เรื่องเล่า เมื่อแอลกอฮอล์เข้าปาก
หัวค่ำของวันหนึ่งขณะที่สามีเราขับรถไปบ่อปลาเพื่อเอาไรแดงไปให้ลูกปลา เมื่อไปถึงที่พักของลูกน้องซึ่งอยู่ในบริเวณบ่อปลาก็บีบแตรเรียกลูกน้องซึ่งนั่งกินเบียร์อยู่และยื่นไฟฉายให้เขาเดินตามไปที่บ่อเพื่อช่วยงาน
ขอบคุณภาพจาก Pixabay
แทนที่ลูกน้องจะเดินตามมา เขากลับเดินหายเข้าไปในห้องพักและเดินตามมาทีหลัง
เมื่อมาถึงเขาก็ถามขึ้นว่า "พี่มีอะไรกับผม ??" แล้วดึงมีดที่เหน็บอยู่ที่เอวขึ้นมา สามีก็ตกใจเลยพยายามพูดจาหว่านล้อมให้เขาใจเย็นลง และในที่สุดเขาก็โยนมีดไป แต่สักพักก็เก็บมาเหน็บไว้ที่เอวเหมือนเดิม
สามีให้เขาช่วยงานจนเสร็จแต่ก็ระมัดระวังตัวเองและหลังจากนั้นก็โทรหาญาติที่พาเขามาทำงานให้รับกลับ
ไม่อยากจะคิดว่าถ้าเกิดเขาเมามากกว่านี้และขาดสติจนคุยไม่รู้เรื่องหรือถ้าเขาเดินเข้ามาแล้วทำร้ายโดยที่ทางเราไม่รู้ตัวจะเกิดอะไรขึ้น
หนึ่งเดือนก่อนหน้านี้น้องเขยของสามีบอกว่ามีญาติเขาที่กรุงเทพฯ ตกงานจากโควิด เป็นชายโสดอายุ 28 ปี ไม่มีงานทำ จะขอมาอยู่ด้วย เราสนใจรับเข้าทำงานไหม
ขอบคุณภาพจาก Pixabay
ทางเราก็เลยรับเขามาแบบไม่ทันตั้งตัว โดยเตรียมที่พักและอาหารให้เขาแยกไปกักตัวอยู่ 17 วัน ให้เขาถางหญ้า ทำงานที่ทำได้โดยมีค่าแรงให้ พอครบกำหนดก็รับมาทำงานด้วยกันและพักอยู่ที่บ่อปลา โดยมีที่พักให้อยู่คนเดียว
แต่การมาช่วงที่โรคโควิดกำลังระบาดแถวนี้ ความระมัดระวังตัวหลายเรื่อง ใส่หน้ากากตลอดเวลา เว้นระยะห่าง พูดคุยกันน้อยและเขาฟังที่คนอื่นคุยกันไม่รู้เรื่อง (ภาษาใต้) เลยเกิดความเข้าใจผิด คิดไปเองต่าง ๆ นานา
บวกกับเมื่อเห็นเขาไม่ตั้งใจทำงาน ไม่ได้ทำงานตามที่สั่งไว้หลายครั้ง ทำให้สามีเราไม่ค่อยพอใจนักเลยไม่ได้ไปสุงสิงอะไรมาก คุยเฉพาะเรื่องงาน ทำให้เขาคิดว่าสามีเราไม่ชอบและจ้องจะทำร้ายเขา
มีครั้งนึงที่สามีสั่งงานแต่เขาไม่ตั้งใจฟัง ไม่เข้าใจแต่ก็ไม่ถาม ทำมั่ว ๆ ไป ทำให้เกิดความเสียหาย พอสามีเห็นด้วยความตกใจก็เลยเสียงดังใส่ ยอมรับว่ามีสีหน้าหงุดหงิดแต่ก็ไม่ได้ว่ากล่าวอะไรหรือพูดคำหยาบใด ๆ พอตั้งสติได้ก็พูดคุยทำงานกันปกติ
เมื่อถึงวันหยุดของเขา เขาก็อยู่ที่พักคนเดียวทั้งวัน และตอนหัวค่ำสามีเราเข้าไปที่บ่อและเรียกเขาช่วยงานจึงได้เกิดเรื่องขึ้น
ขอบคุณภาพจาก Pixabay
ด้วยการทำงานของเขาที่เฉย ๆ เหม่อ ๆ ต้องคอยเรียกหลายครั้ง และไม่ได้งานตามที่สั่ง ถ้าไม่สงสารก็คงให้ไม่ผ่านงาน แต่เห็นว่าชีวิตเขาลำบากเลยให้อยู่ต่อและให้ค่าแรงตามงานที่ได้
แต่เมื่อเกิดเรื่องถึงขั้นถืออาวุธเราเลยต้องให้ออกและทางน้องเขยสามีเองเขาก็ไม่กล้ารับไว้ไปอยู่ด้วย เกรงว่าถ้าเกิดเหล้าเข้าปากจะเกิดเหตุการณ์ซ้ำรอยเพราะเขาเคยมีประวัติติดยาเสพติดมาก่อนแต่ผ่านการบำบัดเมื่อไม่นานมานี้ และจริง ๆ แล้วเขาก็ไม่ได้เป็นญาติทางสายเลือดกับน้องเขยสามีเรา แค่มีศักดิ์เป็นญาติกันและเคยอยู่ด้วยกันมาก่อน
ทุกอย่างที่เขาเล่าว่าเขาเครียดเกิดจากการที่เขาคิดไปเองทั้งนั้น ไม่มีใครคิดอะไรหรือทำแบบที่เขาว่าเลย
