พ่อคะ หนูจะเลือกเอาคณะไหน มหาวิทยาลัยไหนดี หนูต้องconfirm กับมหา’ลัยภายในพรุ่งนี้แล้ว
วันนี้เพื่อนสามล้อโทรมาแต่เช้า ขอคำปรึกษา
ว่าลูกมีสิทธิ์เข้าเรียนได้สองมหาวิทยาลัย
คือที่คณะวิศวะฯ สาขานวัตกรรมใหม่ ที่ มอ. หาดใหญ่
กับคณะทั่วๆไปคณะหนึ่ง ของ มหาวิทยาลัยระดับแนวหน้า มหา’ลัยหนึ่ง ใน กทม
ความที่เพื่อนทำงานงกๆเงิ่นๆหาเงินเลี้ยงครอบครัวอย่างเดียว
เลยไม่มีไอเดียclear cut พอจะแนะนำลูกได้
นอกจากอาจจะบอกไปว่า ลูกก้อไปคิดดูแล้วกันว่า ควรจะเรียนอะไรดี ชอบอะไรก้อไปเรียนอย่างนั้น
สุดท้าย...เพื่อนก้อเลยโทรมาขอคำปรึกษา
ก็เลยให้คำแนะนำไปตามประสบการณ์และความคิดอ่านที่ตัวเองได้ตกผลึกมาเป็นมุมมองว่า
.....เมื่อลูกทำให้ตัวเองมีทางให้เลือกได้แบบนี้แล้ว...
วิชาแรกของชีวิตก่อนออกไปต่อสู้กับโลกภายนอก ควรเลือกเป็นวิชาชีพที่มีอนาคตที่รู้สึกสัมผัสได้ว่า ค่อนข้างแน่นอนและมั่นคง ที่จะสามารถเป็นสัมมาอาชีวะเลี้ยงชีพได้
……แล้วอะไรคือวิชาชีพล่ะ
วิชาชีพคือวิชาที่คนที่เรียนมาด้านนี้สาขานี้โดยตรงเท่านั้น
จึงสามารถทำสัมมาชีพด้านนี้ได้ คนที่เรียนมาด้านอื่น ไม่สามารถมาทำงานด้านนี้ได้
…อย่างเช่น งานด้านกฎหมาย ด้านนิติกรรม ก้อต้องคนที่จบนิติศาสตร์เท่านั้น ถึงจะสามารถทำงานด้านนี้ได้
คนอื่นไม่สามารถมาทำหน้าที่นี้แทนได้ แม้เพียงข้างๆคูๆก้อตาม
…หรืองานด้านเทคนิค ด้านการแพทย์ ฯลฯ คงคิดต่อเองได้นะครับ ว่างานอะไรที่ใครทำแทนกันไม่ได้ :)
หรือด้านวิศวะฯ ที่นอกจากจะไปตามวิชาชีพของตัวเองแล้ว ก็มีทางไปอย่างอื่นได้มากมาย
อย่างผู้ว่าหมูป่า ที่มาบริหารจัดการในภาวะวิกฤติได้อย่างสุดยอด ท่านก้อจบวิศวะโยธา มาในเบื้องต้น…เมื่อท่านเริ่มทำงาน…ความรู้ในสายงานที่ท่านไม่รู้ ท่านมาเรียนรู้ทีหลังได้ …แต่ความรู้ที่ท่านรู้ ติดตัวมาก่อนหน้านี้ …ใช่ว่าใครมาเรียนรู้กันได้ง่ายๆ…
…แต่…ถ้างานที่ทำนั้น คนอื่นเรียนด้านไหนมาก้อทำได้ ถึงแม้เค้าทำได้ไม่ดีนักในช่วงแรก แต่สามารถเรียนรู้ไปเรื่อยๆได้ไม่ยาก และก้ออาจทำได้ดีกว่าคนที่เรียนสาขานั้นๆมาโดยตรงต่อไปได้ ก้อไม่ควรเรียนเพื่อเอามาเดินหางานในเบื้องต้น
…ครับ...อย่าเรียนเพราะมันง่าย
อย่าเรียนเพราะใครก้อเรียนกัน
อย่าเรียนเพราะคนเรียนเยอะ กำลังเป็นเทรนช่วงนี้ เทรนมาแล้วก้อไป
…จงเรียนเพราะมันยาก
จงเรียนเพราะคนเรียนน้อย
เราต้องเรียนจบไปเพื่อไปเป็นผู้เลือก ในงานที่อยากทำ
…ไม่ใช่ไปเป็นผู้ถูกเลือก ที่มีอยู่ก่ายกอง
โดยผู้ถูกเลือกไม่มีสิทธิ์ในการลืมตาอ้าปาก ต่อรองอะไรมากมาย
…ครับ..แต่นี้ต่อไปจากยุคนี้....
