ตกใจ!! ใจหายแว้บบบบ 😨....อีหมาหน้าเจ็ดเว่น!!
มันเดินตามหลังเรามา
และกำลังพยายามจะงับที่ข้อเท้าพอดี ...ไวเท่าความคิด
เราชักเท้าหลบทัน แต่ก็ตกใจพอสมควร
เราเลยหันไปประจันหน้ากับหมา
กระทืบเท้าลงใส่พื้นเสียงดัง เพื่อไล่หมาให้กลัว...
แล้วเราก็รีบซอยเท้าวิ่งหนีเลย
😆😆😆
.
.
ไอ้แก๊งค์หมาจรยังตามเห่าไล่...แต่!! ซวยแล้วไง
รั้วกั้นเต็มไปหมด 😲 เรามาถึงทางตันหรอเนี่ย!!!
จะไปทางไหนดีวะ? ในใจแอบคิดนะ
จะรื้อรั้วออกดีไหม! แต่เราจะโดนว่าไหมเนี่ย!? 😅😅
เห็นทหารยืนอยู่หน้าวังพอดี แต่สายตาเราหันไปเห็นประตูรั้วมหาวิทยาลัยศิลปากรเปิดแง้มไว้เป็นช่อง
พอดีตัวให้เดินผ่านได้....
.
.
เรารีบแทรกตัวหลบเข้าไปหลังประตู
แล้วเราก็มาหยุดยืนอยู่หน้า #กรมศิลปากร
อาคารเก่าโบราณ บรรยากาศวังเวง แถมยังเป็นตอนเช้ามืดด้วย ทำไมเรารู้สึกว่าเดินเข้ามาข้างในแล้วรู้สึกขนลุก บรรยากาศมันต่างจากเมื่อครู่
ที่เพิ่งวิ่งหนีหมามาแบบร้อนรน ในนี้มันเย็นๆ เงียบๆ
ดูวังเวง!!...😱 เรารีบเดินหาทางออก แต่เราจะไม่เดินย้อนกลับไปทางเก่าแน่นอน มองไปข้างหน้าฝั่งตรงข้ามถนนคือ สนามหลวง.... เราพูดกับตัวเองว่า
โอ๊ยยยย! ฉันจะเดินออกไปยังไงฟร่ะเนี่ย!!
.
.
เราพยายามเดินหาทางออก บรรยากาศก็วังเวง เย็นๆ ทำไมมันน่ากลัวจังวะ ขออย่าเจอ อย่าเห็นอะไรแต่เช้าเลย ไม่กลัวนะ แต่ไม่อยากเจอ 😅
.
.
แล้วเราก็ตกใจแทบกระโดด พร้อมอุทาน เฮ้ย!
เราหันไปเห็นรถตู้จอดอยู่ พร้อมกับพี่คนขับรถ นั่งยองๆ อยู่มุมข้างรถ ใส่มาส์กปิดปาก ใส่หมวก มองเห็นแต่ลูกตา พี่แกกำลังเอาผ้าเช็ดรถอยู่ ....เราตกใจ ใจหายวูบ!! 😑 เลยถือโอกาสเดินเข้าไปถามพี่เค้าว่า😅
.
.
พี่คะ.!..ทางออกไปสนามหลวงอยู่ตรงไหน
รั้วกั้นไว้หมดเลยค่ะ พี่เค้าก็ตอบว่า นี่ไงน้อง...เดินไปอีกนิด จะเจอประตูทางออก
เดินออกได้เลย ช่วงนี้เค้ากำลังสร้างสวนหย่อม ปรับปรุงภูมิทัศน์ เลยเดินลำบากหน่อยนะ
.
.
้เราขอบคุณ แล้วรีบเดินเร็วๆ ไปให้ถึงประตูทางออก
พอได้เจอแสงแดด เจอสนามหลวง โหยย!! สวรรค์
คนวิ่งเต็มเลย กระรอกก็เยอะ มีกระป๋องน้ำพลาสติกแขวนไว้ตามต้นมะขาม มีคนเอาผลไม้ไปใส่ไว้บ้าง
มีน้ำใส่ไว้บ้าง น้องกระรอกวิ่งลงมากิน บางคนก็ยื่นให้กับมือ กระรอกหางฟู มีทั้งสีดำ สีเทา สีเผือก สีแดง
น่ารักมากๆ อีกาก็เยอะ อากาศดี โปร่งโล่งสบาย ห้องน้ำก็มีไว้บริการ สะอาดด้วย