เมื่อน้องเขยสามีมารับเขาส่งกลับกรุงเทพฯ เขาก็ขอร้องให้เขาอยู่ด้วยเพราะไม่มีที่ไป ญาติที่โน่นไม่มี แม่ติดการพนันและมีสามีใหม่ ต้องอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีงาน น้องเขยสงสารไม่อยากให้เขากลับไปอยู่วังวนเดิมเลยพากลับไปอยู่ด้วย
ขอบคุณภาพจาก Pixabay
โดยให้เขาช่วยงานเล็ก ๆ น้อย ๆ และให้ค่าจ้างตามสมควร เผื่อเขาได้สิ่งแวดล้อมใหม่ ๆ ได้เข้าสังคม เล่นกับเด็ก ๆ มีญาติพี่น้อง เขาจะได้ไม่รู้สึกโดดเดี่ยว แต่เขาเองก็ต้องปรับปรุงตัวเอง ต้องขยันทำงานด้วย เพราะไม่มีใครช่วยเราได้ตลอดไปถ้าเราไม่ช่วยตัวเอง
ในฐานะเพื่อนมนุษย์เรารู้สึกสงสารที่ชีวิตเขาต้องเจออะไรแบบนี้ ถ้าเราเกิดมามีแต่แม่ที่ไม่สนใจเลี้ยงดู เอาแต่เล่นการพนัน เราจะผ่านพ้นมาได้ไหม
นึกถึงนิทานเรื่องหนึ่งที่ตอนเข้าเรียนมหาวิทยาลัยได้มีแม่ชีมาบรรยายที่คณะและถามว่าระหว่างแครอท ไข่ และเมล็ดกาแฟ พวกเราเลือกที่จะเป็นอะไร ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่เข้าใจความหมายของมัน
ขอบคุณภาพจาก Pixabay
แล้วแม่ชีก็เล่าว่าคนเราแต่ละคนก็เหมือนแครอท ไข่ และกาแฟ ถ้าเราเอาแครอทไปต้มในน้ำร้อน เมื่อโดนความร้อนแครอทที่เคยแข็งก็กลับร้อนและอ่อนตัวลง แครอทถูกทำให้อ่อนแอลงด้วยสภาพแวดล้อม เหมือนบางคนที่ต้องเจอกับปัญหาในชีวิต ต้องผ่านประสบการณ์ที่เลวร้าย
ทำให้เขาอ่อนแอ ยอมแพ้ต่อสภาพแวดล้อมที่เป็นอยู่ บางคนก็ยอมแพ้ให้แก่ยาเสพติด บางคนก็ยอมที่จะขายตัวหรือเลือกแก้ปัญหาด้วยวิธีง่าย ๆ ที่ให้ตัวเองอยู่รอดในสถานการณ์นั้น ๆ
ในขณะที่ไข่ที่มีสภาพเป็นของเหลว แต่เมื่อเจอความร้อน ไข่ก็จะสุกและแข็งตัว เหมือนบางคนที่เมื่อเจอกับเรื่องเลวร้ายในชีวิต สถานการณ์ที่ต้องดิ้นรนเอาตัวรอด ทำให้เขามีจิตใจที่แข็งกระด้าง กลายเป็นคนมองโลกในแง่ลบและบางครั้งก็เหมือนจะเห็นแก่ตัว
ขอบคุณภาพจาก Pixabay
เพราะสิ่งแวดล้อมที่เขาเจอเลยทำให้เขาเป็นแบบนั้น เหมือนที่เคยได้ยินมาว่าคนอินเดียแย่งกันตื๊อลูกค้าหรือแย่งของแจก อะไรต่าง ๆ นานาที่ทำให้หลายคนรู้สึกไม่ชอบ แต่ลึก ๆ อาจเป็นเพราะความเหลื่อมล้ำทางสังคม คนที่ปากกัดตีนถีบเขาจึงต้องดิ้นรนทุกวิถีทางเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง
ส่วนเมล็ดกาแฟเมื่อโดนความร้อนก็จะเปลี่ยนน้ำให้กลายเป็นกาแฟ ส่งกลิ่นหอมกรุ่น เหมือนคนที่เจอกับปัญหาและอุปสรรคต่าง ๆ แต่กลับนำมันมาเป็นแรงผลักดันให้เขาสู้ ไม่ยอมแพ้ให้โลกภายนอกแต่กลับใช้พลังจากภายในตัวเองมาเปลี่ยนแปลงโลกภายนอก
คนสำเร็จหลายคนมักจะเจอเรื่องเลวร้ายในชีวิตแต่กลับใช้มันมาเป็นแรงฮึดสู้ เช่น โอปราห์ วินฟรีย์ ที่ชีวิตตอนเด็กเคยยากจน พ่อแม่แยกทางกัน เคยถูกข่มขืนตั้งแต่อายุ 9 ขวบ ถูกญาติคุกคามทางเพศและตั้งท้องตอนอายุ 14 เมื่อคลอดลูกออกมาก็ต้องเสียลูกไปเพราะภาวะแทรกซ้อน
ขอบคุณภาพจาก Pixabay
เมื่อย้ายมาอยู่กับพ่อก็กลับถูกอาแท้ ๆ ข่มขืนและตั้งท้องอีกครั้งและก็ต้องเสียลูกไปอีกเพราะคลอดก่อนกำหนด
แต่เธอกลับไม่ยอมแพ้ ใช้บาดแผลมาเป็นพลังในการเปลี่ยนชีวิต ทุ่มเทให้กับการเรียนและทำงานจนประสบความสำเร็จเป็นบุคคลที่ร่ำรวยและทรงอิทธิพลที่สุดคนหนึ่งของโลก
"Turn your wounds into wisdom.”
