🆕 ตำแหน่งใหม่ของ เควิน เดอ บรอยน์
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ด้วยความรู้สึกแล้วมันเหมือนกับว่า เควิน เดอ บรอยน์ ได้พัฒนาฝีเท้าของเขาจนไม่เป็นสองรองใครในตำแหน่งของเขาเอง
เขานิยามตัวเองว่าเป็นตำแหน่ง "หมายเลข 8 ตัวฟรี" ในระบบการเล่น 4-3-3 ในทีม แมนเชสเตอร์ ซิตี้ ของ เป๊ป กวาร์ดิโอล่า ซึ่ง เดอ บรอยน์ จะยืนอยู่ในพื้นที่เฉพาะตรงบริเวณด้านขวา เขาไม่ได้เป็นทั้งมิดฟิลด์ตัวกลางหรือมิดฟิลด์ตัวริมเส้น จะว่าไปก็ไม่ใช่มิดฟิลด์หรือตัวรุกแบบตายตัวด้วยซ้ำ
ด้วยการยืนพื้นที่ก้ำกึ่งตรงนั้น ซึ่งทำให้คู่แข่งของเขาเล่นยาก เดอ บรอยน์ จึงกลายมาเป็นมิดฟิลด์ที่สร้างสรรค์เกมได้เห็นผลที่สุดใน พรีเมียร์ลีก โดยเมื่อฤดูกาลที่ผ่านมาเขาก็ทุบสถิติทำแอสซิสต์มากที่สุดต่อฤดูกาลของ เธียร์รี่ อองรี ไปที่จำนวน 20 ครั้ง
เดอ บรอยน์ เก็บแอสซิสต์ไม่ยั้งจากตำแหน่งดังกล่าว เพราะเขามีเป้าหมายให้เลือกเยอะในกรอบเขตโทษ ไม่ว่าจะเป็น เซร์คิโอ อเกวโร่ หรือ กาเบรียล เชซุส ที่มักจะเล่นในตำแหน่งกองหน้าตัวเป้า หรือไม่ก็เป็น ราฮีม สเตอร์ลิง หรือ ลีรอย ซาเน่ (เมื่อฤดูกาลก่อน) ที่มักจะวิ่งสอดเข้ามาที่เสาไกล
แต่ก็ไม่มีใครที่ว่ามานี้ได้ลงสนามในเกมที่ ซิตี้ บุกชนะ ดอร์ทมุนด์ 2-1 เมื่อกลางสัปดาห์เลย อเกวโร่ มีอาการบาดเจ็บ, เชซุส กับ สเตอร์ลิง มีชื่อเป็นเพียงแค่ตัวสำรอง ขณะที่ ซาเน่ ตอนนี้ก็เป็นนักเตะของ บาเยิร์น มิวนิก ไปแล้ว ซิตี้ จึงจำเป็นต้องลงสนามทั้งที่ไม่มีกองหน้าธรรมชาติเลยสักคน พวกเขายังไม่มีตัวริมเส้นทั้ง 2 ฝั่งด้วยเช่นกัน ทั้งที่ในสมัยคว้าแชมป์ พรีเมียร์ลีก 2 ครั้งแรกของ กวาร์ดิโอล่า เขาใช้การเข้าทำที่เสาไกลอยู่บ่อยครั้ง
และด้วยเหตุนั้นเอง ตำแหน่งของ เดอ บรอยน์ จึงจำเป็นต้องเปลี่ยนไป เขาไม่สามารถพึ่งพาตัวจบสกอร์ที่จะคอยรอการป้อนบอลจากเขาได้อีกต่อไป เขาไม่สามารถเป็นตัวจ่ายในขั้นแรกแบบนั้นได้อีก ในคืนนั้น เดอ บรอยน์ เริ่มต้นเกมด้วยการยืนหน้าสุด เขาเองก็เคยเล่นแบบนี้มาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเป็นส่วนหนึ่งของระบบการหมุนเวียนตำแหน่งกองหน้าตัวเป้า แต่ครั้งนี้มันชัดเจนมากว่าเขาคือนักเตะที่ยืนตำแหน่งสูงที่ของของ ซิตี้ ในเกมที่ ดอร์ทมุนด์
