมดทุกชิ้นแล้วเดินเปลือยกายเข้าไปแช่น้ำอุ่นสักประมาณครึ่งชั่วโมงเขาออกมาแต่งกายเสร็จเรียบร้อย...กำลังจะเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายซึ่งปกติเขาจะวางไว้หน้าตู้กระจกเครื่องแป้งที่เขาแต่งกาย..แต่...
😲ไม่มีอะ!!!!หายไปไหน????อ้ออาจจะอยู่บนเตียงรึเปล่า....เมื่อคิดได้ดังนั้นเขารีบเดินไปดู....แต่.ไม่มี!!!!!
🤔หรือว่า....ไม่น่าจะใช่หรอกจะเป็นไปได้ยังไงกันเขาช่วยเราไว้จากคนร้ายนี่นา!!!หรือว่าเป็นแผนของเขา...ใช่แน่ๆๆ..ออกไปถามที่ร้านเครื่องดื่มเมื่อคืนดีกว่าขอดูกล้องวงจรปิดด้วยเลย!!!!
😭ดีนะที่เหลือเงินสดติดตัวไว้ในห้องพักอีกจำนวนหนึ่งพรุ่งนี้เขาคงต้องเช่ารถมาสักคันเพื่อใช้วิ่งไปแจ้งความที่สถานนีตำรวจ...ไปสถานทูต...เพื่อดำเนินการเรื่องเอกสารต่างๆด้วยแย่จัง
😶แมทธิวเดินทางเข้ามาที่ร้านเครื่องดื่มเมื่อคืน...และเจอเข้ากับพนักงานคนหนึ่ง...ซึ่งเดินเข้ามาทักเขา
😶"สวัสดีครับพี่เมื่อคืนหลับสบายดีไหมครับ.....เมื่อคืนเพื่อนพี่บอกให้ผมไปส่งพี่ที่ห้องนะครับ"(พนักงานคนนั้นสื่อสารกับเขาเป็นภาษาอังกฤษ)
😶*เอ่อ...เดี๋ยวนะ...คุณว่ายังไงนะครับ...เมื่อคืนนี้เพื่อนผมให้คุณไปส่งผมที่ห้องหรือครับ"
😲"ใช่ครับพี่..พอดีเพื่อนพี่เขาบอกว่าเขาต้องรีบกลับบ้านไปก่อนเพราะเมียเขาโทรมาตามให้กลับไปบ้านด่วนเลยครับ..."
😶"แล้ว...เอ่อ..คุณเห็นกระเป๋าสะพายสีดำของผมรึเปล่าครับ..."
😲"อ้อ..กระเป๋าสีดำหรอครับเพื่อนพี่เขาสะพายไปนะครับ..ของพี่หรอครับผมเห็นเพื่อนพี่สะพายกลับไปนะครับ"
😶"คือ..ที่นี่มีกล้องวงจรปิดไหมครับผมขอดูแลเซฟข้อมูลหน่อยได้ไหมครับผมถูกปลดทรัพย์ครับคนที่มากับผมเมื่อคืนไม่ใช่เพื่อนผมหรอครับผมคิดว่าเขาทำทีมาช่วยผมแล้วตีสนิทผมเขามอมเหล้าจนผมสลบแล้วขโมยเอาทรัพย์สินทั้งหมดในกระเป๋าของผมไปหมดเลยครับ"
😲"ห๊าาาาจริงหรอครับพี่งั้นพี่กับผมก็ถูกหลอกนะสิครับ!!!...ได้ครับพี่ผมช่วยเป็นพยานให้พี่เองนะครับ....เดี๊ยวผมไปขอดูและเซฟข้อมูลจากกล้องวงจรปิดจากผู้จัดการร้านก่อนนะครับแล้วผมจะพาพี่ไปแจ้งความที่โรงพักนะครับ..ผมเป็นพยานให้ครับ"
😶เมื่อดูข้อมูลจากกล้องวงจรปิดแล้ว...มันเป็นอย่างที่แมทธิวคิดไว้ไม่มีผิดเลย..นพเป็นมิจฉาชีพจริงๆด้วยมันขโมยเอากระเป๋าซึ่งเอกสารสำคัญและของมีค่าของเขาอยู่ในนั้นแทบทั้งหมดเลยละเอาไปทั้งกระเป๋าเลย..ยังดีนะที่มีเงินติดตัวอยู่ในกระเป๋าเสื้อผ้าอีกจำนวนหนึ่ง
😶ในกล้องวงจรปิดตอนที่นายนพเดินไปขึ้นรถที่รอรับเขาหน้าโรงแรมยังเห็นมีผู้ชายสองคนยืนสูบบุหรี่รอเขาอยู่ที่รถคันนั้นด้วย....ใช่แล้ว!!!!
😶เขาจำหน้าไอ้สองคนนั้นได้!!!!......มันคือคนร้ายสองคนที่ทำเขาล้มแล้วจะเข้ามาทำร้ายเขา...ก่อนที่นายนพจะเข้ามาช้วยเขานั่นเอง....ที่แท้เขาก็ถูกพวกมันหลอกจริงๆๆด้วยเป็นอย่างที่เขาคิดจริงๆด้วยพวกมันเป็นแก๊งค์ต้มตุ๋น....หลอกให้เขาไว้ใจและเชื่อใจแล้วมอมเหล้าจนเขาเมาหลับไปจากนั้นก็ขโมยทรัพย์สินของเขาไปดีนะที่ทางร้านมีกล้องวงจรปิดและเห็นหน้าชัดเจนทั้งสามคน
😶เขาซ้อนท้ายรถจักรยานยนต์พนักงานเสิร์ฟคนที่จะไปเป็นพยานให้เขาไปโรงพักซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมที่เขาพักอยู่มากนัก...สักประมาณสามกิโลเมตรได้...
😶เมื่อแจ้งความเสร็จจากโรงพักเขาวานให้พนักงานคนนั้นพาไปเช่ารถเก๋งมาคันนึงเพื่อเขาจะได้ขับขี่ไปไหนมาไหน....ได้สะดวก
😶"เอ่อน้องครับ..พี่รบกวนพาไปหาร้านเช่ารถสภาพดีๆหน่อยได้ไหมครับเดี๊ยวพี่ให้ค่าเสียเวลานะครับ"เขาบอกพนักงานคนนั้น
😲"อ้อได้สิครับพี่...แต่ผมไม่รับเงินพี่หรอกนะครับ..คือเมื่อคืนคนร้ายให้ผมมาสองพันที่ให้ผมไปส่งพี่ถึงห้องนั่นแหละครับผมคิดว่าคงเป็นเงินของพี่แน่ๆเลยครับ...ถ้าพี่จะเอาคืนก็ได้นะครับ..ผมขอโทษนะครับ.แต่ผมไม่รู้เรื่องจริงๆๆนะครับ.."พนักงานคนนั้นพูดจาบอกเขาด้วยท่าทางซื่อๆ...
😶"คุณไม่รู้ไม่ผิดหรอกครับผมต้องขอบคุณคุณด้วยซ้ำครับที่ช่วยมาเป็นพยานแล้วพาผมมาแจ้งความแล้ให้ข้อมูล..รวมทั้งหลักฐานต่างๆด้วย...ยังไงๆผมก็ตั้งใจไว้แล้วละครับว่าจะให้ค่าเสียเวลาครับ...ถือว่าเป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆ...."
😲"ก็ได้ครับพี่..ผมขอบคุณมากนะครับ..ถ้าพึ่มีอะไรจะให้ผมช่วยมาหาผมที่ร้านได้ตลอดเวลาเลยนะครับผมพักและทำงานอยู่ที่นั่นตลอดเวลานะครับ..ผมชื่อภิณโญนะครับ..อะถึงแล้วครับร้านเช่ารถเลี้ยวขวาข้างหน้านี่เลยนะครับร้านนี้ได้มาตรฐานดีครับปกติทางโรงแรมเขาจะแนะนำร้านนี้ให้ลูกค้าเสมอละครับ"
😶"ครับขอบคุณภิณโญมากนะ..ผมชื่อแมทธิวนะครับมีอะไรที่ผมพอจะช่วยเหลือได้ก็บอกได้เช่นกันนะครับ"
😲"ครับพี่..ขอบคุณมากครับ!!!!"ภิณโญตอบรับขอบคุณแมทธิวและพากันไปเช่ารถแต่เอกสารของเขาไม่มี ดังนั้นทางร้านไม่สามารถให้เช่าได้...
เอาบัตรประชาชนของผมแทนก็ได้ครับถ้าทางตำรวจจับคนร้ายได้แล้วพี่ก็ค่อยมาทำเรื่องกับร้านเช่าใหม่"
😶"ขอบคุณมากนะภิณโญ....แมทธิวคิดว่าถึงแม้เขาจะเจอเรื่องร้ายๆแต่เขาก็ยังเจอคนดีดี......"(รึเปล่า????คงไม่โดนหลอกอีกหรอกนะ...ชีวิตเขาคงไม่ซวยซ้ำซวยซ้อนหรอกใช่ไหม????)
😶เมื่อเขาเช่ารถเสร็จเรียบร้อยต่างคนต่างก็ขับรถแยกกันไปคนละคัน...
😶""ขอบคุณมากนะภิณโญ...อะนี่พี่ให้ค่าเสียเวลา...แล้วค่อยเจอกันทีีโรงแรมนะพี่จะไปแจ้งอายัดบัตรที่ธนาคารและไปแจ้งเรื่องเอกสารต่างๆที่กงศุลก่อน"เขายื่นแบ็งค์พันให้ภิณโญไปสองใบเพื่อเป็นการตอบแทนน้ำใจ"เมื่อเขาเห็นสายตาลังเลของเด็กหนุ่มหน้าซื่อจึงยัดเยียดเงินจำนวนนั้นใส่มือให้เขาไป"รับไว้เถอะนะพี่จะได้สบายใจ..ว่าไม่ได้รบกวนดวลางานของภิณโญไงละ"เขาบอกเพื่อให้ชายหนุ่มสบายใจ
🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔🤔
ติดตามอ่านตอนต่อไปนะคะ
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
ตอนที่11:เจอคนร้ายแล้วว🤨ตามสิตามๆๆๆ
😲"ขอบคุณมากนะครับพี่แมทธิว...งั้นผมแยกกบับไปทำงานก่อนนะครับเจอกันที่โรงแรมนะครับ"เขากล่าวลาแมทธิว...จากนั้นต่างคนต่างแยกย้ายกัน
😶เขาขึ้นไปนั่งบนรถแล้วขับรถออกไปสอดส่ายสายตาหาปั๊มน้ำมันเพื่อจะเติมน้ำมันให้เต็มถังก่อนที่จะไปทำธุระยังที่ต่างๆ..นั่นไง!!!!เจอละข้างหน้ามีปั๊ม....เขาเลี้ยวรถเข้าไป...และเติมน้ำมันจนเต็มถังเมื่อเติมเสร็จกำลังเลี้ยวรถออกตากปั๊ม....ทันใดนั้นสายตาของเขาหันไปเห็นรถคันที่นำหน้าเขาไปมันคุ้นๆๆมาก
เห้ย!!!!!นั่นมันรถคนรัายนี่หว่า!!!!!.....ใช่แล้วว..เห้ย!!!!เอาไงดีวะมันจะไปไกลแล้วอะ!!!!.....เอาวะตามเลยแล้วกันมันไปจอดกันตรงไหนค่อยแจ้งตำรวจ….เอาแบบนี้ละโอเคที่สุดแล้วละแมทธิวเอ้ยย….
เมื่อตัดสินใจได้ดังนั้นเขาจึงขับรถคันที่เพิ่งจะเช่ามาสดๆร้อนขับไล่ตามรถคันของคนร้ายไปแต่แล้วววว…...พอเขาไล่ตามมาถึงตรงทางโค้ง!!!....หายนะ...บวกกับ...ความซวยก็บังเกิดแก่เขาอย่างที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว...แบบนี้ซินะที่คนไทยเขาเรียกกันว่า….ซวยซ้ำซวยซัอน!!!
ถนนลื่น!!!!!.....โอ๊ะ..ท่านพ่อ...ลูกแย่แล้ว!!!!!!...ลูกจะมีลมหายใจกลับไปหาท่านมั๊ย……
รถเสียหลัก! !!!…..เพราะเขาขับมาเร็วแล้วตรงทางโค้งตรงช่วงระยะทางนั้นฝนตกปรอยๆด้วยทำให้รถของแมทธิวลื่นเสียหลักและทะยานพุ่งไปปาดหน้ารถที่วิ่งมาในเลนฝั่งตรงข้าม….เขาต้องเอาชีวิตมาทิ้งไวัที่ประเทศไทยแน่ๆ
ลาก่อนนะท่านพ่อ….ลูกขอโทษที่ไม่ได้ดูแลท่าน!!!!
และแล้วเสียงสุดท้ายก่อนที่สติของเขาจะดับวูบไป….นั่นก็คือ!!!!
😲😠เอี๊ยดดดดดดด!!!!.
😲😠โครม!!!!!!!!!!
😲😠เพล้งงงง!!!!!!
🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉🙉
😶😶😶😶😶😶😶😶😏😏😏😏😏😏😏😏😏😏😏😒😒😒😒
พอฟื้นขึ้นมาก็เจอหมอ….
พยาบาล….
เจ้าหน้าที่ตำรวจ….
และหญิงสาวคู่กรณี…..
….เรายังไม่ตายหรือนี่!!!!
แต่เอ๊ะ!!!….
ผู้สาวคนเมื่อกี้นี่มัน!!!!!!....
ใช่...ใช่แล้ว...ใช่จริงๆด้วย….
เธอคือ...ซีอีโอบริษัทส่งออกรายใหญ่คนนั้น!!!!...
คนที่เขาได้ดูบทสัมภาษณ์นี่นา!!!….
เย้...เย้ถึงจะเจอเรื่องร้ายๆเข้ามา...แต่…
ก็นับว่ายังดีที่มีโอกาศได้เจอกับเธอคนนั้น!!!!….
ดูเหมือนเธอบอกว่าจะช่วยแต่...หืม!!!!ยังไงนะ….?????
🤔🤔🤔นึกย้อนไปถึงบทสนทนากับเธอเมื่อสักครู่!!!!
