29 เม.ย. 2021 เวลา 04:28 • ปรัชญา
บทเรียนจากโดนไฟลวก...สอนอะไรฉันบ้าง
โดนทั้ง 4 นิ้ว
ด้วยความที่ไม่รู้วิธีในการจัดการกับหม้อที่ไม่มีหูจับ ขณะที่มีน้ำเดือดๆอยู่บนเตาถ่านโบราณ
แต่เรามีแค่ความตั้งใจ ที่อยากจะช่วยเหลือคนๆนึง จึงทำให้น้ำเดือดมันหกใส่ในเตา แล้วเขม่าไฟจากถ่านร้อนๆ ก็ฟุ้งขึ้นมาใส่นิ้วทั้ง 4 เต็มๆ
ตอนแรกเราก็คิดว่าไม่เป็นอะไรมาก จนมีน้ำตุ่มใสๆขึ้นใหญ่มาก แสบร้อนมาก อะไรก็ไม่ทำให้ดีขึ้น จึงตัดสินใจไปหาหมอ
พอหมอเห็น ร้องซี้ดเลย (เหยียบเท้าหมอ อ่ะไม่ใช่) ต่อๆ หมอถามไปทำยังไงให้รุนแรงขนาดนี้ มันกินเข้าไปในเนื้อชั้นล่าง มันเป็นเนื้อขาวๆ ไม่มีแดงๆเลย ต้องใช้เวลาประมาณนึงในการสร้างเนื้อขึ้นมาใหม่
โหหหหห! รุนแรงจัง เราก็คิดว่าแค่น้ำร้อนลวกธรรมดา และได้แหนมตุ้มจิ๋วกลับบ้านทุกวัน
แหนมตุ้มจิ๋ว
ไปทำแผลทุกวัน 1 เดือน จนสนิทกับพยาบาลอ่ะ
จะมีนิ้วนางที่รุนแรงสุด มันกินเข้าเนื้อลึกสุด
ผ่านไป1เดือนกว่า เริ่มสร้างเนื้อครบทุกนิ้ว
สีชมพู ฟรุ้งฟริ้ง
ปัจจุบันผ่านไป 5 เดือน
กลับมาสวยเหมือนเดิม
แผลเป็นที่ได้ครั้งนี้ ให้บทเรียนสำคัญ นั่นคือ
เราจะช่วยเหลือใคร ต้องรู้ถึงลิมิตตัวเอง รู้ถึงความรู้ความสามารถของตัวเอง มิเช่นนั้นจะเป็นเราเองที่เดือดร้อน
ไม่งั้นเราก็จะเหมือนกับคนว่ายน้ำไม่เป็น โดดลงไปช่วยคนที่กำลังจมน้ำอยู่
สิ่งที่สองที่ได้จากแผลเป็นครั้งนี้ คือ
เมื่อเราผิดพลาดไปแล้ว...ไม่ว่าจะอกหัก สอบตกทำธุรกิจเจ๊ง ใช้ได้กับทุกเรื่อง
ถ้ามัวโทษนู่นโทษนี่ ตำหนิตัวเอง
ไม่น่าทำแบบนี้แบบนี้เลย เราจะน่า..แบบนี้นะ
ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ ไม่...ตั้งแต่แรกละ
จมอยู่กับความเศร้า ตอกย้ำบาดแผลตัวเอง
บอกเลยว่าเสียเวลาและเสียสุขภาพจิต
เสียใจไป แล้วเปลี่ยนแปลงอะไรได้ไหม?
แรกๆ เราก็จะปวดแสบปวดร้อน เจ็บ ทรมาน
เพราะมันยังเป็นแผลสดใหม่
แต่เมื่อเวลาผ่านไป เราหมั่นทายา ดูแลรักษา ทรมานจากมันน้อยลงละ
จากแผลสด ก็จะเริ่มแห้ง ตกสะเก็ด
และจนสุดท้ายแผลหายสนิท เราก็ลืมความทรมาน เจ็บ ปวดแสบปวดร้อนจากตอนแรกไปเลย
ถ้ามีรอยแผลเป็นทิ้งไว้ อย่างน้อยก็ทำให้เรานึกถึงเหตุของมัน แต่ก็จะไม่ทรมานกับมันแล้ว
แผลเป็นจากอดีต จะคอยเตือนชีวิตในปัจจุบันของเรา
1. ให้บทเรียนเพื่อที่เราจะไม่ไปยุ่ง เข้าใกล้กับสิ่งๆนั้นอีก จะได้ไม่เกิดเหตุการณ์แบบนั้นกับเราอีก
2. ให้บทเรียนเพื่อที่เราจะได้เรียนรู้วิธีการว่าจะทำยังไงกับสิ่งๆนั้น เพื่อที่จะได้ไม่เกิดผลลัพธ์แบบเดิมอีก
โฆษณา