'แชโบล' กลุ่มทุนยักษ์ใหญ่อำนาจล้นฟ้า
ผู้กุมชะตากรรมเศรษฐกิจเกาหลีใต้
หลายครั้งที่มีข่าวความเคลื่อนไหวของกลุ่มทุนยักษ์ใหญ่ต่างๆ มีการดำเนินธุรกิจ หรือมีการแข่งทันทางการค้าใดๆ มักจะมีการแสดงความคิดเห็นว่า กลุ่มทุนยักษ์ใหญ่เหล่านั้นผูกขาดตลาด กินรวบธุรกิจ ตัดโอกาสการแข่งขัน บ้างก็ว่าประเทศนี้เป็นประเทศกลุ่มทุนไปแล้ว ซึ่งหากมองตามจริง มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่กลุ่มทุนนั้นจะลงทุนในธุรกิจใหม่ๆ ต่างๆ เพราะนั่นคือนักลงทุน นักธุรกิจ และการแข่งขันเพื่อช่วงชิงความได้เปรียบในตลาดซึ่งเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบนโลกธุรกิจในเกือบทุกๆ ประเทศ ที่อาจขัดต่อความรู้สึกในใจของใครหลายคนถึงความรู้สึกเหมือนโดนครอบงำ แต่นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงบนโลกของทุนนิยมและการค้าเสรี
ไม่ใช่เพียงแค่กลุ่มประเทศกำลังพัฒนาที่มีการกินรวบผูกขาดธุรกิจ ประเทศพัฒนาแล้วที่น่าจะมีกฎระเบียบทางการค้าที่รัดกุมเพื่อป้องกันความได้เปรียบเสียบเปรียบมากเกินไปก็ยังมีการครอบงำของกลุ่มทุนเพียงไม่กี่เจ้าที่มีอำนาจล้นฟ้า และคนไทยต่างคลั่งไคล้ทุกๆ อย่างที่มาจากประเทซนี้ ซึ่งก็คือ ‘เกาหลีใต้’ นั่นเอง
โดยกลุ่มทุนยักษ์ใหญ่ที่กำลังครอบงำทั้งเศรษฐกิจ สังคม เทคโนโลยี หรือแม้กระทั้งมีอิทธิพลต่อการเมืองมีชื่อเรียกว่ากันอย่างแพร่หลายว่า ‘กลุ่มแชโบล’
🔵 ‘แชโบล’ นั้นคืออะไร
กลุ่มแชโบลคือ กลุ่มบริษัทขนาดใหญ่หลายๆ บริษัทที่ทรงอิทธิพลทางการค้า และการลงทุนในประเทศเกาหลีใต้ซึ่งเกิดขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่ 1
80% ของมูลค่าทางเศรษฐกิจหรือ GDP เกาหลีใต้ ตกอยู่ในมือของกลุ่มทุนเหล่านี้ ซึ่งมีอยู่เพียงแค่ไม่กี่ตระกูลเท่านั้น
ในยุคที่เกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ ยังรวมกันเป็นปึกแผ่น ประเทศแห่งนี้ก็ไม่ได้มีชื่อชั้นอะไรมากมายบนเวทีโลก เป็นเพียงแค่ประเทศเล็กๆ ห้อยอยู่ตรงปลายติ่งของทวีปที่เรียกว่าคาบสมุทรเกาหลี ภายใต้เงาของยักษ์ใหญ่แห่งทวีปทั้งประเทศจีน ญี่ปุ่น และอดีตสหภาพโซเวียต
เกาหลีในยุคก่อนเป็นเพียงประเทศเกษตรกรรมธรรมดาๆ เท่านั้น ไม่ได้มีขนาดเศรษฐกิจใหญ่โตและทรงพลังอะไรเหมือนปัจจุบัน ชีวิตความเป็นอยู่คนเกาหลีก็อยู่ระดับกลางๆ ค่อนไปทางยากจนเสียด้วยซ้ำ
