#คนในกาลเวลา : เพื่อนเรียนพิเศษวันเสาร์
ตอน ป.2 อยู่ดีๆ อาม่าก็ส่งให้ไปเรียนพิเศษวันเสาร์ที่โรงเรียนหญิงล้วนแห่งหนึ่งใกล้บ้าน เหตุผลที่ให้มาที่นี่ไม่รู้แน่ชัด เพราะโรงเรียนที่เรียนอยู่วันปกติก็ใกล้บ้านเหมือนกัน แค่ไปคนละทาง
วันเสาร์แรกที่เข้าไป ช่วงรวมตัวยืนต่อแถวเคารพธงชาติ นักเรียนคนอื่นๆ ก็พูดๆ กันรอบตัว ส่วนใหญ่พูดกันเองว่า "เด็กใหม่เหรอ" "มาใหม่เหรอ" "มาเรียนห้องแกเหรอ" เราก็ได้แต่เงียบๆ ไม่เคยเจอบรรยากาศแบบนี้ ไม่รู้ว่าต้องพูดยังไง เรียก 'เด็กใหม่' ได้หรือเปล่าไม่รู้ เพราะมาแค่วันเสาร์
ครูประจำชั้นฝากคนคนหนึ่ง บอกให้ดูแลเพื่อนใหม่ด้วย ซึ่งน่าแปลกมาก เจอกันวันแรก เค้าทลายกำแพงเราไวมาก เค้าเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่งเลย เพราะเค้าเข้ากับคนอื่นง่ายด้วยมั้ง ปกตินี่เป็นคนนิ่งเงียบมาก แต่กลับเข้ากันได้ดี ถือว่าถูกชะตาเลยแหละ
เพื่อนกลุ่มเค้ามีอีก 2-3 คน ก็เลยพลอยสนิทไปด้วยกันหมด เราเจอกันทุกวันเสาร์ เป็นวันเรียนพิเศษที่ไม่น่าเบื่อเลย เพื่อนดี สังคมดี ครูสอนสนุก เอาจริงๆ ตอนนั้นเคยอยากย้ายโรงเรียนเลยนะ แต่ก็รู้สึกว่าเป็นเรื่องใหญ่มาก เลยได้แค่คิด
ตลอดเวลา 1 เทอม ก็คือทุกวันเสาร์จะตัวติดกับเพื่อนคนนี้มาก จำได้ว่ามีเสาร์นึงเค้าไม่มา นี่ก็เหงาไปนิดนึง แต่ก็ยังมีเพื่อนคนอื่นๆ ก็เลย โอเคแหละ (เด็กอะเนอะ)
สมัยนั้นไม่มีการติดต่อสื่อสารทางใด นอกจากโทรศัพท์บ้าน เพจมีหรือยังไม่แน่ใจ แต่การขอเบอร์โทรศัพท์บ้านยุคนั้นก็เรื่องใหญ่นะ แบบว่าต้องสนิทกันจริงๆ ...ซึ่งก็ไม่ได้ขอเบอร์อะไรกันเลย โตมานึกย้อนไปก็คาดเดาว่า ตอนนั้นน่าจะต่างคนต่างจัดตำแหน่งในใจว่าเป็นเพื่อนที่เจอกันแค่วันเสาร์ พอจบเทอมก็แค่ไม่ได้เจอกันอีก
ล่วงเลยมาจนถึง ม.ปลาย ต้องย้ายโรงเรียน เพราะตอนนั้นโรงเรียนมีถึงแค่ ม.3 ต้องไปสอบเข้าที่อื่น ก็ได้เจอเพื่อนใหม่ที่มาจากโรงเรียนเดียวกับเพื่อนวันเสาร์คนนั้น เคยถามถึงหนนึง คือก็รู้จักชื่อ รู้ว่าอยู่ชั้นเดียวกันแต่ไม่สนิท เราเลยไม่ได้ถามต่อ
ก็ถือว่าเป็นเพื่อนดีๆ คนหนึ่งในชีวิตแม้จะเจอกันแค่วันเสาร์ในเทอมเดียวก็ตาม จนถึงวันนี้อาจจะแค่นานๆ ทีที่นึกถึงเค้าขึ้นมา แต่คิดถึงทีไรก็เป็นความทรงจำที่ดีตลอดเลยนะ : )
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