ถ้าชีวิตเริ่มต้นอย่างถูกต้องตามแนวทางที่ควรเป็น
แม้อาจเหนื่อยสายตัวแทบขาดในสี่ปีที่ต้องเรียน
แต่ชีวิตหลังจากนั้นในก้าวต่อๆไปก้อจะเหนื่อยน้อยลง
…อย่าเริ่มต้นตามๆกันไปตามกระแส
ไม่งั้นสี่ปีในมหาวิทยาลัยจะสูญเปล่า
และจบมาพร้อมกับความคิดที่บิดเบนว่า
ฉันจบ ป ตรีแล้ว ฉันต้องได้ทำนู่นนี่นั่น
…ทั้งๆที่ตัวเองรู้อยู่ในใจดีว่า
สี่ปีที่ผ่านมา สร้างให้ตัวเองมีมูลค่าเพิ่มแค่ไหน
…ตอนที่สามล้อเรียนโทที่ออสเตรเลีย
หลักสูตร ป ตรีส่วนใหญ่ที่นั่นจะเป็นด้านวิชาชีพ เกือบทั้งหมด
ส่วนด้าน การบริหาร การจัดการ หรือวิชาทำนองนี้ จะเป็นหลักสูตรของ ป โท
…โดยคนที่จะมาเรียนสาขาเหล่านี้ คือคนที่มีสัมมาอาชีวะแล้ว มาเรียนเพื่อเอาความรู้ไปบริหารจัดการงานที่ทำ ให้เจริญก้าวหน้า สร้างผลกำไรต่อไป ในสาขาที่ควรต้องรู้เพิ่มเติม
…ครับถ้าชีวิตเริ่มต้นอย่างถูกต้องตามแนวทางที่ควรเป็น
แม้อาจเหนื่อยในช่วงแรก
แต่ชีวิตในก้าวต่อๆไปก้อจะเหนื่อยน้อยลง
…สามล้อเชื่อว่า ถ้าเราสามารถเรียนศาสตร์ที่ยากได้
ศาสตร์ที่ยากน้อยกว่านั้น
เราก้อสามารถเรียนรู้ภายหลังได้
…ครับ…อาจเป็นไอเดียเล็กๆน้อยๆ
อาจไม่ถูกทั้งหมด แต่เป็นอีกแนวความคิดหนึ่ง
ที่แนะนำเพื่อนไปเมื่อเช้า
…เพื่อนบอกว่าสำหรับคนที่ไม่มีไอเดียแนะนำลูกได้เลยนั้น
ก้อขอยอมรับว่า ไม่มีไอเดียจริงๆครับ
ก้อฝากไว้หากสามารถเอาไปเป็นข้อคิดให้เด็กๆได้บ้างครับ
ปล.สามล้อไม่ใช่เด็กเรียนหรอกครับ ออกจะเป็นเด็กขี้เกียจเรียนหนังสือด้วยซ้ำไป แต่โชคดีหลงไปอยู่ในแก๊งเด็กเรียน เหมือนตกกะไดพลอยโจ…มรึงทำไร กรูทำตาม มรึงอ่านไรกรูอ่านตาม อ่านไม่จำ ก้อต้องอ่านซ้ำๆเด้วหลุดแก๊ง…สุดท้าย มรึงจบ…กรูจบด้วย …เย้ๆๆๆๆๆ
- 24
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
