Dive 3 รับประกัน "ปลาเพียบ"
“ในการไปดำน้ำแต่ละที่ แต่ละทริปนั้น ผมรับประกันให้ไม่ได้หรอกครับว่า
จะเจอปลาสวยๆ รึเปล่า...เพราะผมไม่ใช่บริษัทประกัน”
คุณผู้อ่านเห็นเกริ่นข้างต้น คงนึกหมั่นไส้ผมอยู่ครามครัน ครูตุ๊กนี่ยังไงนะ กวน...ตอ..อี..นอ..กันตั้งแต่ต้นเรื่อง 🤣🤣🤣
จริงๆ ครับ ผมรับปากไม่ได้หรอกว่าจะเจอนั่นเจอนี่แน่ๆ ถึงแม้จะเป็นที่ๆ เจอกันประจำก็เถอะ บางครั้งอาจจะไม่เจออย่างที่หวังก็ได้ เพราะเรากำหนดความเป็นไปของธรรมชาติไม่ได้นี่นา
อีกทั้งการดำน้ำยังต้องอาศัยความสามารถและประสบการณ์เฉพาะบุคคล ประกอบกับสายตาของแต่ละคนก็มีการมองเห็นที่แตกต่างกันไป บางคนสายตาสั้น บางคนสายตายาว บางคนทั้งสั้นและยาว ไกลก็ไม่เห็น ใกล้ก็ไม่ชัด 👓
การแยกแยะสิ่งต่างๆ ที่อยู่ใต้ทะเลก็ต่างกัน ความชื่นชอบก็ไม่เหมือนกัน คนสองคนมองเห็นสิ่งเดียวกันแท้ๆ คนหนึ่งบอกสวยดีแต่อีกคนอาจจะบอกไม่สวยก็ได้ เคยได้ยินสุภาษิตนี้หรือเปล่าครับ
“ สองคนยลตามช่อง คนหนึ่งมองเห็นโคลนตม
คนหนึ่งตาแหลมคม เห็นดวงดาวอยู่พราวพราย”
ความสวยงามของแต่ละคน จึงขึ้นอยู่กับว่าใครจะเลือกมองจากมุมไหน แต่สำหรับผมมองมนุษย์ (สาวๆ) ทุกคนสวยหมด…และมีความงดงามแตกต่างกว่าปลาที่อยู่ใต้ท้องทะเลอีกนะ…..เพราะผมมองเห็นว่ามีอยู่สิ่งหนึ่งที่ปลาไม่มีเหมือนมนุษย์ คือ ความงามที่น้ำใจ “มนุษย์งามที่น้ำใจได้ แต่ปลางามที่น้ำใจไม่ได้ ” ไง..เฉียบไหมล่ะ
ความใสของน้ำทะเลสิมิลัน
คุณผู้อ่านที่ไม่ใช่นักดำน้ำ ทราบหรือไม่ครับว่า โดยปกติของการดำน้ำเพื่อความปลอดภัยนั้น นักดำน้ำจะต้องรักษาระดับการคงที่ของความลึกที่ตนเองดำอยู่เอาไว้ เช่นสมมติว่า เราดำลงไปที่ความลึก 15 เมตร เราก็ต้องรักษาระดับความลึกไว้ที่ 15 เมตร โดยต้องไม่เกินกำหนดเวลาที่จะทำให้ติด Decom. แล้วค่อยๆดำไต่ระดับตื้นขึ้น เป็นระยะๆ 🏝
ไม่ใช่ดำขึ้นๆลงๆเหมือนลูกดิ่งโยโย่ เช่น ดำอยู่ที่ความลึก 15 เมตร แล้วขึ้นไปที่ตื้น 13 เมตร พอเห็นฉลามอยู่ในความลึก ก็ดิ่งลงไปดูที่ 20 เมตร จากนั้นก็ขึ้นไปที่ 15 เมตรใหม่อีกครั้ง ซึ่งเราจะไม่ดำน้ำอย่างนั้นกันเด็ดขาด
แต่วันเกิดเหตุของเรื่องนี้ ผมพานักเรียนไปดำน้ำที่หมู่เกาะสิมิลันที่เคยติดอันดับ 1 ใน 10 ของความงดงามแห่งโลกใต้ทะเลจากทั่วทุกมุมโลก ทริปนั้นกรุ๊ปของเรามีแค่ 5 diver เป็นผู้หญิงซะ 4 คน
ที่จำได้แม่นขนาดนี้ เพราะน้องเธออึ๋ม เห็นทีไรเกินต้านถู๊กๆๆๆที เอ๊ย...ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่ แต่เป็นเพราะวีรกรรมของพวกเธอต่างหาก ที่ดำน้ำเป็นลูกโยโย่อยู่ตลอดเวลาของการดำน้ำ ส่วนผมก็ต้องตามดูแลพวกเธอทุกระยะตามหน้าที่ กัดฟันคิดในใจว่า
'ไม่เป็นไร..กรูโอเค๊ๆ'
