เถาอัญชัน
“ทุบ ๆ กระเทาะ ๆ พอเห็นเม็ดก็โปรย ๆ ไปเถอะคุณหม้อ (สำเนียงเหน่อของคนนครปฐม) เดี๋ยวฝนมา ไม่นานหม้อก็จะเห็นดอกมันเอง”
🥰คนเรามักมีความฝัน ใช่แล้วความฝันหนึ่งของป้าคือ “ฝันอยากเป็นนักเขียน” เมื่อมีฝันแล้วทำอะไรบ้าง
เขียนสิคะ
บทความนี้เป็นงานชิ้นแรกที่ป้าพาหัดเขียน เขียนเพราะคุณครูที่ป้าไปคำนับขอเป็นลูกศิษย์ ท่านขอให้เขียนส่งเป็นการบ้าน(แล้วจะพิจารณาว่าจะรับเป็นศิษย์หรือเปล่า..ป้าไม่แน่ใจ)
เมื่อเขียนส่งไป ได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์จึงดีใจ
มาอ่านกันค่ะ👇
🌿เถาอัญชัน
วงเวียนวัฏฏะสังขาร ไม่ได้เป็นจริงแต่กับมนุษย์หรือสัตว์..
ต้นไม้ แม้จะเป็นเพียงวัชพืช ไม้ดอก ไม้ใบ หรือไม้ยืนต้นให้ดอกให้ผล ก็อยู่ในวงเวียนวัฏฏะสังขารเช่นเดียวกัน
ฉันปลูกต้นอัญชันต้นนี้ เมื่อเดือนเจ็ดปีที่แล้ว จากฝักแก่ซึ่งภายในมีเมล็ดน่าจะประมาณ ๘– ๑๐ เมล็ดต่อฝัก ฝักของเจ้าเหมือนฝักมะขาม แต่เล็กกว่ากันหลายเท่าตัว คุณยายสมทรงแม่ของ “ป้านา” แม่บ้านที่สนิทกันรูดฝักออกมาจากต้นที่บ้านของตัวเอง แล้วก็บอกกับฉันว่า
🌻“ทุบ ๆ กระเทาะ ๆ พอเห็นเม็ดก็โปรย ๆ ไปเถอะคุณหม้อ (สำเนียงเหน่อของคนนครปฐม) เดี๋ยวฝนมา ไม่นานหม้อก็จะเห็นดอกมันเอง”
ฟังจากคำพูดของคุณยาย รู้สึกว่าจะปลูกง้ายง่าย ฉันคิดเอาในตอนนั้น จึงรับมาจากมือของคุณยายเพียง ๕– ๖ ฝัก คะเนดูว่าคงจะมีสัก ๒๐ – ๓๐ เมล็ดกระมัง
ระหว่างทางขับรถกลับบ้าน ก็เล็ง ๆ ไปพลางว่าจะโปรยไว้ที่ตรงส่วนไหนของสวนขนาดจิ๋วของฉันดี
เพราะพื้นที่ ที่ฉันเรียกว่าสวนนั้น เป็นสวนที่รอดพ้นจากการราดปูนซีเมนต์ของคณะกรรมการบ้านพักในโรงพยาบาล มีดินอยู่เพียงหน้ากว้าง 0.๕ เมตร ยาว ๒.๕ เมตร เอาเถอะน่ะ ฟังดูว่า ต้นไม้ที่ฉันแสนโปรดสีของดอกนี้ ปลูกไม่ยาก
”ไม่นานคุณหม้อจะเห็นดอกของมันเอง” กลับถึงบ้านไม่รอช้า ฉันจึงพรวนดิน หรือจริง ๆ คือใช้ช้อนส้อม คุ้ย ๆ แคะ ๆ ดิน แล้วก็โปรยเมล็ดในฝัก ซึ่งเป็นเม็ดเล็ก ๆ และสีดำ ๆ คล้ายเมล็ดแตงโมจิ๋ว
ไม่มีการปักไม้อะไรไว้เป็นอันเสร็จพิธีกระบวนการปลูกที่ง่ายที่สุด
ฉันเฝ้าแวะเวียนไปดูเจ้า ณ ที่ ๆ โปรยเมล็ด เจ็ดวันแรกยังไม่เห็นอะไรเลย เถอะน่ารออีกสักนิด เราก็ได้ชื่อว่ามือเย็นนี่นะ
ผ่านมาอีกสี่ซ้าห้าวัน ใบอ่อนบวกต้นอ่อนของเจ้าก็โผล่มาชมโลกสำเร็จ ยอมรับว่าฉันดีใจมาก เอาล่ะ ที่นี้จะได้กินบัวลอยมีสีม่วง ไม่ก็ข้าวสีม่วงกันบ้างละ..ฮิฮิ..ความจริงฉันคิดถึงดอกไม้ที่แสนน่ารัก เจ้าของสีม่วงสดเจิดจ้า งดงามในแง่ศิลปะ มากกว่าเรื่องจะต้มยำทำแกงกับดอกของเจ้าก่อนหรอกนะ
ดู ๆ ฉันเป็นคนโหดร้ายพอสมควร ที่คิดกินดอกไม้ที่ตัวเองปลูกขึ้นมากับมือได้ลงคอ
เวลาผ่านมาอีกเดือนสองเดือนที่ฉันได้เห็น ดอกและเถาของเจ้า ไต่ราวไหมพรม..
