เรื่องเล่าชาวดอย ตอนที่ 2
การแต่งกายของผู้หญิงเมี่ยนสมัยก่อน ผู้หญิงจะมีผ้าโพกหัวปักลายสีสันสดใส เสื้อแบบทบปิดด้านหน้าติดกระดุมเงินเม็ดใหญ่ ๆ การเกงปักด้วยมือทั้งผืน ส่วนที่เอวก็จะมีผ้ามัดไว้หลาย ๆ รอบเอว ผ้าปักลายสวยงาม การใส่เสื้อทบติดไหมพรมสีแดงทั้งแถบด้านหน้าสองแถบจะเห็นว่ามันออกจะหนัก แต่สมัยก่อนเป็นแบบนั้นก็เนื่องจากอากาศหนาวเย็นพอมีไหมพรมมาติดนอกจากคิดว่ามันเป็นส่ิงสวยงามแล้วมันยังให้ความอบอุ่นแก่ร่่างกายด้วย
สวย ๆ ใส ๆ แบบนี้แต่ยังคงรักษาเอกลักษณ์ดั้งเดิมของเครื่องแต่งกายอยู่นะคะ อ้อ...ยกเว้นรองเท้ากับร่ม อิอิ
- การโพกหัวด้านซ้ายมือ ดั้งเดิมมาก
- คนกลางครบชุด การโพกหัวคนกลางสมัยใหม่ เครื่องเงินประยุกต์สมัยใหม่ แต่ไม่ได้เปิดโชว์กางเกง ผ้าสีดำที่ปิดกางเกงเป็นส่วนหนึ่งของเสื้อ
- ถ้าสาว ๆ กลุ่มนี้เปลี่ยนชุดคุณจะดูไม่ออกว่าเค้าคือสาวดอย
ส่วนผู้ชายก็จะแต่งกายประมาณนี้
เครดิตภาพ: facebook เฟเฟ ลี
-ผู้ชายไม่ใส่เครื่องประดับเงิน
-แต่งเต็มพิธีการ มีผ้าปักแดง คาด ทับด้วยผ้าป้กสีขาว
มาในสมัยใหม่จะพบว่าการแต่งกายแบบนี้เป็นเรื่องยุ่งยากไป ก็ปรับตัวกันตามสมัย นอกจากการปรับตัวให้เข้ากับสมัยนิยมแล้ว เครื่องแต่งกายแบบดั้งเดิมก็หายากมากขึ้น ราคาสูงขึ้น ราคากางเกงปักลายตัวหนึ่งไม่ต่ำกว่า 1 หมื่น ผ้าโพกหัวและผ้าคาดเอวต่อชิ้น ราคา 3,000-5,000 บาท ไม่รวมเครื่องประดับเงินแท้ ซึ่งถ้าประดับเต็มยศราคาหลายหมื่นบาท การแต่งกายแบบเต็มยศก็จะพบในพิธีสำคัญ ๆ แทน ถ้าจะหาดูทั่วๆ ไปก็จะไม่เห็นแล้วน้า..... (เราไม่ใช่ของแปลกแต่เรามีคุณค่า)
โดยทั่วไปสมัยนี้จะใส่ชุดที่ท่าน ๆ คนเมืองคนไทยใส่กันนั่นแหละค่ะ คนรู้หนังสือกันมากขึ้น คนอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้น่าจะอายุอยู่ที่ 60 ขึ้นไป ส่วนต่ำกว่า 60 ปีส่วนใหญ่จะอ่านออกเขียนได้ มีชาวเมียนที่ได้รับข้าราชการ เป็นพ่อค้าแม่ค้า นักธุรกิจ ในกลุ่มชนเผ่าเมี่ยนอยู่ไม่น้อย ซึ่งเราถือว่าเราก็มีความเป็นเอกลักษณ์ มีวัฒนธรรมอันดีงามที่สืบทอดมายาวนาน บรรพบุรุษส่งต่อให้รุ่นลูกรุ่นหลานรุ่นต่อรุ่นและให้พยายามสืบสานไว้เป็นส่วนหนึ่งของวิิถีชีวิตนอกจากการแต่งกาย การเย็บปักถักร้อยแล้วยังมีความเชื่อและพิธีกรรมตามความเชื่อที่ฝังรากลึกอยู่ในกลุ่มชนเมี่ยนทุกที่บนโลกใบนี้
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