เตรียมลงสู่โลกใต้ทะเล
ระดับการดูแลนักดำน้ำของผมนั้น ไม่ได้แปรผันตามความสวยนะครับ เพราะถึงแม้ไม่สวยแต่นิสัยดี ผมก็ยังดูแลกันด้วยความเต็มใจ "เดี๋ยวผมจะพาดำไปตรงนั้นนะครับ มีทากเปลือยให้ดูเยอะเลย" ส่วนที่สวยแต่นิสัยไม่ดีก็ดูแลครับ แต่อาจเป็นไปแบบจำใจ
สำหรับนักดำน้ำผู้ชายก็ใช่ว่าจะไม่ดูแล พอป๊ะหน้าทำความรู้จักกันปุ๊ป ผมก็รีบจะออกตัวบอกนักดำน้ำหนุ่มๆ ก่อนเลย “น้องครับ...น้องอยากไปตรงไหน น้องดำไปเลยนะ ไม่ต้องห่วงพี่ เดี๋ยวพี่ตามดูน้องอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ...โอเคครับ..เทคแคร์นะ” อันนี้ล้อเล่นครับ ผม...ครูตุ๊ก...ดูแลความปลอดภัยทุกคนเท่ากันครับ ไม่ว่าหญิงหรือชาย
การดำน้ำในไดฟ์แรกของทริปนั้น ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมก็ดูแลสาวๆในกลุ่มตามปกติ พอคนนั้นลอย ก็ตามไปดึงลงมา พอคนนี้จม ก็ดิ่งตามไป...ดึงขึ้นมา อ้าว...ยัยน้องคนนั้นมากับเรา แล้วจะดำหนีไปหาใคร (วะ) ผมก็ต้องดำไปลากกลับมา นอกจากนี้ก็ยังต้องชี้ชวนชมนั่นนี่ให้สาวๆได้กรี๊ดกัน ไม่เกิดปัญหาตลอดการดำน้ำในไดฟ์นั้น
แต่พอจบไดฟ์สอง ผมก็เริ่มมีอาการ *ปวดหัว* นิดๆจากการที่ต้องดำขึ้นๆลงๆ คอยฉุดกระชากลากถูสาวๆ ตลอดเส้นทางการดำน้ำ แต่ยังทนได้ พอถึงเวลาทานข้าวกลางวันก็เดินขึ้นไปบนชั้นสองของเรือ ระหว่างเดินไปนั้นก็ได้ยินเสียงคุยกันหนุงหนิงๆ ของสามสาวพอเห็นผมเดินมา น้องแอ๊ะสาวน้อยร่างเล็กแต่น่ารักก็ร้องทัก
“ครูตุ๊กขาๆๆ...ปลาเยอะปั๊วะปังมากเลยค่ะ...แอ๊ะอยากให้ปลาว่ายเข้ามาใกล้ๆ จัง” แน่ะ...อ้อนเก่งงง
ฝูงปลากระพงข้างเหลืองที่เกาะสิมิลัน
พอดำไดฟ์ที่สามเสร็จ ตกค่ำทุกคนนั่งทานข้าวคุยกันรื่นเริงเฮฮา ส่วนผมรู้สึกปวดหัว เลยได้แต่นั่งหน้ามึนเหมือนมือถือตกใส่หน้า พอเช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากดำน้ำเสร็จเป็นไดฟ์ที่สี่ ผมก็เริ่มมีอาการปวดตึงหัวมากขึ้น ๆ
"ครูตุ๊ก ขาๆๆๆ ไดฟ์หน้าพาว่ายเข้าไปหาปลา ให้ปลาอยู่ข้างๆนะคะ คงตื่นเต้นมากเลย”
ผมยิ้มตอบรับ และนึกในใจว่า ‘ใกล้ล่ะ’ แต่สิ่งที่พูดกับสิ่งที่คิดออกไป มันไม่เหมือนกันครับ เพราะต้องสร้างภาพไว้ก่อน “เดี๋ยวพาไปค่ะ”
“อุ๊ย! จริงหรอคะ? ไว้ไปกันน๊าา”
สามสาวเข้ามาเกาะแขนเกาะไหล่แสดงความดีอกดีใจ ดูท่าทางเชื่อมั่นมากว่าครูตุ๊กจะเรียกปลาได้ นี่น้องๆคิดว่าครูตุ๊กเป็นพระสังข์หรือไงจ๊ะ ถึงจะเรียกปลาเรียกหอยได้? แหมๆๆๆๆ แต่ก็เหอะนะ...แสดงออกซะน่ารักขนาดนั้น ชื่นชมขนาดนี้ ทำไม่ได้ก็กระไรอยู่
'เอาล่ะวะ! สงสัยต้องจัดเต็มซะแระ!'
โปรดติดตามตอนจบวันพฤ.ที่ 3 มิ.ย.
ขอบคุณที่ติดตามครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
