เงินวันหยุดก็ดี โอทีก็โดน
หลายคนคงยังมีคามเคลียดและความกดดันในการทำงานโดยเฉพาะพนักงานออฟฟิศ ที่ได้รับความกดดันอย่างมากไม่ว่าจะการทำงานหรือสุขภาพ เนื่องจากวันเวลาพักผ่อนก็น้อย อีกทั้งรายได้ก็ไม่สูง อีกด้วย
วันนี้"รู้รอบขอบชิด"จะมาขอเสนอกฎหมายแรงงาน ที่อาจทำให้ลูกจ้างทราบถึงวันหยุดและค่าจ้างที่เป็นธรรมมากยิ่งขึ้น
การจ้างแรงงานเป็นความสัมพันธ์ระหว่างนายจ้าง-ลูกจ้าง เพื่อให้กระทำการงานแทนตน โดยนายจ้างจะต้องจ้ายค่าตอบแทนให้แก่ลูกจ้าง
ระยะเวลาในการทำงาน กฎหมายได้กำหนดเอาไว้ ดังนี้
การทำงานปกติ ลูกจ้างทั่วไปต้องทำงานไม่เกิน 8 ชั่วโมงต่อวัน และรวมกันไม่เกิน 48 ชั่วโมงต่อสัปดาห์
ยกเว้น งานที่มีความเสี่ยงอาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพและความปลอดภัยของลลูกจ้าง ต้องทำงานไม่เกิน 7 ชั่วโมงต่อวัน และรวมเวลาไม่เกิน 42 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ อาทิ งานใต้ดิน ให้น้ำ ขนวัตถุระเบิด วัตถุไวไฟ เป็นต้น
การหยุดงาน
วันหยุดประจำสัปดาห์
อย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 วันเป็นอย่างน้อย แต่ไม่นานเกิน 4 วันต่อสัปดาห์
วันหยุดตามประเพณี
นายจ้างต้องให้วันหยุดแก่ลูกจ้างไม่น้อยกว่าปีละ 13 วัน โดยต้องรวมวันแรงงานแห่งชาติด้วย
วันหยุดพักผ่อนประจำปี
ลูกจ้างที่ทำงานมาครบ 1 ปี มีสิทธิขอลาหยุดพักผ่อนประจำปีได้อย่างน้อยปีละ 6 วันทำงาน นายจ้างอาจจะตกลงกันเพื่อสะสมวันหยุดพักผ่อนประจำปีไปรวมกันในปีถัดไปได้
เวลาพักระหว่างงาน
ลูกจ้างต้องมีสิทธิได้พักอย่างน้อย 1 ชั่วโมง แต่อาจตกลงกันเป็นกรณีพิเศษได้
สิทธิลาหยุดของลูกจ้าง
การลาป่วย
ลูกจ้างมีสิทธิขอลาป่วงได้เท่าที่ป่วยจริง การลาป่วยเกินกว่า 3 วัน นายจ้างมีสิทธิให้ลูกจ้างนำใบรับรองแพทย์มาแสดงได้
ในแต่ละปีหากลาป่วยโดยมีใบรับรองแพทย์มาแสดงไม่เกิน 30 วัน ลูกจ้างมีสิทธิได้รับค่าจ้างตามปกติ
การลาเพื่อเข้ารับราชการทหาร
ลูกจ้างมีสิทธิได้รับค่าตอบแทน แต่ต้องไม่เกิน 60 วัน
การลาคลอด
ลาได้ทั้งก่อนและหลังคลอดได้ไม่เกิน 90 วัน
การลากิจ
ลูกจ้างมีสิทธิลากิจเพื่อทำกิจธุระของตนได้ โดยยื่นใบลาต่อนายจ้างล่วงหน้า
การจ้ายค่าตอบแทนการทำงาน
นอกจากค่าตอบแทนตามปกติที่ได้ตกลงกันไว้ระหว่างนายจ้างกับลูกจ้างแล้ว ลูกจ้างยังได้รับค่าตอบแทน ดังนี้ได้อีก
ค่าล่วงเวลา
เงินที่นายจ้างจ่ายให้กับลูกจ้างเป็นค่าทำงานนอกเหนือจากเวลาทำงานปกติ กฎหมายกำหนดไว้ว่าให้จ่ายค่าล่วงเวลาไม่น้อยกว่า 1เท่าครึ่ง ของอัตราจ้างต่อชั่วโมงในเวลาทำงานปกติ
ค่าทำงานในวันหยุด
นายจ้ายต้องจ่ายให้แก่ลูกจ้างไม่น้อยกว่า 1เท่า ของอัตราจ้างต่อชั่วโมงในเวลาทำงานปกติ
ค่าทำงานล่วงเวลาในวันหยุด
นายจ้างต้องจ่ายค่าจ้างไม่น้อยกว่า 3เท่า ของอัตราจ้างต่อชั่วโมงในเวลาทำงานปกติ
ข้อยกเว้นลูกจ้างบ้างกรณี
1. ลูกจ้างได้รับมอบหมายให้ไปปฏิบัติหน้าที่ในสถานที่อื่น ขณะเดินทางไม่ได้นรับค่าล่วงเวลา แต่มีสิทธิได้รับค่าเดินทางหรือเบี้ยเลี้ยในระหว่างการเดินทาง
2. ลูกจ้างบางลักษณะ อาทิ งานรถไฟ งานขนส่ง งานรักษาความปลอดภัย งานนอกสถานที่ที่ไม่อาจกำหนดเวลาทำงานได้แน่นอน
การจ่ายค่าจ้าง ค่าล่วงเวลา และค่าทำงานในวันหยุด นายจ้างจะนำหนี้อื่นมาหักออกจากค่าจ้างไม่ได้
"รู้รอบขอบชิด" ขอจบบทความแต่เพียงเท่านี้ และหวังว่าบทความนี้จะเป็นประโยชน์ให้แก่ผู้อ่านไม่มากก็น้อย
ขอขอบพระคุณผู้อ่านทุกท่านค่ะ
อ้างอิง:คู่มือกฎหมายประจำบ้าน คุณสุมิตรา จักขุทิพย์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
