21 เม.ย. 2021 เวลา 09:28 • ปรัชญา
เคยไหม..??
ในเวลาที่เสียใจ..
ยิ่งมีคนปลอบใจ..
น้ำตาก็ยิ่งไหล...
ปลอบอย่างไรให้รู้สึกไหว
และอยากเดินต่อไปด้วยกัน..
🍂ตอนเป็นเด็กเคยอยากโตเป็นผู้ใหญ่ไวไว
แต่พอโตขึ้น..ก็อยากกลับไปเป็นเด็กอีกหน
ชีวิตมันก็อย่างงี้แหล่ะ..
🍂เพราะชีวิตมันไม่ง่ายเลย..
ต่างคนก็ต่างมีช่วงเวลาที่ต้องพบเจอ
และรับมือกับความยากลำบากในชีวิต
ที่แตกต่างกันไป..
🍂บางคนก็เป็นเรื่องแย่ๆ..ทั้งครอบครัว
การงาน ความรัก ใดใด..
เราทุกคนต่างมีชีวิตที่มันไม่ง่ายเลย
ให้ได้เผชิญอยู่ทุกวัน
🍂บางคน..เมื่อเกิดปัญหาก็พยายามแก้ไข
คลี่คลายปมนั้น..ค่อยๆแก้กันไปทีละน้อย
🍂แต่บางคน..เหมือนว่าได้ดึงพลังที่สั่งสมไว้
มาใช้เกือบทั้งหมดของชีวิตแล้ว..
เจียนจะเฮือกสุดท้าย..
เพราะทุกชีวิตคือการดิ้นรน
ให้ผ่านพ้นช่วงเวลานี้ไปให้ได้
ในวันที่ไม่ใช่วันของเรา..
หมดกำลังใจ ไร้เรี่ยวแรง เหนื่อยและท้อ..
แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราอ่อนแอ..
🍀เราไม่ได้อ่อนแอกว่าใคร
หรือว่าแข็งแกร่งกว่าใคร
แต่เรา..แค่อยากลุกยืนให้ไหว
แล้วก้าวต่อไป..
🍀สิ่งที่มีคุณค่าและความหมาย
ที่สุดในตอนนี้..ก็คือ..
สิ่งที่ทำให้เราสามารถเผชิญความยาก
..ที่สุดในห้วงเวลานี้ไปให้ได้..
เสีย(หัว)ใจ..
🌨️ในวันที่เสียใจ..ต้องการอะไร ??
ต้องการคนปลอบมั้ย..??
ปลอบอย่างไร..??
เพราะยิ่งปลอบ
ก็ดูเหมือนว่าจะยิ่งแย่ลงไป..
🍀ความหมายของกำลังใจ..คือ..
การมีใครสักคนที่พร้อมจะรับฟัง
🍀ในช่วงเวลาหนึ่งซึ่งมันคือจุดยากที่สุด
เราไม่ได้ต้องการกำลังใจจากคนทั้งโลก
แต่เรา..แค่ต้องการใครสักคนที่รับฟัง
และมองเห็นในสิ่งที่เราเผชิญอยู่..
ไม่ต่างกัน...
🌨️สมมุติถ้าในวันนี้..เราเป็นคนที่ยังมีแรงเหลือ..
พร้อมที่จะอยู่เคียงข้างในวันที่คนที่เรารัก
ในวันที่เขาหมดกำลังใจเช่นกัน
(คนที่เรารัก)ในที่นี้..อาจจะเป็นเพื่อน เป็นพี่น้อง
เป็นรอบข้าง เป็นเพื่อนสนิท
..อืม..ไม่ใช่แฟน..เสมอไป..
การปลอบใจ..ก็มาในหลากหลายรูปแบบ..
ที่ไม่ใช่เฉพาะเพียงคำพูดเสมอไป
เพราะคำพูดที่พรั่งพรูของเรา..
อาจจะไม่ได้ตอบโจทย์เขา
เท่าเราอยู่เคียงข้างเพื่อรับฟัง
ให้เขาได้ระบายออกมา..
ถ้าถามว่า..ทำไมนะ..??
ยิ่งปลอบ..ยิ่งร้อง..??
ยิ่งปลอบ..ยิ่งแย่..??
ยิ่งปลอบ..ยิ่งเจ็บ..??
เพราะใจมันบาง..
