ภายใต้คำตอบอันไร้เหตุผล
อ้างอิงภาพ https://www.designstack.co/2020/02/pencil-and-paint-pen-drawings.html
ในการกระทำของมนุษย์นั้นล้วนมีเหตุผลที่สมเหตุสมผลรองรับอยู่ เรากินเพื่อให้มีชีวิตอยู่ เราสืบพันธุ์เพื่อสืบต่อเผ่าพันธุ์ เราหนีเพื่อเอาตัวรอด เราสู้เพื่อปกป้องบางสิ่งบางอย่าง นั่นเป็นเหตุผลที่ครอบคลุมอย่างผิวเผินที่สามารถตอบคำถามเกี่ยวกับการกระทำส่วนใหญ่ได้
ในคำถามเกี่ยวกับสัตว์ คำตอบอันผิวเผินเหล่านี้สามารถเพิ่มเติมได้ด้วยการอธิบายถึงที่มาว่าเหตุใดจึงเกิดพฤติกรรมเช่นนั้นขึ้น เช่น สัญชาตญาณที่ทำให้สามารถเกี้ยวพาราสีได้โดยไม่ต้องมีใครสอน หรือการไม่หนีเพราะความเคยชิน
ทว่ามนุษย์ซับซ้อนกว่านั้น ในสังคมเราสามารถพบเห็น พฤติกรรมบางอย่างที่เหตุผลนั้นไม่สมเหตุสมผลเลย (อย่างน้อยที่สุดก็ในมุมมองของตนเอง) แต่ทว่าภายใต้เหตุผลที่ไร้ความสมเหตุสมผลนั้น ย่อมมีเหตุผลที่สมเหตุสมผลอยู่ใต้ม่านหมอกอันยุ่งเหยิง
ไม่ว่าจะเป็น การแต่งท่อรถมอเตอร์ไซค์ให้มีเสียงดัง หลายครั้งที่ออกมาขับในยามวิกาลจนนอนไม่หลับ หรือที่เรียกกันว่า"แว้น" เมื่อมีกลุ่มเด็กแว้นได้โลดแล่นผ่านหน้าบ้านด้วยเสียงอันดัง สิ่งที่ตามมาอย่างทันตาคือ เสียงด่าที่ดังไล่หลังมา พฤติกรรมดังกล่าวนั้นได้สร้างความรำคาญให้แก่ผู้อยู่ใกล้เคียง แต่กระนั้นการจัดการกับการกระทำดังกล่าวยังไม่มีประสิทธิภาพมากนัก
บางคนอาจจะเคยสอบถามถึงเหตุผลที่ว่า ทำไมถึงได้ออกมาแว้นกันทั้งที่รู้ว่าเสียงมันดัง และอาจจะได้รับคำตอบทำนองว่า "ที่ผมแว้นเพราะมันดูเท่ ถึงจะทำให้คนอื่นเดือดร้อน แต่มันเป็นเอกลักษณ์" ซึ่งมักไม่ก่ออะไรมากนักนอกจากความไม่พอใจที่เพิ่มขึ้น
คำตอบที่ได้รับนั้นดูไร้เหตุผลนัก เพราะว่ามันเป็นการกระทำที่สังคมส่วนใหญ่เห็นตรงกันว่ามันไม่ได้เท่แต่อย่างใด หนำซ้ำยังต้องโดนด่า ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีใครอยากโดนด่า อยากโดนเกลียด แต่ทว่ากระนั้นก็ยังคำกระทำพฤติกรรมที่ไม่ได้รับการยอมรับนี้ต่อไป
ตรงนี้หลายคนอาจจะแย้งว่า ในตอนที่"กวนตีน"เพื่อนนั้น ตนเองอยากโดนด่า เพราะเป็นเสมือนเครื่องหมายว่ากวนตีนสำเร็จ แต่กระนั้นก็ไม่อยากโดนเกลียด
คำตอบของการแว้นนั้นอาจดูไม่สมเหตุสมผล เพราะหากอยากเท่ยังมีการกระทำที่ส่งผลดีอื่นๆอีกมากมายนัก ทว่าหากเราลองพิจารณาดูดีๆ ภายใต้เหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นนั้น มนุษย์ที่ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลจากการไลฟ์สไตล์แบบเด็กนั้น ย่อมต้องการความรักและความสนใจ
การแว้นนั้นแม้จะไม่ได้รับความรัก แต่อย่างน้อยที่สุดมันก็ได้ความสนใจจากสังคมใหญ่ผ่านคำด่า และจากกลุ่ม"เพื่อน"ผ่านคำชมว่า"-ึงแ-่งสุดยอดเลยว่ะ" "รถ-ึงเสียงอย่างจ๊าบเลยว่ะ" พฤติกรรมดังกล่าวหากแบ่งตามพฤติกรรมเด็กมีปัญหาแบบแอดเลอร์คงอยู่ในขั้นที่ 2 คือการเรียกร้องความสนใจ
นอกจากไลฟ์สไตล์แบบเด็กแล้ว ยังมีอิทธิพลจากสิ่งอื่นอีก ไม่ว่าจะเป็นการไม่ได้รับการยอมรับ เมื่อว่าเจอหนทางและกลุ่มที่จะยอมรับตน มนุษย์มักจะคว้าไว้โดยไม่ลังเล
