เล่นหุ้นแล้วเหนื่อย
ที่เกริ่นว่าเหนื่อยไม่ใช่ผมนะ แต่ช่วงนี้มีเพื่อนหลายคนมาบ่นให้ฟังว่า เหนื่อย เครียดกับหุ้น บางคนเครียดเพราะขาดทุน ติดดอย บางคนเครียดจนล้างพอร์ทออกจากวงการไปพัก บางคนนี่มาแปลก เครียดเพราะได้กำไร แต่ที่จากการสังเกตุคนที่เครียดและเหนื่อยจากการเล่นหุ้น ทุกคนเล่นหุ้นแบบ 'แทงหวย' หรือ 'ไฺฮโล' เก็งหุ้นว่าจะขึ้นหรือลง วันนี้เลยอยากลองมาสรุปเหตุผลสักสามข้อที่ทำให้หลายๆคนอาจจะเหนื่อยจากตลาดหุ้น
ข้อแรก หลายๆคน 'เล่น' หุ้น ไม่ได้ 'ลงทุน' ลองนึกภาพดูง่ายๆก็ได้อะไรที่มีกริยา 'เล่น' ประกอบอยู่ในคำมักจะเหนื่อย เช่น เล่นบอล เล่นกีฬา เล่นพนัน เล่นหวย หรือแม้แต่เล่นยา พวกนี้เหนื่อยกันหมด(ข้อหลังๆเหนื่อยเพราะหนีตำรวจ) กลับกันถ้าเราลองมาดูคำว่า 'ลงทุน' กันบ้าง (ไม่ต้องพ่วงลงแรงนะคนละคำ) เช่น ลงทุนในความรู้ ลงทุนในธุรกิจ ลงทุนซื้อของ สังเกตุดูว่าพวกนี้มักจะเหนื่อยตอนแรก เช่น ลงทุนในความรู้ ก็จะเหนื่อยช่วงแรกๆที่ต้องเรียนรู้ แต่พอเป็นแล้วทักษะนั้นก็จะติดตัวเราไปตลอด หรือลงทุนในธุรกิจ แรกๆก็เหนื่อยที่ต้องสร้างกิจการหน่อย แต่พออยู่ตัวแล้วก็พอจะมีอิสระบ้างโดยจ้างคนอื่นทำ เหล่านี้คือตัวอย่างของ mindset ที่ถ้าเรามีmindset ที่ดีตั้งแต่แรกที่เข้าตลาดหุ้น เชื่อว่าเราจะไม่เหนื่อยกับการอยู่บนถนนสายนี้
ข้อสอง เล่นหุ้นแบบ 'ขอค่ากับข้าว' ข้อนี้ดูจะมีความย้อนแย้งในตัวสูงนะ คือ ความคิดของคนกลุ่มนี้จะเป็นความคิดที่เรียบง่ายแค่ว่ามาเล่นหุ้นหาค่ากับข้าวแต่ละวัน ได้ละก็จบ ดูเป็นเรื่องง่ายมั้ยล่ะเออมาเทรดสองสามที แปปเดียวก็ได้ละ แต่สรุปต้องนั่งดูจอทั้งวัน เฝ้ากราฟรายนาทีเลยด้วยซ้ำ เพราะเวลาแค่เสี้ยววินาที จากกำไรก็อาจจะติดดอยได้เลยถ้าคัทไม่เป็น กลับกลายเป็นว่าแค่คิดว่าได้ง่ายๆก็กลายเป็นเสียบ้างได้บ้าง เปลืองเวลาโดยใช่เหตุ เป็นการลงทุนที่ลง(เวลา)มาก แต่ได้น้อย และสาเหตุนี้แหละที่ทำให้เหนื่อย เพราะต้องใช้พลังงานเยอะและเครียดด้วย
ข้อสุดท้าย - ฝืนตัวเอง ข้อนี้คิดว่ามาจากการที่หลายคนยังหา 'จริต' หรือ 'แนวทาง' ของตัวเองไม่เจอ หรืออาจจะเพราะไม่ได้ชอบด้านการลงทุนจริงๆ จึงทำให้เหนื่อยกับหุ้น เพราะเหมือนไม่เจอทางที่ใช่ ทำอะไรก็ฝืนไปหมด เช่นบางคนมาเล่นหุ้นเพราะเพื่อนชวน หรือเล่นหุ้นเพราะเห็นคนอื่นเล่น คนประเภทนี้จะเหนื่อยง่ายมาก เพราะพอเข้ามาในตลาดละพบว่า มีแต่ความ 'กดดัน' และความ 'เครียด' เต็มไปหมด อาจจะเพราะความด้อยประสบการณ์ หรืออาจจะมาจากจริงๆแล้วตัวเองรับความเสี่ยงได้ไม่มากพอจากการขาดทุนเลยกลัวไปหมด แต่เข้ามาเล่นเพราะ 'เขาว่าดี' คนกลุ่มนี้จะคล้อยตามคนอื่นได้ง่ายมาก เช่น อ่านบทวิเคราะห์เจอแล้วซื้อเลยเพราะ 'เขาว่า' ดี หรือเพื่อนเชียร์ พี่น้องเชียร์ว่าตัวนี้ 'มาแน่' (แต่พอเจ๊งแน่เสือกหายหมด) แล้วสักพักพอขาดทุนเยอะๆก็จะเริ่มมาถามตัวเองว่า 'หรือเราควรจะเปลี่ยนแนว' ละพอเปลี่ยนแนวแล้วเจ๊งอีกก็จะมีทางเลือกอยู่ไม่กี่ทางคือ โดนบังคับให้เลิก เช่น หมดตัว หรือหมดไฟ กับเริ่มคิดได้แล้วหันมาศึกษาจริงจัง ซึ่งถ้าเป็นแบบหลัง ยินดีด้วย อนาคตยังไงก็รอด เพราะโดยส่วนตัวคิดว่าถ้าเราอยากจะได้อะไร เราต้องจริงจังกับสิ่งนั้นเต็มที่ ในตลาดหุ้นหลายๆคนก็เคยเป็นกันแบบหาตัวเองไม่เจอ หรือแนวทางที่ทำอยู่ยังไม่ใช่ แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เจอแล้ว เชื่อว่าปลายทางข้างหน้าจะต้องมีแสงสว่างรออยู่แน่นอน ส่วนจะสว่างมากสว่างน้อยก็อยู่ที่ความทุ่มเทของแต่ละคนแล้ว
ขอให้โชคดีมีชัยโชคชัยมีวัว
หาจริตของเราให้เจอแล้วลงทุนอย่างมีความสุข ถ้าลงทุนแล้วนอนไม่หลับ เครียด กำเงินเอาไปใส่ในกองทุนรวมอาจจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า.
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