""""🌺Hello,(สวัสดีคะ)
😐 ..... Hello.😶😶😶
🌺How are you?(เป็นอย่างไรบ้างคะ)😠
😐Sore a little wound.(เจ็บแผลนิดหน่อยครับ)
🌺You hit the road, do I remember?(คุณขับรถมาชนฉันจำได้รึป่าว)😠😠
😐Yes, remember. I am very sorry.(จำได้ครับผมต้องขอโทษคุณมากๆนะครับ)
😐ส่วนเรื่องค่าเสียหายคือตอนนี้เอกสารสำคัญของผมถูกคนร้ายขโมยไปหมดเลยละครับรวมทั้งเงินและพาสปอร์ต...เขาบอกกับดาหวันพร้อมทั้งทำหน้าเศร้าๆ
🌼เครงั้นรอรักษาตัวให้หายก่อนแล้วกันส่วนเรื่องค่าเสียหาย ชั้นค่อยกลับมาคุยอีกทีนึงละกัน ...แต่นายห้ามหนีนะเว้ย 😠ถ้านายหนีชั้นเอาเรื่องให้ถึงที่สุด นี่นามบัตรชั้น ช่วงนี้ถ้าหากมีอะไรโทรบอกกับชั้นได้หรือมีอะไรให้ช่วยในระหว่างที่นายยังหาทางออกไม่ได้ตอนนี้ก็บอกชั้นได้..แล้วหลังจากนี้ค่อยจ่ายคืนชั้นที่เดียว..รวมกันหมดทุกกรณีเลยโอเครมั้ย
🌼เดี๋ยวชั้นจะให้ทนายความของชั้นร่างสัญญาเอาไว้มาให้นายอ่านและเซ็นต์
(🤔😁อืมหนูดาหวัน...เจ้เกือบจะมองว่าหนูเป็นคนดีมีน้ำใจกับคนต่างบ้านเกิดเมืองนอนอยู่แล้วเชี้ยว แต่นี่คือ หนูกำลังคิดทบต้นทบดอกค่าเสียหายค่าเสียเวลาแถมยังจะคิดค่าช่วยเหลือเขาด้วย...แหมแหมแหมหนูดาหวันของเจ๊นี่...ทะเลเรียกแม่เลยนะคร๊ะ...ไม่ใช่ใจกว้างหรอกนะคะ...แต่เค็มคะ..เค็มมากๆเลยด้วย)
🌼ว่าแต่นายชื่ออะไร มาจากไหนมาทำอะไรที่เมืองไทยละ ถึงได้มาเจอมิจฉาชีพขโมยสมบัติไปจนเหลือแต่ตัวเนี๊ยะ!!!
😐ผมหรอครับ ผมชื่อแมทธิว แบร์ มูฮาหมัด ครับมาจากประเทศตุรกี ตั้งใจว่าจะมาพักร้อนสักหกเดือนแต่มาเจอพวก18มงกุฎหลอกมอมเหล้าแล้วขโมยกระเป๋าสมบัติของผมไปหมดเลยครับพอวันที่ผมขับรถชนคุณผมเจอพวกเขาเลยขับไล่ตามไปและรถแหกโค้งเสียหลักข้ามเลนมาชนคุณนั่นละครับ
วันน้นผมออกจากปั๊มน้ำมันแล้วเจอรถของคนที่ขฑมยของผมไปผมเลยเร่งรถเพื่อที่จะไล่ตามคนร้ายครับ
แต่ตามไม่ทัน..ถนนลื่น..แหกโค้ง..รถผมเสียหลักตรงทางโค้ง แล้วผมบังคับรถไม่อยู่แหกโค้งข้ามเลนส์มาชนคุณนี่ละครับ ผมขอโทษคุณ..เอ่อ...คุณ...
🌼ดาหวัน เรียกชั้นว่าดาหวัน
😐ครับผมขอโทษคุณดาหวันจริงๆนะครับ
🌼แล้วระหว่างนี้นายจะทำอย่างไรต่อไปถ้าหากว่าทางโรงพยาบาลให้นายออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว นายจะไปอยู่ที่ไหนหรือกินนอนและหาเงินที่ไหนมาใช้ นายได้วางแผนให้ชีวิตของนายต่อจากนี้ไปรึยัง
🌼🤔แต่คงจะยังหรอกสินะเพราะนายเพิ่งจะฟื้นตัว
🌼เอาอย่างนี้นะ ถ้านายยังคิดหาทางออกไม่ได้อยากให้ช่วยก็ติดต่อมาหาชั้นตามนามบัตรเมื่อกี้ที่ชั้นให้นายไว้
🌼อ้อแต่อย่าเข้าใจผิดละชั้นไม่ได้ช่วยนายฟรีๆหรอกนะชั้นไม่ได้ใจดีขนาดนั้นหรอก ชั้นจะคิดค่าช่วนฃยเหลทอและค่าและหายต่างๆจากนายทั้งหมดนั้นแหละ เพราะค่อไปชาติหน้าพวกเราจะได้ไม่ต้องมาติดค้างหนี้บุญคุณกันรู้รึป่าว
😐ขอบคุณคุณดาหวันมากๆนะครับ ผมถือว่าคุณใจดีกับผมมากที่สุดแล้วละครับ ผมสัญญาด้วยเกียรติของผมว่าผมจะชดใช้ให้คุณทุกบาททุกสตางค์เลยละครับผมรับประกันว่าผมจะไม่หนีไปไหนครับถึงแม้ว่าผมไม่มีเงินติดตัวสักบาทผมก็จะขอทำงานชดใช้หนี้ให้คุณดาหวันนะครับ
🌼อืมดีมาก...🤔นายนี่ดูพูดจาเรียบร้อย บุคคลิกดู นิ่มนวล เป็นใช่มั้ยเรานะ...???
😐ครับเป็นครับ...แมทธิว..เข้าใจผิดตีความหมายจากคำถามของดาหวันว่า..เขาเป็นคนสุภาพเรียบร้อยใช่ไหม😁เขาจึงตอบว่าใช่
แต่จริงๆแล้วดาหวันถามว่าเขานะเป็นเกย์ใช่ไหม😁😁😁""""
💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫💫
ติดตามอ่านในตอนต่อไปนะคะ💗
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
ตอนที่12:💘ดีใจที่ได้เจอหน้าเธอ💘
อ้าวเห้ย!!!!!!
เธอไปแล้วอะ!!!!.
แล้วไอ้ที่เธอถามว่าเป็นรึเปล่านี่มันเป็นอะไรละหว่า????
แต่!!!!...จะเป็นอะไรก็ช่างมันเถอะ....แค่ไม่ตายก็บุญแล้วละ....
แถมยังได้เจอเธอ...คนที่อยากเจออีกอะ!!!!...
น่ารัก...เท่ห์...เท่ห์กว่าในโทรทัศน์เสียอีกอะตัวจริงเนี๊ยะ!!!!
(เขานอนยิ้มอยู่คนเดียวบนเตียงคนป่วย......เห้อ!!!!...อาการเริ่มจะหนักแล้วนะคุณชายแมทธิวของเจ้ไรท์....เจ้าตัวจะรู้มั้ยเนี้ยะว่าเริ่มสนใจเพศตรงข้ามจนออกนอกหน้า...ทั้งๆที่ไม่เคยจะเป็นแบบนี้กับสาวๆๆคนไหนมาก่อนเลย???????)
เช้าวันต่อมา.....
ณ...โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง...
ณ...ห้องผู้ป่วย..แมทธิว แบร์ มูฮาหมัด..
"ก๊อก...ก๊อก..ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก...ภายหลังสิ้นเสียงเคาะประตูและมีตำรวจเดินเข้ามาหาเขาสองนาย"ตำรวจทั้งสองนายตะเบ๊ะทักทายเขา
"สวัสดีครับคุณแมทธิว....วันนี้..อาการของคุณเป็นอย่างไรบ้างครับ???"ตำรวจทั้งสองเดินมายืนข้างๆเตียงเขาแล้วไถ่ถาม อาการเขา
"ดีขึ้นแล้วมากละครับ...ขอบคุณมากครับ....เอ่อไม่ทราบว่าตอนนี้ตามคนร้ายเรื่องนี้ความคืบหน้าไปถึงไหนแล้วบ้างครับคุณตำรวจ????
"เอ่อส่วนเรื่องค่าเสียหายของผมที่เกิดจากอุบัติเหตุวันนั้น...ผมได้เจรจากับคู่กรณีเรียบร้อยแล้วละครับ"เขาบอกนายตำรวจไป
"อ้อคุณแมทธิวครับ....ทางตำรวจมีข่าวดีมาแจ้งให้คุณทราบด้วยนะครับ...ตอนนี้ผมจับคนร้ายได้แล้วนะครับอยู่ในห้องขังที่โรงพักครับรอคุณไปชี้ตัวและแจ้งความครับส่วนทรัพย์สินได้คืนมาบางส่วน...ส่วนประเภทเอกสารได้คืนทั้งหมดครับที่ได้มาไม่ครบคือเงินสดละครับ"ตำรวจชี้แจงรายละเอียด
"อ้อครับ...ผมขอบคุณทางคุณตำรวจมากๆเลยนะครับ...ถ้างั้นถ้าทางโรงพยาบาลให้ออกได้ตอนไหนแล้วผมจะไปชี้ตัวคนร้ายที่โรงพักทันที่เลยนะครับ"
"แล้วเรื่องคดีทางฝั่งคุณดาหวันละครับคุณตำรวจ"เขาถามคดีทางฝั่งเขากับซีอีโอสาวคนสวย
"อ้อทางฝั่งคุณดาหวันเขาแค่ลงทะเบียนไว้เฉยๆแต่เขาบอกว่าถ้าตกลงกันได้เขาก็ไม่เอาเรื่องคุณหรอกครับ...วันนี้เธออาจจะเข้ามาคุยกับคุยหรือไม่...ถ้าเธอไม่ได้มาของเธออาจจะส่งทนายความมาเจรจาเรื่องค่าเสียหายและกระบวนการชดใช้ค่าเสียหายให้กับทางฝั่งเธอ...ซึ่งถ้าฝ่ายคุณและฝ่ายคุณดาหวันคุยกันได้เข้าใจ...ตกลงกันและพอใจทั้งสองฝ่ายเราเรื่องก็จะไม่ไปถึงโรงพักครับผม"ทางคุณตำรวจอธิบายซะจนเขาเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง...เขาขอบคุณตำรวจทั้งสองนายแล้วตำรวจก็ลากลับไป....
เมื่อคุณตำรวจกลับออกไปแล้ว..เขาลุกลงจากเตียงไปเข้าห้องน้ำ,....สักพักจึงออกมา...แล้วเขาก็เจอเข้ากับเธอคนนั้นนั่งรอเขาอยู่บนโซฟา..คนเดียว!!!
"สวัสดีครับคุณดาหวัน"
"สวัสดีคุณแมทธิว"
"ดีขึ้นแล้วละสิลุกขึ้นเดินได้แล้วนี่นา"ดาหวันถามชายหนุ่มที่เดินมานั่งที่โซฟากับเธอ
"ครับคุณดาหวัน..ผมดีขึ้นแล้วแค่รอให้คุณหมออนุญาตให้ออกได้แล้วนี่ละครับ
เอ่อ...คุณดาวครับ....คือว่าตอนนี้ผมไม่มีเงินติดตัวเลย...ที่จะเอามาจ่าย..หรือชดใช้ค่าเสียหายให้กับคุณ...คือถ้าหากว่า....ผมขอทำงานชดใช้หนี้ได้ไหมครับ...ถ้าได้เอกสารและบัตรต่างๆคืนมาแล้วผมจะนำหนี้สินส่วนที่เหลือทัเงหมดคืนให้นะครับ....อีกอย่างเพื่อเป็นการยืนยัย...และเอาตัวเองมาเป็นตัวประกันด้วยยังไงละครับว่าผมจะไม่หนีหนี้สินที่ผมได้ก่อไว้กับคุณเพราะผมยังคงอยู่ทำงานให้คุณยังไงละครับ.....นะครับ!!!!??"....เขาพยายามเอาตัวเองเข้ามาในชีวิตของเธอจนเกือบจะสำเร็จแล้ว...อีกนิดเดียวแค่นั้นแค่รอเธอตอบตกลง.....
🤔"เอาอย่างนั้นหรอ...อืมขอชั้นกลับไปคิดดูก่อนนะว่าพอจะมีตำแหน่งอะไรให้นายทำได้บ้างที่พอจะเหมาะกับนายโอเครนะ...เอาละในเมื่อนายดีขึ้นก็ดีแล้วนะงั้นชั้นกลับไปทำงานก่อนละ..ไปนะ"
"ครับผมขอบคุณคุณดาหวันมากนะครับ"เขากล่าวตอบเธอไป
🙉และเมื่อหญิงสาวไปถึงบริษัทเลขาหน้าห้องของเธอห็เข้ามาแจ้งว่าท่านประธานเรียกเธอให้เข้าไปพบ....