ดังหลักจิตวิทยาแบบแอดเลอร์ที่เชื่อว่า ความต้องการพื้นฐานของมนุษย์คือความต้องการ"ที่ทาง"เป็นของตนเอง การไม่มีตัวตนเปรียบเสมอกับการตายทางสังคม
อย่างไรก็ตามสิ่งสำคัญที่สุดคือ"การตัดสินใจ"ของบุคคล มีเด็กที่มีปัญหาเรื่องครอบครัวมากมาย แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะกลายเป็นเด็กมีปัญหา บุคคลที่เลือกที่จะแว้นนั้น เป็นเพราะเขาเลือกที่จะแว้น อิทธิพลรอบข้างอาจมีส่วน แต่คนที่เลือกคือตัวบุคคลเอง
นับแต่มนุษย์มีความสามารถในการเลือก อำนาจในการกำหนดชีวิตก็อยู่ในมีของตนมาตลอด ไม่มีใครที่ถูกกำหนดมาให้แว้น ถูกกำหนดมาว่าต้องเป็นขโมย เหตถผลต่างๆที่หยิบยกมาเพียงเพื่อปกป้องตนเองจากการถูกกล่าวโทษ และโยนความผิด"ทั้งหมด"ให้แก่สิ่งรอบข้าง แม้ว่าจะมีส่วนจริงบ้างบางส่วน
ในเรื่องนี้ปัญหาหลักๆนั้นมาจากการไม่ได้รับการยอมรับ การจะแก้ไขจึงต้องทำการยอมรับ พูดให้เจาะจงคือการยอมรับในตัวตนแบบที่เป็นอยู่ หรือกล่าวได้ว่าคือความเคารพ
ในโลกนี้มีสองสิ่งที่ไม่สามารถซื้อมาด้วยอำนาจใดๆ นั่นคือ"ความรัก"และ"ความเคารพ" การยอมรับไม่ใช่การก้มหัวหรือหมอบกราบแทบเท้า ไม่ใช่การตะเบ๊ะเมื่อเดินผ่าน แต่เป็นการยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น ไม่คิดที่จะเปลี่ยนแปลง
เวลาเห็นลูกที่ชอบเล่นเกมแต่เรียนได้ไม่ดีนัก พ่อแม่มักพูดกับลูกว่าให้เลิกเล่นเกมและไปอ่านหนังสือ การทำเช่นนี้เป็นการไม่เคารพ เพราะคุณไม่ยอมรับในสิ่งที่ลูกเป็น ไม่พอใจกับลูกที่มีในปัจจุบัน เอาลูกไปเปรียบเทียบกับลูกในอุดมคติ รวมถึงก้าวก่ายธุระของลูกอีกด้วย
หากต้องการแก้ปัญหาจริงๆ การเอาใจเขามาใส่ใจเราเป็นสิ่งสำคัญ ทั้งเราและเขา กรณีการ"แว้น"นั้น แทนที่จะตั้งกำแพง สู้มาเปิดใจยอมรับ"ตัวตน"ของเขาเสียดีกว่า มองเขาในฐานะเพื่อนร่วมโลกที่มีคุณค่าในตนเองไม่สามารถหาอะไรมาแทนที่ได้ ไม่พยายามเปลี่ยนแปลง"ตัวตน"ของเขา และบอกเขาถึงผลจาก"พฤติกรรมการแว้น"ว่าเหตุใดมันจึงไม่ควรทำ ยอมรับเขาเป็นคนในกลุ่มรวมถึงบอกถึงความสำคัญของการเอาใจเขามาใส่ใจเรา
อย่างไรก็ตาม"ยอมรับในตัวตนเแบบที่เป็น" "ไม่ตัดสินคุณค่าของผู้อื่น"โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้วยมุมมองอันคับแคบเพียงฝั่งเดียว และบอกให้รู้ถึงเหตุผลที่การกระทำดังกล่าวนั้นไม่สมควร รวมถึงการเป็นเพื่อนกับเขาจริงๆ ไม่มีใครอยากทำให้"เพื่อน"ต้องเดือดร้อนหรอกครับ
ผมอาจจะไม่สามารถรับประกันได้ว่าการกระทำอย่างที่บอกจะสามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ เราไม่สามารถควบคุมความคิดของผู้อื่นได้ แต่อย่างน้อยที่สุดมันคงดีกว่าการตั้งกำแพงใส่กัน และไม่ทำอะไรเลย
บทความนี้อ้างอิงจากหนังสือ"กล้าที่จะถูกเกลียด"เล่ม 1 ,2 รวมถึงการสนับสนุนและข้อเสนอแนะจากมิตรสหาย
หากมีข้อเสนอติชม ทางผู้เขียนยินดีนำไปปรับปรุงแก้ไขเพื่อให้บทความถัดไปดียิ่งขึ้น
ขอบคุณที่อ่านครับ
#คนสร้างตัว#กล้าที่จะถูกเกลียด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
