เที่ยวเมืองบาดาลผ่านความฝัน
ความฝันของแต่ละคนนั้นอาจจะไม่เหมือนกันและเชื่อว่าทุกคนต้องเคยฝันในรูปแบบต่างๆ แตกต่างกันไป มีทั้งความฝันที่ดี, ความฝันร้าย, ความฝันที่เป็นลางบอกเหตุ, ความฝันไปยังสถานที่ต่างๆ ล่วงหน้าก่อนเหตุการณ์นั้นจะเกิดขึ้นจริง และเราลืมไปแล้วว่าได้ฝันอะไรบ้าง เมื่อเวลาผ่านไปเราก็ได้ไปยังสถานที่นั้นจริงๆ เพียงแต่ว่าเราจะรู้สึกคุ้นๆ ว่าได้เคยมาที่นี่แล้ว แต่รายละเอียดที่เหลือเรากลับจำไม่ได้
ความฝันแปลกประหลาดอย่างหนึ่ง ที่ผมไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าทำใมถึงได้ฝันแบบนั้นซ้ำๆ นั่นก็คือ ไม่ว่าในความฝันนั้น ผมจะอยู่ในสถานะการณ์ หรือเหตุการณ์ใดก็ตาม เมื่อผมก้มมองดูที่ตัวเองก็มักจะพบว่าเครื่องแต่งกายของผมนั้นไม่ใช่เสื้อผ้าของคนปกติทั่วไป แต่กลับกลายเป็นว่าผมอยู่ชุดของผ้าเหลือง มีทั้งสบง อังสะ จีวร ครบชุด บางครั้งวันนี้ฝัน วันต่อมาก็ฝันเรื่องเดิม
แต่เหตุการณ์ต่อเนื่องจากครั้งที่แล้ว สถานที่ก็เปลี่ยนไปด้วย และสิ่งที่เหมือนกันทุกครั้งนั้นคือผมอยู่ใน
ชุดผ้าเหลืองทุกครั้ง
อีกหนึ่งความฝันที่ผมมักจะฝันซ้ำๆ กันอยู่หลายวัน ในความฝันนั้น ผมกำลังมุดอยู่ในถ้ำที่ทั้งมืด ทั้งแคบ โดยที่ผมไม่รู้เลยว่าผมเข้ามามุดถ้ำได้อย่างไร และจุดหมายปลายทางที่ผมจะไปนั้นจะไปสิ้นสุดที่ไหน รู้เพียงแต่ว่ามุดไปเรื่อยๆเท่านั้น และก็ฝันซ้ำๆแบบนี้อยู่หลายวัน ซึ่งหา
ต้นสายปลายเหตุไม่ได้ว่าทำใมถึงได้ฝันในลักษณะนี้
ความฝันที่แปลกประหลาดที่สร้างความสงสัย และยังหาคำตอบไม่ได้ตั้งแต่เด็กจนถึงทุกวันนี้ คือ ฝันว่านอนอยู่ในห้อง แล้วก็ปรากฏว่ามีผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่ ผิวดำทะมึน ยืนมองมาจากปลายเท้า ซึ่งผมก็พยายามที่จะมองหน้าคนๆ นั้นให้ได้ว่าเป็นใคร แต่ก็ไม่สามารถทำได้ตามที่ต้องการ ผมเห็นได้แค่ช่วงหน้าอกลงมาเท่านั้น สักพักชายลึกลับคนนั้นก็ได้ยื่นม้วนกระดาษสีขาวม้วนหนึ่งมาให้ผม ซึ่งผมก็ได้ยื่นมือไปรับม้วนกระดาษนั้นไว้ ยังไม่ทันที่ผมจะคลี่เปิดม้วนกระดาษนั้นออกมาอ่าน ผมก็ได้ตื่นขึ้นมาเสียก่อน โดยผมลืมตาขึ้นมาในท่านอนหงาย ก็พบว่าแขนซ้ายของผมนั้นยกขึ้นค้างไว้ในลักษณะตั้งฉาก และกำมือแน่นเหมือนกำอะไรบางอย่างไว้ในมือ เมื่อแบมือออกมาก็พบเพียงความว่างเปล่าแม้ตอนนั้นจะเป็นเวลาเช้าแล้ว
แต่ผมก็ยังรู้สึกขนลุกตลอดทั้งวัน
ในอีกหลายคืนต่อมาผมก็ฝันเห็นชายรูปร่างสูงใหญ่คนนั้นอีกครั้งหนึ่ง เพียงแต่สถานที่ที่เจอกันนั้น ไม่ใช่ที่บ้านของผม กลับเป็นทะเลสาปที่กว้างใหญ่แห่งหนึ่ง
โดยบรรยากาศรอบๆตัว
ช่างทะมึนแปลกๆ ท้องฟ้ามีเมฆครึ้มปกคลุมไปทั่ว โดยในครั้งนี้ผมก็ได้พยายามที่จะมองหน้าชายลึกลับผู้นี้อีกครั้ง และดูเหมือนว่าความตั้งใจของผมจะสำเร็จขึ้นมานิดนึง ผมสามารถมองเห็นช่วงคางของชายลึกลับคนนั้น ซึ่งที่คางนั้นมีเครางอกออกมาพอประมาณ คล้ายเคราของฤาษี เพียงแต่สีเครานั้น เป็นสีเทาๆ ยังไม่ถึงกับเป็น
