“ลูกฉิ่ง” เคยทานกันมั๊ย
ลูกฉิ่ง
วงศ์ MORACEAE
ชื่อวิทยาศาสตร์ Ficus botryocarpa Miq.
ชื่อสามัญ Duea ching
ชื่อพื้นเมืองหรือชื่ออื่นๆ ชิ้งขาว จิ้งขาว ซิ้งขาว มะเดื่อซิ้ง เดื่อฉิ่ง
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ เป็นไม้ยืนต้นตระกูลมะเดื่อสูงประมาณ 3 - 5 เมตร แตกกิ่งก้านมาก เปลือกต้นเรียบสีน้ำตาล อมเขียว ใบ ใบเดี่ยวขนาดใหญ่สีเขียวเข้มกว้างประมาณ 5-6 นิ้ว ยาวประมาณ 8 นิ้ว ก้านใบสีแดง หน้าใบเรียบเป็นมัน ขอบใบเรียบ หลังใบมีก้านใบนูน ผล ผลกลมขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 1-1.2ซม. ผลออกตามต้นและกิ่งก้าน มีลักษณะเป็นช่อ ๆ ละประมาณ 5-30 ผล ผลกลมสีเขียว ข้างในมีเมล็ดเล็กๆ สีชมพูอ่อน ลักษณะคล้ายเกสรตัวผู้เบียดกันอยู่ภายใน
ประโยชน์ด้านอาหาร ผลอ่อน (รสชาติฝาดมัน) นำมารับประทานเป็นผักสด เป็นผักเหนาะที่กินกับอาหารที่มีรสเผ็ด ได้แก่ น้ำพริก แกงพุงปลา หรือกินร่วมกับน้ำพริก ขนมจีนน้ำยา หรือแกงชนิดต่าง ๆ บางคนนิยมนำไปปรุงใส่แกงเผ็ด
สรรพคุณทางยา
เปลือกต้น มีรสฝาด รับประทานแก้ท้องร่วง ชะล้างบาดแผล เป็นยาสมานดี
ราก เป็นยาแก้ไข้ กระทุ้งพิษไข้ แก้ไข้หัว ไข้กาฬ ไข้พิษทุกชนิด กล่อมเสมหะ และโลหิต
เพาะขยายพันธุ์ การเมล็ดและตอนกิ่ง
ที่บ้านบอกว่าเอามาจากทางภาคใต้ เพราะพ่อสามีเป็นคนเอามา แต่แม่สามีเป็นคนปลูก เพราะแม่เป็นคนมือเย็น เขาบอกว่าคนมือเย็นปลูกอะไรก็ขึ้น ไม่รู้จริงเท็จแค่ไหน
ต้นแรกที่บ้านเอามาจากใต้ แถวนี้ไม่มีบ้านหลังไหนมี เพราะอยู่ภาคอีสาน พืชชนิดนี้แถวนี้ไม่มี เลยกลายเป็นว่าตอนนั้นต้นเดียวกินได้ทั้งหมู่บ้าน เพราะข้างบ้าน คนในหมู่บ้านไม่เคยกินเหมือนกัน แม้แต่ตัวเจ้าของโพสต์คนนี้ยังไม่เคยกิน พอกินครั้งแรกก็พอใช้ได้ ยังไม่คุ้นลิ้น รสชาติก็อร่อยกว่ามะเดื่อ กรอบกว่ามะเดื่อ
การรับประทานจะทานคู่กับน้ำพริก ขนมจีน แกงที่เผ็ดๆ ผัดพริกแกงใต้เผ็ดๆ ช่วยลดความเผ็ดลงได้ แถมอร่อยอีกด้วย
ตอนนั้นที่บ้านมีโอกาสได้ไปบ้านพ่อสามีที่ภาคใต้ ก็ได้ไปเก็บเอาต้นมาปลูกเพิ่มหลายต้น แบ่งเพื่อนบ้านไปปลูกบ้างอะไรบ้าง ต้นที่เอามารอบนี้ได้มาจากสวนยาง รสชาติจะไม่อร่อยเท่าต้นแรกที่เคยปลูก มันจะมีความฝาดกว่า แต่ไม่มาก
ถ้าสนใจลองศึกษาเพิ่มเติม หาซื้อพันธุ์มาปลูกกันนะคะ
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