เนื่องจากข้อจำกัดของที่ดิน ฉันจึงประจงใช้ด้ามของไม้กวาดร้อยไหมพรมสีเขียวอ่อนที่เที่ยวหาซื้อมา เพื่อร้อยไปแขวนไว้บนขอบรั้วโลหะส่วนที่เป็นแง่ง ๆ ก่อน แล้วก็หยิบจับเอาหนวดของอัญชันวัยละอ่อน ไปพันกับไหมพรม
คุณยายบ้านใกล้ยังส่งเสียงทักทายว่า "ไม่ต้องลงแรงพันมากหรอกลูก เดี๋ยวมันก็ไปของมันเองแหละ" ความที่กลัวว่าเจ้าจะโตช้า เป็นห่วงว่าเจ้าจะไม่ค่อยได้อาบแดด ฉันก็ได้แต่พันไปเรื่อย เหงื่อหยดไปหลายหยาด ทั้งที่ไม่ใช่งานที่ยากเย็น
ประมาณรวมได้เก้าเดือนที่ ฉันเห็นเถาเจ้า ไม่รู้ต้นไหนบ้าง สี่ห้าต้นได้กระมังที่พันกันเอาเองบ้าง พันไหมพรมบ้าง พันขอบแง่งรั้วบ้าง เพื่อแย่งกันชูช่อ ชูดอกรับแสงตะวัน สีม่วงพราวไปทั่วริมรั้ว
🌿เถาเจ้าดูแข็งแรงมาก สีเทาปนขาวคล้ายผมสีดอกเลาของผู้เฒ่า ซึ่งคงเคยเป็นชายฉกรรจ์มาก่อน ทำไมไปคิดว่าเจ้าเป็นชายได้ก็ไม่รู้ ทั้งที่ดอกของเจ้าสุดแสนสวย ม่วงหวานแฝงความเข้มแข็ง เป็นสีหวานของม่วงอ่อน ไล่ไล้ปนไปกับสีม่วงเข้ม กลีบดอกเจ้ายังซ้อนกันหลายชั้นเสียด้วย
🌸 กลีบดอกดูบอบบาง ปนหวานปานสตรี แต่เถาที่อยู่ติดกับพื้นดินของเจ้า รวมถึงเถาที่ไต่ราวไปตามกำแพง กิ่งก้านของตัวเอง และ ราวไหมพรมประดิษฐ์ ดูแข็งแรงเหมือนแขนของชาย
👬คงจะเป็นชายคนรักที่คอยปกป้องดูแลผู้หญิงของเขา
พอขึ้นเดือนที่สิบเท่านั้นเอง เถา ดอก กลิ่นของดอกของเจ้า รวมไปทั้งสีม่วงอ่อนของบัวลอยไข่หวาน (แฮ่ม) ยังไม่จางหายไปจากความทรงจำ
อีกทั้งยังไม่ครบรอบฝนปีที่สองของเจ้าเลย ฉันเห็นเจ้าโรยราเสียแล้ว ใบเจ้าร่วงพรู ทิ้งก้านเล็ก ๆ ของเจ้า ให้เหี่ยวแล้วที่สุดแห้งกรอบหลุดร่วงไป ถัดจากนั้น เถาเจ้า เริ่มที่เถาเล็ก ๆ ค่อย ๆ แห้ง แล้วคืบมาที่เถาหลัก
เจ้าถึงกาลอายุของเจ้า หรือเจ้าป่วยกันแน่
ฉันจึงไปถามยายสมทรง แม่บุญธรรมของเจ้า ยายได้แต่หัวเราะเห็นฟันเปื้อนน้ำหมาก แล้วก็พูดด้วยสำเนียงอันเป็นเอกลักษณ์ว่า
“โธ่ คุณหม้ออัญชันมันก็มีอายุเท่านี้แหละคุณหม้อ”
ว่าแล้วยายก็รูดฝักของอัญชันจากเถา ที่คงผ่านการ เกิดดับ เกิดดับ มาหลายรอบ ที่หน้าบ้านให้ใหม่ พร้อมทั้งกำชับดังเดิมว่า
“ทุบ ๆ กระเทาะ ๆ แล้วก็โปรย ๆ ไปเถอะคุณหม้อ เดี๋ยวฝนมาหม้อก็จะเห็นดอกมันเอง”
ขอบคุณภาพวาดสีน้ำ ฝีมือคุณเพื่อนกัลยาณมิตร คุณณัฐรดา แห่งgotoknow.org มอบภาพให้ประกอบบทความค่ะ ภาพงดงามวิติตรมาก ๆ เลยค่ะ ขอบพระคุณ
🥰 ขอบคุณมากค่ะที่ติดตามอ่านถึงตรงนี้
🦋ใครเคยมีความฝันไว้ว่าอย่างไร นำมาแบ่งปันกันบ้างค่ะ ป้าพารออ่านด้วยใจจดจ่อค่ะ
ขอขอบคุณล่วงหน้าทุกความคิดเห็น ไลค์ บุ๊คมาร์ค และแชร์ค่า
สวัสดียามบ่าย
☘️ป้าพา
อ้างอิง
อัญชันมีประโยชน์มากมาย อ่านได้จากที่นี่👇
เกษตรลุยต่อดันดอกอัญชันไทยเจาะตลาดอินโดนีเซีย
- 19
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
