กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง
หลายคนคงเคยเจอเหตุการณ์ความรักที่ Move on ไม่ได้ และฉันก็คือหนึ่งในนั่นเหมือนกัน
ฉันเคยคบกับผู้ชายคนนึงเป็นเวลาประมาณ 2 ปี ฉันรักเค้ามาก มากกว่าผู้ชายหลายคนที่ฉันเคยคบด้วย เค้าเป็นได้ทั้งเพื่อน พี่ น้อง ฉันยอมรับว่าฉันมีความสุขทุกครั้งที่ได้อยู่กับเค้า ฉันสามารถปรึกษากันได้ทุกเรื่อง แต่ในระหว่างทางที่ฉันคบกับเค้า เค้าไม่ได้รักฉันคนเดียว และในปลายทางของเค้าไม่เคยมีคำว่าเราเลย
ด้วยความรักที่ไม่เท่ากัน ด้วยความรักที่ฉันรักเค้ามากกว่า มันทำให้ฉันเริ่มงี่เง่า ทำตัวไม่น่ารัก เรียกร้องเวลา เริ่มไม่มีเหตุผล จนฉันเริ่มรู้สึกว่าตัวเองเริ่มด้อยค่า ไม่มีความหมาย
ฉันเริ่มกลับมาตั้งสติกับตัวเองอีกครั้ง เริ่มกลับมาถามตัวเองว่า สิ่งที่ต้องการคืออะไร สิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้มีความสุขไหม หัวเราะครั้งล่าสุดเมื่อไหร่
เริ่มพูดกับตัวเองทุกวันว่าฉันต้องการอะไร "ฉันต้องการมีความสุข" แล้วตอนนี้มีความสุขไหม "ฉันทุกข์มากกว่าสุข" เพราะรักที่ไม่เท่ากัน เพราะปลายทางเค้าไม่เคยมีฉัน มันทำให้ฉันมีความทุกข์มากขึ้นในระหว่างที่คบกัน
จนฉันเริ่มสงสารตัวเองมากขึ้นทุกๆวัน จนเป็นเวลาเกือบ 3 เดือน ที่ฉันเริ่มตัดเค้าออกจากชีวิต ตัดออกจากกิจกรรมที่ทำร่วมกันหลายอย่าง ฉันเริ่มอ้างเรื่องเวลาที่ไม่ตรงกัน เพื่อให้ห่างกันมากขึ้น แต่ยอมรับจริงๆ ว่าไม่ง่ายเลย เพราะฉันรักเค้ามาก สิ่งที่ฉันท่องให้ตัวเองจำทุกวันคือ เราต้องรักตัวเอง เราต้องดูแลตัวเอง ฉันนอนร้องไห้ทุกคืน จนในที่สุด ฉันก็บอกเลิกเค้าได้สำเร็จ
สำเร็จในที่นี่คือ เค้าก็ยอมเลิกกับฉัน ความรู้สึกฉันตอนนั่นฉันดีใจที่เลิกได้สำเร็จ แต่ฉันเสียใจมากเลยนะ เสียใจที่จะไม่ได้เจอคนที่ฉันรักอีก เสียใจที่จะไม่มีที่ปรึกษา เสียใจที่ไม่มีเพื่อนเที่ยว เพื่อนกิน เพื่อนหัวเราะ
ฉันนอนร้องไห้เพราะคิดถึงเค้าทุกคืน คืนแล้ว คืนเล่า ฉันให้เวลา 3 เดือนกับการเสียใจในครั้งนี้ แต่เปล่าเลย 3เดือนแล้วฉันยังเสียใจเหมือนเดิม เวลา 3เดือนไม่ได้ลดความเสียใจของฉันเลย
จาก3 เดือน กลายเป็น 6เดือน ตอนนี้อาการเริ่มดีขึ้นแล้ว ซึ่งในช่วงนั่น เค้าก็ยังโทรหาบาง คุยกับบ้าง แต่ไม่บ่อย เพราะฉันไม่รับโทรศัพท์เค้า ไลน์มาฉันก็ไม่เปิดอ่าน จนเวลากลายเป็น 1ปี ที่เลิกกัน ความรักที่ฉันมีให้เค้า ไม่ได้น้อยลงกว่าเดิมเลย แต่ความเศร้ามันน้อยลง
ฉันอยากหยุดความรักที่ทำให้ฉันทุกข์ ฉันรู้สึกว่าถ้ายังมีการติดต่อกันอย่างงี้ ฉันคงไม่เลิกคิดถึงเค้า ฉันเลยตัดสินใจบล็อกเค้าทุกช่องทาง
เค้าก็ยังโทรมาหาฉัน ซึ่งฉันเห็นจากแจ้งเตือนในกีดกัน แต่ฉันรู้สึกดีขึ้นเยอะมากจากการที่ไม่ได้ติดต่อกันเลย ตอนนี้ประมานปีกว่าแล้วที่เราเลิกกัน ฉันคิดว่า อาการอกหักฉันหายดีแล้ว ฉันคิดว่าฉันพร้อมที่จะเปิดใจรับคนใหม่แล้ว เพราะฉันไม่ได้คิดถึงเค้ามากเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ฉันคิดว่าแผลฉันหายแล้ว จนกระทั่งมีเมล์ๆ นึงส่งมาให้ฉัน "บล็อกกันเพื่ออะไร?" อาการฉันก็กลับมา มือสั่น น้ำตาคลอ ไม่รู้เหมือนกันว่าดีใจหรือเสียใจ
แต่สิ่งที่รู้อยู่อย่างนึงคือ แผลยังไม่หาย ยังช้ำในอยู่ แค่ไม่แสดงอาการ 🥺🥺
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
