วิกฤตหรือยัง กับโควิดไทยแลนด์?
เมื่อสิ้นสุดเดือนนี้ยอดผู้ติดเชื้อในเดือนเมษานี้น่าจะแซงยอดผู้ติดเชื้อที่สะสมมาก่อนหน้าไปเป็นที่แน่นอน
เหนื่อยที่จะลุ้น
เชื้อรุ่นใหม่กลายพันธ์ุติดง่าย อายุน้อยก็ป่วยหนักและเสียชีวิตได้ โดยที่น่าสนใจและน่ากังวลก็คืออัตราการครองเตียงโดยเฉพาะผู้ป่วยหนักและต้องใส่เครื่องช่วยหายใจ
เพราะผู้ป่วยอาการหนักนั้นมีระยะเวลาครองเตียงและใช้อุปกรณ์เครื่องช่วยหายใจที่นาน ไม่ว่าจะรอดชีวิตหรือไม่ ดูอย่างกรณีของท่านผู้ว่าสมุทรสาครที่ต้องนอนโรงพยาบาลนานกว่า 82 วันโดยไม่รู้สึกตัวร่วม 42 วัน
และด้วยอัตราผู้ป่วยใหม่ที่ยังถาโถมเข้ามาในระบบแต่ผู้ป่วยรักษาหายออกจากโรงพยาบาลที่ไม่สมดุลย์จนเกิดสภาพของการรอเตียง เกิดกรณีที่ผู้ป่วยต้องเสียชีวิตคาบ้าน หรือไม่ก็ต้องนอนรออยู่บ้านกว่าจะได้รับการรักษาก็โคม่า
กว่าจะคิดได้มีการเรียกประชุมจัดตั้งศูนย์แรกรับและส่งต่อก็คือวันนี้. . . ซึ่งนี่ก็เป็นอีกครั้งที่แสดงให้เห็นถึงการทำงานที่ล่าช้ากว่าสถานการณ์ มาตราการที่ออกมาตามการระบาดที่ไม่เคยจะทันเลยตั้งแต่การระบาดรอบสถานบันเทิง
ยังไงก็จะไม่ล๊อคดาวน์ แต่ด้วยเชื้อโควิดสายพันธ์ุผู้ดีอังกฤษที่ระวังตัวเท่าเดิมก็ติดกันทั้งร้าน ติดกันทั้งบ้าน ยกการ์ดเท่าเดิมแต่เจอหมัดน็อคทะลุถึงปลายคาง ผลก็เป็นอย่างที่เห็น
ค่อย ๆ เพิ่มมาตราการ ค่อย ๆ เดินตามการระบาดอย่างเยือกเย็น เดี๋ยวสุดท้ายก็ต้องล็อคดาวน์เมื่อระบบสาธารณสุขล่มสลายไปพร้อมกับความเสียหายที่ไม่คุ้มกันเลย
ความหวังสวยหรูที่จะเปิดประเทศปลายปี พื้นฟูการท่องเที่ยวและเศรษฐกิจ บอกเลยตอนนี้ไม่ไปต้องคิดแล้ว เหลือไม่กี่วันที่เตียงสำหรับผู้ป่วยวิกฤตในกรุงเทพฯ จะเต็ม แต่ผู้คนยังคงต้องออกไปเสี่ยงเผชิญกับการติดเชื้อ
แถมที่น่ากลัว ถ้าหากปล่อยให้เชื้อสายพันธุ์ใหม่จากแดนภารตะมาเยือนไทยได้ละก็คงไม่ต้องหวังอะไรกันอีกแล้ว ตัวใครตัวมันเท่านั้น
ตอนนี้ไม่ค่อยหวังอะไรกับรัฐบาลแล้ว ระบาดรอบนี้เห็นมีแต่การแก้ตัวที่ทำได้เร็ว
และเชื่อได้ว่ารัฐบาลนี้คงจะไม่ได้มาแถลงผลงานอย่างหน้าชื่นตาบาน เคลมผลงานการรับมือกับการระบาดโควิด-19 ได้อีกแล้ว
เดือนหน้าประคองไม่ให้ระบบสารธารณสุขของประเทศล่มสลาย หมอไม่ต้องเลือกว่าจะรักษาชีวิตใครไว้ ทำให้ได้ก่อนละกันเพราะยังไงวัคซีนก็มาช่วยไม่ทัน
สำหรับเจ้าโควิด-19 นี้ราวกับเป็นเชื้อไวรัสที่ถูกออกแบบมาเพื่อลดประชากรมนุษย์อย่างแท้จริง มันจ้องเล่นงานที่พฤติกรรมของมนุษย์ที่ยังไงก็อยากสังคม อยากเที่ยว อยากสนุก วัดกับความอดทนของมนุษย์
อึดอัดอดเที่ยวมาแรมปีไม่ไหวแล้ว โควิดก็เหมือนโรคหวัด เรายังเด็กแข็งแรงไม่เป็นไรหรอก ป่วยก็มีเงินรักษา เตียงยังมีเยอะ ฯลฯ
หยุดอยู่บ้านไม่ได้หรอก ยังไงก็ต้องหาเช้ากินค่ำ ไม่ตายด้วยโควิดก็ตายเพราะกูอดอยู่ดี
ผมไม่โทษไม่ว่าคนที่คิดอย่างนี้หรอก ทุกคนมีความต้องการมีความจำเป็นที่แตกต่างกันไป ขอความร่วมมือกันมาเป็นปี ก็ทำกันได้ดี
แต่เจ้าเชื้อโควิดต่างหาก มันวิวัฒน์ให้ติดต่อง่าย ป่วยหนักได้แม้อายุน้อย มาในช่วงเวลาที่ผู้คนเหนื่อยล้าทั้งร่างกายและจิตใจ ราวกับรอเวลา Upgrade ตัวเองปล่อยหมัดน็อคในตอนที่คู่ต่อสู้เหนื่อยล้า
ไวรัสตัวจี๊ดที่ปัจจุบันคร่าชีวิตผู้คนไปแล้ว 3 ล้านคน
ตอนนี้คงต้องขอให้ใช้สติคิดกันให้ดี ชั่งใจกันว่าจะเลือกอะไร ความต้องการของตัวเอง ชีวิต เงินเพื่อหาเลี้ยงปากท้อง
บริบทของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน ตอนนี้คงทำได้แค่เพียงคิดหาวิธีปฏิบัติที่เหมาะสมกับตัวเอง คำแนะนำของแพทย์ยังไงก็มีประโยชน์และอย่าไปฟังนักการเมืองหรือหวังพึ่งภาครัฐให้มากนัก
การระบาดรอบนี้มันทำให้ผมนึกถึงภาพยนต์เรื่อง World War Z ถ้าจะมีประเทศสุดท้ายที่เหลือรอดจากไวรัสมรณะล้างโลกก็คงจะเป็นประเทศอิสราเอลจริง ๆ นั่นแหละ . . .
- 10
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
