🍳เรื่องเล่าดราม่าจากอาหาร🍳
ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่าก่อนหน้านี้หายตัวไปนานมากๆ จากช่วงโควิดที่ทำให้วุ่นวาย...แต่ต่ายกลับมาแล้ววววว พร้อมกิจกรรมอันใหม่ตามประสาคนลักษณ์ 7 คือฝึกทำอาหารค่ะ 🤣
กิจกรรมใหม่ก็เกริ่นใหม่นะคะ คือปกติแล้วต่ายเนี่ย นอกจากจะเป็นหมอแล้ว อย่างอื่นคือไม่เก่งสักเรื่องเลยเข้าขั้นอ่อนด้อยเลยหรือจะเรียกว่าห่วยเลยก็ได้ค่ะ เลยจะมีคำพูดที่ติดปากต่ายเลยคือ
“ นอกจากเป็นหมอแล้วทำอย่างอื่นไม่ได้เลย”
และคำพูดนี้เอง ที่ทำให้ต่ายคิดแบบนั้นกับตัวเองด้วย หนึ่งในด้านที่ว่าคือการทำอาหารค่ะ ( ไม่รวมเรื่องความสามารถในการหลงทาง จำชื่อคน ชื่อสถานที่และการใช้ชีวิตประจำวัน)
ก็วีรกรรมล่าสุดก่อนเริ่มมาฝึกทำอาหารครั้งนี้คือ ต่ายทำกะทะไหม้ตอนจะทอดไข่.. ใช่ค่ะกะทะไหม้ ไหม้ตั้งแต่ตั้งไฟ ไข่ยังไม่ลงกะทะเลย 😅
แต่เนื่องด้วยสถานการณ์ตอนนี้ที่ต่ายอยู่แต่บ้านและที่ทำงานเพราะต้องมีความรับผิดชอบต่อตนเองและสังคม คือกักตัวเองนั่นล่ะ ทำแบบนี้มาตั้งแต่ก่อนระบาดใหญ่รอบสามละ ลองสั่งอาหารกล่องแบบผูกปิ่นโตแบบที่คิดว่าดีแล้ว ก็ยังมีความไม่ถูกใจตัวเองเลยสักที มาจบที่ “เออทำเองก็ได้วะ” เผื่อจะพัฒนาสกิลด้านนี้สักหน่อย
จริงๆต่ายเริ่มลองหัดทำกินเองมาประมาณ 1 สัปดาห์ละคะ เมนูแรก “ต้มส้มปลากระพงไข่ปลาเรียวเชียว” เพราะด้วยความไม่มั่นใจในตัวเองเมนูนี้ จึงออกแนวกึ่งสำเร็จรูปนะคะ คือสั่งน้ำแกงสำเร็จที่เค้าฟรีชมาแล้วเเค่ฉีกจากซอง ลงหม้ออุ่น เเค่เติมโปรตีนและผักก็เสร็จเลย จึงแน่นอนนว่าออกมาแล้วอร่อยเพราะต่ายเลือกร้านที่ดังอยู่แล้ว😂
-แกงส้มปลากระพง ไข่ปลาเรียวเชียว น้ำแกงสำเร็จรูป-
เมนูถัดมายังเป็นอาหารทะเล เพราะสั่งของสดมาพร้อมกันกับเจ้าของน้ำแกงส้มสำเร็จรูปนั้น แต่เมนูนี้ต่ายลองทำเองทั้งหมด ดังนั้นเมนูเเรกที่ทำเองจริงๆคือเมนูนี้ค่ะ “ผัดกะเพราปลาหมึก”
เมนูแรกที่ทำเองทุกขั้นจริงเอง “กะเพราปลาหมีก”
เอาจริงๆ อร่อยเลยนะคะสำหรับต่ายให้ตัวเองผ่าน ต่อมาเลยทำได้เองอีกหลายเมนูเลย ที่ทำมาแล้ว คือ ผัดผักกะเฉดวุ้นเส้น , กะเพราไก่ลูกชิ้นใส่หน่อไม้
เป็นที่มาของบทความนี้ ข้อคิดดราม่าของต่ายจากการทำอาหารค่ะ เพราะช่วงตอนที่ทำอาหาร ทำให้ต่ายมีเวลาคิดได้หลายเรื่องเลย เช่น
-
1. ทำไมต่ายกินข้าวหมดเกลี้ยงนะ ปกติเป็นคนนิสัยเสีย คือกินอะไรไม่ค่อยหมด กินทิ้งกินขว้างมากๆ คนที่สนิทด้วยจะรู้ดี โดนดุประจำว่าสงสารเด็กๆหรือคนที่เค้าขาดแคลนอาหารและน้ำ เช่น คนแถบแอฟฟริกา ต่ายก็รู้นะแต่แก้นิสัยเสียในทางที่ผิดและเลี่ยงความรู้สึกผิดนี้โดยการ บริจาคเงินให้มูลนิธิต่างๆ เป็นต้น แต่พอมาทำอาหารอย่างเช้านี้ก็ไม่ได้อร่อยมาก ตักซะเยอะอีก แต่หมดเกลี้ยงเลย เพราะอะไร...เพราะเราทำเอง กว่าจะเตรียมวัตถุดิบล้าง เด็ด หั่น ประกอบอาหาร ปรุง ล้างข้าวหุงข้าว
☺️มันทำให้เราเข้าใจความพยายามในการเตรียมมากขึ้น นี่ถ้าถึงขั้นปลูกผักปลูกข้าวเอง มั่นใจมากว่าจะไม่กินอะไรเหลืออีกเลยชีวิตนี้
🤨กลับมาคิดตอนที่โดนดุ ทำไมเราคิดไม่ได้เองแบบนี่แต่แรก เห้อ...
2. ทำอะไรต้องวางแผนปรับเปลี่ยนตามสถานการณ์ จะทำอะไรเหมือนเดิมกับสถานการณ์ที่เปลี่ยนไปแล้วคิดว่าผลลัพธ์จะดีเท่าเดิม .. มันไม่จริง อันนี้คิดได้เพราะเช้านี้ทำกะเพราไก่ลูกชิ้นเนื้อใส่หน่อไม้ แต่ปรุงรสเหมือนตอนผัดกะเพราปลาหมึกไง จะอะไรล่ะ.. จืดสิคะ ต่ายเล่นใส่หน่อไม้ไปเยอะแยะ ปรุงเหมือนเดิมจะอร่อยแบบเดิมได้ยังไง ก็มันมีตัวแปรเพิ่ม😅
3. ทำอะไรประเมิณตัวเองด้วย อย่าคาดหวังมาก.. รู้ใช่ไหมคะว่าหมายถึงอะไร😂 และๆๆ ทำให้เราอย่าไปตัดสินคนอื่นๆ ในทุกๆเรื่องด้วย ขนาดเราเองยังปรับเปลี่ยนตัวเองยาก ไม่รู้เลยว่าตัวเองต้องการอะไร ดังนั้นอย่าไปหวังที่จะให้คนอื่นเปลี่ยน เปลี่ยนและปรับที่ตัวเองนี่ล่ะก่อน
4. อย่าดูถูกตัวเอง ลองทำอะไรใหม่ๆ เพิ่มความสามารถตัวเอง เราอาจจะมีดีกว่าที่เราคิด อย่าปิดกั้นตัวเองค่ะ ขนาดต่ายยังทำอาหารได้เลย
🥰 จบเท่านี้ก่อนละกันนะคะ
เชื่อหรือยังว่าดราม่า... ดราม่าจากอาหาร
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