“จงเปลี่ยนบาดแผลเป็นปัญญา”
- โอปราห์ วินฟรีย์ -
ชีวิตคนเราอาจเป็นส่วนผสมของแครอท ไข่และเมล็ดกาแฟ บางครั้งสภาพแวดล้อมทำให้เราอ่อนแอ ล้มเลิกหรือยอมแพ้ให้แก่โชคชะตาเหมือนแครอท หรือบางเหตุการณ์ทำให้เราเป็นคนจิตใจแข็งกระด้างขึ้นแบบไข่
แต่ก็ยังไม่สายที่เราจะเปลี่ยนตัวเองให้เป็นดั่งเมล็ดกาแฟ ที่ใช้พลังจากภายในตัวเราเปลี่ยนแปลงโลกภายนอก
ตัวลูกน้องเราอาจจะเป็นแครอทที่อ่อนแอให้แก่ปัญหาชีวิตที่เจอ จนทำให้เรียนไม่จบ ติดยาเสพติด แต่ในฐานะนายจ้างเราก็ต้องคาดหวังให้เขาทำงานให้เราได้ เรื่องอื่นเราพร้อมจะช่วยเต็มที่แต่เขาก็ต้องช่วยตัวเองก่อน ถ้าขยันทำงานก็ไม่มีนายจ้างไหนจะรังเกียจ
เราได้แต่หวังว่าการมาอยู่ในสภาพแวดล้อมใหม่กับญาติของเขาจะทำให้เขาหลุดพ้นจากชีวิตเดิม ๆ เริ่มต้นชีวิตใหม่ที่สดใสได้
ขอบคุณภาพจาก Pixabay
เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้เราได้ทบทวนอะไรหลายอย่าง เช่น
📍ชีวิตไม่แน่ไม่นอน อุบัติเหตุหรือเรื่องไม่คาดฝันเกิดได้ตลอดเวลา เราต้องเตรียมพร้อมรับมือไว้บ้าง
📍การสื่อสารสำคัญ "คุยกันมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น" การรับรู้ของแต่ละคนไม่เท่ากันแต่สิ่งที่จะช่วยให้เข้าใจตรงกันมากขึ้น คือ การพูดคุย
📍การทำงานกับผู้อื่นต้องนึกไว้ว่าเขาไม่รู้ ต้องสื่อสารให้ทุกคนเข้าใจตรงกัน "สั้น ชัดเจน เข้าใจง่าย" เมื่ออยู่กันมากขึ้น งานต้องมีระบบมากขึ้น
📍การเป็นหัวหน้างานต้องอาศัยทักษะมากมาย นอกจากต้องเก่งงาน ยังต้องเก่งคน สร้างแรงกระตุ้นให้คนอยากทำงานให้ ซึ่งเราต้องเรียนรู้ให้มากขึ้น และเมื่อเจอลูกน้องที่ดีก็ต้องดูแลเขาให้ดี
📍จริง ๆ เราอาจเป็นแครอทที่ยังไม่เจอกับความร้อนก็ได้ เราเลยยังเข้มแข็ง ถ้าวันนึงเราต้องเจอกับความร้อนรุนแรงเราจะยังเข้มแข็งอยู่ไหม ต้องขอบคุณทุกวันนี้ที่เราโชคดี ไม่ต้องเจอเรื่องร้าย ๆ เหมือนกับอีกหลาย ๆ คน
สุดท้ายนี้ต้องขอบคุณทุกคนที่แวะมาทักทายกันนะคะ ❤️
34ถูกใจ
17แชร์
3.5Kรับชม
แสดงความคิดเห็นของคุณ...