"เอ่อคุณดาหวัน..นายน้อยคะเดี๊ยวก่อนคะ"บิวเลขาสาวเรียกเธอก่อนที่เธอจะเดินเข้าหัองทำงานไป
"อะบิวว่าไง...มีอะไรหรือเปล่า"ดาหวันหันกลับมาที่เลขาแล้วถามว่ามีอะไรไหม
"คะ..ท่านประธานสั่งไว้ว่าถ้าหากว่านายน้อยเข้ามาแล้วให้เข้าไปหาท่านประธานด้วยคะ"บิวรายงานนายน้อยของเธอ
"อ้อเคร..เดี๊ยวชั้นเอาจองเข้าไปเก็บก่อนแป็บ..เอ่อบิว...งั้นเดี๊ยวบิวจัดการแฟดำกับครัวซองค์ไปให้ชั้นที่ห้องคุณพ่อดัวยนะ...ขอบใจมาก"เธอบอกเลขาแล้วเดินเข้าห้องไป
"ได้คะ..นายน้อย...เดี๊ยวบิวจัดไปใหันะคะ"เธอตอบรับแล้วลุกไปจัดกาแฟไปยังห้องของท่านประธาน
"ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก"ดาหวันเคาะประตูห้องของท่านประธาน...หรือคุณป๊าของเธอนั่นเอง
"เข้ามา"เสียงคุณป๊าตอบรับออกมาจากภายในห้อง
"สวัสดีคะคุณป๊า..เห็นบิวบอกว่าคุณป๊าเรียกหาหวันมีอะไรด่วนหรือเปล่าคะ...เอ่อแล้วนี่คุณป๊าทานอะไรแล้วหรือยังคะ...ทานกาแฟกับครัวซองต์กับหวันมั้ยคะเจ้านี้อร่อยนะคะ"เธอทักทายบิดาพร้อมทั้งยกแก้วกาแฟดำบนโต๊ะที่บิวเอามาเสิร์ฟไว้ให้เธอก่อนที่เธอจะเข้ามา
"หนูกินเถอะป๊าเรียบร้อยแล้ว...ช่วงนี้ยัยหนูงานยุ่งมั้ยลูก..ชีวิตละเป็นไงบ้างเหงามั้ย...ป๊าว่าอายุแกก็มากขึ้นไปทุกวันไปแล้วนะ"ป๊าเธอเกริ่นนำ
"หนูก็สบายดีนะคะ...การงานก็ราบรื่นสบายดีคะ....ชีวิตก็สะดวกสบายกำลังดีเลยละคะไม่เหงาเลยด้วยชิวมากๆๆเลยละคะคุณป๊าขาา"เธอตอบคำถามไปพลางจิบกาแฟไปพลางๆและหยิบครังซองต์ชิ้นโปรดขึ้นมากินอย่างเอร็ดอร่อย...ด้วยความเพลิดเพลิน...โดยที่ดาหวันไม่รู้เลยว่าอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้านี้มันทำให้เธอไม่นึกอยากกินมันเลย...สรุปง่ายๆคืออึ้ง...ช้อค!!!!จนกินไท่ลงเลยละ
😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
อ่านกันต่อในตอนต่อไปนะคะ
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
ตอนที่13:แย่แล้วคุณป๊ายื่นคำขาด..ต้องหาพ่อของลูกให้ได้ภายในสามวัน😭
"แต่ป๊ามีเรื่องจะบอกแก..."
"คืองี้นะป๊าจะให้เวลาแกหาแฟนของตัวเอง..."
"ป๊าให้เวลาแกสามวัน..."
"แต่ถ้าแกยังหาไม่ได้... "
"ป๊าจะจับคู่ให้กับลูกชายของเพื่อนป๊า..."
"ป๊าอยากมีหลานเพราะป๊าแก่ลงไปทุกวันๆๆ"
"อีกอย่างป๊าก็เป็นห่วงแกด้วย...ถ้าแกยังใช้ชีวิตอยู่แบบนี้ป๊าจะนอนตายตาหลับได้อย่างไรละอาหมวย"
"ถ้าแกยังไม่มีครอบครัวที่อบอุ่นของตัวเองอยู่แบบนี้นะ..."
"จนอายุปูนนี้แล้วแกยังหาคนมาดูแล...หาคนมาทำลูกให้แกยังไม่ได้เลยอะ"ป๊าพูดจายาวเหยียด
..จนดาหวันอึ้งแล้วอึ้งอีก...เรื่องนี้ป๊าเคยพูดกับเธอแล้วเมื่อตอนที่เธอจบใหม่ๆแต่เธอขอพลัดมาก่อนเรื่อยๆ...จนกระทั่งถึงตอนนี้....โหยยย!!!!ดาหวันเซ็งเลยอะเมื่อคุณป๊าเรียกเธอมาคุยเรื่องนี้
"...... ....."อึ้ง...อึ้งจนพูดไม่ออก...บอกไม่ถูก!!!!!!!😲😲😲
"แต่ว่า...คุณป๊าาาาขาาาาา....หวันไม่อยากมีครอบครัวนี่คะ."ดาหวันออดอ้อนท่านเจ้าสัวเพราะเธอไม่ได้อยากมีครอบครัว...ำมาสนใจในเพศตรงข้าม...เธอถือว่าชีวิตเธอนอกจากป๊าซึ่งเป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่เธอรักและเคารพมากที่สุด....และเธอก็ไม่จำเป็นต้องมีผู้ชายคนไหนเข้ามาในชีวิตเธออีก....เธอเชื่อว่าตนเองเก่งและทำได้ดีกว่าผู้ชายบางคนเสียอีก...ไม่ว่าเรื่องอะไร
"ไม่ได้หรอกดาหวันลูกจะทำให้พ่อกับแม่อยู่ไม่เป็นสุขในปรโลกเพราะเป็นห่วงเจ้าอย่างงั้นเหรอมันบาปนะแกรู้บ้างไหม.หืมมมอาหมวย????...เจ้าจะต้องมีครอบครัวมีทายาทสืบสกุล...ป๊าให้เวลาลูกสามวันแล้วค่อยมาให้คำตอบกับป๊าอีกครั้งถ้าเจ้ายังไม่มีใครป๊าจะจัดการหามาให้เจ้าเอง....โอเคนะ....ตามนี่ละ.....เจ้าไปได้แล้วพ่อจะทำงานแล้วละ"เจ้าสัวไล่เธอทางอ้อม...แถมยังมีบังคับด้วยกลายๆ
"ไปก็ได้คะ...ว่าแต่ป๊าไม่เปลี่ยนใจแน่หรอคะ...คิดใหม่ดีกว่านะคะป๊า...อยู่ๆป๊าจะผลักหวันออกจากอกจะไล่ลูกไปให้คนอื่นดูแล...ทำเหมือนกับว่าป๊าไม่รักหวันแล้วอย่างนั้นละ...ป๊าใจร้ายเย็นนี้นะหวันกลับไปจะไปจุดธูปฟ้องม๊าด้วยว่าป๊าผลักไสใล่ส่งหวัน.....ป๊าคิดดูนะข่าวก็มีให้เห็นกันทุกวันออกกันโครมสนั่นโซเชียลไม่เว้นแต่ละวันเลย..ผัวซ้อมเมีย...,ผัวฆ่าปาดคอเผานั่งยางเมียเพื่อหวังฮุบสมบัติเมีย...,ผัวฆ่ายกครัวเมียหอบสมบัติไปเสวยสุขกับชู้...เนี๊ยะป๊า!!!!!ป๊าไม่กลัวหรอว่าจะส่งหนูไปเป็นแบบนั้น?????"หญิงสาวชักแม่น้ำทั้งห้ามาอธิบายเพื่อหวังว่าเจ้าสัวจะใจอ่อนให้เธอไม่ต้องแต่งงาน...แต่.....!!!!!!
"พอๆๆๆๆ....ยัยหวันป๊าเป็นพ่อแกนะ....จะไม่มีวันยอมให้ใครมาทำร้ายแกหรอกน่า...ลูกสมุนบริวารที่ป๊าเลี้ยงไว้เต็มบ้าน...ถ้าพวกมันจะเลี้ยงเสียข้าวสุกขนาดนั้น...จนปล่อยให้นายน้อยของพวกมันถูกรังแกได้ก็ตัดหางมันปล่อยวัดให้หมดเถอะไม่ต้องลงต้องเลี้ยงไว้ให้มันสิ้นเปลืองข้าวสุกหรอก!!!....ไปๆๆๆๆ...แกไปหาผู้ชายของแกมาทำพ่อของลูกแกได้แล้วไป...พ่อจะทำงานแล้ว...ยัยลูกคนนี้นี่!!!!"เจ้าสัวพูดตัดบทไม่สนใจอาการอ้อนงอแงของดาวหวัน...แต่ใจจริงเขาไม่ไดัคิดจะผลักไล่ใสส่งแบบที่ดาหวันตัดพ้อเขาหรอกแต่เขาคนเป็นพ่อคนนึงอยากให้ลูกสาวเป็นฝั่งเป็นฝามีครอบครัวที่อบอุ่นมีลูกหลานสืบสกุล...ถึงเขาจะต้องตายไปก็ตายตาหลับแล้วละ...
ฝั่งดาหวัน....
เมื่อกลับมาถึงห้องทำงานของตัวเอง....ก็ไม่เป็นอันทำงานแล้วละงานนี้...ป๊านะป๊า...ใจร้ายกับลูกได้ลงคอ....ดูท่าทางรอบนี้ป๊าคงจะเอาจริงแล้วแหละผลัดผ่อนมาหลายปีดีดักแล้วด้วยสิ!!!!.....โอ้ย....ไอ้หวันเอ้ย...ไอ้หวัน...จะไปหาพ่อพันธุ์ที่ไหนซะละทีนี้...ไม่เคยมีแฟนเป็นผู้ชายกับเขาเสียด้วยสิ...แต่ถ้าขืนให้ป๊าหาพ่อพันธุ์ให้มีหวังคงจะได้อ๊วกแตกตายก่อนแน่ๆเลยแกเฮ้ย...ไอ้หวันเอ๊ย!!!
ทำไมนะหรอ????....ก็ลูกชายเพื่อนพ่อแต่ละตัว.เอ้ยแต่ละคน..กระเดือกลงที่ไหนกันเล่า!!!!!.....ตือโป๊ยก่ายกลับชาติมาเกิดชัดๆๆ...โอ๊ยยๆๆๆๆๆ...กลุ้มโว้ยยยย!!!!"ดาหวันตะโกนโห่วกเหวกโวยวายอยู่ในห้องทำงาน....จนเสียงเล็ดลอดออกมาถึงข้างนอกห้อง....จนกระทั้งบิวเลขาสาวตกใจคิดว่าเกิดเรื่องร้ายๆขึ้นกับนานน้อยของเธอที่ในห้องทำงาน....บิวจึงรีบวิ่งผลีผลามเข้ามาในห้องหน้าตาตื่น
"เอ่อนายน้อยเป็นอะไรไปคะ...ใครๆๆๆไหนใครมันทำอะไรนายน้อยของบิว...บอกบิวมาคะ...บิวจะไปจัดการมันให้นายน้อยเองคะ"เลขาสาวรีบถามเจ้านายด้วยความเป็นห่วง
ดาหวันนึกขำท่าทีของเลขาสาวของตนเอง...จริงหรอที่พูดนะ???...ว่าจะไปจัดการคนที่ทำให้คนที่ชั้นหงุดหงิดใจให้ชั้นนะ"ดาหวันแค่นึกอยากแกล้งแหย่เธอเล่นเลยถามไปแบบนั้น..ก็ใครกันละจะกล้าไปแหยมกับท่านเจ้าสัวใหญ่!!!!.....ประธารบริหารจัดการ กรรมการของบริษัทกันเล่า!!!
"จริงสิคะ... บอกบิวมาเลยคะบิวพร้อมปกป้องนายน้อยเองคะ!!"เลขาสาวตอบกลับนายน้อยของเธอกลับมา
"อืมมม....ป๊าชั้นเองแหละ...บิวไปจัดการให้หน่อยสิ"ดาหวันทำหน้านิ่งๆตอบเลขาสาวนามว่าบิวไป
"อ้าว!!!!!!ทะ...ทะ....ท่าน...ท่านประธานหรอกเหรอคะ....งะ...งั้นนายน้อยก็ยอม..ยอมท่สนหน่อยเถอะนะคะ....นายน้อยเป็นลูก...นายน้อยก็ต้องเชื่อฟังและทำตามที่เจ้าสัวต้องการไปสิคะ..หนูเป็นแค่เลขา..เผ็นลูกจ้าง...เป็นคนนอกมิบังอาจ....ไปขัดคำสั่งท่านประธานหรอนะเจ้าคะ...หนูขอตัวออกไปทำงานก่อนนะคะ...งานยุ่งมากๆเลยคะ...ไปละนะคะ"เมื่อบิวได้ยินว่าเป็นท่านประธานเท่านั้นแหละ...มีงานด่วน...งานยุ่งขึ้นมาในทันทีทันใดแล้วรีบขอตัวนายน้อยออกไปทำงานอย่างรวดเร็ว...เห้อใครๆก็กลัวท่านประธานกันหัวหดหมดเลย😁😁😁
🤪🤪🤪🤪🤪🤪😝😝😝😝😝😝😝😝😝😝😝😝😝😝😝😝😝
ติดตามอ่านกันต่อได้ในตอนต่อไปนะคะรีดเดอร์ที่รักทุกๆๆคนขา
ฝากกดไลท์
ฝากคอมเมนต์
และห้ามก้อปปี้ผลงานของเจ้ไรท์(นามปากกา:โหดเอง โหดไง จะใครละ)นะคะผิดกฎหมายน้าาาา..นิยายทุกๆเรื่องทุกๆๆตอนเป็นทรัพย์สินทางความคิดของแต่ละบุคคลห้ามทำการคักลอกกันน้าาาา
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
ตอนที่14:เย้เย้เย้คิดแผนรับมือคุณป๊าออกแล้ว
"เห้อ!!!!เอาไงดีว้าาาแก....ยัยดาหวันเอ้ย????...จะไปหาพ่อพันธ์ที่อยู่ในโอวาทของแก...และควบคุมได้มาจากไหนกันเนี๊ยะ....นึกออกแล้วงานนี่มันตัอง!!!!