จุดเปลี่ยนของคาบสมุทรเกาหลีก็คือ ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 เกาหลีที่เคยอยู่เป็นปึกแผ่นเดียวกัน กลับถูกแบ่งแยกออกเป็น 2 ประเทศคือสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี หรือเกาหลีเหนือ ที่เป็นตัวแทนของระบอบคอมมิวนิสต์ โดยมีมหาอำนาจอย่างสหภาพโซเวียต และจีนหนุนหลัง
ส่วนสาธารณรัฐเกาหลี หรือเกาหลีใต้ ที่เป็นประเทศประชาธิปไตย โดยมีมหาอำนาจอันดับ1 ของโลกอย่างสหรัฐอเมริกาคอยสนับสนุน
ทั้งสองประเทศมีความขัดแย้งต่อกันในยุคของสงครามเกาหลี (ยุคที่ส่งทหารไทยไปช่วยรบ) โซเวียตสนับสนุนทั้งงบประมาณและอาวุธยุทโธปกรณ์แก่เกาหลีเหนือ ส่วนสหรัฐอเมริกาก็ซับพอร์ตเกาหลีใต้
แต่ขึ้นชื่อว่าสงครามไม่ได้ให้อะไรใครนอกจากความสูญเสีย เพราะในยุคสงครามเศรษฐกิจของเกาหลีใต้เกิดความย่ำยาเลวร้ายลงอย่างหนัก เงินสนับสนุนที่สหรัฐอเมริกาส่งมาเพื่อช่วยเหลือทั้งเรื่องของมนุษยธรรมและการพัฒนาประเทศ กลับไปไม่ถึงประชาชน เนื่องจากนาย ‘อี ซึงมัน’ ประธานาธิบดีคนแรกของเกาหลีใต้ สนใจแต่เรื่องการทำสงครามกับเกาหลีเหนือเพียงอย่างเดียว เงินสนับสนุนจากมหาอำนาจแทนที่ประชาชนสมควรจะรับ กลับถูกยักยอกไปใช้แต่เพื่อการสงคราม และกระจายผ่านกลุ่มทุนต่างๆ ที่คอยอุ้มชูอำนาจของประธานาธิบดีคนนี้ ซึ่งก็คือกลุ่มแชโบลนั่นเอง
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า อิทธิพลจากกลุ่มแชโบลจะมีมากมายถึงขนาดที่ว่าทำให้ อี ซึงมัน กระทำการทุจริตการเลือกตั้งเพื่อที่จะอยู่ในตำแหน่งต่อ เพราะหากประธานาธิบดีคนนี้ได้ดำรงตำแหน่งต่ออีกสมัย ผลประโยชน์ก็จะตกถึงพวกแชโบลด้วย
ดังนั้นในปี 1960 ชาวเกาหลีใต้ที่ไม่พอใจต่อการทุจริตและปัญหาเศรษฐกิจปากท้องที่เกิดขึ้น ต่างลุกฮือประท้วงต่อต้านในเรื่องนี้อย่างรุนแรง และเกิดจลาจลกลางเมือง เหตุการปะทะกันครั้งนั้นมีประชาชน และนักศึกษาเสียชีวิตหลายร้อยคน
เกาหลีใต้ตกอยู่ในภาวะของสงครามกลางเมือง ทหารก็ต้องเข้ามาจัดการ โดยนายพลปัก ชอง-ฮี ตัดสินใจปฏิวัติยึดอำนาจ เกาหลีใต้กลับมาปกครองอยู่ภายใต้ระบอบเผด็จการทหาร
นายพลปัก ชอง-ฮี ประกาศว่าจะปราบคอร์รัปชันให้หมดไป โดยเฉพาะกลุ่มแชโบลที่เกิดจากกลุ่มขั้วอำนาจเก่าของอดีตประธานาธิบดี แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะกลุ่มแชโบล หรือกลุ่มธุรกิจขนาดใหญ่เหล่านี้ได้กลายเป็นเครื่องจักรสำคัญต่อระบบเศรษฐกิจของประเทศไปแล้ว และการปราบปรามแชโบลให้หมดไปนั้นอาจทำให้เศรษฐกิจของเกาหลีใต้อาจถึงขั้น "พังพินาศ" ได้เลยทีเดียว
