สิ่งที่จะทำให้คนเราจดจำได้แม่นยำ
คือเรื่องเล่าและความรู้สึก
ถ้าไม่อย่างนั้นสามวันก็นึกไม่ค่อยออกแล้ว
หลายคนมีปัญหาไม่กล้าพูดออกกล้อง ไม่กล้าลงมือเขียน เรียนมาหมดครบทุกครูอาจารย์ก็ยังออกมาพูดไม่ได้ เขียนไม่ได้ เอเจก็เป็นหนึ่งในนั้น
จริง ๆ แล้วเรากลัว กลัวการตัดสิน กลัวคนอื่นจะว่าให้ กลัวว่าจะดูแย่ ทำไม่ถูกหลักการ
ถ้าเราตัดตรงนี้ไปได้ เราจะกล้าทำอะไรได้ตามที่ใจอยาก
อันที่จริงเราใช้วิธีการเล่าเรื่องมาตั้งแต่เด็ก ๆ การเล่านิทานทำให้จำเรื่องราวได้แม่นยำ แต่เราทำกันจนชิน เห็นเป็นเรื่องปกติธรรมดา ก็เลยมองข้ามความสำคัญของการเล่าเรื่อง ห่วงหน้าพะวงหลังกับหลักเกณฑ์อะไรมากมายจนลืมธรรมชาติความเป็นเด็กน้อยในตัวเอง
จะพูดจะคิดจะเขียนอะไรแต่ละที เกร็งไปหมด ยิ่งเรียนมากยิ่งมีเปลือกหุ้มตัวเองมาก
ลองเขียนเล่น ๆ สนุก ๆ ใครจะว่ายังไงก็ช่าง
อันที่จริงเคยอ่านหนังสือกำลังความคิด มาว่าถ้าใครเริ่มมีอาการหลง ๆ ลืม ๆ การเขียนเล่าเรื่องราวในชีวิต หรือเขียนบันทึกประจำวัน เป็นวิธีช่วยเพิ่มความจำได้ง่ายที่สุดแต่คนเรามักจะมองข้าม
ก่อนนอนคืนนี้ลองเขียนเรื่องราวดี ๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างวันเพื่อตอกย้ำความรู้สึกดี
และเขียนเรื่องแย่ ๆ เพื่อย่อยประสบการณ์และเรียนรู้จากความผิดพลาดของตัวเอง เพื่อเป็นการระบายความคิดอารมณ์ความรู้สึกออกให้หมดก่อนนอน เหมือนเป็นการฝึกสมาธิอย่างหนึ่ง จะได้หลับสบายไม่มีอะไรติดค้างในใจ
คิดได้ก็ลงมือทำเลย
เจอกันใหม่บทความหน้าค่ะ
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