"คิดออกแล้ววววว!!!....มันต้องว่าจ้างคนมาแหกตาป๊า!!!!!!.....หึ....หึ....หึ....ไอ้หวันเอ๊ยยยยยย!!!!!!....หัวสมองแกนี่มันฉลาดหลักแหลมยิ่งนัก.อิอิอิ"เมื่อเธอคิดแผนการที่จะรับมือกับคุณป๊าของเธอได้แล้ว...ก็หัวเราะออกมาอย่างเบิกบาน...ทั้งๆที่เมื่อประมาณหนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้เธอยังหงุดหงิดโหวกเหวกโวยวายอยู่เลย😝😝😝😝
"แผนการขั้นตอนแรกคิดออกแล้ว!!!!!.....แต่...ขั้นตอนที่สองละ...จะไปว่าจ้างเอาใครมาเล่นละครตบตาคุณป๊าดีน๊าาาา.......อืมมมม......คุณป๊าก็ให้เวลาแสนจะสั้นแบบนี้มันบีบบังคับให้เราไปแต่งกับลูกของเพื่อนแหงมๆๆๆ.......แต่....เมินเสียเถอะ!!!!คนอย่างไอ้หวันมันต้องหาทางออกดีๆได้อยู่แล้ววว......นี่ก็ยังไม่หมดวันเลยยังเหล่อเวลาอีกสองวันกว่าๆๆๆ🤨🤨🤨
"เออ!!!!!....จริงสิ!!!!!!...เรามีลูกหนี้!!!อยู่คนนึงนี่หว่า...จ้างแมร่งมาทำผัว🤔🤔🤔...เอ้ยยคำนี้ทำไมมันทำให้เรารู้สึกทะแม่งๆยังไงไม้รู้วะ...จั้กจี๋!!!!!วะ......กะอีแค่...ผะ...ผะ...ผัว..กำมะลอเอ้งงง......ไม่ได้จะเอามาทำจริงๆๆสักกะหน่อย....แล้วอีกอย่างไอ้นั่นมันก็ไม่ใช้ผู้ชายสักกะหน่อย....แต่เป็นเกย์....เห้อ!!!!..ให้ไอัหวันแดรกผู้ชายเนี้ยะนะ.....บรึ๊ยยยย!!!!!!....ไม่เอาหรอกแค่คิดก็....ก็....ขนแขนสแตนอั้พแล้วววว!!!"เธอทำท่าขนหัวลุกด้วยความรังเกียจ..เพียงแค่คิดไปว่าตัวเองจะต้องมีเพศสัมพันธุ์กับผู้ชายในแบบที่เธอเคยดูจากคลิปหนังผู้ใหญ่.....(จริงๆแล้วอายุอานามของเธอก็เข้าสู่วัยทำงานแล้วนะเรียนก็จบแล้ว...เป็นปกติธรรมดาที่เธอจะเคยดูหนังผู้ใหญ่หรือคลิปอย่างว่า...แต่ไม่ใช่ว่าเธอจะเป็นคนหมกมุ่นหรือลามกจกเปรตอะไรหรอกนะ.มันเป็นแค่เพียงการศึกษาหาความรู้ด้านสรีะศาสตร์และเพศศึกษามันก็แค่นั้นเอง)....อี๋!!!!ไม่เอาด้วยหรอก...น่ารังเกียจ
"อื้มมมมไปหาแมทธิวที่โรงพยาบาลดีกว่า...มีงานให้นายปลดหนี้ชั้นได้แล้วนะ...เพื่อนสาว!!!😁😁😁"ดาหวันเก็บของเรียบร้อยแล้วหยิบกระเป๋าสะพายเปิดประตูแล้ว...เดินออกจากห้องไป...มาหยุดอยู่ตรงหน้าโต๊ะของบิวเลขาสาว...
"บิว...วันนี้ชั้นกลับก่อนนะมีธุระสำคัญของคุณป๊า...ถ้าคุณป๊าถามก็บอกว่าชั้นไปปฎิบัติงานนอกพื้นที่ตามคำสั่งของคุณป๊า...โอเคนะ...ชั้นไปละ...อ้อส่วนงานชั้นลงชื่อไว้ให้หมดแล้วนะอยู่บนโต๊ะในห้องนะแหละ..เข้าไปจัดการต่อให้ดรียบร้อยด้วยนะ"ดาหวันสั่งงานเลขาสาว..จนเสร็จเรียบร้อยแล้วลงไปยังชั้นที่จอดรถแล้วขับรถสปอร์ตอีกคันมุ่งตรงไปยังโรงพยาบาลที่คู่กรณี
..หรืออีกตำแหน่งก็คือลูกหนี้ของเธอนั่นเอง..หมายถึงแมทธิวที่นอนพักรักษาตัวอยู่นั่นแหละ
ณ..โรงพยาบาลเอกชลแห่งหนึ่ง...
หน้าห้องพักฟื้นคนป่วย...แมทธิว...
"ก๊อก....ก๊อก...ก๊อก..."ดาหวันเคาะประตูห้องพักฟื้นคนป่วยนามว่าแมทธิว..ก่อนจะบิดลูกบิดประตูแล้วเดินหายเข้าไปให้ห้องนั้น....
"เอ่อคุณแมทธิว...เป็นยังไงบ้างนี่ผลไม้กับนมนะชั้นเอามาเยี่ยม"ดาหวันทักทายคนป่วยพร้อมทั้งเอาของเยี่ยมที่เธอแวะซื้อที่ห้างดเานหน้าโรงพยาบาบก่อนเข้ามาที่โรงพยาบาล
"อ้าวสวัสดีครับคุณดาวหวัน..ดีขึ้นมากแล้วละครับ...จริงๆแล้ววันนี้คุณหมอให้กลับได้แล้วด้วยครับ..แต่..."
"แต่อะไร...ยังรู้สึกเจ็บตรงไหนอยู่หรือเปล่า??"ดาหวันถามเขานึกเป็นห่วงเพื่อนร่วมโลกอยู่หน่อยๆนั่นแหละ
"อ๋อเปล่าครับ...ผมไม่ได้ปวดตรงไหนผมแค่กลัวว่าถ้าคุณดาหวันมาแล้วจะไม่เจอผม...ผมกลัวคุณจะคิดว่าผมหนีหนี้นะครับ"เขาอธิบายเหตุผลให้เธอเข้าใจ
"อ้อ...เอองั้นเอางี้นะเรามาตกลงกันก่อน..ชั้นหางานให้นายมาทำปลดหนี้ชั้นได้แล้วละ....แต่นายจะต้องเซ็นต์ชื่อเป็นลายลักษณ์อักษร...ในหนังสือสัญญาที่ชั้นทำขึ้น"เธออธิบายให้เขาเข้าใจง่ายๆว่า
"คืองี้นะชั้นจะจ้างนายให้มาแต่งงานกับชั้น"ดาหวันหยุดอธิบายเมื่อดูท่าแมทธิวทำหน้าสตั้น..ตกใจ!!!!.แล้วเธอก็อธิบายใหม่ช้าๆพร้อมทั้งบอกเหตุผลว่ามันเป็นเพียงจ้างมาแต่งงานหลอกๆแค่นั้น!!!
"Well, I'm going to hire you to marry me."
"Hired for a fake marriage..fake"
"นายจะตกลงมั้ย....ชั้นหมายถึงแค่...เอางี้..คือพ่อของชั้นบังคับให้ชั้นหาคู่มาแต่งงานให้ได้ภายในสามวันนี้....ถ้าหาไม่ได้ท่านจะจับชั้นแต่งกับลูกชายของเพื่อน....ซึ่งชั้นไม่ยอมหรอก...เพราะชั้นไม่ได้ชอบผู้ชาย...แล้วชั้นเลยคิดได้ว่านายเองก็ไม่ได้เป็นผู้ชายหมายถึงนายไม่ได้ชอบผู้หญิงเราเป็นเพื่อนสาวกันได้...และอีกอย่างนายติดหนี้ชั้นอยู่...ถ้านายตกลงเซ็นต์สัญญาฉบับนี้...ชั้นจะยกหนี้สินก้อนนี้ให้นาย...และนายก็จะได้รับเงินเดือนจากชั้นด้วยนะเดือนละห้าหมื่นบาท....กินอยู่กับชั้นค่าใช้จ่ายทุกอย่างชั้นออก..ถ้านายตกลงวันนี้ชั้นจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลแล้วพานายออกจากโรงพยาบาลและพานายไปเก็บเสื้อผ้าที่โรงแรม...หรือนายอยู่ที่โรงแรมไปก่อนแล้วพอพ่อให้จัดงานแต่งแล้วนายค่อยย้ายเขาบ้านชั้น....แต่ชั้นจะร่างสัญญาคืนนี้และเอาไปให้นายเซ็นต์พรุ่งนี้...นายตกลงมั้ย..อายุสัญญาหนึ่งปี"ดาหวันอธิบายทุกอย่างให้แมทธิวฟัง
"เอ่อ...คือ..มันจะดีหรือครับคุณดาหวัน"แมทธิวไม่แน่ใจว่ามันเป็นทางออกที่ดีหรือเปล่ากับการรวมหัวกับเธอหลอกพ่อของเธอแบบนี้...เพราะพ่อของเธอเป็นถึงเจ้าสัวใหญ่แถมยังเป็นเจ้าพ่อกลายๆด้วยถ้าถูกจับได้เขาจะมีโอกาศได้กลับบ้านเกิดเมืองนอนหรอเนี้ยะ!!!!!
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
👅ติดตามอ่านกันต่อได้ในตอนต่อไปนะคะรีดเดอร์ที่รักทุกๆๆคนขา
ฝากกดไลท์
ฝากคอมเมนต์
และห้ามก้อปปี้ผลงานของเจ้ไรท์(นามปากกา:โหดเอง โหดไง จะใครละ)นะคะผิดกฎหมายน้าาาา..นิยายทุกๆเรื่องทุกๆๆตอนเป็นทรัพย์สินทางความคิดของแต่ละบุคคลห้ามทำการคักลอกกันน้าาาา👄
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
ตอนที่15:💕ผมตกลงรับข้อเสนอของคุณครับคุณดาหวัน💕
"เอ้าว่าไงละนายจะตอบตกลงมั้ย..ถัานายไม่ตกลงชั้นจะได้ไปหาคนใหม่..เพราะชั้นมีเวลาเหลืออีกแค่เพียงสองวันเท่านั้นเอง"เธอรบเร้าถามเขา....ไม่ได้ให้เวลาเขาคิดเลย.ึ....แต่แล้วดาหวันก็ได้คำตอบจากเขาว่า.....
"เอ่อครับคุณดาหวัน....ผมตกลงก็ได้ครับ..."สิ่งที่ทำให้เขารีบตอบตกลงก็คือที่หญิงสาวจะไปหาคนอื่นมารับงานนี้มาแต่งงานกับเธอถ้าหากว่าเขาไม่แต่งกับเธอ....แปลกแหะที่เขารู้สึกไม่ต้องการให้ใครมาเข้าใกล้มาแต่งงานกับเธอยกเว้นเขาแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น!!!!
"ดีงั้นนายเตรียมตัวกลับที่พักได้เลยเดี๊ยวชั้นไปติดต่อชำระค่ารักษาพยาบาลและรับยาให้นายก่อน...นายนอนรอชั้นอยู่ในห้องนี่ละ"เมื่อเขาตอบรับเธอก็รีบไปดำเนินการตามขั้นตอนต่างเพื่อรับเขาออกจากโรงพยาบาล
"ขอบคุณนะครับ"ผมตอบไล่หลังเธอไป
"เคร...เตรียมตัวให้พร้อมเพื่อทำงานให้ชั้นอย่างเต็มที่ก็แล้วกันเครนะ..รอนี่แหละเดี๋ยวชั้นกลับมา"เธอันกลับมาบอกเขา..และหันเดินกลับไป...
"คุณดาหวันเธอเท่ห์จัง...ดีใจจังที่ได้มาแต่งงานกับเธอถึงแม้จะแค่หลอกๆๆ...แต่ในเวลาตั้งหนึ่งปีจากการแต่งงานปลอมๆถ้าเราจะทำให้งานแต่งปลอมๆกลายเป็นเรื่องจริงขึ้นมา....มันก็น่าจะเป็นไปได้...ลองดูสิแมทธิวโอกาสมาถึงตัวนายแลัวกับผู้หญิงที่นายแอบปลื้ม...ไม่ลองก็ไม่รู้หรอก...."
"..แต่...เธอบอกว่าเธอไม่ชอบผู้ชายนี่นา...แต่มันไม่แปลกที่คนไม่เคยชอบจะหันกลับมาชอบ....อย่างเช่นเราแต่ก่อนเราเองก็ไม่ชอบผู้หญิงนี่นา...แต่แล้วทำไมตอนนี้หลังจากที่เราได้มาพบเจอกับคุณดาหวัน...ถึงไดัปลาบปลื้มเธอหลงสเน่ห์ในความเท่ห์ความเก่ง...ความคล่องตัว...พูดจาฉะฉานมีความเป็นผู้นำ..ความทะมัดทะแมงของเธอละ...แสดงว่าทุกคนมีความเปลี่ยนแปลงกันได้นะสิ...เราจะลองอ่อยเธอดู.....เพื่อจะสำเร็จ"สิ่งที่เขาคิด...เขาไม่ได้คิดร้ายหรือหลอกลวงเธอ...แต่เขาเพียงแค่ชอบหรืออาจจะเป็นรักแรกพบ...และไม่อยากให้การแต่งงานของเขากับเธอเป็นเพีบงแค่เรื่องปลอมๆหรือหลอกลวงกัน...เขาอยากจะสานสัมพันธุ์กับเธอและอยากแต่งงานและครองรักกับเธอจริงๆมีทายาทด้วยกันหลายๆๆคน...ท่านพ่อเองคงจะยินดีกับเขามากๆด้วยละ...สรุปนี่เขาเองก็ชอบผู้หญิงหรอวะ...แต่ชอบผู้หญิงห้าวๆ!!!