สุดท้ายนายพลปัก ซอง-ฮี จึงใช้วิธีการกึ่งตบตา โดยจัดการกับกลุ่มทุนบางกลุ่มที่ทุจริตเพื่อเป็นละครฉากหน้า และแอบมีการประณีประนอมเจรจากกับกลุ่มทุนในเครือข่ายแชโบลอีกส่วนหนึ่ง เพื่อให้จ่ายค่าปรับเพียงเล็กน้อย และใช้กลยุทธ์ในการดึงกลุ่มแชโบลเข้าสู่การปฏิรูปเศรษฐกิจร่วมกับรัฐบาล โดยรัฐบาลจะเป็นผู้สนับสนุนเอง และผลักดันขึ้นมาสู่การเป็นบริษัทแนวหน้าชั้นนำ โดยเปลี่ยนรูปแบบการประกอบกิจการ จากการเป็นเพียงอุตสาหกรรมเพื่อการอุปโภคบริโภคทั่วไป มาสู่การเป็นอุตสาหกรรมหนัก เช่น อุตสาหกรรมผลิตเหล็ก อิเล็กทรอนิกส์ และยานยนต์
🔵 บริษัทใดบ้างที่อยู่ในกลุ่มแชโบล
กลุ่มทุนแชโบลรายใหญ่ที่เป็นที่รู้จักของคนไทย และเป็นบริษัทที่ทรงอิทธิพลทั้งในเกาหลีใต้และระดับโลก 5 อันดับแรก คือ
1. Samsung บริษัทอิเล็กทรอนิกส์รายใหญ่ของโลก ที่นับว่าเป็นหนึ่งในบริษัทที่ทรงอิทธิพลมากที่สุดในโลก โดยซัมซุงประกอบธุรกิจด้านการผลิต และจำหน่ายเครื่องใช้ไฟฟ้า อุปกรณ์อิเล็กทรอนิก คอมพิวเตอร์ โทรศัพท์มือถือ ยานยนต์และหุ่นยนต์ การขนส่งและโลจิสติกส์ โทรคมนาคม รวมทั้งยังมีธุรกิจด้านพลังงาน การประกันภัยและการเงินอีกด้วย นับเป็นบริษัทที่ใหญ่และมีมูลค่าสูงที่สุดของเกาหลีใต้
2. SK Group บริษัทที่มีหน่วยธุรกิจที่หลากหลาย ครอบคลุมในหลายๆ ประเภทธุรกิจ ทั้งเคมีภัณฑ์ ปิโตรเลียมและพลังงาน แต่ที่สร้างรายได้มากสุดคือธุรกิจโทรคมนาคม SK Telecom นอกจากนี้ยังมีธุรกิจก่อสร้าง ขนส่งทางเรือ การตลาด และการสื่อสาร
3. Hyundai บริษัทยานยนต์และผู้ผลิตเครื่องจักรรายใหญ่ที่สุดของเกาหลีใต้ ผู้ผลิตรถยนต์นั่งส่วนบุคคล รถบรรทุก รถโดยสาร รวมไปถึงรถไฟ และเรือเดินสมุทร นอกจากนี้ยังมีธุรกิจสินค้าอุปโภคบริโภค ห้างค้าปลีก ชิ้นส่วนและเครื่องจักรอิเล็กทรอนิกส์ในโรงงานอุตสาหกรรม การขนส่ง และการท่องเที่ยว
4. LG Group บริษัทประกอบกิจการผลิตและจำหน่ายอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ใหญ่เป็นอันดับที่ 4 ในเกาหลีใต้ รองจาก Samsung Hyundai และSK Group ผลิตสินค้าเช่นโทรศัพท์มือถือ อุปกรณ์เพื่อความบันเทิงภายในบ้าน เครื่องใช้ไฟฟ้าภายในบ้าน เครื่องปรับอากาศ โดย LG เป็นบริษัทผลิตโทรทัศน์ขนาดใหญ่ที่สุดอันดับ 2 ของโลก รองจาก Samsung และเป็นผู้ผลิตจอภาพพลาสมาอันดับหนึ่งของโลก
