เซียวเหล่งนึ่งกักตัว 16 ปี ทำอะไรบ้าง?
ครั้งเซียวเหล่งนึ่งถูกพิษดอกรัก หมดหนทางรักษา นางไม่อยากให้เอี้ยก้วยจมอยู่กับนาง นางจึงสลักตัวอักษรไว้ที่หน้าผาว่า ,"อีก 16 ปีกลับมาพบกัน"
เพื่อเป็นความหวังให้เอี้ยก้วยในการมีชีวิตอยู่ต่อไป
จากนั้นเซียวเหล่งนึ่งจึงโดดหุบเขาฆ่าตัวตาย
อึ้งย้งรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น หากบอกความจริง
เอี้ยก้วยต้องฆ่าตัวตายตามหญิงคนรักเป็นแน่
ด้วยความเฉลียวฉลาดของอึ้งย้ง จึงกุเรื่องขึ้นว่า
ที่เซียวเหล่งนึ่งบอกให้รอ16 ปีนั้น นางคงไปรักษาตัวกับแม่ชีหนานไห่ เพราะแม่ชีหนานไห่เป็นยอดยุทธผู้ซึ่ง 16 ปีจะปรากฎกายครั้งเดียวเท่านั้น เซียวเหล่งนึ่งโชคดีแล้ว
เอั้ยก้วยมีเพียงตัวอักษรที่สลักบนหน้าผาว่าให้รอ
16 ปี เป็นความหวังอันน้อยนัก..แต่ก็มากพอที่จะเป็นแรงให้เค้ามีชีวิตอยู่ต่อไปอีก 16 ปี เพื่อรอคอยคนรัก
...
ตัดมาที่เซียวเหล่งนึ่งผู้ฆ่าตัวตาย กลับไม่ตายดังใจหมาย เพราะด้านล่างหุบเขานั้นมีแอ่งน้ำรองรับร่างนางไว้
แม้ไม่ตาย..แต่ก็ไม่อาจขึ้นมาได้
นางอยู่คนเดียวในหุบเขา แต่ละวันหมดไปกับการรักษาตัว จนนางถอนตัวจากพิษดอกรักได้ในที่สุด
คืนวันผ่านไป นางยังคนอยู่คนเดียวไม่อาจออกมาสู่โลกกว้างได้ แต่นางกลับชอบความเงียบสงบของที่นี่
ที่ทำให้นางรู้สึกสงบสบายใจ นางเลี้ยงผึ้งหยกและฝึกวิชาไปด้วย จนสามารถสลักตัวอักษรไว้บนปีกผึ้งที่เล็กและบอบบางได้
...
16 ปีผ่านไป ความจริงปรากฎว่าแม่ชีหนานไห่ไม่มีตัวตนจริง ทั้งหมดเป็นเพียงอุบายของอึ้งย้งที่โกหกเพื่อรักษาชีวิตของเอี้ยก้วยไว้ ตอนนี้เค้าไม่เหลือความหวังใดอีก
ระหว่างที่เอี้ยก้วยจมอยู่กับความสิ้นหวัง มีผึ้งหยกบินผ่านมา จิวแปะทงบอกว่านี่เป็นผึ้งของข้านะ แต่มันช่างเหมือนผึ้งหยกที่เซียวเหล่งนึ่งเลี้ยงไว้ไม่ผิดเพี้ยน เค้าถามจิวแปะทงว่าได้ผึ้งหยกมาจากไหน
"ข้าเห็นมันแถวหน้าผานั่น แต่มันไม่ใช่ผึ้งธรรมดานะ
บนปีกมันมีคำสลักอยู่ด้วย"
ตัวหนึ่งมีคำว่ารอ..ตัวหนึ่งมีคำว่าหุบเขา..
สร้างความประหลาดใจแก่เอี้ยก้วยยิ่งนัก
เอี้ยก้วยจึงตามรอยผึ้งหยกกลับไปยังหน้าผาเดิม
และได้พบเซียวเหล่งนึ่งอยู่ที่นั่นมาตลอด 16 ปี
...
เซียวเหล่งนึ่งกักตัว 16 ปี ทำอะไรบ้าง?
1.นางใช้เวลาที่ไม่มีใครรบกวน ขับพิษออกจากร่างกาย จนพิษดอกรักหมดไปจนสิ้น
2.เมื่อร่างกายแข็งแรงดีแล้ว นางฝึกวิชาให้เก่งยิ่งขึ้น
จนสามารถสลักตัวอักษรลงบนปีกของผึ้งที่ทั้งเล็กและบอบบางได้
3.เมื่อสลักตัวอักษรได้แล้ว ไฉนไม่สลักเป็นข้อความว่าเซียวเหล่งนึ่งอยู่ที่นี่เสียเลยเล่า หากแม้ข้อความนั้นมีโอกาสไปถึงเอี้ยก้วย อาจมีทางได้อยู่เคียงกันอีก
รออยู่ใต้หุบเขาไร้รัก..คือความในใจที่เซียวเหล่งนึ่งหวังส่งไปถึงชายคนรักผ่านผึ้งหยก
แต่ปีกของผึ้งเล็กเกินกว่าจะสลักทั้งประโยคได้
นางทำได้เพียงสลักตัวละคำเท่านั้น แม้จะแค่คำเดียวก็มากพอที่จะฝากความหวัง และนางก็สมหวังในที่สุด
จะเห็นว่าแม้เซียวเหล่งนึ่งไปไหนไม่ได้
แต่นางใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ทั้งสิ้น
และสิ่งที่นางทำก็ไม่สูญเปล่าเลย
...
ช่วงนี้โควิดอาจทำให้เราไปไหนไม่ได้จนเบื่อ
แต่คิดในแง่ดีคือเรามีเวลาเพิ่มขึ้น มีโอกาสได้ทำเรื่องที่ติดค้างไว้ เช่น หัดทำอาหาร หัดเขียนบทความเรียนคอร์สต่าง ๆ
ไม่แน่ว่าเมื่อโควิดหมดไป เราอาจได้ทักษะใหม่ติดตัวมาก็ได้ค่ะ 🥰
ขออนุญาตลงรูปที่วาดวันละรูป มาตั้งแต่ 1-8 พ.ค 64
ดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่เข้าสู่โครงการวาดวันละรูปแล้ว 🤣และยังเขียนบล็อกต่อเนื่องทุกวันด้วยค่ะ ><
จะเล่าอะไรให้ฟัง
8 May 21
- 25
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