เขาเองก็มีถ่างออกข้างอยู่บ้าง แต่โดยรวมแล้วเขาก็ถอยลงมาอยู่ในตำแหน่งประจำของเขาน้อยครั้งมาก เขาเกือบจะยืนค่อนไปทางฝั่งซ้ายด้วยซ้ำ ในระบบการยืนแบบไม่มีกองหน้าตัวเป้า 4-2-4 จากตำแหน่งนั้นเอง เดอ บรอยน์ ก็กลายมาเป็นผู้เล่นที่ใกล้เคียงกับคำว่ากองหน้าที่สุดของ ซิตี้ ในระบบนี้ ด้วยความอันตรายในการลุ้นทำประตู และการที่เขาสามารถตัดเข้าในแล้วง้างเท้ายิงได้เลย
ทุกคนพากันพูดถึงสถิติการถล่มประตูที่น่าทึ่งของ อิลคาย กุนโดกัน ในช่วงกลางฤดูกาลนี้ (11 ประตู จาก 15 เกม) แต่หลายสัปดาห์หลังมานี้ มิดฟิลด์ชาวเยอรมันก็แผ่วลงไป ด้วยสถิติการยิงได้เพียงแค่ 3 ประตูเท่านั้น จากการลงสนาม 11 เกมหลังสุด และเกมเมื่อกลางสัปดาห์เขาก็ถอยลงมายืนต่ำ เน้นไปที่การครองบอลร่วมกับ โรดรี้ แทนที่จะเติมเกมขึ้นไปข้างหน้า
กุนโดกัน จึงมีผลงานที่เห็นเป็นรูปธรรมน้อยลง ซึ่งก็เป็น เดอ บรอยน์ ที่มารับช่วงต่อแทน เป็นสถานการณ์ที่แตกต่างออกไปจากช่วงแรก ๆ ของฤดูกาล หากนับจนถึงกลางเดือนมีนาคม เดอ บรอยน์ เพิ่งจะยิงประตูจากจังหวะโอเพ่นเพลย์ให้กับ ซิตี้ ไปแค่ลูกเดียวเท่านั้น เป็นเกมที่เอาชนะ เชลซี 3-1 นอกเหนือจากนั้นก็เป็น 2 จุดโทษ แต่ก่อนถึงเกม แชมเปี้ยนส์ลีก รอบก่อนรองชนะเลิศ เลกสอง เขาก็ยิงประตูไปถึง 5 ลูก จากการลงสนาม 6 เกมหลังสุด โดยไม่มีสักลูกเลยที่เป็นจุดโทษ
ในเกมเมื่อกลางสัปดาห์ เดอ บรอยน์ อาจไม่มีชื่อเป็นผู้ทำประตู แต่เขาคือตัวอันตรายอย่างมากในเกมรุกของ ซิตี้
ในครึ่งแรก เขาได้บอลที่ตำแหน่งด้านในฝั่งซ้าย พยายามจ่ายบอลทะลุช่องซึ่งก็พลาดไป จากนั้นในจังหวะที่โดนสวนกลับ เขาก็แย่งบอลกลับมาครอบครองได้ ก่อนที่จะได้จังหวะซัดไปชนคาน
ในครึ่งหลัง เขามีจังหวะลากบอลปั่นป่วนแผงหลัง ดอร์ทมุนด์ ตัดเข้าใน แล้วก็ยิงจนช่วยให้ทีมได้ลูกเตะมุม ซึ่งจังหวะเตะมุมนั้นเองที่เป็นที่มาของประตูที่ 2 ของ ซิตี้ ในค่ำคืนนั้นโดย ฟิล โฟเด้น ซึ่งส่งผลสำคัญช่วยให้ทีมทะลุเข้าสู่รอบรองชนะเลิศได้สำเร็จ
เกมนี้ เดอ บรอยน์ ใช้เวลาส่วนใหญ่ในพื้นที่ฝั่งซ้าย แม้ว่าจะไม่ใช่ครั้งแรกสำหรับเขา แต่คราวนี้เรามองเห็นผลจากการยืนตำแหน่งของเขามากที่สุด จากนักเตะที่โชว์ฟอร์มได้อย่างโดดเด่นจากตำแหน่งปกติของเขาตลอด 2 ฤดูกาลหลังสุดใน พรีเมียร์ลีก
นี่ก็คือฮีตแมปของ เดอ บรอยน์ ในเกมดังกล่าว ซึ่งชี้ให้เห็นชัดเจนว่าเขาใช้เวลาไปมากแค่ไหนตรงพื้นที่ฝั่งซ้ายของสนาม...
... โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อนำมาเทียบกับกราฟิกจากเกมที่ ซิตี้ เอาชนะ เรอัล มาดริด 2-1 ในรอบ 16 ทีม เลกสอง เมื่อฤดูกาลก่อน
ด้วยการยืนตำแหน่งในเกมล่าสุดของ เดอ บรอยน์ มันส่งผลสำคัญอยู่ 2 อย่าง
อย่างแรก ก็คือความอันตรายจากตัวเขาจะเน้นไปที่การยิงด้วยตัวเองมากกว่าสร้างสรรค์เกม เดอ บรอยน์ จะเล่นแบบใช้ความสามารถเฉพาะตัวมากขึ้น โฟกัสไปที่การยิงประตูด้วยตัวของเขาได้เลย
วิธีการเล่นแบบนี้อาจเทียบได้กับ เวสลี่ย์ สไนเดอร์ เมื่อทศวรรษก่อน เขาเคยมีฤดูกาลที่ยอดเยี่ยมในฐานะจอมสร้างสรรค์เกมกับ อินเตอร์ มิลาน ในฤดูกาล 2009/10 ก่อนที่จะปรับบทบาทมาเป็นตัวผลิตสกอร์ให้กับทีมชาติฮอลแลนด์ใน ฟุตบอลโลก 2010 ที่เข้าถึงรอบชิงชนะเลิศ จากนั้นเขาก็ไม่สามารถคืนฟอร์มเดิม ๆ ได้อีกเลย เนื่องจากเขามักจะง้างเท้ายิงตำแหน่งที่ไม่ดีนัก คุณอาจจะคิดว่า เดอ บรอยน์ นั้นเล่นเพื่อทีมมากเกินกว่าจะประสบชะตากรรมเดียวกัน แต่คุณก็อาจพูดแบบนั้นได้กับ สไนเดอร์ ได้ด้วยเหมือนกันนั่นแหละ
อย่างที่สอง ตำแหน่งของ เดอ บรอยน์ ทางฝั่งซ้ายนั้นไม่ได้ซับซ้อนด้วยแท็กติกเหมือนกับบทบาทของเขาทางฝั่งขวา
แม้ว่าการเล่นฝั่งขวาจะเป็นบทบาทโดยธรรมชาติสำหรับจอมสร้างสรรค์ที่ถนัดเท้าขวา แต่ก็มีนักเตะชั้นนำของโลกหลายคนที่ยืนในพื้นที่ตรงกันข้าม ซึ่งจะช่วยให้พวกเขาเลี้ยงตัดเข้าในแล้วยิงด้วยตัวเองได้ นักเตะเท้าขวาอย่างเช่น คริสเตียโน่ โรนัลโด้, คีเลียน เอ็มบัปเป้ และ เนย์มาร์ ต่างก็พร้อมใจกันยืนตำแหน่งที่เป็นบทบาทของผู้เล่นเท้าซ้าย ขณะที่นักเตะถนัดซ้ายอย่าง ลิโอเนล เมสซี่ และ โมฮาเหม็ด ซาลาห์ ก็ไปยืนทางฝั่งขวา
จึงนับว่าน่าสนใจในการติดตามว่า เดอ บรอยน์ ซึ่งเพิ่งเซ็นสัญญาฉบับใหม่กับ ซิตี้ จะยืนตำแหน่งไหนต่อไปกับสโมสรในฤดูกาลต่อไปหลังจากนี้
บางทีพวกเขาอาจจะซื้อตัวกองหน้าตัวเป้าคนใหม่เข้ามา (ซึ่งเป้าหมายหลักก็คือคนที่ลงสนามในเกมเดียวกันเมื่อกลางสัปดาห์นั่นแหละ) และ เดอ บรอยน์ ก็อาจจะกลับไปรับบทบาททางฝั่งขวาของเขาอีกครั้ง แต่ด้วยการผสมผสานระหว่างมิดฟิลด์กับตัวรุกในเกมล่าสุดที่ดูเหมือนกลายเป็นแผนตั้งต้นของ กวาร์ดิโอล่า ไปแล้ว ก็มีโอกาสน้อยมากที่ระบบทีมจะเปลี่ยนไปอีก
เช่นนั้นแล้ว เดอ บรอยน์ ก็จะขยับออกมาจากพื้นที่ที่เคยถูกมองว่าเป็นตำแหน่งที่ดีที่สุดของเขา สิ่งนี้เคยถูกมองว่าเป็นการวางแผนแบบคิดมากจนเกินไปในยามที่ผลงานออกมาตรงกันข้าม แต่ทุกคนก็แทบพร้อมใจกันปล่อยผ่านหลังชัยชนะครั้งล่าสุด
(เรียบเรียงจากบทความ "Kevin De Bruyne’s new position"
เขียนโดย ไมเคิล ค็อกซ์ ลงในเว็บไซต์ theathletic.com เมื่อ 15 เมษายน 2021
เรียบเรียงโดย ณัฐดนัย เลิศชัยฤทธิ์)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