"ก๊อก...ก๊อก..ก๊อก...แอ๊ดดด...คุณ...ปะ....ชั้นเคลียร์ทุกอย่างทางนี้ให้คุณเรียบร้อยแล้วละ...กลับที่พักของคุณกันได้แล้วละ...เดี๊ยวชั้นพาคุณไปซื้อของนิดหน่อยแล้วแวะไปส่งคุณที่โรงแรม.....แล้วพรุ่งนี้ให้ทนายเอาสัญญาไปให้คุณเซ็นต์...แล้ววันแต่งงานชั้นจะให้คนที่บ้านมา..เช้คเอ้าและจะรับคุณไปร่วมงานเข้าพิธีและย้ายเข้าไปอยู่ที่บ้านชั้นตามสัญญา...อาจจะปัจจุบันทันด่วนไปสักหน่อยแต่สำหรับคุณมันก็ไม่ได้มีอะไรมากก็เหมือนกับการทำงานทั่วๆไปนี่แหละแต่แค่คุณเปลี่ยนบทบาทจากงานที่คุณเคยทำมาเป็นเจ้าบ่าวของชั้น
แค่คุณเตรียมตัวของคุณให้พร้อมส่วนเรื่องอื่นๆๆชั้นจัดการให้คุณเองทุกๆอย่างเลย...แค่คุณรีบรักษาตัวเองให้หายโดยด่วน!!!!...แค่นั้นทำได้มั้ย???"ดาหวันถามแมทธิว
"ดะ..ดะ...ได้ครับ..ได้"เขาตอบเธอไปแบบตะกุกตะกัก
"เอ้า...พูดจาให้มันฉะฉานทะมัดทะแมงหน่อยสิ...จะมาเป็นผัวของนายน้อย..จะมาเป็นลูกเขยของท่านเจ้าสัว..นายจะมาทำท่าทีขาดความมั่นใจอ้ำๆอึ้งๆแบบนี้ไม่ได้นะทำเอาป๊าชั้นขายขี้หน้าตายเลย...เผลอๆๆป๊าเห็นแล้วไม่ถูกใจเข้าท่านเปลี่ยนตัวเจ้าบ่าวกลางงานขึ้นมานี่ชั้นเรียกเก็บค่าเสียหายนายแบบทบต้นทบดอกเลยนะเว้ยเห้ย"คุณดาหวันโวยวายใส่เขาให้เขามีความมั่นใจเพิ่มความทะมัดทะแมง
"ครับผม...ผมจะปรับปรุงตัวครับ"ผมตอบรับปากเธอ
"เอ้าลุกขึ้นสิ...เดินไหวรึเปล่าเนี้ยะ..กลับกันได้แล้ว...ยังจะมานั่งยิ้มอยู่นั่นละ..นายนี่...นุ่มนิ่มไปเสียหมดเห้อจะไหวมั้ยเนี้ยะ"เธอเร่งเมื่อเห็นผมยังคงนั่งอมยิ้มอยู่บนเตียง..ว่าแล้วเธอก็เดินนำหน้าเขาออกไปจากห้องพักคนป่วยลงไปยังที่จอดรถ....ถึงวันนี้เธอจะต้องมาทำนู่นนี่นั้นให้อีตาแมทธิวนี่ก็เพราะว่าเงื่อนไขที่คุณป๊าเร่งรัดเธอมาด้วยจำเป็นว่ามีเวลาที่แสนจะจำกัดจำเขี่ยเสียเหลือเกินเธอจึงต้องมาเจรจาและมาจัดการทุกเรื่องในวันนี้ด้วยตนเองเพราะเหลือเวลาเพียงแค่อีกสองวันถ้าพลาดคือซวย!....เนี๊ยะเธอจึงยอมมาวอ่งวุ่นเคลียร์เรื่องต่างๆเองรวมถึงมาเป็นคนขับรถให้ยัยเพื่อนสาวนี่อีกด้วย..เห้อ!
"เอ้าขึ้นมาสิยัยแมท!"เมื่ออยู่กันสองคนเธอจึงคิดว่าเพื่อเพิ่มความสนิทสนมให้เขาไม่ออกอาการเกร็งๆกับเธอแบบนี้เธอจึงคิดว่าเรียกแบบนี้ดีที่สุด..เหมือนเป็นเพื่อนสาวกะนจริงๆอะ..เออแหะน่าสนุกดีวะ!
"ห๊าาา..เอ่อเมื่อกี้คะ...คะ..คุณดาหวันเรียกผมว่ายังไงนะครับ"ผมถามเธอด้วยหน้าตาปูเลี่ยนๆ...หลังจากที่ผมได้เข้ามานั่งในรถเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"ก็เรียกว่ายัยแมทไงละ...เวลาเธออยู่ด้วยกันกับชั้นเพียงแค่สองคน..เธอไม่จำเป็นต้องมาแต๊ปแมนหรอกน่า..ยัยแมทธี่..เพื่อนสาว"ดาหวันบอกเขาด้วยเสียงเล็กเสียงน้อยแถมยังเปลี่ยนชื่อให้เขาอีก..คงคิดจริงๆสินะว่าเขาเป็นเกย์..แถมเป็นเกย์ควีนในสายตาของเธออีกด้วย..เพื่อนสาวหรอ???
"เอ่อแต่ว่า..คุณดาหวันครับผมเอ่อผมไม่ได้.."เขากำลังจะปฎิเสธเธอนะว่าเขาไม่ใช่เพื่อนสาว..คือเขาไม่ได้เป็นเกย์.
แต่เพียงแต่เขายังไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงแค่นั้นเองอะ...แต่แล้วเขาก็ยังพูดไม่ทันจบเธอก็โบกไม้โบกมือพูดแทรกเขาขึ้นมา
.เขาเลยจำต้องเงียบและฟังเธอ สุดท้ายแล้วจึงจำเป็นต้องเออออห่อหมกไปกับเธอ เห้อ!! แมทธี่ก็แมทธี่วะ เพื่อนสาวก็เพื่อนสาว อยากให้เป็นอะไรก็จะเป็นละกัน
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
👅ติดตามอ่านกันต่อได้ในตอนต่อไปนะคะรีดเดอร์ที่รักทุกๆๆคนขา
ฝากกดไลท์
ฝากคอมเมนต์
และห้ามก้อปปี้ผลงานของเจ้ไรท์(นามปากกา:โหดเอง โหดไง จะใครละ)นะคะผิดกฎหมายน้าาาา..นิยายทุกๆเรื่องทุกๆๆตอนเป็นทรัพย์สินทางความคิดของแต่ละบุคคลห้ามทำการคักลอกกันน้าาาา👄
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
ตอนที่16:แมทธี่!!!หรอ!!!
"พอๆๆๆ พอเลยเธอไม่ต้องเกรงใจชั้นหรอกนะยัยแมทธี่ "คุณดาหวันหันมาจีบปากจีบคอพูดกับเอ่อ..เพื่อนสาวอย่างเขาสินะ...แม่เจ้า!คำอุทานนี่คงเหมาะกับตำแหน่งเพื่อนสาวด้วยใช่รึเปล่าละแมทธี่เอ้ย!...หากท่านพ่อรู้เข้าเนี้ยะแย่แน่ๆเลยเราแมทธิว
"เอ่อครับ"ผมจำเป็นต้องตอบรับสั้นๆเพื่อให้มันจบๆไป
"อ้อนี่แมทธี่..ชั้นว่าเดี๊ยวชั้นจะแวะที่ห้างสรรพสินค้าข้างหน้านี่ก่อนนะชั้นจะได้แวะหาซื้อข้าวของเครื่องใช้ให้เธอไง..ที่สำคัญคือโทรศัพท์มือถือเพราะเราต้องติดต่อธุระกันเพราะบางครั้งชั้นอาจจะไม่ได้ขับรถมาหาเธอไงละ"ดาหวันหันมาบอกคนนั่งข้างๆแล้วขับรถเลี้ยวเข้าไปยังห้างสรรพสินค้าข้างหน้า
"เอ่อครับ. ยังไงก็ได้ครับ. แล้วแต่คุณดาหวันเลยแล้วกันนะครับ"แมทธิวตอบรับเธอจะทำอะไรเขาก็คล้อยตามเธอหมดนั่นแหละ
"ดีดีหล่อนว่าง่ายๆแบบนี้ชั้นชอบ อยู่เมืองไทยอยู่กับชั้นเธอไม่ต้องกลัวนะแมทธี่เดี๊ยวชั้นจะดูแลปกป้องเธอเอง"ดาหวันบอกเพื่อนที่เธอคิดว่าเป็นเพื่อนสาวผู้แสนบอบบาง
(แม่เจ้า!!!....คุณดาหวันขอเจ้ไรท์ ..แมนไปอี๊กกก...แมนสุดๆๆๆเลยคร่าาาา!!!)
"อะเอ่อ...คะ..ครับ..คุณดาหวันขอบคุณนะครับที่คอยดูแลผมทุกอย่างมาตลอด"แมทธิวรู้สึกกระอักกระอ่วนอยู่บ้างที่ดาหวันทำเหมือนดั่งว่าเขาอ่อนแอเสียเหลือเกินและที่สำคัญเธอยังมองเขาเป็นเพียงแค่...เพื่อนสาว!!!ร้อยเปอร์เซ็นต์เลย...เห้อ!!!
ดาหวันขับรถเข้าไปจอดในชั้นจอดรถเรียบร้อยแล้วชวนแมทธิวลงมาแล้วล็อกรถเรียบร้อยจากนั้นชวนกันเดินเข้าไปในห้างสรรพสินค้า
"นี่ก็เที่ยงแล้วอะแมทธีี่ชั้นหิวอะเราไปหาอะไรหม่ำกันดีกว่าเนอะ...อืมมมกินอะไรดีละ...เธอทานอาหารไทยได้รึเปล่าหรือจะกินอะไรไหนลองบอกมาสิชั้นเลี้ยงเธอเอง
"ผมทานอาหารไทยได้ครับ..อร่อยดีครับ...ผมชอบมากด้วยครับ..ไปทานอาหารไทยดีกว่านะครับผมอยากกินต้มยำกุ้ง ส้มตำ ไก่ย่าง "เขาสารธยายรายการอาหารมาหลายรายการ...แสดงว่าเขาคงชอบและอยากจะกินจริงๆ
"นั่นแน่ เธอรู้จักรายการอาหารไทยด้วยแสดงว่าเคยกิน...ปะไปกันชั้นมีร้านอร่อยจะนำเสนอ...ส้มตำอร่อยมากเลยแกเอ๊ยยย"หญิงสาวชักจะเริ่มสนุกที่มีแมทธี่เป็นเพื่อนสาวเพราะจะชวนไปไหนก็ไปจะชวนทำอะไรก็ทำแถมยังชอบกินอาหารประเภทส้มตำ,ยำเหมือนๆกับเธอเลยละ ไม่เรื่องมากแบบนี้สิชอบ
แมทธิวก็เดินไปตามแรงดึงของดาหวันและแอบยิ้มหน้าบานที่ได้อยู่ไกล้ๆเธอ ยิ่งรู้จัก ยิ่งรักเธอ ยิ่งอยู่ไกล้ ยิ่งอยากไกล้มากขึ้นไปอีก มือเธอที่จับมือของเขาลากไปนู่นมานี่มันอบอุ่นมันนุ่มนิ่มมันรู้สึกดีไปหมดในทุกๆๆการกระทำของเธอเลยละ
"ถึงแล้ว!!! ร้านนี้แหละแมทธี่ มานี่เข้ามาเร็วๆๆ อืมม นั่งโต๊ะนั้นดีกว่าเนอะแมทเนอะ"ดาหวันลากแขนแมทธิวไปนั่งตรงโต๊ะเดี่ยวด้านใน และมีพนักงานตามมารับออเดอร์
เมื่ออาหารมาเสิร์ฟจนเต็มโต๊ะทั่งคู่ก็โซ้ยกันอย่างเอร็ดอร่อยผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง อาหารเกลี้ยงโต๊ะ อิ่มสิ!!!
"อิ่มจัง แมทธี่อิ่มมั้ย?? อร่อยรึป่าวชอบมั้ย?"
"อิ่มสิครับมากๆเลยครับ....อร่อยมากๆๆๆเลยครับ"เขาตอบเธอพร้อมกับเอามือลูบพุง...เหมือนกับจะยืนยันให้เธอเชื่อนะแหละว่าอิ่มแล้วอิ่มมากจริงๆ
"อิอิอะเคร อะเคร เชื่อแล้ว เชื่อแล้ว แมทธี่เนี๊ยะดูทำท่าเข้าสิฮะฮะฮะตลกอะ"ดาหวันหัวเราะขำกับท่าท่างน่าเอ็นดูของแมทธิว
"ปะงั้นเราไปกันดีกว่าเดินย่อยกันไปหาซื้อของใช้เตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวกัน...เดินไปเลือกดูชุดที่สตูดิโอกันมั้ย...แต่งหลอกๆๆแต่ก็ตื่นเต้นดีเหมือนกันนะเนี๊ยะแมทธี่....ชั้นไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยอะ...เธอละตื่นเต้นมั้ยหืม...นี่เวลาอยู่กับชั้นไม่ต้องเกร็งหรือเก็บออมคำพูดขนาดนั้นหรอกน่า...คิดว่าชั้นนะเป็นเพื่อนสาวคนสนิทของเธอไงละ"เธอบอกเขา...แต่แมทธิวนี่สิหน้าแดงแป๊ดซะงั้น
"เอ่อครับตื่นเต้นมากครับ...ไม่อคยแต่งงานอะไรแบบนี้ด้วยเหมือนกันละครับคุณดาหวัน"เขาเรียกชื่อเธอเต็มยศทุกครั้งเลยอะ....ถ้ายังงั้นชั้นจะบังคับให้เธอเรียกชั้นใหม่เอง...แบบนี้ถ้าวันแต่งงานคนในงานสังเกตุเห็นถึงความไม่สนิทระหว่างเธอกับเขามันจะทำให้เป็นที่น่าสังเกตุอีกเดี๊ยวก็เกิดประเด็นขึ้นมาอีก
"นี่ๆๆแมทธี่ไหนๆๆเราก็จะแกล้งแต่งงานเป็นผัวเมียอยู่ในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี่แล้ว....เรามาเปลี่ยนสรรพนามในการเรียกให้ชินดีกว่านะวันงานจะได้ไม่เป็นที่น่าสงสัยสำหรับแขกในงาน...เธอเรียกชั้นว่าที่รักหรือดาร์ลิ้งก็ได้ห้ามเรียกว่าคุณดาหวันอีกนะ...เข้าใจมั้ย??....ส่วนชั้นก็จะเรียกเธอว่า...อืมมมมมเรียกว่า....ต้องเรียกว่าที่รักก้วยเหมือนกันละสินะถึงจะดูไม่ผิดปกติ...เครนะ...หรือถ้าหากว่าจะเรียกกันสั้นๆๆก็จะเรียกเธอว่าแมทละกัน.,ส่วนเธอก็เรียกชั้นว่า
หวันสั้นละกันเนอะ.....ไหนๆๆๆเธอลองเรียกสิแมทธีี่..........ที่รักขาาาา"เธอแกล้งเรียกเขาเสียหวานหยดย้อย ...จนเขาเผลอลืมตัวคิดว่าเป็นเรื่องจริงมองเธอนัยตาหวานเชื่อม...จนไม่ได้ยินที่เธอบอกให้เธอลองฝึกเรียกเธอว่าที่รัก
จนดาหวันต้องเรียกแมทธิวซ้ำอีกสองครั้งแนะ!!!
