เส้นทางหวงเฉวียนกับเบื้องหลังโลกแห่งความตาย
.
ความเชื่อของประเทศจีน เล่ากันว่าเมื่อเราตายไปแล้ว จะถูกยมทูตขาวและยมทูตดำพาไปยังปรโลกเพื่อตัดสินว่าจะได้ขึ้นสวรรค์ กลับไปเกิดใหม่อีกครั้ง หรือไปทนทุกข์ทรมานอยู่ในนรก เมื่อวิญญาณของเราไปที่ปรโลกแล้ว ก็จะต้องเดินทางไปตามเส้นทางต่าง ๆ ซึ่งมีระยะทางที่ไกลมาก ชาวจีนจะเรียกเส้นทางนี้ว่า ‘ทางหวงเฉวียน หรือ ทางน้ำพุเหลือง’
.
โดยบนทางหวงเฉวียนนี้จะมีดอกปี่อั้น (ดอกฮิกังบานะ หรือ Red Spider Lily) สีแดงฉานขึ้นอยู่เป็นจำนวนมาก กลิ่นหอมของดอกไม้ชนิดนี้เชื่อกันว่ามีพลังที่ทำให้ผู้ตายเรียกความทรงจำในตอนยังมีชีวิตอยู่ให้กลับมาแจ่มชัด เนื่องจากกลุ่มดอกปี้อันเป็นทิวทัศน์และสีสันเพียงหนึ่งเดียวบนทางหวงเฉวียนที่ทอดยาว รวมกับสีที่แดงจัดราวกับไฟ เส้นทางนี้จึงถูกเรียกว่า “ทางเพลิงโชติช่วง”
.
จากนั้นก็ต้องข้ามแม่น้ำวั่งชวน (แม่น้ำลืมเลือน) เรื่องเล่าเหล่านี้เหล่านี้มีการพูดถึงมาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ชิงแล้ว ในหนังสือเซวียนซื่อจื้อ (宣室志) มีการบรรยายถึงแม่น้ำวั่งชวนเอาไว้ว่า เป็นแม่น้ำที่เต็มไปด้วยเลือดเลือดและมีกลิ่นเหม็นมาก
.
การจะเดินข้ามแม่น้ำจะต้องเดินบนสะพานไน่เหอ (สะพานแห่งความจนใจ) เป็นสะพานที่เชื่อมแม่น้ำทั้งสองฝั่งไว้ด้วยกัน การเดินบนสะพานจะถือเป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่มีความทรงจำของชาตินี้อยู่ คนมากมายซึ่งยังยึดติดกับชาติก่อนจะค่อย ๆ เข้าใจว่าความปรารถนาของพวกเขาไม่มีวันกลับไปทำให้เป็นจริงได้อีกแล้ว จึงพากันถอนหายใจออกมายาว ๆ สะพานนี้จึงได้ชื่อว่า ‘ไน่เหอ’ ที่หมายถึงความจนใจนั่นเอง ถือเป็นสถานที่สำคัญสำหรับเริ่มต้นในการกลับชาติมาเกิดครั้งใหม่
.
สะพานไน่เหอจะมีพื้นลื่น เพื่อทำให้วิญญาณชั่วร้ายตกลงไปในแม่น้ำ จากเนื้อความบนหนังสือเฟิงตูจงเจี้ยวฉีสูเตี้ยวฉา (酆都宗教习 俗调查) หนังสือเกี่ยวกับศาสนาได้พูดถึงลักษณะของสะพานไน่เหอว่าเป็นสะพานที่มี 3 ระดับ ระดับแรกอยู่ชั้นบน มีไว้สำหรับวิญญาณที่ดี ซึ่งจะเดินข้ามไปได้อย่างปลอดภัย ส่วนระดับที่สองกับสามจะอยู่ชั้นล่าง มีไว้สำหรับวิญญาณชั่วร้าย วิญญาณเหล่านี้จะถูกผีรบกวน รวมถึงถูกสุนัขและงูคอยไล่ตามจนตกลงไปในแม่น้ำ ทำให้ไม่สามารถกลับชาติมาเกิดใหม่ได้
.