สีขาวโพลน
ในขณะที่ผมกำลังพยายามมองหน้าชายลึกลับอยู่นั้น จู่ๆ ก็ถามผมขึ้นมาว่า
ชายลึกลับ : "อยากเห็นเมืองบาดาลรึเปล่า"
ผม : พยักหน้าและพูดว่า "อยากเห็นครับ"
ชายลึกลับ : "โน้น ไง อยู่ตรงโน้น เห็นไหม"
ชายลึกลับพูดพร้อมกับยกมือชี้ออกไปยังทะเลสาปที่กว้างใหญ่ ผมก็ได้มองตามมือนั้นไปยังอีกฝั่งหนึ่งของทะเลสาป เกือบๆ จะลับขอบฟ้า ผมมองเห็นเพียงแค่เงาดำทะมึน รูปร่างคล้ายปราสาท ซึ่งผมก็พยามยามที่จะชะเง้อมองปราสาทหลังนั้น ชายลึกลับก็ถามขึ้นมาอีกครั้งว่า
ชายลึกลับ : "อยากไปเที่ยวเมืองบาดาลไหม"
ผม : พยักหน้าตอบรับ อย่างตื่นเต้น
ชายลึกลับ : "แต่ก่อนไปให้ท่องคาถาตามนะ เพื่อที่จะกลายร่างเป็นพญานาค ว่ายน้ำไปยังเมืองบาดาล"
ด้วยความตื่นเต้นมากที่จะได้ไปเที่ยวเมืองบาดาล จู่ๆ
ผมก็กระโดดลงน้ำทันทีโดยที่ยังไม่ได้ท่องคาถา ผมอยู่ในน้ำในลักษณะคว่ำหน้า แล้วชายลึกลับคนนั้นก็พูดว่า
"ท่องคาถาตามนะ"
จากนั้นผมเริ่มท่องคาถาตาม แต่ยังไม่ได้ที่จะท่องจบบท ด้วยความที่คว่ำหน้าลงน้ำทำให้รู้สึกหายใจไม่ได้ ผมก็ได้พูดขึ้นมาว่า
"ไม่ไหวแล้วครับ ไม่ไปแล้ว"
พร้อมกับชูมือขึ้นเหนือน้ำ และผมก็รู้สึกว่ามีมือใหญ่ๆมาจับที่มือผมพร้อมกับดึงขึ้นมาจากน้ำ ซึ่งก็เป็นมือของชายลึกลับคนนั้นเอง แต่สิ่งที่แปลก ตอนที่มือชายลึกลับมาจับ มันช่างเย็นมาก เย็นเหมือนเอามือไปจับน้ำแข็งก้อนใหญ่ๆ
หลังจากที่ขึ้นมาแล้ว ชายลึกลับก็บอกว่าไม่ไปไม่เป็นไร เดี๋ยวจะพาไปดูบ่อชุบตัว ซึ่งผมก็เดินตามไปติดๆ ก็พบว่ามีบ่อเรียงกันอยู่ 3 บ่อ เป็นบ่อไม่ใหญ่ขนาดพอดีตัว และชายลึกลับก็เริ่มอธิบายความวิเศษของแต่ละบ่อดังนี้
บ่อแรก "บ่อนี้เป็นบ่อที่ลงไปชุบตัวแล้วจะกลายเป็นจระเข้"
บ่อที่สอง "บ่อนี้เป็นบ่อที่ลงไปชุบตัวแล้วจะกลายเป็นพญานาค"
บ่อที่สาม "บ่อนี้เป็นบ่อที่ลงไปชุบตัวแล้วจะกลายเป็นมนุษย์"
เมื่ออธิบายจบ ชายลึกลับก็พูดว่าให้ผมเลือกบ่อ 1 บ่อ ว่าจะลงบ่อไหน ซึ่งผมก็ได้เลือกที่จะลงบ่อมนุษย์ ซึ่งสาเหตุก็เพราะผมไม่รู้สึกอยากที่จะไปเมืองบาดาลแล้วนั่นเอง จากนั้นผมก็ขึ้นมาจากบ่อชุบตัว แล้วชายลึกลับก็พูดขึ้นมาว่า "ถึงเวลาที่เราต้องกลับกันแล้ว" พอรู้สึกตัวอีกที
ผมก็ตื่นจากความฝันแล้ว
หลังจากที่ตื่นแล้ว ก็ลองมาคิดย้อนหลังดูว่าถ้าใน
ความฝันนั้น ผมได้ท่องคาถาตามจนจบ แล้วได้ไปเที่ยวเมืองบาดาล ผมจะได้กลับออกมาหรือไม่ จะนอนไหลตายไปเลยหรือเปล่า หรือเราคงบุญไม่ถึงที่จะได้ไป
หรือดวงยังไม่ถึงฆาตกันแน่
สุดท้ายไม่ว่าความฝันนั้นจะกำลังพยายามบ่งบอกถึงอะไรในอดีตก็ตาม สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเราต้องอยู่กับปัจจุบัน ทำปัจจุบันให้มีความสุข เรื่องราวในอดีตผ่านเมื่อมาแล้วก็ปล่อยให้มันผ่านไป การไปยึดติดกับอดีตมากเกินไปมีแต่จะทำให้เรามีความทุกข์มากกว่ามีความสุข
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
