เพียงเพราะ “กตัญญู”
หรือ?
“พ่อแม่อยากให้เป็น”
สังคมไทย มีครอบครัวอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว ที่ลูกต้องเดินตามความฝันของพ่อแม่
เพราะคำว่า “กตัญญู”
ตอนเราเป็นเด็ก ครูจะสอนว่า เราเป็นลูก ต้องกตัญญูต่อพ่อแม่ ไม่งั้นเราจะบาปและตกนรก
กตัญญูยังงัย?
กตัญญูต้องเชื่อฟังพ่อแม่
กตัญญูต้องไม่ทำให้พ่อแม่เสียใจ
กตัญญูต้องเลี้ยงดูพ่อแม่
**อ่ะอันนี้เราเห็นด้วยแหละ จะไม่เถียงเลยสักคำ
เราเข้าใจน่ะว่าพ่อแม่รักลูก อยากให้ลูกได้ดี
แต่
เราก็มีคำถามว่า
พ่อแม่ทุกคนจะคิดแบบนี้ใช่ไหม
และทุกเรื่องเลยเหร
และทุกเรื่องเลยเหรอที่เราต้องเชื่อฟัง ไม่ว่าจะผิดหรือถูก ไม่ว่าเราจะต้องการทำมันหรือเปล่า
ถ้าสิ่งๆนั้นไม่ได้เป็นที่พอใจของทั้งสองฝ่าย
พ่อแม่มีความสุข ปลื้มใจในตัวลูก ที่ลูกทำตามคำแนะนำของตน
แต่ผู้เป็นลูกกลับต้องมาทุกข์ใจเพราะทำสิ่งที่ตนไม่ได้อยากทำ
เราต้องทำตามพ่อแม่ หรือ เลือกเดินตามทางฝันของตัวเอง?
เรามั่นใจว่ามีหลายคนถามคำถามนี้กับตังเองอยู่เหมือนกัน
พื้นฐานพ่อแม่ทุกคน (ส่วนใหญ่) หวังให้ลูกได้ดี
ยุคนี้เป็นยุคที่เปิดกว้างแล้วเนอะ พ่อแม่ควรให้อิสระทางความคิดกับลูก
และลูกก็ต้องคิดและทำอยู่บนพื้นฐานของคำว่า “ไม่ทำให้ตัวเอง พ่อแม่ หรือใครเดือดร้อน”
พ่อแม่บางครอบครัว กลายเป็น”เจ้าของชีวิตลูก” โดย ” ไม่ตั้งใจ”
ลูกไม่เพียงแค่เดินหน้าต่อไม่ได้ ยังจะถอยหลังลงคลองอีก
เพราะมัวแต่พะวงหน้า พะวงหลัง เอ๊ะ จะฟังพ่อแม่หรือตัวเองดี
เป็น 1 ในบุคคลที่เจอเหตุการณ์แบบนี้อยู่ใช่ไหม ???
ลองชวนพ่อแม่มานั่งคุยแบบเปิดใจ
ด้วยเหตุผล
ไม่ใส่อารมณ์
ไม่ดราม่า
หรือถ้าพ่อแม่บ้านไหน อ่ะ ไม่ฟัง ฉันไม่ฟัง ลูกจะพูดยังงัยก็ไม่ฟัง เป็นสายแข็ง 🤦🏽♀️
ลองเขียนจดหมายดูเนอะ
วิธีอาจจะโบราณ “แต่กินใจ”
เพราะเราเองเลือกเขียนความในใจในการ์ดวันสำคัญ
1 การ์ดล้านความรู้สึก ล้านความหมายกันไปเลยทีเดียวตอนนั้น
ถามว่าได้ผลไหม
ตอบ “ได้ผลมาก”
ใครที่เจอเหตุการณ์แนวนี้ก็ค่อยๆ ปรับกันไป
“อย่าคิดมาก” คำนี้ที่ใช้ปลอบใจได้ในทุกสถานการณ์
- 9
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