อีกทั้งยังต้องผ่านหินซานเซิน (หินสามชาติ) ซึ่งอยู่ตรงริมแม่น้ำวั่งชวนอีกด้วย หินซานเซินนี้คือตัวบันทึกเรื่องราวในชาติก่อนและชาตินี้ของเราเอาไว้ ที่สำคัญในประเทศจีนเองก็มีหินที่มีชื่อเรียกเดียวกันอยู่จริง ๆ โดยมีลักษณะเป็นหินก้อนใหญ่ อยู่ในหุบเขาของวัดซานเทียนจู่ เมืองหางโจว มณฑลเจ้อเจียง ซึ่งวัดนี้ตั้งมานานกว่า 1,660 ปีมาแล้ว
.
และหลังจากนั้นเราก็ต้องดื่มน้ำแกงยายเมิ่งที่อยู่ตรงริมสะพานไน่เหอ เชื่อกันว่ายายเมิ่งจะมอบน้ำแกงให้แก่วิญญาณทุกดวงเพื่อลบความทรงจำ หลังจากดื่มน้ำแกงนี้เข้าไปเราจะลืมทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ลืมทุกคนที่เรารู้จักในชีวิตที่ผ่านมาและพร้อมไปเกิดใหม่
.
คำอธิบายเรื่องต้นกำเนิดของยายเมิ่งมีหลายรูปแบบ หนึ่งในนั้นเล่าว่า เดิมทียายเมิ่งอยู่บนสวรรค์ เมื่อเห็นว่ามนุษย์แม้จะตายแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยวาง จึงลงมาตั้งหม้อขนาดใหญ่อยู่ที่ริมแม่น้ำ ปรุงน้ำแกงโดยใช้อารมณ์ความคิดที่ปล่อยวางไม่ลงของมนุษย์มาเป็นวัตถุดิบให้วิญญาณดื่ม ผลของมันจะช่วยให้วิญญาณหลงลืมความรู้สึกทั้งหมด และปล่อยวางเรื่องทุกอย่างได้ โดยคำอธิบายนี้ถูกบันทึกเอาไว้ในคัมภีร์โบราณของลัทธิเต๋าในยุคชุนชิวจ้านกว๋อ
.
และยังมีคำอธิบายที่น่าสนใจเรื่อง เล่าเอาไว้ว่า ยายเมิ่งก็คือเมิ่งเจียงหนี่ว์ สตรีในประวัติศาสตร์จีน ซึ่งอยู่ในตำนานเกี่ยวกับการสร้างกำแพงเมืองจีน เพื่อให้ลืมเรื่องการจากไปของสามีที่สร้างความทรมานให้ตัวเอง นางจึงต้มน้ำแกงที่ช่วยลบความทรงจำ สวรรค์จึงเมตตาไม่ให้นางต้องเข้าสู่วงจรการเวียนว่ายตายเกิดอีก และให้นางไปต้มน้ำแกงอยู่ที่ริมสะพานไน่เหอ ช่วยให้เหล่าวิญญาณที่ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดปล่อยวางทุกสิ่งในชาติก่อนลง คำอธิบายนี้เริ่มแพร่หลายอย่างกว้างขวางในราชวงศ์หยวน รวมถึงพบอยู่ในบันทึกของปัญญาชนสมัยราชวงศ์หมิงและชิงอีกเป็นจำนวนมาก
.
บางที การที่เราลืมเลือนทุกอย่างในชาติก่อน แล้วกลายมาเป็นคนใหม่ในชาตินี้ อาจจะเป็นเพราะพวกเราได้ดื่มน้ำแกงของยายเมิ่งเข้าไปก็ได้นะคะ
นอกจากเรื่องราวของทางหวนเฉวียนอันยาวไกลแล้ว ก็ยังมีความเชื่อที่คล้ายกันของหลาย ๆ ประเทศอยู่ด้วย ทั้งเรื่องของแม่น้ำซันซุ (Sanzu no Kawa) ประเทศญี่ปุ่น แม่น้ำที่พาเราก้าวเข้าสู่อีกภพ แม่น้ำ Vaitarna ตามความเชื่อของชาวฮินดู และ แม่น้ำ Styx แม่น้ำที่อยู่ในเทพนิยายกรีก
.
หากมีโอกาส ทางเพจของเราจะนำความเชื่อเรื่องแม่น้ำหลังความตายของประเทศต่าง ๆ มาให้อ่านกันอีกครั้งนะคะ ☺
เขียนและเรียบเรียงโดย แอดมินมาย
เครดิตภาพ : แอดมินใบเตย
#ตายแล้วไปไหนฉบับชาวจีน #หวงเฉวียน #ความเชื่อ #TheMemoLife
- 14
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