5. Lotte กลุ่มบริษัทที่มีธุรกิจหลากหลาย เป็นความร่วมมือกันระหว่างเกาหลีใต้ - ญี่ปุ่น โดยมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่เกาหลีใต้ และ ญี่ปุ่น ซึ่งประกอบด้วยบริษัทย่อยจำนวนมาก ประกอบอุตสาหกรรมแปรรูปอาหาร เครื่องดื่ม โรงแรม อาหารจานด่วน ค้าปลีก ประกันภัย เคมีภัณฑ์ เครื่องใช้ไฟฟ้า ไอที ก่อสร้าง สื่อสิ่งพิมพ์ และบันเทิง
การที่กลุ่มแชโบลคือแกนหลักสำคัญในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศ รัฐบาลเกาหลีต่างอุ้มผู้ประกอบการเหล่านี้ พร้อมทั้งช่วยผลักดันให้เกิดการลงทุนทั้งในและต่างประเทศ หรือแม้แต่หาแหล่งเงินกู้ให้กับกลุ่มแชโบลอีกด้วย
แชโบลจึงกลายเป็นแกนหลักของเศรษฐกิจเกาหลีใต้ และสร้างให้เกิดการขยายตัวทางเศรษฐกิจของประเทศอย่างมหาศาล โดย GDP ของประเทศขายตัวที่อัตรา 2 หลักนานติดต่อกันหลายปีนับตั้งแต่ ปี 1966 และส่งให้เกาหลีใต้ขึ้นประเทศมหาอำนาจด้านเศรษฐกิจของเอเชียและของโลกตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน
แต่การที่กลุ่มแชโบลที่กุมอำนาจทางเศรษฐกิจของประเทศเอาไว้ จนเกาหลีใต้พัฒนาอย่างเติบโตแบบก้าวกระโดดจะก็ไม่ได้ส่งผลดีเสมอไป เพราะผลอีกด้านหนึ่งที่ตามมาคือ เกิดความเหลื่อมล้ำทางสังคมในเกาหลีใต้อย่างชัดเจนมากขึ้น เพราะผลประโยชน์มหาศาลของประเทศมันตกอยู่ในมือของคนเพียงไม่กี่ตระกูลเท่านั้น
และแม้ว่าที่ผ่านมารัฐบาลได้พยายามที่จะลดบทบาทของกลุ่มแชโบลลง แต่สุดท้ายแล้วไม่สามารถทำได้สำเร็จ เพราะแชโบล เปรียบเสมือนเสาหลักของเศรษฐกิจเกาหลีใต้ อย่างที่ไม่สามารถแยกออกมาได้ เพราะหากพยายามแยกออกมา นั่นเท่ากับเป็นการดึงหัวใจออกจากร่างกาย ซึ่งหมายถึงความตายรอตรงหน้า และเศรษฐกิจของเกาหลีใต้อาจล่มสลายได้เลยทีเดียว และทุกวันนี้แชโบล ก็ยังคงมีผลต่อทั้งเศรษฐกิจ สังคม หรือแม้แต่การเมืองของเกาหลีต่อไป
มองย้อนกลับมาที่เมืองไทย พอหลายคนอาจบทความนี้มาจนถึงตรงนี้ ก็คงจะเข้าใจแล้วนะว่า ไม่ใช่ประเทศไทยเท่านั้นที่กลุ่มทุนครองอำนาจทางเศรษฐกิจเอาไว้ จริงๆ มันเป็นทั่วโลกแหละในโลกของทุนนิยม เพราะมันนำมาซึ่งการพัฒนานวัตกรรม ความสะดวกสบายในการใช้สินค้า และบริการที่กลุ่มทุนเหล่านี้สร้างขึ้นมา แต่มันเลี่ยงไม่ได้เลยว่าความเหลื่อมล้ำที่เกิดขึ้นย่อมส่งผลให้มีผู้คนที่ทั้งได้ประโยชน์และเสียประโยชน์
🔵 ความแตกต่างระหว่างทุนไทยกับแชโบล
ทุนไทยมันกับแชโบล แม้จะมีการกินรวบผูกขาดตลาดเช่นกัน แต่ในอดีตที่ผ่านมารัฐบาลไม่ค่อยส่งเสริมการสร้างนวัตกรรม เนื่องจากเน้นไปที่สินค้าและบริการด้านการอุปโภคบริโภค และทัศนดติของคนไทยมักมองว่าการได้ซื้อ ได้ใช้ของจากต่างประเทศเป็นการยกระดับตัวเอง ดูโก้หรู ดูดี ดังนั้นสินค้าไทยโดยกลุ่มทุนไทยที่เกี่ยวข้องกับนวัตกรรมจึงแทบไม่มีทางเกิด