🍂แทนที่จะเลือกคำพูดบางคำ บางประโยค..
คนปลอบ : สู้ๆนะ..
คนเสียใจ : มันไม่มีแรงสู้ไง
คนปลอบ : อย่ายอมแพ้นะ..
คนเสียใจ : ก็มันแพ้ไปแล้ว..
หรือจะเป็นคำถาม...
คนปลอบ : โอเคมั้ย..
คนเสียใจ : ไม่โอเค..
ถ้าโอเคคงไม่มานั่งให้ปลอบอยู่แบบนี้
ซึ่งบางที..เขาอาจจะดีขึ้นแล้วก็ได้..
จะไม่โอเค..ก็ตรงต้องมาตอบคำถามแหล่ะ
ว่าโอเค..หรือไม่โอ..
แถมอีกคำถามที่อย่าถาม..ม..
คนปลอบ : ไม่เป็นไรนะ..
คนเสียใจ : เป็น..
ทีแรกก็ไม่เป็นไรนะ..แต่พอถามนี่แหล่ะ..
เป็น..เป็นหนักเลย..
ก็ไม่ใช่ว่าคำพูดที่ใช้พูด
หรือใช้ปลอบมันผิดหรอก..
แต่ก็สุ่มเสี่ยงที่จะฟังดูเป็นคำพูด
สูตรสำเร็จ ตัดจบแบบ .....
🍀บางทีคำพูดปลอบใจ..
ก็อาจจะเป็นเส้นบางๆที่กั้นระหว่าง
การล้มเลิก และการฮึบไปต่อ..
ลองเปลี่ยนมานั่งข้างๆ..
🍀รับฟังในสิ่งที่เขาคิด ให้เขาระบาย..
อาจจะใช้คำถามเพิ่มเติมในส่วนที่คิดว่า
เขายังไม่คลาย..แต่ก็ไม่ใช่ว่าถามจนเขาตัน..
แต่เราอยู่ตรงนี้..เพื่อรับฟังและอยู่ข้างๆเขา
ซึ่งไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น..
อย่างน้อยเขาจะรู้สึกอบอุ่นและสบายใจ
คลายความกังวล หวาดกลัว และหวาดระแวง
โปรดระวัง!!อย่าให้การให้กำลังใจที่อาจจะไป
ตัดกำลังใจโดยไม่รู้ตัว..
🍂ในขณะที่เขาเล่าปัญหา ระบายมันออกมาให้เราฟังอย่างเปิดเผย..นั่นคือเราคือคนที่เขาไว้ใจที่สุด..แต่อย่าดันเผลอไปเกทับเอาปัญหาของเขาเป็นปัญหาของเราแทน ในสถานการณ์ที่เราต้องปลอบ..มันไม่ใช่การแข่งขันว่าชีวิตใครแย่กว่าเป็นฝ่ายชนะ..ถ้าเขาระบายอะไรออกมา เราเองก็ควรโต้ตอบเพื่อแสดงออกให้เขาเห็นว่าเราใส่ใจในสิ่งที่เขาเจอ..
ซึ่งการได้รู้ว่า..
🍀มีใครสักคนที่พร้อมจะรับฟังเขาเสมอ..
ใช่เลย..ชีวิตมันไม่ง่ายดาย..มันดูยาก
ที่ต้องเผชิญเพียงลำพัง..
สัมผัสบางอย่าง..ที่ไม่ต้องพูด..
มันแทนความรู้สึก..
เมื่อคำพูดถูกกลืนหาย..
ภาษากายก็สำคัญ..
🍂เมื่อถึงจุดหนึ่ง..ที่ไม่สามารถพูดออกมาได้..
เพราะมันตันและจุกอกด้วยน้ำตา..
จับมือ..อย่าน้อยๆก็รู้สึกว่าอบอุ่น
และมีใครอยู่กับเขาในเวลานี้..
โอบไหล่..อย่าน้อยๆ..ก็ไม่ได้
อยู่คนเดียวในโลกใบนี้..
มือจับไหล่เบาๆ..อย่าน้อยก็มีอีกคน
ที่คอยเป็นห่วงเป็นกำลังใจ..
และ..อีกหนึ่งสิ่ง..คือบทเพลง..
ที่ไม่ต้องอธิบายพรรณนาใดใด..