"แมท...นีี่ยัยแมทธี่...เป็นอะไรไปรึเปล่าหึหล่อนนะชั้นเรียกเธอตั้งหลายครั้งแล้วนะเนี่ยะ"ดาหวันโวยวายใส่เขาเล็กๆ
"เอ่อ ปะ เปล่า คะ คุณดาหวันว่าอะไรนะครับ...???"เขาไม่ได้ยินจริงๆนะแหละว่าเธอบอกเขาว่าอะไร
"ชั้นบอกว่าให้เธอนะลองหัดเรียกชั้นให้ชินปากไง..ไหนลองเรียกสิว่า...ที่รัก...!!!!❤️"เธออธิบายเขาใหม่อีกครั้งหนึ่ง
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
👅ติดตามอ่านกันต่อได้ในตอนต่อไปนะคะรีดเดอร์ที่รักทุกๆๆคนขา
ฝากกดไลท์
ฝากคอมเมนต์
และห้ามก้อปปี้ผลงานของเจ้ไรท์(นามปากกา:โหดเอง โหดไง จะใครละ)นะคะผิดกฎหมายน้าาาา..นิยายทุกๆเรื่องทุกๆๆตอนเป็นทรัพย์สินทางความคิดของแต่ละบุคคลห้ามทำการคักลอกกันน้าาาา👄
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
ตอนที่17:ที่รัก❤️...บรึ๊ยยย!!!😛
❤️"ที่รัก...ครับ"เขาเรียกเธอด้วยน้ำเสียงที่หวาน...มันหวานมากจนเธอขนลุก...อึ๊ยย..จั้กจี๋โว้ยยย..แถมดู..ดู...นั่น...ดูสายตาของอีแมทธี่ที่มันมองมาที่เธอสิ...อี๊...กูขนลุกนะอีนังแมทธี่...เธอด่าเขาในใจ...เธอคงคิดมากไปเองนะแหละ....แต่ว่ามันร้อนๆหนาวๆ...บรึ๊ยยย!!!
ทางด้านแมทธิวเมื่อเธอสั่งให้เข้าเรียกเธอแบบนั้นแต่ที่เขาเรียก...ไม่ใช่เพราะเธอสั่ง....แต่ที่เขาเรียกเธอ. ออกไปเพราะเขารู้สึกกับเธอแบบนั้นจริงๆ..เรียกเพราะรู้สึกว่ารัก...ไม่ใช่เรียกเพราะเธอบังคับให้เรียกหรอกแต่เรียกเพราะมันออกมาจากใจอีกทั้งสายตาที่มันอ่อนหวานเชื่อมใส่เธอนุ้นแมทธิวเองก็ไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าตนใช้สายตาแบบไหนมองเธอ
"อ๊ะ...นั่นไงละถึงแล้ว...มาทางนี้แมทธี่"ดาหวันควงแขนลากแขนเพื่อนสาว...ที่เธอคเลิดเอาเองว่าแมทธิวคือเพื่อนสาวของเธอ....เข้าไปยังร้านไอที...เพื่อที่จะหาซื้อโทรศัพท์มือถือไว้ใหัเขาพกพา....พนักงานเข้ามาแนะนำอยู่หลายตัว...แล้วดาหวันก็เลือกตัวท้อปสีดำมาให้เขาหนึ่งเครื่อง.....
เมื่อได้โทรศัพท์แลัว..ดาหวันก็ควงแขนเพื่อนสาวออกไปยังร้านเสื้อผ้าแบรนด์ดังที่เธอและคุณป๊ามาใช้บริการอยู่เป็นประจำ
"เอ่อสวัสดีคะคุณดาหวันวันนี้มาหาเสื้อผ้าแบบไหนแล้วจะใชัไปงานประเภทไหนดีคะ"พนักงานเข้ามาทักทายต้อนรับเธอและเขา
"อ้อ. เอาชุดให้คุณผู้ชายสักสามชุดนะคะ. เป็นชุดที่ใส่ไปพบผู้ใหญ่นะคะคือหวันจะพาแฟนไปแนะนำตัวกับคุณป๊านะคะ....แล้วอีกสองชุดก็ประมาณชุดใส่ไปทานข้าวกับผู้หลักผู้ใหญ่นะคะ....แล้ววันหลังจะมาดูชุดแต่งงานนะคะ"ดาหวันบอกทางร้านว่าเธอต้องกาเสื้อผ้าแบบไหน...ใส่ไปงานแนวไหน
"ได้คะงั้นเดี๊ยวเชิญคุณดาหวันกับคุณเอ่อแฟนของคุณดาหวันนั่งรอตรงนี้ก่อนนะคะ...เดี๊ยวจะให้พนักงานไปเตรียมให้นะคะ...นี่คะคอลเลคชั่นชุดแต่งงานเพิ่งมาใหม่ๆเลยนะคะ...คุณสองคนลองเลือกดูกันไปพลางๆได้เลยนะคะสนใจชุดไหนเดี๊ยวทางร้านจะจัดมาให้ที่ห้องลองเลยนะคะ
"ได้คะ. ขอบคุณนะคะ/ ขอบคุณครับ"ดาหวันและแมทธิวตอบขอบคุณทางร้านแล้วนั่งลงรับคอลเลคชั่นชุดแต่งงานมานั่งเปิดดูกัน
"เห้ยๆนี่ๆแมทธี่ดูสิชุดนี้สวยมั้ยเก๋ดีนะว่ามั้ย..เราจองกันไว้แล้วค่อยมาลองนี่ๆๆชุดนี้ด้วย...นี่อีกชุดนึง...แต่ชั้นรู้นะว่าแกอะอยากใส่ชุดเจ้าสาวใช่มั้ยละ..เอางี้ดีมั้ยช่วงที่เราเข้าไปลองชั้นให้แกใส่ชุดเจ้าสาวแล้วชั้นใส่ชุดเจ้าบ่าวถ่ายพรีเวดดิ้งเออเข้าท่าดีนะชั้นว่าไอเดียนี้"แมทธิวนั่งยิ้มอย่างเดียวมองดูดาหวันกำลังสนุกกับการเลือกชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาว....เธอน่ารักไปเสียทุกอิริยาบทเลย..แมทธิวมองตามดาหวันำปตาปรอย...หลงรักเธอ!!!
"ตามนี้แล้วกันเนอะ"ดาหวันสรุป
"ครับ"แมทธิวตอบแล้วก็ยิ้ม
เวลาผ่านไปได้สักพัก.....พนักงานของทางร้านมาแจ้ง....
"คุณดาหวันคะ..ชุดได้แล้วคะ...เชิญทั้งคู่ที่ห้องลองเลยนะคะ...เชิญมาทางนี้คะ"พนักงานนำทางไปยังห้องลอง
"คะ...ไปแมทธิวไปลองชุดกัน"ดาหวันตอบรับพนักงานแล้วหันไปชวนแฟนสาวหมาดๆ(กำมะลอ)พลางดึงมือแมทธิวไปด้วย
"แมทเข้าไปลองเดี๊ยวหวันรอดูให้นะว่าโอเครึป่าว..หรือ....จะให้ชั้นเข้าไปช่วยแต่งด้วยรึเปล่าจะได้ไม่ต้องวิ่งเข้าๆออกๆเนอะ...อะเคร...ปะชั้นเข้าไปช่วยเธอแต่งด้วยดีกว่านะ"เธอบอกเขา...แล้วเข้าไปช่วยเขาแต่งตัวด้วยเลย...คือดาหวันถามเองตอบเองเสร็จสิ้นเลย..ไม่ได้รอคำตอบจากเขาเลยอะ
เขาทำหน้าเหวอแต่ก็ยอมเข้าไปโดยดี....
" เอ้าแมทธี่....นี่หล่อนถอดเสื้อผ้าสิ...ไม่ต้องอายชั้นหรอกน่า...มานี่มาชั้นช่วยเธอถอดละกัน"ดาหวันพูดจบก็เดินเข้าไปประชิดแมทธิวเพื่อนสาว(ที่เธอคิดเอาเอง)แล้ว...ดาหวันจับชายเสื้อของแมทธิวด้วยมือทั้งสองข้างแล้วจับถอดขึ้นออกทางหัวของเขา.....แต่เนื่องจากแมทธิวเป็นคนที่ตัวสูงมากประมาณ190เซ็นติเมตรแต่ดาหวันสูงแค่165เซ็นติเมตร...ซึ่งในเมื่อเธอต่ำกว่าเขาจึงต้องเขย่งตัวในการถอดเสื้อให้เขา...พอถอดเสร็จปุ๊บ...เธอก็เซ..แล้วล้มลงจนแมทธิวตกใจรีบก้มตัวลงไปประคองเธอเอาไว้ไม่ให้ล้ม....(อร๊ายยยยยเจ้ไรท์เขิลงะ)
"โอ๊ะ..."หญิงสาวอุทานตกใจนะแหละที่เสียหลักล้ม!!!.....แต่มันมีมากกว่านั้นตรงที่.....ทำไมใจเธอมันเต้นตึกๆๆๆๆ....แล้วมีอาการใจสั่นๆอะแปลก....แมทธิวยังคงโอบประคองหญิงสาวอยู่......ส่วนเธอนะเหรอ???
มือของดาหวันขณะนี้มันแปะอยู่บนหน้าอกของแมทธิวซึ่งตอนนี้....ไม่ได้มีเสื้อผ้าสวมใส่อยู่หรอกนะเพราะเธอได้จัดการถอดให้เขาเรียบร้อยแล้วเมื่อก่อนหน้าที่เธอจะเสียหลักล้ม
ทั้งมือทั้งแขนทั้งแก้มของเธอแนบไปกับลำตัวและออกเขา..จนเธอเผลอสูดดมเอากลิ่นกายของเขาเข้าไปจนเต็มปอด.....อื้มมมมสดชื่นกลิ่นตัวสะอาดจัง!!!!
"เอ่อ...คุณดาหวันครับ...เอ่อคุณเจ็บตรงไหนรึเปล่าครับ....เท้าแพลงรึเปล่าครับ"แมทธิวเอ่ยถามเธอเมื่อเห็นเธอเงียบไป!!!...จนกระทั่งดาหวันตื่นจากพวัง!!!
"หา..อ้อ..เอ่อ..ปะ..เปล่านี่ไม่ได้เป็นอะไรเลย...เอ้านายไปลองเสื้อผ้าสิ"ดาหวันพยายามตอยไปให้เสียงมันเป็นปกติที่สุด...ทั้งๆที่ใจนี่สั่นเต้นตึกๆๆๆก็เธอไม่เคยเข้าไกล้ผู้ชายไกล้ชิดขนาดนี้เลยอะ...หืมมมมม!!...แต่นี่ไม่ใช่ผูชายน้าาาาายัยดาหวันนี่มันแมทธี่เพื่อนสาวของแกไง..ฝดาหวันพยายามบอกตัวเองเพื่อให้ตั้งสติ
"ครับผม"แมทธิวรับคำแล้วหันไปสวมชุดที่พนักงานเตรียมไว้..ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้...ไม่เห็นว่าดาหวันกำลังหน้าแดงด้วยความเขินอายเขาอยู่...เขาสวมเสื้อด้านบนที่เป็นสูทเสร็จแล้วเหลือท่อนล่าง...คือเอาจริงๆเขาไม่กล้าถอดต่อหน้าเธอ!!!
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
👅ติดตามอ่านกันต่อได้ในตอนต่อไปนะคะรีดเดอร์ที่รักทุกๆๆคนขา
ฝากกดไลท์
ฝากคอมเมนต์
และห้ามก้อปปี้ผลงานของเจ้ไรท์(นามปากกา:โหดเอง โหดไง จะใครละ)นะคะผิดกฎหมายน้าาาา..นิยายทุกๆเรื่องทุกๆๆตอนเป็นทรัพย์สินทางความคิดของแต่ละบุคคลห้ามทำการคักลอกกันน้าาาา👄
💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚
ตอนที่18: Nc 18+คุณหวันไม่รู้ตัวเลยรึไงเนี้ยะว่าทำให้เขามีอารมณ์!!!
"เอ้า...ยัยแมทธี่ทำไม..ไม่ถอดกางเกงตัวเก่าแล้วลองตัวนี้ละ?...ชั้นจะได้ดูให้ไงว่าดูดีรึเปล่า" ดาหวันหลันจากที่ทำใจให้ปกติดีแล้ว...ก็หันไปถามแมทธิวที่ยังคงยืนเก้ๆกังๆไม่ยอมเปลี่ยนกางเกง
"ก็...เอ่อ..."แมทธิวอ้ำๆอึ้งๆไม่กล้าบอกเธอว่าเขาไม่ชินกับการเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อหน้าคนอื่น
"อ้อเธอคงจะเขินละสินะ...ไม่ต้องอายชั้นหรอกน่ายัยแมทธี่...เธอเป็นเพื่อนสาวของชั้นไง....เออนี่ว่าแต่ตรงนั้นของเธอนะหั่นทิ้งไปหรือยังอะ.....
คืออย่างนี้...ชั้นหมายความว่าเธอไปผ่าตัดแปลงเพศแล้วหรือยังหนะเข้าใจรึป่าว???"ดาหวันถามแมทธิวจนเขาอายจนหน้าแดงหูแดงเขินจนทำอะไรไม่ถูกเอาเสียเลยละ.....
เธอไม่อายแต่เขาอายนี่นา...เขาโตมาในประเทศที่มีข้อห้ามเรื่องการเอาเรื่องพวกนี้มาพูดคุยกันอย่างโจ๊งครึ่มแบบนี้...
ถึงแม้ว่า....ดาหวันจะคิดเอาเองว่าเขาเป็นเพื่อนสาวของเธอแต่ในความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่เสียหน่อย....ถึงแม้ในตอนแรกเขาอาจจะยังไม่แน่ใจหรืออาจจะยังสับสนอยู่ว่าเขาอาจจะชอบผู้ชาย....
แต่ในตอนนี้เพราะเธอ...เพราะดาหวันนั่นแหละที่ทำให้เขารู้ว่าตัวเขาเองเป็นผู้ชายทั้งแท่ง....มีความรักและมีความต้องการในเพศตรงข้าม!!!
