23 เม.ย. 2021 เวลา 02:02 • ความคิดเห็น
พรุ่งนี้ไม่มีอะไรให้จดจำ ถ้าวันนี้ไม่ทำอะไรสักอย่าง
อันนี้คงไม่ต้องพูดเยอะเพราะมีความหมายในตัวของคำพูดนั้นเองอยู่แล้ว อยากให้ลองนึกคิดว่าวันนี้เราทำพอหรือยัง พอที่วันข้างหน้าเราจะไม่ regretแล้วบอกว่า “ถ้ารู้อย่างงี้ ....” หรือยัง
เรอ่มต้นทุกวันในการทำสิ่งที่มีค่าให้เรามีอะไรให้จดจำ
ถ้าวันนี้เรารักสบาย ชีวิตเราในอนาคตจะไม่มีทางสบาย
ถ้าวันนี้เราลงทุนเตรียมความพร้อมเยอะ ขยายพื้นฐานของชีวิตให้กว้างขึ้น มรสุมลุกไหนเข้ามาเราก็มีฐานมั่นคง ชีวิตเราก็จะสบาย
มีเหตุการณ์อยู่เหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้เรารู้สึกเห็นคุณค่าของตัวเองมากขึ้น หลายปีมาแล้ว ผมไปกินข้าวกับกลุ่มเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบ20ปี เป็นกลุ่มใหญ่ หลายคนหน้าตา การพูดการจาคุ้นเคย ไม่เปลี่ยนแปลงจนไม่นึกว่าเกือบ20ปี บางคนเปลี่ยนไปมากทั้งผม หน้าตาและวิธีการพูด จนเราก็นึกไม่ออกว่าคนนั้นคือใคร แต่สิ่งที่น่าสนใจมาอยู่ตรงที่ แต่ละคนแชร์ว่าทำอะไรกันอยู่ทำอะไรมาบ้าง ไม่น่าเชื่อว่าเพื่อนกว่าครึ่ง ไม่มีเรื่องให้พูดมากนัก หลักก็ช่วยงานที่บ้าน ตื่นสาย นอนดึก มีชีวิตอิสระ ไปเที่ยว เดินห้างช่วงเวลางานก็ได้ แล้วก็ จบ! ไม่มีอะไรมากกว่านั้น บางคนทำงานหลากหลายทั้งงานออฟฟิตและงานส่วนตัว ทำผลิตภัณฑ์ของตัวเองเป็นงานเสริม ก็เอาของมาขายกัน เมื่อถึงตาเรา เรามีเรื่องมากมายที่จะเล่าและแชร์ ไม่ใช่ว่าเราเป็นคนช่างพูด แต่เพราะเราเพิ่งรุ้ตัวว่าเราผ่านอะไรมามาก เดินทางก็มาก บางอย่างตอนเล่าไปเราก็ลืม แต่เพื่อที่ฟังเขานึกได้ว่าเคยเห็นทำนั่นทำนี่ผ่านทางเฟสบุ๊ค เราจึงค่อยนึกออก
ไม่ได้จะมายกยอตัวเอง แต่ที่อยากให้เราเริ่มนึกว่าวันนี้เราทำอะไรที่มีค่าให้กับตัวเองหรือยัง ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันหรือยัง ลองมองเพิ่มขึ้นไปอีกสัก10ปี เราจะมีเรื่องเล่าแบบไหน หรือเราจะไม่มี...อะไรให้เล่า
โฆษณา