เป็นทั้งกำลังใจ..และยาใจที่ดีที่สุด
เพราะเราไม่เท่ากัน..
ความเศร้าของคนเราไม่เท่ากัน..
อย่าตัดสินความเศร้าของคนอื่น
ว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย
เรื่องที่จะเล่าให้ฟังต่อจากนี้..
น้องดาว..ได้ฟังมาจากพี่สาวของดาวเอง..
🍂เรื่องลิงแหวกแผล..
มีลิงตัวน้อยแสนซนตัวนึง..ที่ชอบซุกซน
วันหนึ่งเจ้าลิงน้อยได้รับบาดเจ็บ..
มีบาดแผลที่มีเลือดไหลกลบแผล..
บาดแผลนี้..ไม่ได้ใหญ่เลย..
แต่เมื่อฝูงลิง และหมู่สหายลิงทั้งหลาย
ต่างก็เข้ามารุม..ขอดูแผล..
ตัวแรก..ก็แหวกดูแผล พร้อมตะโกนลั่นว่า
เลือดอาบขนาดนี้ เจ้าต้องตายแน่เลย
ตัวสอง..ก็แหวก..พร้อมตะโกนลั่นว่า..
แผลเจ้าลึกขนาดนี้ เจ้าต้องตายในเร็ววันนี้อย่างแน่นอน..
ตัวสาม..ก็แหวกดูแผล..พร้อมตะโกนว่าแผลมันใหญ่มาก..ลึกมาก..
จากนั้น ลิงตัวที่สี่ ห้า หก เจ็ด..จนครบฝูง..
หลังจากที่ลิงแหวกแผล..
ดูแผลครบทุกตัวแล้ว
ทำให้แผลนั้นจากแผลที่ดูเล็กๆ
ที่ถูกสหายลิงแหวกแล้ว..แหวกเล่า..
จนปากแผลได้เปิดกว้าง..
และจากคำพูดของเหล่าสหายลิงนั้น..
พูดแล้ว..พูดเล่า..จากที่เป็นจริงบ้าง
ไม่จริงบ้าง..
ทำให้เจ้าลิงน้อยที่กำลังป่วย..
ทุกข์ทรมานใจเป็นอย่างมาก
ว่ามันต้องตายจริงๆหรือ..
สุดท้ายเจ้าลิงก็ตรอมใจ
เพราะทนพิษคำพูด
และพิษจากบาดแผลนั้นไม่ไหว
ลิงน้อยได้สิ้นใจ..ตายจากไป..
🍂เรื่องราวของลิงน้อยจะเห็นว่า
แท้จริงลิงน้อยไม่ได้ตายเพราะ..
แผลของมัน..แต่ต้องมาตาย
เพราะคำพูดและแผลเหว่อว่ะ..
ที่เหล่าสหายลิงสร้างขึ้น..
สุดท้าย..
ชีวิตคนเรามันยากและง่าย คนละแบบ
🍀ไม่มีตัวชี้วัดหรือมาตรฐานใด..
ที่จะชี้ได้ว่า..
สิ่งที่เราเจอมันเล็กหรือใหญ่กว่าใคร
สำคัญที่ว่า..
ถ้ากำลังใจเรายังไหว..ยังไปต่อได้
ยังสามารถแบ่งปันให้ผู้อื่นได้อย่างสบายๆ
🍀การนั่งลงเคียงข้างใครสักคน
ที่ดูอ่อนล้าเต็มที
เพื่อบอกเขาว่าเราอยู่ตรงนี้..
มันอาจไม่ได้ทำให้ชีวิตเราง่ายขึ้น
แต่อย่างน้อย..
มันทำให้ชีวิตของคนที่เรารัก
ดูยากน้อยลง..
เพราะเขาไม่ต้องใช้ชีวิตเผชิญ
โดยลำพัง..
🍀อาจไม่มีใครที่ดีขึ้นได้เลย..
ในเวลาเพียงไม่กี่นาที..
เพราะทุกเรื่อง..มันใช้เวลา
เพื่อเยียวยาบาดแผลในใจ
ขอบคุณคร่าา..ที่เข้ามาอ่านจนจบ
ฝากติดตามเป็นกำลังใจ..
ข้างๆดาวยังมีที่ว่าง..
รอคนมานั่ง..ช่วยปลอบใจดาว..
☺️🥰
โฆษณา