"เอ่อคือ..."เขาไม่รู้จะตอบคำถามของเธออย่างไร...เธอถามเหมือนมันเป็นคำถามธรรมดาๆ...อย่างเช่น...กินข้าวแล้วหรือยัง?....เมื่อคืนนอนหลับสบายดีมั้ย?อะไรประเภทนี้เลยอะ....
"โอเคๆๆๆ...แหมชั้นไม่ถามแล้วก็ได้ยัยแมทธี่...เธอคงจะอายจริงๆ555มานี่มาชั้นถอดกางเกงให้แลัวสวมตัวนี้ชุดของเสื้อสูทที่เธอสวมอยู่นั่นไงจะได้ช่วยกันดูไงว่าดูดีหรือเปล่า"เธอก็ยังคงไม่รู้ตัวอีกใช่มั้ยเนี้ยะว่าแต่ละคำพูดของเธอนั่นเองละที่ทำใหัเขาอายแล้วอายอีก..
.โอ้ยยยยแมทธิวจะบ้าตาย...ถ้าหากเขาปล้ำเธอในนี้ขึ้นมาอย่ามาว่ากันนะคุณดาหวัน...ที่รัก!!!
เมื่อเธอเรียกให้เขาเข้ามาแล้วเขาไม่ขยับเธอจึงตัดสินใจเดินเข้าไปหาเขาเองแล้วจากนั้นเธอก็ปลดเข็มขัดและตะขอกางเกงของเขาออกและดึงกางเกงเขาลง..ดาหวันทำเหมือนกับเขาเป็นเด็กตัวน้อย...เธอนั่งลงไปจะถอดกางเกงออกจากขาออกให้เขา...แต่เขายังคงยืนนิ่งอึ้งเฉยๆ..ดาหวันจึงเงยหน้าขึ้นมาบอกเขาใหัยกขาขื้น
"เอ้า...นี่ยัยแมทธี่ยกขาหล่อนออกสิยะ..ถอดกางเกงสิ...ขยันยืนเหม่อลอยเสียจริงๆนะหล่อนนะยัยแมทธี่!!!ดาหวันเงยหน้าขึ้นไปบ่นเพื่อนสาว
"อะ..เอ่อ..ครับ..ครับ"แมทธิวรีบทำตามที่ดาหวันสั่ง...คือยกขา..เพื่อที่เธอจะได้ช่วยถอดกางเกงออกให้เขาได้....
แต่..ตอนนี้เขาจะไม่ไหวแล้วนะ..ไอ้แมทเอ้ย....เมื่อกี้ตอนที่ดาหวันเงยหน้าขึ้นมาสั่งให้เขายกขานั้น...มันทำให้เขาเผลอไผล...มีความคิดไปแว้บนึงว่า......ว่า...เอ่อ...คือ...ดาหวันกำลังคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเขาแบบนั้น...แล้วเงยหน้าขึ้นมาเอามือจับแท่งเอ็นของเขาแล้วเธอก็จับมันเข้าปากดูดกลืนมันลงคอไปจนมันพองคับปากบางๆสีชมพู..ระเรื่อของเธอ....อึ้มมมมม...
และตอนนี้...สิ่งที่เขาไม่อยากให้มันเกิดขึ้นก็...คือ.....ไอ้เจ้าอาวุธประจำกายของเขา....ซึ่งเขาไม่เคยบังคับมันได้เลยนี่สิ...ที่เขากลัว!!!....เขากลัวว่ามันจะผงกหัวขึ้นมาชี้หน้าดาหวัน.....เขากลัวว่าดาหวันจะตกใจ....และจะไม่ไว้ใจเขา....ไม่ให้ความสนิทชิดเชื้อกับเขาเหมือนเดิม
"อะนี่ถอดแล้วก็ใส่ตัวใหม่สิ...หยิบมาสิยัยแมทธี่...นี่เธอยังไม่หายป่วยดีใช่รึป่าวละหน้าเธอนะแดงๆๆตลอดเลยอะ...แล้วก็เหม่อลอยบ่อยๆด้วยคงต้องการพักผ่อนแล้วนั่นแหละ...เอาแบบนี้ดีกว่านะถ้าอย่างงั้น...เธอรีบลองชุดแลัวเดี๊ยวชั้นจะพาเธอกลับไปพักผ่อนนะ"ดาหวันยังคงแสดงอาการเป็นห่วงเขาอยู่นั่นละยังไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลยรึยังไงนะว่าเขา...เขาอยากกินเธอจะแย่แล้ว...!!!
" เอามานี่ชั้นช่วยจะได้เสร็จเร็วๆๆนะ..เอ้ายกขา..อีกข้างใส่เข้ามาสิ..โอเคยืนเฉยๆๆชั้นดึงขึ้นไปให้"เธอเอ่ยบอกเขา..เธออยากช่วยเพราะจะได้เสร็จเร็วๆจะได้รีบพาเพื่อนสาวของเธอกลับไปพัก...เพราะถ้าหากแมทธี่หายป่วยไม่ทันไปพบคุณป๊าละก็...ดาหวันเอ๊ยยย.....แกคงต้องได้แต่งงานกับบรรดาลูกชายของเพื่อนคุณป๊าแน่ๆๆ..ซึ่งเธอยอมไม่ได้หรอกแบบนั้น
ดาหวันลุกขึ้นยืนขึ้นตรงหน้าเขา...แล้วช่วยดึงกางเกงเขาขึ้นมาด้วย...และด้วยความรีบร้อนเพื่อจะได้พาเขากลับไปพักผ่อน
"พรึ๊บ"ดาหวันดึงกางเกงขึ้นมา
"โอ๊ยย!!!!..อื้มมมม...จุก....จุกครับ"แมทธิวร้อง...เมื่อดาหวันดึงกางเกงขึ้นมาพรวดเดียวกะจะให้ถึงสะเอวเพื่อจะได้ติดตะขอ....แต่เธอไม่ทันได้ระวัง...เธอไม่ทันจะคิดว่าเพื่อนสาวของเธอจะยังคงมีอวัยวะครบถ้วนในแบบที่ผู้ชายเขามีกัน....ซึ่งมันควรจะระวังชนในส่วนที่ยื่นออกมา.....
แต่เธอก็ไม่ทันระวัง...ทำให้กางเกงที่เธอช่วยเขาดึงขึ้นมาพรื๊ดดดดชนกระแทกเอาเข้ากับเจ้าแท่งเอ็นอันใหญ่ของเขาอย่างจัง...เพราะเจ้าแท่งเอ็นมันเริ่มจะแข็งและขยายพองตัวออกมาตั้งแต่ที่เธอเริ่มลงไปนั่งอยู่ตรงหน้าขาของเขาแล้วนั้นแหละ.....
ด้วยเหตุนั้นละที่ทำให้เขาแว้บไปคิดจินตนาการว่าดาหวันกำลังคุกเข่าดูด...อม….กลืนกินแท่งเอ็นให้กับเขา...จนมันเริ่มแข็งเด่และตั้งฉากกับระดับพื้นห้องลองชุด...
แล้วด้วยเหตุนี้เองละที่ทำให้เมื่อดาหวันดึงกางเกงขี้นมาอย่างแรงและเร็วจึงชนเข้ากับแท่งและเจ้าลูกบอลของเขาทั้งสองลูกเข้าอย่างจัง....จนเขาจุก..จุกจนตัวงอ!!!
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
👅ติดตามกันต่อได้ในตอนต่อไปนะคะรีดเดอร์ที่รักทุกๆๆคนขา
😍ฝากกดไลท์
😍ฝากคอมเมนต์
😍และห้ามก้อปปี้ผลงานของเจ้ไรท์(นามปากกา:โหดเอง โหดไง จะใครละ)นะคะผิดกฎหมายน้าาาา..นิยายทุกๆเรื่องทุกๆๆตอนเป็นทรัพย์สินทางความคิดของแต่ละบุคคลห้ามทำการคักลอกกันน้าาาา👄
💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚
เรื่อง:จ้างเกย์มาทำลูก❤️25++
ตอนที่19:Nc18++แมทธี่!!!ตอแกยังอยู่นี่นา!!
ด้วยเหตุนั้นละที่ทำให้เขาแว้บไปคิดจินตนาการว่าดาหวันกำลังคุกเข่าดูดอมกลืนกินแท่งเอ็นให้กับเขา...จนมันเริ่มแข็งเด่และตั้งฉากกับระดับพื้นห้องลองชุด...
แล้วด้วยเหตุนี้เองละที่ทำให้เมื่อดาหวันดึงกางเกงขึ้นมาอย่างแรงและเร็วจึงชนเข้ากับแท่งและเจ้าลูกบอลของเขาทั้งสองลูกเข้าอย่างจัง....จนเขาจุก..จุกจนตัวงอ
"อ้าวเห้ย!!แมทธี่!!!ตอแกยังอยู่นี่นา!!"...ปล่อยให้ชั้นเข้าใจผิดอยู่ตั้งนานคิดว่าเธอไปเจี๋ยนมันทิ้งแล้วเสียอีกนะเนี๊ยะ…."
"อูยยยยแก!!!เจ็บมามั้ยอะชั้นขอโทษน๊าาาา"ดาหวันตกใจมากที่ได้ยินเสียงเพื่อนสาวร้องออกมาด้วยเสียงเจ็บปวด
"มาๆๆๆชั้นเป่าให้นะแกนะโอ๋ๆๆๆๆ"ดาหวันอยากช่วยแต่ด้วยความตกใจที่เขาเจ็บเธอจึงขอช่วยเป่า...แต่...แต่...มันใช่หรอ???คุณดาหวั๊นนน!!!!
"อะ..อะ...เอ่อ..มะ...มะ...ไม่...ไม่ต้อง...ไม่ต้องครับคุณดาหวัน...ผมหาย...หายแล้วครับ...ไม่เป็นไรครับ...ขอบคุณมากครับ"แมทธิวรีบละล่ำละลัก..บอกกับดาหวัน...เพราะกลัวเธอจะมาจับเจ้าแท่งเอ็นของเค้าไปเป่าให้จริงๆๆถ้าเป็นแบบนั้น..เขานี่สิที่แย่หนักกว่าเดิม…
ถ้าเป็นแบบนั้น..เขาคงได้ทำในสิ่งที่ขายหน้าต่อเธอแน่ๆเลยละ
"โอเครนะเธอคงจะอายชั้นใช่รึเปล่าละไม่เป็นไรๆๆๆ...ไม่ต้องอายๆ…ชั้นเข้าใจความรู้สึกของเธอดี"
"ชั้นรู้นะว่าเธอไม่ได้อยากมีมันหรอกเธอรังเกียจมัน...พอๆกับฉันที่ก็ไม่เคยพิศวาทมันเลย….สักกะนีส. นี่เธอรู้มั้ยแมทธี่ว่าชั้นนะไม่เคยมีแฟนเป็นผู้ชายเลยสักคนเดียวละเพราะชั้นไม่รู้สินะชั้นคิดว่าชั้นไม่ชอบอะ…"
"อาจจะเป็นเพราะชั้นไม่ต้องพึ่งพาพวกผู้ชาย...ชั้นทำอะไรที่พวกเขาทำได้ทุกๆอย่าง...โดยที่ไม่จำเป็นต้องพึ่งพวกเขา..ไม่ง้อ..อะไรประมาณนั้นเลยละ"
"แต่ถ้าจะมีก็คงครั้งนี้แหละแก...ที่คุณป๊าบังคับให้ชั้นไปหาผู้ชายมาแต่งงานด้วยให้ได้ถ้าหามาไม่ได้ท่านจะจับคลุมถุงชนกับคนที่ท่านหามาให้เอง...ยังไงละ...ดีนะที่ชั้นมีแก..และได้มารู้จักแก….ถึงแม้ว่าตอนแรกที่พบเจอกันมันอาจจะไม่สวยหรูงดงามสักเท่าไหร่"
"แต่ชั้นเชื่อนะว่าต่อจากนี้ไป..เราจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้...เธอว่ามั้ยละแมทธี่"
"เอาละๆๆชั้นว่าวันนี้เธอคงจะเหนื่อยแล้วแหละเนอะ...และ..คงจะ..จุก..ด้วย..งั้นเอางี้ดีกว่าชั้นให้ทางร้านจัดส่งไปให้ลองที่โรงแรมที่เธอพักดีกว่านะ…."ดาหวันบอกกับแมทธี่ว่าพวกเธอควรกลับ….จากนั้นเธอก็ไปแจังกับทางร้านให้จัดชุดเพื่อส่งไปให้แมทธิวลองที่โรงแรม...เพราะเขายังไม่หายป่วยยังคงเพลียๆอยู่
จากนั้น...ทั้งคู่จึงเดินไปขึ้นรถ..แมทธิวแค่บอกชื่อของโรงแรมที่เขาพักดาหวันก็สามารถขับรถไปยังโรงแรมที่เขาพักได้แล้วละ...ผู้หญิงคนนี้นี่เก่งรอบด้านจริงๆ...ถึงว่าสินะ..เธอถึงบอกว่า...ชีวิตของเธอไม่ต้องการผู้ชาย..เพราะว่าเธอช่างคล่องแคล่วไปเสียทุกๆด้านจริงๆ
เมื่อไปถึงเธอขับรถไปจอดหน้าบ้านหลังที่เขาเช่าไว้….สักพักพอเขาและเธอลงรถภิณโญวิ่งมาหาเขาในทันที….เพราะยังนึกเป็นห่วงลูกคัาใจดีคนนี้อยู่เลย...ก็ตั้งแต่วันที่เขาพาไปเช่ารถ….เขาก็หายไปเลย
"สวัสดีครับคุณแมท...คุณหายไปไหนมาหลายวันเลยครับ..ผมำม่เจอคุณเลยตั้งแต่วันนั้น….ผมยังนึกห่วงอยู่เลยครับว่าจะไปแจ้งความแขกหายอยู่เลยครับถ้าพรุ่งนี้คุณยังไม่กลับมา…"ภิณโญไถ่ถามเขาด้วยความห่วงใย.....ทันทีที่เจอหนัากัน
"อ้อ..ขอบคุณมากนะภิณโญ..พอดีผมเกิดอุบัติเหตุขับรถแหกโค้งไปชนคุณดาหวันคนนี้เข้าครับนอนโรงพยาบาลมานี่เพิ่งออกวันนี้ครับ"ครับ"แมทธิวตอบคำถามของภิณโญพอประมาณ..ก่อนจะขอตัวเข้าที่พัก
"งั้นเดี๊ยวผมขอตัวไปพักก่อนนะครับเพลียจัง..แล้วค่อยคุยกันนะครับ"เขากล่าวขอตัวอย่างมีมรรยาท
"ครับผม...พักผ่อนเยอะๆนะครับ...หายไวๆนะครับ"ภิณโญกล่าวตอบแมทธิวแล้วเขาก็เดินกลับไปทำงานต่อ
"แนะหล่อนนี่เนื้อหอมเชียวนะยัยแมทธี่. หายไปไม่กี่วันมีผู้ชายถามหาตามห่วงด้วย...ไม่เบานะเราหนะ"ดาหวันชมเธอ….
"ไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ...ภิณโญเขาช่วยผมพาผมไปแจ้งความและพาผมไปหาเช่ารถนะครับเขามีน้ำใจมากนะครับ"แมทธิวอธิบายให้ดาหวันทราบ….เขาพยายามอธิบายเรื่อง ของเขาให้เธอทราบ...ไม่อยากปิดบังถ้าเธออยากรู้ก็จะเล่าแต่ก็ไม่ได้เปิดทุกเรื่องนะอาทิเช่น….เขาได้เอกสารทุกอย่างและเงินที่คนร้ายขโมยไปไดคืนมาหมดแล้ว
เขาไม่กล้าบอกเพราะ. กลัวว่าหากดาหวันรู้กลัวว่าเธอจะไม่จ้างเขาเป็นสามีกำมะลอ….ใช่!!!!...เขาอยากเป็น...ไม่ใช่อยากเป็นเพียงแค่สามีกำมะลอของเธอหรอกนะ…..แต่อยากเป็นสามีจริงๆของเธออยากสร้างครอบครัวมีชีวิตร่วมกันกับเธอ….เขาไม่อยากให้เธอจ้างใครอื่นนมาทำงานนี้ให้กับเธอ
"เอ่อคุณดาหวันจะเข้ามานั่งพักก่อนมั้ยครับ...หรือไปนั่งคาเฟ่หากาแฟดื่มกันมั้ยครับ"เขาชวนเธอเพราะคิดว่าเธอน่าจะพักสักหน่อยเพราะเธอตะลอนๆพาเขาไปนู่นมานี่ค่อนวันน่าจะพักสักหน่อยมั้ยก่อนที่จะกลับ
"อืมดีเหมือนกันนะแมทธี่...เพลียๆอะสั่งมากินที่ห้องดีมั้ยแกไม่อยากออกไปนั่งที่คาเฟ่อะ. อยากล้างหน้าล้างตาสักหน่อยด้วยอะ….เอางี้ดีกว่าขอเสื้อผ้าแกชุดสิ...ชั้นขออาบน้ำแล้วพักสักหน่อยดีกว่า...เพลีย...อะ…."เธอบอกแมทธี่...ดาหวันไม่ได้คิดอะไรมากคิดเพียงแค่ว่าเขาคือเพื่อนสาวของเธอ...แค่นั้น
"คุณดาจะทานอะไรดีครับ ผมโทรสั่งมาให้. "แมทธิวหันมาถามเธอ
"เอาคาปูชิโน่ร้อนกับเค้กส้มจ้า"เธอตะโกนออกมาจากห้องน้ำ
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
👅ติดตามกันต่อได้ในตอนต่อไปนะคะรีดเดอร์ที่รักทุกๆๆคนขา
😍ฝากกดไลท์
😍ฝากคอมเมนต์
😍และห้ามก้อปปี้ผลงานของเจ้ไรท์(นามปากกา:โหดเอง โหดไง จะใครละ)นะคะผิดกฎหมายน้าาาา..นิยายทุกๆเรื่องทุกๆๆตอนเป็นทรัพย์สินทางความคิดของแต่ละบุคคลห้ามทำการคักลอกกันน้าาาา👄
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
เรื่อง:จ้างเกย์มาทำลูก❤️25++
ตอนที่20:Nc18แมทธี่แกร..ตัวร้อน...มานี่มาชั้นเช็ดตัวให้นะ!!!!
สักพัก….ดาหวันออกมมาจากห้องน้ำ..และด้วยความที่เธอคิดว่าแมทธิวคือหญิงในร่างชาย..เธอจึงทำตัวสบายๆไม่ได้ระแวดระวังอะไร...ไม่ได้คิดอะไรมาก...เธอกระโจมอกด้วยผ้าเช็ดตัวเพียงผืนเดียวออกมมาจากห้องน้ำ
"นี่แมทธี่...ขอเสื้อเชิ้ตยาวๆของเธอสักตัวสิ…"
"อยู่ในตู้เสื้อผ้าใช่รึเปล่าชั้นหยิบเองก็ได้นะ…"
"แกร...เป็นอะไรไปรึป่าวเนี๊ยะ"
"..ไข้กลับหรือเปล่าหล่อนหืมมมม!นั่งนิ่งเชียว"
"ดูสิหน้าตาก็แดงๆด้วย"ดาหวันห่วงเพื่อนจึงยังไม่ทันไดัหาเสื้อผ้ามาใส่...แต่กลับเดินไปดูแมทธิว
ดาหวันเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าแมทธิวที่นั่งอยู่บนเตียง...ทั้งๆที่เธอเองยังนุ่งแค่เพียงผัาเช็ดตัวเพียงแค่ผืนเดียวทั้งเนื้อทั้งตัว….
(รีดเดอร์ที่รักคิดภาพประกอบตามบทนิยายเจ้ไรท์นะคะว่า….เมื่อแมทธิวนั่งบนเตียง...แต่ดาหวันยืนอยู่ตรงหน้าแมทธิวในชุดกระโจม...อก..คือ...ตอนนี้ระดับสายตาของแมทธิวนะมันอยู่ประมาณระดับ..ตูมตู้มของดาหวัน...แมทธิวซึ่งตลอดทั้งชีวิตคลุกคลีอยู่แต่กับเพื่อนผู้ชาย..จบจากโรงเรียนชายล้วน...แล้วพอวันนี้มาอยู่ในประเทศที่ชายหญิงมีความเสมอภาคกัน...และที่สำคัญ...ภาพตรงหน้าของดาหวันต้องนี้มันทำให้เขาร้อน..ร้อนไปทั้งหน้าทั้งตัวและในร่างกายด้วยจนกระทั่ง...อะไรที่มันหลับอยู่อย่างสงบๆมันก็เริ่มจะตื่นแล้วละ….คุณรี้ดเอดร์ขาาาา...คุณรีดเดอร์ขาาาา)
ดาหวันยกมือขึ้นไปแตะบริเวณหนัาผากของแมทธิว…..ซึ่งนั่นมันยิ่งทำให้เขาตัวสั่นและใบหน้าก็ยิ่งเห่อร้อนและแดงไปจนถึงลำคอ..จริงๆแล้วมันแดงทั้งตัวแต่มีเสื้อผ้าที่เขาสวมใส่ปกปิดอยู่….
"เฮ้ยยย...แมทธี่...นี่เธอตัวร้อนจริงๆด้วยอะ"
"เอางี้นะ…"
"เธอนอนก่อนนะ….เดี๊ยวหวันไปหาน้ำอุ่นกับผ้ามาเช็ดตัวให้นะ…"
"เพราะหวันเองละที่...พอออกจากโรงพยาบาลแล้วไม่ได้รีบพาเธอกลับมานอนพัก...ให้หายดีเสียก่อน...แต่กลับพาเธอไปตะลอนๆๆในห้างสรรพสินค้า...จนเธอไข้ขึ้นแบบนี้…"
"หวันขอโทษน้าาา...นอนนะ...รอหวันบนเตึยงนี่ละ...เดี๊ยวจะไปเอาผ้ากับอุ่นมาเช็ดตัวให้นะ"ดาหวันบอกเขาแล้วเธอก็รีบลุกจากเตียงไปยังห้องน้ำ
"ก๊อก...ก๊อก..ก๊อก.."เสียงเคาะประตูบ้านพัก
"กาแฟกับของว่างที่สั่งได้แล้วครับ"เสียงพนักงานโรงแรมตะโกนเข้ามาบอก
"เอ่อ..ครับ..ครับ..รอสักครู่นะครับ"แมทธิวตอบกลับพนักงานออกไปแล้วเดินไปหยิบเงินพร้อมทิปจำนวนหนึ่ง…
แล้วเดินไปเปิดประตูห้อง...ให้พนักงานคนนั้นยกของว่างและกาแฟที่สั่งไว้..มาวางที่โต๊ะตากนั้นพนักงานก็เดินกลับออกไปพร้อมกล่าวขอบคุณกันทั้งสองฝ่าย..
แมทธิวกำลังปิดประตูบ้านอยู่พอดี...เสียงดาหวันเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดที่มันทำให้เขาร้อนไปหมดทั้งตัวอีกแล้วอะ…
ดาหวันยังอยู่ในชุดกระโจมอกด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดิม!!!!....ซึ่งนี่ละคือสาเหตุที่ทำให้แมทธิวตัวร้อนหน้าแดง…
แต่มันมีมากกว่านั้นนะที่ดาหวันยังไม่รู้นั่นก็คืดไอ้เจัาแท่งเอ็นของเขาเนี๊ยะนะสิที่มันกำลังเริ่มแข็งตัวจนตุงดันกางเกงออกมาจนเขาต้องเอาสองมือคอยกุมปิดไว้...ถึงแม้ว่ามันจะปิดไม่มิดแต่ก็ยังดีเสียกว่าให้เธอเห็น...แล้วเธอจะตกอก..ตกใจเสียเปล่าๆ
เขาจะบอกเธอได้อย่างไรละ….ว่าตอนนี้เขากำลังเอ่อกำลังมีอารมณ์….คือมันกำลัง..ขึ้น!!!
"อ้าว...แมทธี่..ลุกขึ้นมาทำไมละ….แลัวำปทำอะำรตรงประตูนะ...จะไปไหนหรอ…"
"แล้วทำไมไม่มานอนบนเตียง..ก็หวันบอกแล้วไงว่าหวันจะเช็ดตัวให้จะดูและเธอเองไม่ต้องกังวลไปหรอก...เดี๊ยวเช็ดตัวเสร็จแล้วกินยานอนพักสักสามสี่ชั่วโมง...พอเธอตื่นขึ้นมาก็จะหายนะ.."ดาหวันพยายามอธิบายให้เขาฟัง...เธอถือกะละมังน้ำอุ่นออกมาจากห้องน้ำและมีผ้าเช็ดตัวผืนเล็กใส่มาด้วยสี่ถึงห้าผืน...มาวางบนหัวเตียง….แล้วเรียกแมทธิวกลับมานอนที่เตียงนอน…
"มานี่มา..มาเช็ดตัวมา"ดาหวันเรียกเขา...เขาก็เดินมานั่งบนเตียงและบอกดาหวันไปว่า...
"เอ่อผมหายแล้วครับไม่เป็นอะไรจริงๆนะครับ….อ้อเมื่อกี้พนักงานโรงแรมเอากาแฟ..กับขนมที่สั่งไว้มาส่งผมเลยไปเปิดประตูรับ..เขาวางไว้บนโต๊ะ...คุณหวันไปทานก่อนไหมครับ…."แมทธิวพยายามบอกดาหวันเพราะไม่อยากให้เธอเห็นหรอกว่าตอนนี้แท่งเอ็นของเขามันดันกางเกงออกมาจนเขาปวดร้าวไปหมดแล้ว
"ไม่เป็นไร...ไว้ก่อนเดี๊ยวค่อยกินก็ได้..เช็ดตัวก่อนเดี๊ยวไข้หนักแล้วจะต้องกลับไปนอนโรงพยาบาลอีก...ไปเจอคุณป๊าหวันไม่ได้หวันต้องแย่แน่ๆๆเลยมาเลยมาเช็ดตัว..แมทธี่นอนลงเลยถอดเสื้อผ้าด้วย"ดาหวันสั่งให้แมทธิวถอดเสื้อผ้า...ใช่ฟังไม่ผิดหรอกคะ..ก็แค่กาหวันจะเช็ดตัวให้เพื่อนสาว...มันผิดตรงไหนหรอ…???
"เอ่อ...แต่ว่ากาแฟจะเย็นหมดแล้วไม่อร่อยนะครับ"เขาพยายามผลักให้ดาหวันออกไปห่างๆจากเขาไปดื่มกาแฟ….แต่..ไม่เป็นผล!!!
"นี่!!!!....ยัยแมทธี่..!!!!แก...อย่ามาดื้อกับชั้นนะ!!!...ถอดเสื้อผ้าออก…..แล้วนอนลงเดี๋ยวนี้!!!!...."ดาหวัน. เริ่มจะออกคำสั่งเสียงเข้มเมื่อเห็นว่าแมทธิวมัวแต่อิดๆๆออดๆไม่ยอมถอดเสื้อผ้าสักที….เธอเห็นว่ามันชักช้าเสียเวลา...กลัวว่าไข้มันจะหนักจนต้องกลับไปโรงพยาบาลอีกกลัวว่าจะไปพบคุณป๊าในวันที่นัดพบกันไม่ได้..เธอจึงจัดการถอดให้เองเลย
"แมทธี่นี่ดื้อจริงๆเลยอะ!!!!...เดี๊ยวหวันถอดให้เองมานี่เลยมา!!!!"ดาหวันบ่นด้วยความไม่ได้ดั่งใจในความที่แมทธิว..นั่งกระมิดกระเมี้ยน..ไม่ยอมถอดเสื้อผ้าให้เธอเช็ดตัว...ไม่ยอมนอนลง!!!!!
💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟💟
👅ติดตามกันต่อได้ในตอนต่อไปนะคะรีดเดอร์ที่รักทุกๆๆคนขา
😍ฝากกดไลท์
😍ฝากคอมเมนต์
😍และห้ามก้อปปี้ผลงานของเจ้ไรท์(นามปากกา:โหดเอง โหดไง จะใครละ)นะคะผิดกฎหมายน้าาาา..นิยายทุกๆเรื่องทุกๆๆตอนเป็นทรัพย์สินทางความคิดของแต่ละบุคคลห้ามทำการคักลอกกันน้าาาา👄
💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