ตรงกันข้ามกับเกาหลีที่พวกแบรนด์สินค้าต่างๆ จากกลุ่มแชโบลยักษ์ใหญ่ ในอดีตก็เป็นบริษัทเล็กๆ ผลิตสินค้าอุปโภคบริโภคธรรมดาเพียงเท่านั้น แต่พอรัฐบาลเกาหลีจับมาปฏิรูปใหม่โดยทุ่มงบลงไป หาแหล่งเงินกู้ให้ และเปลี่ยนจากอุตสาหกรรมเพื่อบริโภคเป็นอุตสาหกรรมหนัก การพัฒนานวัตกรรมต่างๆ ก็เริ่มเกิดขึ้น รัฐดึงนักลงทุนต่างชาติเข้ามาให้ แลกเปลี่ยนความรู้ และถ่ายทอดเทคโนโลยี จนเกาหลีพัฒนานวัตกรรมเป็นของตัวเองจนมีมาตรฐานระดับโลกแบบทุกวันนี้
เอกชนไทยเคยมีความพยายามผลิตนวัตกรรมเอง แต่รัฐบาลไม่ได้ให้การสนับสนุน เมื่อไม่สนับสนุนต่อยอด นวัตกรรมก็ไม่เกิดในการผลิตเชิงพาณิชย์ เพราะอย่าลืมว่าการลงทุนวิจัยและสร้างนวัตกรรม มันมีงบประมาณที่สูงมาก และรัฐบาบต้องอุ้มถึงจะไปรอด ซึ่งทั้งเกาหลี ญี่ปุ่น ต่างก็อุ้มกลุ่มทุนเหล่านี้ และให้ประชาชนมีส่วนในการอุดหนุนสินค้าของชาติ เพื่อให้ได้มาซึ่งเม็ดเงินในการพัฒนาต่อยอดสินค้า แต่ช่วงแรกคุณภาพสินค้าที่ผลิตเองจะสู้นำเข้าจากต่างประเทศไม่ได้ ยอมขาดทุนในช่วงแรก แต่พอเริ่มลงตัวคงที่ สินค้ามีคุณภาพดีก็จะขายได้ดีด้วยตัวของมัน ซึ่งถ้าเป็นภาครัฐของไทยเข้าอุ้มภาคเอกชนแบบนั้น คงมิวายโดนครหาว่าเอื้อประโยชน์แก่เอกชนเป็นแน่แท้
สุดท้ายเราเลยกลายเป็นผู้ซื้อแต่เพียงฝ่ายเดียวมาตลอดหลายสิบปี พลาดโอกาสการพัฒนานวัตกรรมไปอย่างน่าเสียดาย และเพิ่งจะมาเริ่มส่งเสริมการสร้างนวัตกรรมจริงจังเมื่อสักปีที่ผ่านมานี้เองซึ่งนับว่ารู้ตัวเช้ามาก แต่เกาหลีใต้ได้ทยานสู่การเป็นเจ้านวัตกรรม ในขณะที่ไทยยังเป็นเจ้าแห่งการซื้อมาใช้มาตลอด จึงไม่ใช่เรื่องแปลกเลยโดนหนีทิ้งห่างไปจากเมื่อ 60 ปีที่แล้ว
ไม่มีใครปฏิเสธโลกทุนนิยมได้ ตราบใดที่ยังต้องใช้เครือข่ายโทรศัพท์มือถือ เดินเข้าร้านสะดวกซื้อ หรือกินอาหารที่มีเครื่องปรุงจากกระบวนการผลิตจากโรงงานอุตสาหกรรม ก็ไม่มีสิทธิปฏิเสธโลกของทุนเช่นกัน...
แต่ที่แน่ๆ ช่วงนี้หุ้นในกลุ่มบริษัทเหล็กพุ่งขึ้นติดๆ กันมาหลายวัน คงจะมีคนที่ดีใจที่ราคาหุ้นพุ่งแน่นอน
╔═══════════╗
ไม่พลาดบทความสาระดีๆ ที่ Reporter Journey ตั้งใจสร้างสรรเพื่อผู้ติดตามทุกท่าน อย่าลืมกดติดตามเพจ ติดตาม Reporter Journey ได้ทุกช่องทางที่
╚═══════════╝
แหล่งอ้างอิง
- 39
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
